LOKAL İLERİ MEME KANSERİNDE TEDAVİ ÖNCESİ PET BT KULLANILARAK VÜCUT KOMPOZİSYON PARAMETRELERİ İLE NEOADJUVAN KEMOTERAPİYE YANITIN KARŞILAŞTIRILMASI

Giriş ve Amaç:Obezite ile karsinogenez ve kanserin progresyonuarasındaki ilişki iyi bilinmektedir (1,2). Aynı vücut kitle indeksine(VKİ) sahip olan hastalarda kas ve yağ dokusu dağılımlarında genişvaryasyonlar olabilir. Ağırlık ve VKİ kas dokusunu veya farklı spesifiklokalizasyonlarda, farklı fizyolojik etkilere sahip olan yağ dokularını(visseral ve subkutan) ayırt etmede yetersiz kalmaktadır (3). Memekanseri tanısı konulmuş ve operasyon öncesi neoadjuvan kemoterapitedavisi alan hastalarda, vücut doku dağılımları ile neoadjuvankemoterapi tedavisinin etkinliği arasındaki ilişkiyi değerlendiren çalışmasayısı azdır (4,5). Bu çalışmanın amacı neoadjuvan kemoterapiyefarklı yanıt veren hastalarda vücut yağ (subkutan ve viseral) vekas dokusu alanlarını karşılaştırmaktır.Gereç ve Yöntem: Ocak 2015- Ekim 2019 tarihleri arasındameme kanseri tanısı ile operasyon öncesi neoadjuvan kemoterapitedavisi alan ve tedavi bitimi sonrası ameliyat edilen 186 hastaretrospektif olarak çalışmaya dahil edildi. Hastaların post operatifpatoloji sonuçları Miller-Payne derecelendirme sistemleri kullanılarakbeş gruba ayrıldı. Grade 1, tümör hücrelerinde anlamlı bir değişiklikyok, malign hücrelerde anlamlı bir regresyon yok; Grade 2,tümör hücrelerinde %≤ 30 ‘dan az oranda regresyon; Grade 3: tümörhücrelerinde regresyon %30 ile %90 arasında; Grade 4: tümörhücrelerinde ≥ %90’dan fazla regresyon; Grade 5: malign hücreninsaptanmaması, tedaviye tam cevap (duktal karsinom in situ olabilir)şeklinde sınıflandı. Tedavi öncesinde elde olunan positron-emisyontomografi (PET-BT) taramaları değerlendirildi ve L3 vertebra seviyesindengeçen tek bir aksiyel kesitte hesaplamalar yapıldı. Deri altıyağ dokusu (SAT), visseral yağ dokusu (VAT) ve kas dokusu (MT)alanları ayrı ayrı hesaplandı ve kaydedildi. Hesaplamalar Imagej1.46 yazılımı kullanılarak yapıldı (http://rsbweb.nih.gov/ij/download.html). Ayrıca yaş, histopatolojik alt tip, hormon reseptör analizleri veKi -67 düzeyleri kaydedildi. Vücut doku dağılımı parametreleri, klinikpatolojik parametreleri ve neoadjuvan kemoterapi yanıtı arasındakiilişki istatistiksel olarak incelendi. İstatistiksel analiz için Spearmankorelasyon testi, Mann-Whitney U ve Wilcoxon testleri kullanıldı.Çalışmaya İstanbul Üniversitesi, Onkoloji Enstitüsü akademik kurulu70973125-604.01.01 nolu yazı ile onay verdi.Bulgular: SAT, VAT ve MT oranları arasında korelasyon saptandı.Ayrıca yaş ile SAT ve VAT değerlerinin yaş ile beraber artış gösterdiğigörüldü. Hormon reseptör durumu, HER-2 durumu, ve Ki-67 düzeyleriile SAT ve VAT arasında istatistiksel anlamlı bir ilişki saptanmadı.Neoadjuvan kemoterapi tedavi yanıtına göre ayrılan 5 grup ile,vücut doku dağılımları arasında istatiksel korelasyon yoktu. Ancak,%30 yanıt baz alınarak yapılan istatistiksel analizde SAT ve kemoterapiyanıtı arasında zayıf bir pozitif korelasyon elde edildi (r: 0,156).Tartışma ve Sonuç: Sonuç olarak, çalışmamız SAT ile %30’danfazla tedavi yanıtı arasında zayıf korelasyon göstermiştir. Ancak, neoadjuvankemoterapötik ajanlar ile meme kanseri tedavisi öncesindeCT taraması ile vücut kompozisyonu değerlendirmeyi günlük pratiğedahil etmek için yeterli güçlü kanıt yoktur. Neoadjuvan kemoterapiyanıtı ve vücut doku dağılımları arasındaki ilişkiyi araştıran, daha büyükhasta popülasyonlarının kullanıldığı geniş araştırmalara ihtiyaçvardırKaynaklar1. Renehan AG, Tyson M, Egger M, Heller RF, Zwahlen M (2008). Body-mass indexand incidence of cancer: a systematic review and meta-analysis of prospectiveobservational studies. Lancet 371(9612):569-578.2. Arnold M, Pandeya N, Byrnes G, et al. (2015) Global burden of cancerattributable to high body-mass index in 2012: a population-based study. LancetOncology 16(1):36-46.3. Erin E. Kershaw, Jeffrey S. Flier (2004) Adipose Tissue as an Endocrine Organ,The Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism 89(6): 2548–2556,4. Del Fabbro, E., H. Parsons, C. L. Warneke, K. Pulivarthi, J. K. Litton, R. Dev,et al. (2012). The relationship between body composition and response toneoadjuvant chemotherapy in women with operable breast cancer. Oncologist17:1240–1245.5. Toshiaki Iwase, Takafumi Sangai, Takeshi Nagashima, et al. (2016). Impact ofbody fat distribution on neoadjuvant chemotherapy outcomes in advancedbreast cancer patients. Cancer Med. 5(1): 41–48.İnvaziv ductal meme kanseri tanısı bulunan 50 yaşında kadın hasta. Reseptör durumu ER(+), PR (+), HER2 (+), KI-67 seviyesi: % 15. Patolojik yanıt grubu Grade-3.t a) SAT (kırmızıalan) hesaplanan pixel sayısı 106803 b) VAT (mavi alan) hesaplanan pixel sayısı 31776 c)MT (yeşil alan) hesaplanan pixel sayısı 3192

