Problemy zdrowotne pacjentów 80 plus zgłaszających się do szpitalnego oddziału ratunkowego, w tym problemy neurologiczne

Introduction. The subject of this wok includes health problems occurring in patients over 80 years of age reporting to the hospital emergency department with an indication of neurological problems.Aim. The aim of this study is to present health problems, including neurological problems, with which patients over 80 years of age report to the hospital emergency department (ER), the most common reasons for hospitalization and how to get to ER.Material and Methods. An analysis of the health situation of patients over 80 years of age was performed who reported to the Hospital Emergency Department of the 10th Military Clinical Hospital with the Polyclinic in Bydgoszcz. The necessary data was obtained by accessing the medical documentation contained in the KS-Medis hospital system. The relationship between the two variables was calculated using Spearman rank correlation coefficient.Results. 80 plus (58%) women most often come to the hospital emergency department because of a fall (11%), brought by a medical emergency system transport (67%). Neurological or co-existing neurological problems (head injuries, strokes or their suspicion) are 6% of the causes of emergency hospitalization.Conclusions. Reasons for seniors over 80 years of age reporting to the hospital emergency department are varied, but falls are dominant. (JNNN 2020;9(1):27–32)Wstęp. Tematyka niniejszej pracy obejmuje problemy zdrowotne występujące u pacjentów powyżej 80 roku życia zgłaszających się do szpitalnego oddziału ratunkowego ze wskazaniem na problemy neurologiczne.Cel. Celem niniejszej pracy jest przedstawienie problemów zdrowotnych, w tym neurologicznych z jakimi zgłaszają się pacjenci powyżej 80 roku życia do szpitalnego oddziału ratunkowego (SOR), najczęstszych przyczyn hospitalizacji oraz sposobu dotarcia do SOR.Materiał i metody. Dokonano analizy sytuacji zdrowotnej 100 pacjentów, w wieku 80 lat i więcej, którzy zgłosili się do Szpitalnego Oddziału Ratunkowego 10 Wojskowego Szpitala Klinicznego z Polikliniką w Bydgoszczy. Dane uzyskano poprzez wgląd do dokumentacji medycznej zawartej w systemie szpitalnym KS-Medis. Współzależność pomiędzy dwiema zmiennymi obliczono za pomocą współczynnika korelacji rang Spearmana.Wyniki. Do szpitalnego oddziału ratunkowego najczęściej zgłaszają się kobiety 80 plus (58%), z powodu upadku (11%), dowiezione transportem systemu ratownictwa medycznego (67%). Problemy neurologiczne samoistne lub współistniejące (urazy głowy, udary lub ich podejrzenie) to 6% przyczyn hospitalizacji nagłych.Wnioski. Przyczyny zgłaszania się seniorów po 80 roku życia do szpitalnego oddziału ratunkowego są zróżnicowane, ale dominują upadki. (PNN 2020;9(1):27–32

Kształtowanie pielęgniarskich umiejętności zawodowych z wykorzystaniem metody procesu pielęgnowania oraz diagnoz i interwencji pielęgniarskich według ICNP zorientowanych na pacjentkę ze stwardnieniem rozsianym

