273. Laryngektomie rekonstrukcyjne jako alternatywa laryngektomii całkowitej

Laryngektomie subtotalne z rekonstrukcją krtani są akceptowaną, alternatywną do całkowitego usunięcia krtani formą leczenia raków o zaawansowaniu narządowym T2 i T3. Jednoczasowa resekcja i rekonstrukcja pozwalają na radykalne leczenie nowotworu przy równoczesnym zachowaniu ciągłości drogi oddechowej i zachowaniu funkcji odtworzonej krtani. W latach 1988–2002 wykonano 83 laryngektomii subtotalnych z rekonstrukcją krtani, w tym: 34 laryngektomie nadpierścienne z krikohyoidopeksją, 21 laryngektomie nadpierścienne z krikohyoidoepiglotopeksją, 18 laryngektomii przezgłośniowych modo Calearo, 7 laryngektomii subtotalnych modo Sedlacek-Tucker oraz 3 z rekonstrukcją zachyłka gruszkowatego. Podstawowym kryterium oceny efektywności tego typu zabiegów była osiągnięta radykalność onkologiczna. Okres obserwacji chorych wynosił od 2–9 lat. W żadnym z 83 przypadków nie stwierdzono wystapienia wznowy miejscowej, w 4 przypadkach wystąpiła wznowa w układzie chłonnym szyi. Kolejnym aspektem była skuteczność funkcjonowania zrekonstruowanej krtani. U 5 chorych z powodu zwężenia światła krtani wykonano 2– i 3– krotne zabiegi laserowe, a następnie wykonano plastykę przy użyciu T-drenu. U 14 chorych występowały w okresie pierwszych 3 miesięcy trudności przy połykaniu, zwłaszcza pokarmów płynnych. U 1 chorego wykonano gastrostomię. Autorzy omawiają wskazania do tego typu zabiegów, technikę operacyjną, wyniki onkologiczne i czynnościowe

63. Raki Płaskonabłonkowe głowy i szyi u młodych dorosłych – retrospektywna wieloczynnikowa analiza oraz wstępne wyniki badań nad rolą czynnika genetycznego w ich etiopatogenezie

Celem pracy jest analiza cech klinicznych raków płaskonabłonkowych głowy i szyi u chorych poniżej 45 roku życia („young adult”) oraz ocena udziału czynnika genetycznego w ich etiopatogenezie. W ocenie klinicznej uwzględniono dane dotyczące: A.- pacjentów: wiek (średnia 40.9 lat), płeć (mężczyźni 85%, kobiety 15%) oraz ekspozycja na typowe czynniki ryzyka (palący papierosy −96.8%, spożywający alkohol −96.7%), B.- guza: lokalizacja (krtań 69%, jama ustna i gardło 28%), stopień zaawansowania klinicznego (głównie stadium IV −58.7%), typ histologiczny (ca planoepitheliale keratodes 71.2%, akeratodes 28.8%) i stopień zróżnicowania histologicznego (głownie G1+G2 −94.3%), C.- zastosowanego leczenia: metoda (głównie skojarzone: operacja + radioterapia −61.3%) oraz wyniki (wznowa miejscowa −15.9%, wznowa węzłowa −18.5%, przeżycia 3-letnie 46%, przeżycia 5-letnie 35%). W ocenie roli czynnika genetycznego zastosowano 3 techniki: genotypowanie, test bleomycynowy i test kometkowy. U 24 chorych oznaczono polimorfizm genów metabolizmu kancerogenów oraz genów związanych z naprawą DNA. Stwierdzono częstsze niż w grupie pacjentów starszych występowanie następujących genotypów ryzyka: GSTM1 (-) współwystępujący z NAT2 4/6A oraz NAT2 4/6A oraz allelu ryzyka: NAT2 4; allel ryzyka CYP 1A1 4 występował rzadziej niż w grupie starszych, natomiast częstość występowania genotypu ryzyka XPD 35931AA w obu grupach była zbliżona. U 5 pacjentów oznaczono poziom niestabilności chromosomowej za pomocą testu bleomycynowego – stwierdzono zbliżone wartości współczynnika b/c w grupie pacjentów młodszych i starszych przy jednocześnie wyraźnie większym odsetku uszkodzonych komórek w grupie młodych dorosłych. W obu grupach zarówno wartość współczynnika b/c jak i procent uszkodzonych komórek były wyrażnie większe niż w grupie osób zdrowych. W grupie 7 pacjentów za pomocą techniki comet assay określono uszkodzenia spontaniczne i indukowane oraz zdolności naprawy DNA – stwierdzono wysoki i zbliżony w grupie pacjentów młodych i starszych poziom uszkodzeń DNA – zarówno spontanicznych i indukowanych oraz zbliżone zdolności naprawy DNA

Appropriateness for SARS-CoV-2 vaccination for otolaryngologist and head and neck surgeons in case of pregnancy, breastfeeding, or childbearing potential: Yo-IFOS and CEORL-HNS joint clinical consensus statement

PURPOSE: SARS-CoV-2 vaccines are a key step in fighting the pandemic. Nevertheless, their rapid development did not allow for testing among specific population subgroups such as pregnant and breastfeeding women, or elaborating specific guidelines for healthcare personnel working in high infection risk specialties, such as otolaryngology (ORL). This clinical consensus statement (CCS) aims to offer guidance for SARS-CoV-2 vaccination to this high-risk population based on the best evidence available. METHODS: A multidisciplinary international panel of 33 specialists judged statements through a two-round modified Delphi method survey. Statements were designed to encompass the following topics: risk of SARS-Cov-2 infection and use of protective equipment in ORL; SARS-Cov-2 infection and vaccines and respective risks for the mother/child dyad; and counseling for SARS-CoV-2 vaccination in pregnant, breastfeeding, or fertile healthcare workers (PBFHW). All ORL PBFHW were considered as the target audience. RESULTS: Of the 13 statements, 7 reached consensus or strong consensus, 2 reached no consensus, and 2 reached near-consensus. According to the statements with strong consensus otorhinolaryngologists-head and neck surgeons who are pregnant, breastfeeding, or with childbearing potential should have the opportunity to receive SARS-Cov-2 vaccination. Moreover, personal protective equipment (PPE) should still be used even after the vaccination. CONCLUSION: Until prospective evaluations on these topics are available, ORL-HNS must be considered a high infection risk specialty. While the use of PPE remains pivotal, ORL PBFHW should be allowed access to SARS-CoV-2 vaccination provided they receive up-to-date information

Recommendations for head and neck surgical oncology practice in a setting of acute severe resource constraint during the COVID-19 pandemic: an international consensus

The speed and scale of the global COVID-19 pandemic has resulted in unprecedented pressures on health services worldwide, requiring new methods of service delivery during the health crisis. In the setting of severe resource constraint and high risk of infection to patients and clinicians, there is an urgent need to identify consensus statements on head and neck surgical oncology practice. We completed a modified Delphi consensus process of three rounds with 40 international experts in head and neck cancer surgical, radiation, and medical oncology, representing 35 international professional societies and national clinical trial groups. Endorsed by 39 societies and professional bodies, these consensus practice recommendations aim to decrease inconsistency of practice, reduce uncertainty in care, and provide reassurance for clinicians worldwide for head and neck surgical oncology in the context of the COVID-19 pandemic and in the setting of acute severe resource constraint and high risk of infection to patients and staff. © 2020 Elsevier Lt