26 research outputs found
Territorial patterns and relations in Sweden
The content of the following overview is a summary of research results from different thematic applied research projects under the ESPON 2020 programme. As a consequence, most indicators and analyses are not based on most recent data but represent the data availability at the time when the research was undertaken. Only in a few cases, for some rather basic indicators that could easily be reproduced, more up-to-date information was used.It is therefore important to note that this overview is mainly a collection of available findings with different time stamps and not an up-to-date, comprehensive analysis. Its main goal is to showcase the wide range of ESPONresearch and, by zooming-in on a specific country, to raise interest for the scientific results at a more national and even regional scale
Coherent mapping for integrated water management in Brussels
Like many cities, Brussels faces increasing water issues like urbanization spreading and stresses on the water resources. Integrated Water Management (IWM) in urban planning tackles these problems focusing on the landscape features, but requires extensive cartographic data. Since 2010, different platforms offer cartographic data for the Brussels and Flemish regions, but these initiatives are independent and often not coherent. This article analyses the potentials and deficiencies of these cartographic data through two transboundary examples: the catchments of the Brussels area and the Molenbeek catchment. The article highlights how non-concordance and non-accessibility of the data constrain the application of IWM and other urban planning issues in transboundary areas.Comme bien d’autres villes, Bruxelles est confrontée à des difficultés croissantes liées à l’eau, en raison notamment de la progression de l’urbanisation et des pressions exercées sur les ressources hydriques. Associée à l’urbanisme, la gestion intégrée des ressources en eau (GIRE) permet de répondre à ces problèmes en s’intéressant aux particularités du paysage, mais requiert d’importants volumes de données cartographiques. Si depuis 2010, différentes plateformes offrent de telles données pour les régions bruxelloise et flamande, il s’agit d’initiatives isolées et souvent sans cohérence. Le présent article analyse les potentialités et les failles de ces données cartographiques à travers deux exemples transrégionaux : les bassins versants de Bruxelles et celui du Molenbeek. Il montre en quoi la non-concordance et l’inaccessibilité des données limitent la mise en œuvre de la GIRE et d’autres plans urbanistiques dans les zones transrégionales.Net als veel andere steden wordt Brussel in toenemende mate geconfronteerd met kwesties rond watermanagement, zoals een voortgaande urbanisatie en een druk op de watervoorraden. Door integraal watermanagement (IWM) in de stadsplanning op te nemen wordt geprobeerd deze problemen aan te pakken door te focussen op landschapskenmerken, maar dat vereist de beschikbaarheid van uitgebreide cartografische data. Sinds 2010 bieden verschillende platformen cartografische data over de Brusselse en Vlaamse regio’s aan, maar deze initiatieven staan los van elkaar en zijn vaak niet coherent. In dit artikel wordt een analyse gemaakt van de mogelijkheden en tekortkomingen van deze cartografische data door middel van twee grensoverschrijdende voorbeelden: de stroombekkens van het Brussels Gewest en het stroombekken van Molenbeek. In het artikel wordt belicht hoe het niet-overstemmen en het niet-toegankelijk zijn van data de toepassing van IWM en andere stedenbouwkundige vraagstukken in grensoverschrijdende gebieden beperken
Une cartographie cohérente pour une gestion intégrée de l’eau à  Bruxelles
Comme bien d’autres villes, Bruxelles est confrontée à des difficultés croissantes liées à l’eau, en raison notamment de la progression de l’urbanisation et des pressions exercées sur les ressources hydriques. Associée à l’urbanisme, la gestion intégrée des ressources en eau (GIRE) permet de répondre à ces problèmes en s’intéressant aux particularités du paysage, mais requiert d’importants volumes de données cartographiques. Si depuis 2010, différentes plateformes offrent de telles données pour les régions bruxelloise et flamande, il s’agit d’initiatives isolées et souvent sans cohérence. Le présent article analyse les potentialités et les failles de ces données cartographiques à travers deux exemples transrégionaux : les bassins versants de Bruxelles et celui du Molenbeek. Il montre en quoi la non-concordance et l’inaccessibilité des données limitent la mise en œuvre de la GIRE et d’autres plans urbanistiques dans les zones transrégionales.Like many cities, Brussels faces increasing water issues like urbanization spreading and stresses on the water resources. Integrated Water Management (IWM) in urban planning tackles these problems focusing on the landscape features, but requires extensive cartographic data. Since 2010, different platforms offer cartographic data for the Brussels and Flemish regions, but these initiatives are independent and often not coherent. This article analyses the potentials and