Introduction. In order to achieve a learning success by a nurse during the pre- and post-graduate education, it is useful to apply the method of case studies using the International Classification for Nursing Practice (ICNP) or the traditional model of the nursing process.Case Report. The patient in good general condition, with overweight. Nourished orally, the patient shows a standard swallowing reflex. There are appetite disorders. Periodically, there occur constipation and urine retention. The patient shows increased risk of urinary tract infections due to self catheterization. Physical fitness limited because of the paresis of the right lower limb. Body balance impaired. The patient moves with the assistance from one person. She uses auxiliary means to move. On the Barthel Scale the patient scored 50 points, which indicates that she needs assistance in the performance of daily activities.Discussion. In the patient with multiple sclerosis there occurred nursing problems, in particular: reduction of capacity in terms of self-care and self-nursing, difficulty in performing daily activities, difficulty with communicating, urine residual in the bladder, constipation, the possibility of contractures, the possibility of eating disorders, discomfort caused by increased sweating, depressed mood, pain in bones and joints.Conclusions. Referring to diagnoses and ICNP interventions in the process of nursing it has been confirmed that the nursing care of the patient with MS is based on a holistic approach to the patient. All spheres of patient’s life regarding biological, psychological, social, cultural and spiritual aspects were included in it. (JNNN 2015;4(2):76–84)Wstęp. W osiąganiu efektów kształcenia przez pielęgniarkę, w trakcie kształcenia przed- i podyplomowego, przydat­ne jest stosowanie metody analizy przypadków z wykorzystaniem Międzynarodowej Klasyfikacji Praktyki Pielęgniar­skiej (ICNP — International Classification for Nursing Practice) lub tradycyjnego modelu procesu pielęgnowania.Opis przypadku. Pacjentka w stanie ogólnym dobrym, z nadwagą. Odżywiana drogą doustną, wykazuje prawidłowy odruch połykania. Występują zaburzenia łaknienia. Okresowo występują zaparcia oraz zaleganie moczu. Pacjentka wykazuje zwiększone ryzyko zakażenia dróg moczowych ze względu na samocewnikowanie. Sprawność fizyczna ograniczona z powodu niedowładu kończyny dolnej prawej. Równowaga ciała zaburzona. Pacjentka porusza się z pomocą jednej osoby. Korzysta ze środków pomocniczych w celu przemieszczania się. W skali Barthel pacjentka uzyskała 50 pkt. co wykazuje, że potrzebuje pomocy w wykonywaniu codziennych czynności.Dyskusja. U pacjentki ze stwardnieniem rozsianym wystąpiły problemy pielęgnacyjne, a w szczególności: ograniczenie wydolności w zakresie samoopieki i samopielęgnacji, trudności w wykonywaniu codziennych czynności, trudności w komunikowaniu się, zaleganie moczu w pęcherzu moczowym, zaparcia, możliwość wystąpienia przykurczów, możliwość wystąpienia zaburzeń odżywiania, dyskomfort spowodowany wzmożoną potliwością, obniżony nastrój, bóle kostno-stawowe.Wnioski. Wskazując diagnozy i interwencje ICNP w procesie pielęgnowania potwierdzono, że opieka pielęgniarska nad pacjentką z SM opiera się na holistycznym podejściu do chorej. Zostały nią objęte wszystkie sfery życiowe pacjentki, tj. biologiczne, psychiczne, społeczne i kulturalno-duchowe. (PNN 2015;4(2):76–84

Wpływ zaawansowania wieku i chorób współistniejących na sprawność funkcjonalną chorych po incydencie udaru niedokrwiennego mózgu

