Zimmet suçu

ZİMMET SUÇU / HÜSEYİN AVSALLIZimmet, devlet tüzel kişiliğinin ortaya çıkmasıyla cezalandırılmaya başlanmıştır. Hukukumuzda zimmeti özel olarak suç sayan ilk hüküm, 1858 tarihli Ceza Kanunnamei Humüyunu’dur. Avrupa Ülkeleri’nde zimmet bağımsız olarak veya benzer bir suçun nitelikli hali şeklinde yer almaktadır.Zimmet TCK’da (m.247); “(1)Görevi nedeniyle ziyedliği kendisine devredilmiş olan veya koruma ve gözetimiyle yükümlü olduğu malı kendisinin veya başkasının zimmetine geçiren kamu görevlisi… cezalandırılır” şekilde düzenlenmiştir.Zimmetin koruduğu hukuki değer, kişilerin kamu idaresine karşı duydukları güvenin muhafazasıdır. Yasaklanan fiil, “zimmete geçirme” olup, suça konu malda, malik gibi tasarrufta bulunulmasıyla suç gerçekleşir. Zimmetin faili “kamu görevlisi”dir, dolayısıyla mahsus suçtur. Suçun konusu, kamu görevlisine görevi sebebiyle zilyedliği devredilmiş veya koruma ve gözetimiyle yükümlü olduğu “mal”dır. Zimmet suçu kasten işlenebilen bir suç olduğundan olası kastla da gerçekleşebilir. Fiilin işleniş biçimi ile ilgili nitelikli unsur, “nitelikli zimmet”tir(m.247/2). Suçun ortaya çıkmaması için fail hileli davranışlar sergilerse “nitelikli zimmet” oluşur ve cezası artırılır. Zimmet suçunun iade etmek amacı ile işlenmesi “kullanma zimmeti” olup (m.247/3), daha az cezayı gerektiren bir nitelikli unsurdur.Suçun konusuyla ilgili nitelikli unsur ise malın değerinin azlığıdır (m.249) ve cezada indirim öngörür.Zimmet suçunda teşebbüs zor olmakla birlikte mümkündür. Olası kastla işlendiği hallerde teşebbüsün söz konusu olmayacağını düşünüyoruz.Suç kamu görevlilerince iştirak halinde işlenebilir. Kamu görevlisi olmayanların zimmete iştirakleri, azmettiren veya yardım eden şeklindedir. İçtima ile ilgili genel hükümler geçerlidir.Zimmete uygulanacak müeyyide hapis cezasıdır. Zimmet bazı kanunlarda yüz kızartıcı suç olarak nitelendirilmekte ve süresiz hak mahrumiyetlerine sebep olmaktadır.Kamu görevlileri suç işlediklerinde özel kanunlarındaki usulle soruşturulmaları yapılır. Zimmet ve bazı suçlarda soruşturmayı Cumhuriyet Savcılığı doğrudan yapmaktadır. CRIME OF EMBEZZLEMENT / HÜSEYİN AVSALLIEmbezzlement started to be punisheol when the status of alegal entity occured. In our law, the first judgement, whichconsidered embezzlement as a special offense, was the criminalcode in 1858.In the European countries, embezzlement takesplace as an independent offense or as qualified state of analike offense.Embezzlement is regulated in the Law of Turkish Republic(article 247) as in the following; “any public officer whoembezzles or converts to his own use money or documents orbills valueol as money, or other property estrusted to him orbeing under his custody, control or responsibility, by virtueof his office shall be punished…”.The legal which embezzlement protects, is the “publicofficial” so it’s peculiar offense. The subject of the offenseis the “property”, which is transferred to public officialbecause of his duty or, which he’s in charge of protecting andobserving. As the offense of embezzlement is an offense whichcan be committed intentionally, it can be realised withpossible intention.The qualified element about the way of committing the actis, “the qualified embezzlement” is created and the punishmentis increased. The commitment of embezzlement as in the purposeof giving the properties back, is “the use of embezzlement”(article 247/3) and it’s qualified element, which requires aless punishment. The qualified element about the subject ofoffense is insufficience of the value of property (article249) and considers an increase in the punishment.Although attempt is offense of Embezzlement is difficult,it is possible. In the position of intentional commitment, wethink attempt won’t be considered.The offense can be committedby the participation of the public officials. The commitmentof the people, who are not public official, is assolicitations or helpmates. The general judgements aboutjoinder are valid.The punishment which is going to be applied is sanctionimprisonment. Embezzlement is qualified as infamous crime insome laws and causes the privation of right for an indefiniteperiod of time

Individual Differences in Plate Wasting Behavior: The Roles of Dispositional Greed, Impulsivity, Food Satisfaction, and Ecolabeling

This study examines the effects of dispositional greed, impulsivity, food satisfaction, and ecolabeling on consumers’ plate waste in all-inclusive hotels. Using a moderated mediation research model, a cross-sectional survey was conducted among 1253 tourists of different nationalities, all staying in five-star hotels in Alanya, Türkiye. The results show that both dispositional greed and impulsivity positively predict and significantly contribute to plate waste. Conversely, food satisfaction was found to be an influential variable that moderates the effects of greed and impulsivity on plate waste, highlighting its critical role in waste reduction strategies. Ecolabels, despite their intended purpose, were not found to have a significant impact on consumer attitudes toward plate waste. Future research is encouraged to explore strategies to counteract dispositional greed and impulsivity, given their significant impact on plate waste behavior. At the same time, refining methods to promote food satisfaction and the effective use of ecolabels may contribute significantly to reducing plate waste in all-inclusive resorts. This research contributes to our understanding of the psychological factors that influence consumer behavior in buffet settings and provides guidance to hospitality industry practitioners seeking to reduce waste