Natural and anthropogenic radionuclides in the granitic region of Kapidag peninsula, Western Anatolia, Turkey

Naturally occurring radionuclides of terrestrial origin (also called primordial radionuclides) are present in various degrees in all media in the environment. This study represents the reports on the natural and anthropogenic radionuclides in the Kapidag granitic region. For this purpose, activities of radionuclides in soil, beach sands and rocks of the region have been investigated to assess the radiological hazard of the natural radioactivity. The radium equivalent activities, the absorbed dose rates and the external hazard indexes have been calculated, and also in situ gamma dose rates have been measured in the region. The mean activities of U-238, Th-232 and K-40 with the ranges were determined as 31.115.7 (12.171.9), 42.515.9 (19.794.9), 590.3192.2 (184.7892.5), in the soil, as 16.59.5 (4.940.8), 67.1106.9 (18.5433.0), 569.2212.6 (162.0821.1) in the sand and as 25.412.8 (4.850.7), 37.821.5 (4.596.7), and 592.4285.5 (62.41121.6) Bq kg(1) in the rocks, respectively. It was also observed that the average activities of Cs-137 were ranged 027.8 Bq kg(1) in the soil and 0.63.8 Bq kg(1) in the beach sands. The mean Ra-eq activities of the rocks, sands and soil were found to be 125.159.5, 156.3157.2 and 137.348.8 Bq kg(1), respectively, lower than the recommended maximum value of 370 Bq kg(1) with some exceptions. The maximum contributors to the total absorbed gamma dose rates in air were determined as U-238 (45 ) for the beach sands, U-238 (40 ) for the soil and K-40 (41 ) for rocks. The average outdoor gamma dose rates for the soil due to terrestrial and cosmic radiations were found to be 64.622.7 and 47.19.6 nGy h(1), respectively, with the total of 111.729.5 nGy h(1) outdoor gamma exposure rate and the annual average effective outdoor gamma dose was calculated as 13736.2 Sv for the region. The results of the study were discussed with similar studies in close regions and the worldwide averages

Psoriasis vulgarisli hastalarda sitokin gen polimorfizminin araştırılması

Psoriasisde enflamasyondan sorumlu Th hücrelerin ürettikleri proenflamatuvar sitokinler hastalığın patogenezinde önemli yer tutarlar. Buçalışmanın amacı, psoriasis hastalığı ile patogenezde rol alan tümör nekrozu faktörü alfa (TNF-α), interlökin (İL-10), interferon (İFN-γ), İL-6,dönüştürücü büyüme faktörü beta (DBF-β) gen polimorfizmleri arasındaki olası ilişkiyi saptamaktır. Çalışmaya psoriasis tanısı konmuş 89 hastaile 201 sağlıklı birey dahil edilmiştir. Hasta grubu, erken başlangıçlı (grup 1) ve geç başlangıçlı (grup 2) olarak ikiye ayrılmıştır. İki grubun sitokingen polimorfizmleri polimeraz zincir reaksiyonu-sekans spesifik primer yöntemi ile ticari kit kullanılarak tiplenmiştir. Tüm hastalar ile grup 1hastalarını ayrı ayrı kontrol grubu ile karşılaştırdığımızda DBF-β TT/GC haplotipi hastalarda anlamlı olarak yüksek bulundu (p<0,05). Grup 1ve grup 2 karşılaştırıldığında İFN-γ AA genotipi grup 1 hastalarda anlamlı olarak yüksek değerlendirildi (p<0,05). Bonferroni testi sonrası buanlamlılık gözlenemedi. Orta şiddetli semptom gösteren bireylerde anlamlı olarak yüksek bulunan İL-10 GCC/GCC genotipi doğrulama sonucuanlamlılığını kaybetti. Bu veriler, tüm hasta ve kontrol grubundaki tek farkın DBF-β TT/GC genotipinin hastalarda anlamlı olarak yüksek olduğunugösterdi. Th1 sitokinlerinin aktivitesi ile ilişkili diğer birçok genin varlığı nedeniyle psoriasisin moleküler temelini belirlemek için yeni çalışmalargereklidir