Introduction. The occurrence of ischemic strokes, particularly with people over 65 years of age, results from the presence of comorbidities that may adversely affect both the early and late prognosis as well as functional capacities of patients.Aim. The aim of the study was to evaluate the efficiency regarding basic daily activities performed by patients after the incident of the ischemic stroke, depending on the advancement of their age and the on the presence of comorbidities.Material and Methods. The study was carried out among 65 patients hospitalised due to the ischemic stroke in the neurology ward of the Provincial Hospital in Plock. The analysis of the functional capacity of patients, with the use of the Barthel Scale Questionnaire, was performed twice: on the first day of their hospitalisation and on the day of discharge from the hospital ward.Results. The functional capacity of the patients within the period of hospitalization after the incident of ischemic stroke was improving as a result of treatment, rehabilitation and care. However, both on the day of admission to the ward, as well as at discharge, the patients aged over 65 had the lowest scores on the Barthel Scale Questionnaire. The presence of comorbidities, particularly among older respondents, contributed to the deterioration of patients’ functional capacity.Conclusions.1). Patients after the incident of ischemic stroke, despite the improvement regarding their functional capacity, require assistance in the performance of daily activities.2). Age advancement contributes to the reduction of the functional capacity of respondents after the incident of ischemic stroke.3). Comorbidities of the incident of ischemic stroke as well as the prior episode of stroke significantly contribute to the decrease the functional capacity of respondents.(JNNN 2015;4(3):102–108)Wstęp. Występowanie udarów niedokrwiennych mózgu, szczególnie wśród osób po 65 roku życia, wynika z obecności chorób współistniejących, które mogą wpływać negatywnie na rokowanie wczesne i odległe oraz sprawność funkcjonalną pacjentów.Cel. Celem badań była ocena sprawności w podstawowych czynnościach dnia codziennego pacjentów po incydencie udaru niedokrwiennego mózgu, w zależności od zaawansowania wieku i obecności chorób współistniejących.Materiał i metody. Badania zostały przeprowadzone wśród 65 chorych, hospitalizowanych z powodu udaru niedokrwiennego mózgu w oddziale neurologicznym Wojewódzkiego Szpitala Zespolonego w Płocku. Analizęsprawności funkcjonalnej pacjentów przy wykorzystaniu skali Barthel przeprowadzono dwukrotnie: w pierwszej dobie hospitalizacji oraz w dniu wypisu z oddziału.Wyniki. Sprawność funkcjonalna pacjentów w okresie hospitalizacji po incydencie udaru niedokrwiennego mózgu w efekciepodjętego leczenia, usprawniania i sprawowanej opieki podlegała poprawie. Jednak zarówno w dniu przyjęcia do oddziału,jak i w dniu wypisu, badani po 65 roku życia uzyskali najniższe wyniki w skali Barthel. Obecność chorób współistniejących,szczególnie w grupie badanych w starszym wieku, wpływała na pogorszenie sprawności funkcjonalnej chorych.Wnioski.1). Pacjenci po incydencie udaru niedokrwiennego mózgu pomimo poprawy w zakresie sprawności funkcjonalnej wymagają pomocy w czynnościach dnia codziennego.2). Zaawansowanie wieku wpływa na obniżenie sprawności czynnościowej badanych po incydencie udaru niedokrwiennego mózgu.3). Choroby współistniejące z incydentem udaru niedokrwiennego mózgu oraz przebyty w przeszłości epizod udaru mózgu istotnie wpływają na obniżenie sprawności czynnościowej badanych.(PNN 2015;4(3):102–108

Badanie przesiewowe wśród kobiet w ciąży w kierunku zakażenia wirusem cytomegalii (CMV) — zalecenia w Polsce i w wybranych krajach świata (opracowanie wstępne do badania występowania powikłań neurologicznych u dzieci zakażonych CMV)

Cytomegalovirus (CMV) is the most common cause of congenital infections worldwide, yet it remains an underestimated public health problem. There are no international standards for the prevention of vertical transmission of the infection, and the management of pregnant women as well as fetuses with symptoms of infection. The analysis was conducted between December and February 2022. The detailed criteria of inclusion in the analysis included: a separate study group, consisting only of pregnant women regardless of their stage, and statistical analysis of obtained data with particular emphasis on the result of antibodies against CMV antigens in IgG and IgM class. The introduction of universal screening is still controversial. In most countries, routine determination of IgG and IgM antibodies to CMV antigens is not recommended among pregnant women, but these tests are often offered to them independently of nationally approved screening programmes. (JNNN 2022;11(2):83–94).Wirus cytomegalii (CMV) jest najczęstszą przyczyną zakażeń wrodzonych na świecie, a mimo to wciąż pozostaje niedocenionym problemem zdrowia publicznego. Brak jest międzynarodowych standardów zapobiegania wertykalnej transmisji zakażenia, postępowania w stosunku do kobiet ciężarnych, jak i płodu z objawami infekcji. Analizę przeprowadzono od grudnia do lutego 2022 r. Szczegółowe kryteria włączenia do analizy obejmowały: wyodrębnioną grupę badawczą, składającą się tylko i wyłącznie z kobiet w ciąży niezależnie od jej etapu, analizę statystyczną uzyskanych danych ze szczególnym uwzględnieniem wyniku przeciwciał przeciwko antygenom wirusa CMV w klasie IgG oraz IgM. Wprowadzenie powszechnych badań przesiewowych wciąż jest kwestią sporną. W większości krajów nie zaleca się wśród kobiet w ciąży rutynowego oznaczania przeciwciał przeciwko antygenom wirusa CMV w klasie IgG oraz IgM, jednak badania te są im często proponowane niezależnie od programów skriningowych zatwierdzonych na szczeblu krajowym. (PNN 2022;11(2):83–94)

