Population Scenarios for South Mediterranean Countries 2010-2050. MEDPRO Report No. 2, August 2012

The European Neighbourhood Policy (ENP) and its follow-up, the Union for the Mediterranean (UfM), were created in 2004 and 2008 to strengthen the prosperity, stability and security of all countries and avoid the emergence of new dividing lines between the EU and 16 neighbouring countries, including south Mediterranean countries (SMCs). Demographic factors in both EU and neighbouring countries will influence this goal. This report describes four population growth scenarios for SMCs, obtained using the MEDPRO economic-political development framework on how indicators of fertility, mortality and international migration might change if people in SMCs were to live in different macroeconomic and political contexts. Qualitative scenarios were then operationalized leading to four different quantitative scenarios using assumptions about possible trends in indicators of fertility, mortality and international migration. The paper concludes by reflecting on the results in light of recent political developments in the region

Migration and Acculturation:Determinants, Interrelations, Future prospects

In de media en het politieke debat worden migratie en acculturatie als gerelateerde processen beschouwd, maar niet in de wetenschappelijke literatuur. Migratiestudies gaan meestal over de rol van economische-, geografische-, politieke- en sociale netwerk factoren, terwijl acculturatiestudies over de rol van psychologische en psychosociale factoren gaan. Dit proefschrift bestudeert het verband tussen beide processen, met aandacht voor de rol van psychosociale en contextuele factoren. Er wordt gebruik gemaakt van interviewgegevens van potentiële emigranten in Ghana, Senegal, Marokko, Egypte en Turkije, en van jong volwassenen van Turkse afkomst in Oostenrijk, Zwitserland, Duitsland, Frankrijk, Nederland, en Zweden. De studie laat zien dat beeldvorming onder potentiele migranten over inkomen, voor- en nadelen van migratie, context invloeden en zelfvertrouwen, belangrijk zijn om migratie intenties naar Europa te verklaren. Acculturatie in bestemmingslanden blijkt te worden beïnvloed door in welke stad men woont, kwaliteit van de buurt, religiositeit en ervaren discriminatie. Acculturatiestijl beïnvloedt ook migratie. Tweede generatie Turken in EU landen die een sterke voorkeur voor Turkse normen, waarden en gewoonten hebben, zijn meer op Turkije georiënteerd wat betreft activiteiten en contacten, en hebben vaker het voornemen om naar Turkije te emigreren. Economisch-demografische toekomstscenario’s voor 2010-2030 laten zien dat in een aantal landen in het Middellandse zeegebied met een traditie van emigratie naar de EU, de arbeidsmigratiedruk verder zal toenemen, met waarschijnlijk nieuwe migratiestromen en acculturatie-uitdagingen als gevolg. Gegevensverzameling over migratie en acculturatie moeten beter op elkaar afgestemd worden teneinde beide processen beter in samenhang te kunnen bestuderen, en migratie en acculturatie scenario’s mogelijk te maken.In the media and political debates, international migration and acculturation are considered as interrelated processes. The academic literature though is predominantly domain-specific. Migration studies focus on economic, political, spatial, and social network factors, while acculturation studies focus on psychological and psychosocial factors. This study explores determinants of migration and acculturation and their interrelatedness, paying particular attention to the role of psychosocial and contextual factors. Survey data of potential emigrants in Ghana, Senegal, Morocco, Egypt, and Turkey, and survey data on young adults of Turkish parentage in Austria, Switzerland, Germany, France, The Netherlands and Sweden are used to study these processes. The study shows that threats to living conditions, benefits of and barriers to migration, self-efficacy, and contextual factors are important for understanding migration intentions of potential emigrants. Furthermore, the study shows that religiosity and exposure to discrimination are important for understanding the acculturation style of people of immigrant origin, but also that contextual factors – such as neighbourhood quality and city of residence – are even more important. Acculturation style was found to influence both involvement in transnational activities and migration intentions, whereby people who are more transnationally active more often have migration intentions. Economic-demographic scenarios up to 2030 suggest that labour migration pressure and potential in traditional countries of emigration to the EU in the Mediterranean region are expected to increase, posing new challenges to migrant-integration and acculturation. Future research should study migration and acculturation in conjunction, including development of scenarios of future prospects