Informaticawetenschappen in het leerplichtonderwijs

Dit standpunt bepleit en beargumenteert de noodzaak om elke jongere een opleiding informaticawetenschappen aan te bieden die toelaat om ’informaticavaardig’ te worden. Informaticavaardigheid gaat verder dan louter ‘digitale geletterdheid’, en houdt ook in dat de jongere in staat moet zijn ‘computationeel’ te denken. Computers zijn onmisbaar geworden, zowel in het professionele leven als in de privésfeer. Om de technologische evolutie te kunnen volgen is het van groot belang dat alle jongeren niet alleen de bestaande technologie leren gebruiken, maar ook de onderliggende werking leren begrijpen. Om de technologische evolutie te kunnen sturen, is het nodig dat voldoende jongeren in staat en gemotiveerd zijn om nieuwe technologie te creëren. Om deze doelstellingen te realiseren, dient het onderwijs van de informatica in het leerplichtonderwijs grondig hervormd te worden. In het basis- en secundair onderwijs dient een basisopleiding informaticawetenschappen opgenomen te worden, waarop in specifieke STEM richtingen voortgebouwd wordt. Een nieuw leerprogramma, goed opgeleide leraars en een goede informatica-infrastructuur zijn broodnodig. Ons leerplichtonderwijs is de belangrijkste actor om volgende generaties voor te bereiden op het leven, zowel professioneel als privé. De digitalisering van onze maatschappij kan haar voordelen alleen waarmaken als het onderwijs aangepast is aan deze digitale realiteit. Informatica- wetenschappen is een autonome wetenschap geworden met haar eigen manier van denken, en haar eigen basisbegrippen, te vergelijken met wiskunde, natuurkunde, en andere wetenschap- pen, die haar plaats in het onderwijs verdient. Het moet duidelijk zijn dat het hier niet gaat over het onderwijs van de traditionele vakken met de steun van informaticahulpmiddelen maar wel over de informaticawetenschappen zelf als vormend vak. Dit standpunt kwam tot stand binnen een werkgroep, opgericht door de KVAB en de Jonge Academie en samengesteld met leden uit diverse academische disciplines, onderwijsdeskundi- gen en actoren uit de bedrijfswereld

Oral and buccal abuse of transdermal opioids : an underdetected but potentially lethal practice

Objectives : Transdermal opioid patches (TOPs) are effective and well tolerated in patients with moderate to severe chronic pain syndromes. Their specific pharmacological properties, however, make them prone to abuse. The objective of this article is to describe the practice of oral and buccal abuse of TOPs and to discuss its clinical implications. Methods : We present the case of a patient admitted to the intensive care unit after oral abuse of transdermal opioid patches. Additionally, a narrative literature review on the topic is conducted, referring to Pubmed and Embase. Results : Oral or buccal TOP abuse is the most frequent method of TOP abuse, followed by intravenous injection, inhaling, and applying multiple patches. The main reasons for TOP abuse include drug addiction, suicidal behavior and self-medication. Oral ingestion is potentially lethal because of the high doses of fentanyl that are found in a single patch. Buccal abuse results in fast elevations of fentanyl serum concentrations, caused by transmucosal absorption of fentanyl, thus bypassing hepatic metabolism. During emergency management, naloxone should be administered in a continuous infusion, given the high risk of recurrence of symptoms. Evidence suggests that transdermal buprenorphine is safer in terms of abuse potential. This is explained by its ceiling effect for respiratory depression and its lower peak effects in supratherapeutic doses. Risk factors for abuse include history of substance use disorder, prior opioid overdose and mental illness. Patients with suspected opioid abuse should be referred to pain clinics, mental health specialists or drug addiction facilities. Conclusion : Oral or buccal abuse is the most reported non-dermal form of TOP abuse. When ingested or chewed, TOPs pose considerable health risks. It is critical to screen patients with chronic opioid therapy regularly for opioid use disorder. When confronted with patients at risk of abuse, close monitoring and referral to specialist care is advised