Problemy pielęgnacyjne pacjentów z chorobą Parkinsona — opis przypadku

Introduction. Parkinson’s disease is considered to be one of degenerative disorders of the central nervous system. It is classified as an incurable, progressive disease leading to significant deficits in self-care. It is regarded, just after Alzheimer’s disease, as a disease of the elderly, which relates to the central nervous system (CNS). The mechanisms being the basis of this disease have not been completely understood.Case Report. The case study refers to a 72-year-old woman diagnosed with Parkinson’s disease and comorbid dizziness. This work has presented nursing diagnosis and the nursing process. There have been defined patient’s problems, the purpose of the care and its implementation by planning activities. There has been also made an assessment, which is a comparison of the results of the care obtained with the objectives assumed. This work is a description of the case of a theoretical patient.Discussion. One of the most important persons taking care of a patient with PD is the nurse. In the proces of hospital treatment hospital nurse becomes the closest person to the patient. Therefore, she is required to maintain a professional therapeutic contact with the patient. The role of the nurse is primarily to motivate the patient to take actions which will lead to a slowdown in the progress of the disease (ie. encouragement to participate in activities with a therapist, to talk to a psychologist, exercise with a physiotherapist). The patient described has a problem with low self-esteem and a critical attitude towards herself. It is difficult for her to establish contacts and maintain relationship with another person. Such signals should be noticed by the nurse. The nurse is required to respond adequately to the aforementioned symptoms.Conclusions. Parkinson’s disease is defined as a primary degenerative process of the extrapyramidal system. In its course it is characterised by a slow and degenerative process. The patient described by us is fully aware of her state of health as well as of the nature of the disease. This involves a significant decrease of mood, apathy and fear. She cannot accept her condition and the developing deficit of self-care resulting from the progress of the disease. In the case of our patient after discharge from hospital there was recommended further therapy with a psychologist and participation in classes conducted by an occupational therapist and a physiotherapist. (JNNN 2016;5(4):156–161)Wstęp. Choroba Parkinsona jest zaliczana do zaburzeń zwyrodnieniowych centralnego układu nerwowego. Klasyfikowana jest jako nieuleczalne, postępujące schorzenie prowadzące do znacznych deficytów samoopieki. Uważa się ją, zaraz po chorobie Alzheimera, za chorobę ludzi starszych, która dotyczy ośrodkowego układu nerwowego (OUN). Mechanizmy leżące u podstaw tego schorzenia nie zostały w pełni poznane.Opis przypadku. Studium przypadku odnosi się do 72-letniej kobiety z rozpoznaniem choroby Parkinsona i współwystępującymi zawrotami głowy. W pracy ukazana została diagnoza pielęgniarska i proces pielęgnowania. Ustalono problemy pacjentki, cel opieki oraz jego realizację poprzez zaplanowanie działań. Dokonano również oceny, która jest porównaniem uzyskanych rezultatów opieki z założonymi celami. Praca stanowi opis przypadku pacjenta teoretycznego.Dyskusja. Jedną z ważniejszych osób sprawujących opiekę nad pacjentem z PD jest pielęgniarka. W momencie hospitalizacji pielęgniarka staje się najbliższą osobą dla pacjenta. W związku z tym wymagany jest od niej profesjonalny kontakt terapeutyczny z pacjentem. Rolą pielęgniarki jest przede wszystkim motywowanie chorej do podejmowania działań, które będą prowadzić do wyjściowego spowolnienia rozwoju choroby (tj. zachęcanie do udziału w zajęciach z terapeutą, do rozmowy z psychologiem, do ćwiczeń z fizjoterapeutą). Prezentowana przez nas pacjentka ma kłopot z niską samooceną oraz krytycznym podejściem w stosunku do siebie. Trudność stanowi dla niej nawiązywanie kontaktów oraz relacja z drugim człowiekiem. Takie sygnały powinny być zauważane przez pielęgniarkę. Zobowiązana jest ona do odpowiedniego zareagowania na powyższe symptomy.Wnioski. Choroba Parkinsona definiowana jest jako pierwotny proces zwyrodnieniowy układu pozapiramidowego. W swym przebiegu charakteryzuje się powolnym oraz degeneracyjnym procesem. Opisywana przez nas pacjentka jest w pełni świadoma swojego stanu zdrowia i istoty choroby. Wiąże się to ze znacznym obniżeniem nastroju, apatią oraz lękiem. Nie potrafi zaakceptować swojego stanu zdrowia i pogłębiającego się deficytu samoopieki związanego z postępem choroby. W przypadku opisanej pacjentki, po wypisie ze szpitala zalecono dalszą terapię z psychologiem oraz udział w zajęciach prowadzonych przez terapeutę zajęciowego oraz fizjoterapeutę. (PNN 2016;5(4):156–161