deficiencies of these cartographic data through two transboundary examples: the catchments of the Brussels area and the Molenbeek catchment. The article highlights how non-concordance and non-accessibility of the data constrain the application of IWM and other urban planning issues in transboundary areas.Net als veel andere steden wordt Brussel in toenemende mate geconfronteerd met kwesties rond watermanagement, zoals een voortgaande urbanisatie en een druk op de watervoorraden. Door integraal watermanagement (IWM) in de stadsplanning op te nemen wordt geprobeerd deze problemen aan te pakken door te focussen op landschapskenmerken, maar dat vereist de beschikbaarheid van uitgebreide cartografische data. Sinds 2010 bieden verschillende platformen cartografische data over de Brusselse en Vlaamse regio’s aan, maar deze initiatieven staan los van elkaar en zijn vaak niet coherent. In dit artikel wordt een analyse gemaakt van de mogelijkheden en tekortkomingen van deze cartografische data door middel van twee grensoverschrijdende voorbeelden: de stroombekkens van het Brussels Gewest en het stroombekken van Molenbeek. In het artikel wordt belicht hoe het niet-overstemmen en het niet-toegankelijk zijn van data de toepassing van IWM en andere stedenbouwkundige vraagstukken in grensoverschrijdende gebieden beperken
Een coherente cartografie voor een geïntegreerd waterbeleid in Brussel
Net als veel andere steden wordt Brussel in toenemende mate geconfronteerd met kwesties rond watermanagement, zoals een voortgaande urbanisatie en een druk op de watervoorraden. Door integraal watermanagement (IWM) in de stadsplanning op te nemen wordt geprobeerd deze problemen aan te pakken door te focussen op landschapskenmerken, maar dat vereist de beschikbaarheid van uitgebreide cartografische data. Sinds 2010 bieden verschillende platformen cartografische data over de Brusselse en Vlaamse regio’s aan, maar deze initiatieven staan los van elkaar en zijn vaak niet coherent. In dit artikel wordt een analyse gemaakt van de mogelijkheden en tekortkomingen van deze cartografische data door middel van twee grensoverschrijdende voorbeelden: de stroombekkens van het Brussels Gewest en het stroombekken van Molenbeek. In het artikel wordt belicht hoe het niet-overstemmen en het niet-toegankelijk zijn van data de toepassing van IWM en andere stedenbouwkundige vraagstukken in grensoverschrijdende gebieden beperken.Like many cities, Brussels faces increasing water issues like urbanization spreading and stresses on the water resources. Integrated Water Management (IWM) in urban planning tackles these problems focusing on the landscape features, but requires extensive cartographic data. Since 2010, different platforms offer cartographic data for the Brussels and Flemish regions, but these initiatives are independent and often not coherent. This article analyses the potentials and deficiencies of these cartographic data through two transboundary examples: the catchments of the Brussels area and the Molenbeek catchment. The article highlights how non-concordance and non-accessibility of the data constrain the application of IWM and other urban planning issues in transboundary areas.Comme bien d’autres villes, Bruxelles est confrontée à des difficultés croissantes liées à l’eau, en raison notamment de la progression de l’urbanisation et des pressions exercées sur les ressources hydriques. Associée à l’urbanisme, la gestion intégrée des ressources en eau (GIRE) permet de répondre à ces problèmes en s’intéressant aux particularités du paysage, mais requiert d’importants volumes de données cartographiques. Si depuis 2010, différentes plateformes offrent de telles données pour les régions bruxelloise et flamande, il s’agit d’initiatives isolées et souvent sans cohérence. Le présent article analyse les potentialités et les failles de ces données cartographiques à travers deux exemples transrégionaux : les bassins versants de Bruxelles et celui du Molenbeek. Il montre en quoi la non-concordance et l’inaccessibilité des données limitent la mise en œuvre de la GIRE et d’autres plans urbanistiques dans les zones transrégionales
Citizen social science in spatial planning : potentials for resilience in a complex unpredictable world
This paper reflects on the potential of citizen science in spatial planning when facing complex issues. It presents a framework that builds upon existing typologies and methods of citizen science and how it can be conceptualised as an adaptive tool in spatial planning to ensure active participatory engagement in the face of uncertainty and promote evolutionary resilience. Planners struggle to integrate citizens in their quest for certainty and evidence-based planning centred around technical expertise. Many studies have recently explored the plurality of citizen science and identified multiple benefits for policy-making such as engagement of citizens, its possibility to be initiated by any societal actor, as well as information flow and comprehension between involved actors. This paper investigates the potential benefits of citizen science in spatial planning for the input of new dynamic and situational perspectives on complex issues