Flower Life: ontwikkeling duurzame bloembehandelingstechnologieën

Adequate behandeling van snijbloemen ter voorkoming van ethyleeneffecten, vatverstopping en blad(vergelings)problemen is een noodzaak bij langdurige bewaring en transport. De middelen die hiervoor beschikbaar zijn worden toegepast als voorbehandeling, transportbehandeling of nabehandeling. Een aantal van deze middelen bevat stoffen die vanuit duurzaamheidsoogpunt minder wenselijk zijn, zoals (zware) metalen. Binnen dit project is gezocht naar natuurlijke of natuuridentieke verbindingen met geen of minder milieubezwaren om een aantal van de bovengenoemde fysisch/fysiologische defecten te behandelen. Hierbij zijn we uitgegaan van bestaande verbindingen met al een gedocumenteerd effect op bv. bacteriegroei of ethyleensynthese, dit effect hoeft niet niet per se in snijbloemen te zijn aangetoond. Hiernaast is als belangrijk duurzaamheidscriterium vooral gekeken of de betreffende stof vermeld wordt op lijsten van bv. “toegestane middelen in biologische productie methode”, “verbindingen met GRAS status” of “toegestane additieven in voedingsmiddelen (E-nummers)”. Er zijn na literatuuronderzoek zo’n 150 verbindingen geselecteerd waarvan er na overleg met o.a. de onderzoeksbegeleidingscommissie (OBC) zo’n 60 op de shortlist zijn gekomen. Hiervan zijn er ongeveer 40 getest op snijbloemen (anjer, roos, lelie). Naast laboratorium experimenten zijn er met een beperkt aantal middelen en/of combinaties testen onder praktijkomstandigheden gedaan. De anti ethyleen verbindingen die zowel wat betreft werkzaamheid als vanuit milieuoogpunt goed scoorden zijn amino ethoxy vinylglycine (AVG, Retain) en, in mindere mate 1-MCP. Een aantal andere middelen met positief effect op bloemkwaliteit (boorzuur, 2,4 pyridine dicarboxylaat [PDCA]) vertoonden onacceptabele bladschade. De anti bacteriële middelen die goed scoorden zijn EDTA en, in mindere mate poly aspartic acid (PAA) en lysozyme. Het onderzoek biedt diverse aanknopingspunten voor verdere ontwikkeling en formulering van deze middelen

Superconducting thin films of MgB2 on (001)-Si by pulsed laser deposition

Superconducting thin films have been prepared on Si-substrates, using pulsed laser deposition from a target composed of a mixture of Mg and MgB2 powders. The films were deposited at room temperature and post-annealed at 600 degrees C. The zero resistance transition temperatures were 12 K, with an onset transition temperature of 27 K. Special care has been taken to avoid oxidation of Mg in the laser plasma and deposited film, by optimizing the background pressure of Ar gas in the deposition chamber. For this the optical emission in the visible range from the plasma has been used as indicator. Preventing Mg from oxidation was found to be essential to obtain superconducting films

The atomic surface structure of SrTiO3 (001) studied with synchrotron X-rays

The atomic surface structure of single terminated SrTiO3(0 0 1) (1 × 1) is investigated employing surface X-ray diffraction. In order to obtain these surfaces a special treatment is needed consisting of chemical etching and annealing. Since this is done in an aqueous and subsequently oxygen environment, after which the crystals are kept at ambient conditions, the surface is studied in air. Crystal truncation rods are measured and several models that are proposed in literature in recent years are tested against the experimental data. These models include surface rumpling, low temperature-like distortions, strontium adatom and lateral displacement distortions for both TiO2 and SrO-terminated surfaces. None of these models represents the data very accurately. A much better fit to the experimental results is obtained by using a model in which a TiO2-terminated crystal is covered by an oxygen layer

Voorbehandeling van (tros)anjers met zilverthiosulfaat

In dit rapport wordt een overzicht gegeven van onderzoek betreffende de toepassing van zilverthiosulfaat bij anjers en trosanjers. Gebleken is dat factoren als behandelingstijd, klimaat tijdens de behandeling, afsnijden van onderste stengelstukjes, en dergelijke van grote invloed zijn op de opname van zilverthiosulfaat. De zilverconcentratie wordt van groot belang geacht. Aangeraden wordt de huidige in Nederland aangehouden concentratie te handhaven; verhoging van de concentratie zal onder bepaalde omstandigheden kunnen leiden tot schad