Rola pielęgniarki w leczeniu zespołów bólowych kręgosłupa

The development of civilization has led to the increasing prevalence of spinal problems. Lifestyle in the form of long hours of sitting or standing significantly affect the reduction in spinal mobility and promotes complaint back pain. Its structure is closely related to the functioning of the human being. Back pains are varied in terms of pathogenesis uprising. A common feature is pain that occurs in the lumbar area — the cross and the cross — the hip, with varied backgrounds and character. Treatment is based on conservative methods, such as drug treatment and rehabilitation, and surgery. An important role is played by prevention of backaches distributed among learners and workers. This article aims to highlight the role of nurses over patients with spinal pain syndromes in various stages of treatment. The nurse must take care individually and holistically. It is based mainly on alleviating pain and help the patient because of the temporary reduction in physical activity, which impedes the proper functioning. It is aimed at the comprehensive preparation of the patient and his family for self-care. (JNNN 2014;3(1):39–43)Rozwój cywilizacji doprowadził do coraz częstszych problemów z kręgosłupem. Tryb życia w formie siedzącej lub wielogodzinnej stojącej wpływa znacząco na zmniejszenie ruchomości kręgosłupa i sprzyja dolegliwościom bólowym kręgosłupa. Jego budowa jest ściśle związana z funkcjonowaniem człowieka. Zespoły bólowe kręgosłupa są zróżnicowane pod względem patomechanizmu powstania. Wspólną cechą jest ból występujący w okolicy lędźwiowo-krzyżowej i krzyżowo-biodrowej, mający odmienne pochodzenie i charakter. Leczenie opiera się na metodach zachowawczych, takich jak: farmakoterapia i rehabilitacja oraz leczenie operacyjne. Istotną rolę odgrywa profilaktyka zespołów bólowych kręgosłupa rozpowszechniana wśród osób uczących się i pracujących. Artykuł ma na celu przedstawienie roli opieki pielęgniarki nad pacjentem z zespołami bólowymi kręgosłupa w różnych etapach leczenia. Pielęgniarka ma za zadanie objąć opieką zindywidualizowaną i holistyczną. Opiera się głównie na łagodzeniu dolegliwości bólowych występujących oraz pomocy pacjentowi z powodu jego tymczasowego ograniczenia aktywności fizycznej, która utrudnia mu prawidłowe funkcjonowanie. Ma na celu także wszechstronne przygotowanie pacjenta i jego rodziny do samoopieki. (PNN 2014;3(1):39–43

Wybrane problemy pacjenta po zabiegu odbarczenia szczytowo-potylicznego w przebiegu zespołu Chiariego typ I

