Speakers use their own discourse model to determine referents' accessibility during the production of referring expressions.

We report two experiments that investigated the widely-held assumption that speakers use the addressee's discourse model when choosing referring expressions, by manipulating whether the addressee could hear the immediately preceding linguistic context. Experiment 1 showed that speakers increased pronoun use (relative to definite NPs) when the referent was mentioned in the immediately preceding sentence compared to when it was not, but whether their addressee heard that the referent was mentioned had no effect, indicating that speakers use their own, privileged discourse model when choosing referring expressions. The same pattern of results was found in Experiment 2. Speakers produced fewer pronouns when the immediately preceding sentence mentioned a referential competitor than when it mentioned the referent, but this effect did not differ depending on whether the sentence was shared with their addressee. Thus, we conclude that choice of referring expression is determined by the referent's accessibility in the speaker’s own discourse model rather than the addressee's

Formalities in copyright law: an analysis of their history, rationales and possible future

Praktisch overal ter wereld genieten auteurs tegenwoordig van rechtswege bescherming tegen verveelvoudiging en openbaarmaking van hun werk. In tegenstelling tot het octrooirecht of het merkenrecht kent het auteursrecht geen formaliteiten, zoals een registratieplicht of een verplichting de exemplaren van werken te voorzien van een teken (een copyright notice). Hierdoor is de drempel voor auteursrechtelijke bescherming relatief laag en is er niet altijd voldoende informatie voorhanden om de exploitatie van rechten adequaat te regelen. Om meer rechtszekerheid te creëren omtrent auteursrechtelijke claims, het vragen en regelen van toestemming voor het (her)gebruik van werken te vergemakkelijken en het publieke domein te verrijken met een groter aantal werken wordt in toenemende mate gepleit voor herinvoering van formaliteiten in het auteursrecht. Stef van Gompel analyseert of dit mogelijk is vanuit juridisch en theoretisch perspectief. Daartoe bestudeerde hij de geschiedenis, ratio en mogelijke toekomst van auteursrechtformaliteiten. Hij concludeert dat het vanuit juridisch-theoretisch oogpunt mogelijk is de bescherming van de economische rechten van auteurs (mede) afhankelijk te stellen van formaliteiten. Het formaliteitenverbod in de Berner Conventie biedt thans echter onvoldoende ruimte voor herinvoering van formaliteiten. Om de uitdagingen waarmee het auteursrecht wordt geconfronteerd, adequaat te kunnen aanpakken zou de Berner Conventie op dit punt moeten worden gewijzigd, betoogt Van Gompel