Complementary Role of 68Ga-Prostate-Specific Membrane Antigen and 18F-FDG PET/CT for Evaluation of Metastases and Treatment Response in Renal Cell Carcinoma.

We present a case of clear cell renal cell carcinoma, which demonstrates complementary FDG and prostate-specific membrane antigen (PSMA) uptake on metastases in PET/CT, as an example of tumor heterogeneity. The patient had non-FDG-avid lung and bone metastases with PSMA uptake, whereas metastatic cervical and axillary lymph nodes showed vice versa, and skeletal muscle metastasis to vastus lateralis, which is an unusual region for metastasis, showed both PSMA and FDG positivity. In response assessment, mix response was detected. It seems that 68Ga-PSMA and 18F-FDG may have a complementary role in demonstration of metastasis accurately and assessment of treatment response in clear cell renal cell carcinom

A rare case of ruptured liver metastases from a laryngeal cancer

AbstractRupture of a metastatic liver tumor associated withlaryngeal canceris a very rare complication with no previous case in the literature. We present a case of rupturedliver metastaseswhich was treated conservatively. Dynamic contrast-enhancedcomputed tomographydemonstrated active extravasation and discontinuity of liver capsule. When the patient came to our hospital from the external medical center, we did not see active extravasation on control computed tomography. This case highlights the role of radiologic imaging in the diagnosis and follow-up of ruptured hepatic metastases