Introduction. The Chiari type I Malformation is a malformation of the hindbrain and skull. It refers to moving down the tonsils of the cerebellum through a large opening to the upper part of the spinal canal.Case Report. The patient aged 27 was subjected to a peak-occipital decompression procedure in the course of the Chiari type I Malformation due to the results of imaging examinations and reported complaints.Discussion. The neurosurgical treatment for both the patient and his family is a source of stress and fear of further functioning in the environment. During hospitalization, the patient should be surrounded by the care and interest of the therapeutic team members.Conclusions. Symptoms of Chiari Malformation type I may affect patients of different ages despite the fact that it is an inborn defect. Nursing care of the patient after the peak-occipital decompression treatment in the course of the Chiari type I Malformation aims at preventing typical complications of the postoperative period and minimizing the risk of neurological deficits. (JNNN 2018;7(3):124–129)Wstęp. Zespół Chiariego typ I to malformacja tyłomózgowia i czaszki. Odnosi się do przesunięcia w dół migdałków móżdżku przez otwór wielki do górnej części kanału kręgowego.Opis przypadku. Pacjent lat 27 został poddany zabiegowi odbarczenia szczytowo-potylicznego w przebiegu zespołu Chiariego typ I z uwagi na wyniki badań obrazowych oraz zgłaszane dolegliwości.Dyskusja. Zabieg neurochirurgiczny zarówno dla pacjenta jak i dla jego rodziny jest źródłem stresu i lęku przed dalszym funkcjonowaniem w środowisku. W okresie hospitalizacji pacjent powinien być otoczony opieką i zainteresowaniem członków zespołu terapeutycznego.Wnioski. Objawy zespołu Chiariego typ I mogą dotyczyć pacjentów w różnym wieku pomimo, że jest to wada wrodzona. Opieka pielęgniarska nad pacjentem po zabiegu odbarczenia szczytowo-potylicznego w przebiegu zespołu Chiariego typ I zmierza do profilaktyki typowych powikłań okresu pooperacyjnego i minimalizowania ryzyka deficytów neurologicznych. (PNN 2018;7(3):124–129

Ocena stanu umysłowego — wybrane narzędzia pomiarowe w neurogeriatrii

Complete Cerebral Assessment (CGA) involves the assessment of a neurological patient in four basic areas where performance capacity, physical health, mental health, as well social and environmental factors are taken into account. Specially prepared research tools (scales, questionnaires) can be used to assess individual CGA components, which significantly facilitate it and influence its credibility. In addition, they allow to verify changes in patient’s condition over time, in the category of improvement or deterioration, and also help in the exchange of quantitative (clinical) information between health care providers. Based on the literature, there have been discussed the most frequently applied scales used to assess the mental state of neurogeriatric patients. There have been presented data of metrics such as Mini-Mental State Examination (MMSE), Abbreviated Mental Test Score (AMTS), Clock Drawing Test (CDT), Geriatric Depression Scale (GDS), Hamilton Depression Rating Scale (HDRS), and Beck Depression Inventory (BDI). (JNNN 2017;6(3):130–133)Przeprowadzenie Całościowej Oceny Geriatrycznej (CGA) obejmuje ocenę pacjenta neurologicznego w czterech podstawowych dziedzinach, gdzie pod uwagę bierze się przede wszystkim: wydolność czynnościową, zdrowie fizyczne, zdrowie psychiczne oraz czynniki socjalno-środowiskowe. Do oceny poszczególnych składowych CGA można użyć specjalnie przygotowanych narzędzi badawczych (skal, kwestionariuszy), które znacznie ją ułatwiają i wpływają na jej wiarygodność. Ponadto pozwalają na weryfikację zmian stanu pacjenta w czasie, w kategorii poprawy lub pogorszenia, a także pomagają w wymianie informacji ilościowej (o znaczeniu klinicznym) pomiędzy osobami świadczącymi usługi z zakresu opieki zdrowotnej. W oparciu o piśmiennictwo omówione zostały najczęściej używane skale w ocenie stanu umysłowego pacjentów neurogeriatrycznych. Przedstawiono dane dotyczące takich skal pomiarowych, jak: Mini-Mental State Examination (MMSE), Abbreviated Mental Test Score (AMTS), Clock Drawing Test (CDT), Geriatric Depression Scale (GDS), Hamilton Depression Rating Scale (HDRS) i Beck Depression Inventory (BDI). (PNN 2017;6(3):130–133

Ocena stanu chorego z dysfunkcją układu pozapiramidowego — wybrane narzędzia pomiarowe w neurogeriatrii

