Poprawa jakości życia i aktywności chorych na migrenę po leczeniu profilaktycznym. Wieloośrodkowe, długotrwałe badanie prospektywne

Głównym celem w leczeniu migreny jest poprawa jakości życia warunkowanej stanem zdrowia (HRQOL, health-related quality of life) i zmniejszenie ograniczeń aktywności. Brakuje jednak danych dotyczących wpływu leczenia profilaktycznego na wymienione parametry. U 141 kolejno zgłaszających się pacjentów z migreną bez aury, u których stosowano leczenie profilaktyczne, autorzy monitorowali zmiany HRQOL przy użyciu kwestionariusza Short Form 36 (SF-36) i ograniczenie aktywności związane z bólami głowy za pomocą kwestionariusza Migraine Disability Assessment Score (MIDAS). Trwające 3 miesiące badanie ukończyło łącznie 102 pacjentów. Średnia (SD, standard deviation) liczba dni z bólami głowy w ciągu miesiąca zmniejszyła się z 8,0 (3,7) do 5,0 (2,3) (p < 0,001). Średnie miesięczne stosowanie leków doraźnych zmalało z 7,4 (3,5) do 4,4 (3,1) (p < 0,001). Całkowity wynik w skali MIDAS zmniejszył się znacząco (poprawa). Wszystkie wyniki uzyskane z użyciem skal SF-36 wzrosły (poprawa), przy czym większość z nich w sposób znaczący. Jest to pierwsze badanie, w którym prospektywnie oceniono wpływ leczenia profilaktycznego na HRQOL i aktywność codzienną w dużej serii grupie chorych. Wskazuje ono, że leczenie profilaktyczne może zmniejszyć indywidualne i społeczne obciążenia związane z migreną