The group of diseases with extra-pyramidal disorders includes inter alia Parkinson’s disease. It is one of the most common progressive, degenerative diseases of the central nervous system occurring in mature and older people. First symptoms of the disease occur in most cases after fifty years of age. The disease is generated by the loss of dopaminergic cells in the substantia nigra manifested clinically in the mobility slowdown, muscle rigidity and tremor at rest. The clinical use of various measuring tools (scales, indexes, indicators, tests, etc.) for the diagnosis of patients with dysfunction of the extra-pyramidal system has been increasingly applied. Based on the literature there were discussed scales most commonly used in the assessment of patients with dysfunction of the extra-pyramidal system including mainly those with Parkinson’s disease. There were presented data regarding such measuring scales as: Hoehn and Yahra’s (HY Scale), Webster’s (Webster Rating Scale — WRS), Unified Parkinson’s Disease Rating Scale (UPDRS), Northwestern University scale (Northwestern University Disability Scale — NUDS), Columbia University scale (Columbia University Rating Scale — CURS), Schwab and England’s independence scale (Schwab and England ADL Scale — S-E ADL), the short scale of Parkinson’s disease evaluation (Short Parkinson’s Evaluation Scale — SPES), the scale of daily activities in Parkinson’s disease (Parkinson’s Disease Activities of Daily Living Scale — PDADL) as well as life quality scales, including the PDQL (Parkinson’s Disease Quality of Life Questionnaire) and PDQ-39 (Parkinson’s Disease Questionnaire). (JNNN 2014;3(2):88–92)Do grupy schorzeń przebiegających z zaburzeniami układu pozapiramidowego należy między innymi choroba Parkinsona. Jest jedną z najczęstszych postępujących, zwyrodnieniowych chorób ośrodkowego układu nerwowego, występujących u ludzi dojrzałych i starszych. Pierwsze objawy schorzenia pojawiają się w większości przypadków po 50 roku życia. U podłoża schorzenia leży zanik komórek dopaminergicznych istoty czarnej przejawiający się klinicznie spowolnieniem ruchowym, sztywnością mięśni i drżeniem spoczynkowym. Wykorzystanie w praktyce klinicznej różnorodnych narzędzi pomiarowych (skal, indeksów, wskaźników, testów itp.) dla potrzeb diagnozowania pacjentów z dysfunkcją układu pozapiramidowego jest coraz częściej stosowane. W oparciu o piśmiennictwo omówione zostały najczęściej używane skale w ocenie pacjentów z dysfunkcją układu pozapiramidowego, w tym głównie z chorobą Parkinsona. Przedstawiono dane dotyczące takich skal pomiarowych, jak: skala Hoehn i Yahra (HY Scale), Webstera (Webster Rating Scale — WRS), Unified Parkinsons Disease Rating Scale (UPDRS), skala Uniwersytetu Northwestern (Northwestern University Disability Scale — NUDS), skala Uniwersytetu Columbia (Columbia University Rating Scale — CURS), skala samodzielności Schwaba i Englanda (Schwab and England ADL Scale — S-E ADL), krótka skala ewaluacji choroby Parkinsona (Short Parkinsons Evaluation Scale — SPES), skala czynności życia codziennego w chorobie Parkinsona (Parkinsons Disease Activities of Daily Living Scale — PDADL) oraz skale oceny jakości życia, w tym skala PDQL (Parkinsons Disease Quality of Life Questionnaire) i PDQ-39 (Parkinsons Disease Questionnaire). (PNN 2014;3(2):88–92

Jakość życia a sprawność funkcjonalna chorych na stwardnienie rozsiane

Background. Multiple sclerosis is a chronic disease and the most common one influencing central nervous system. It is a con­dition that significantly impairs the patient’s life. It deteriorates functional abilities in all aspects of daily life, and thus worsens the quality of life.Aim. The aim of the study was to evaluate functional capacity in patients with multiple sclerosis and its impact on quality of life.Materials and methods. The study was covered by 50 people. The tests were carried out using a diagnostic survey. Usedresearch tools were interview questionnaires for socio-demographic data and standardized research tools: ADL and IADL scale and the scale of Quality of Life WHOQOL-BREF. For statistical analysis of the correlation the coefficient test Spearman’s rho-test and Kolmogorov-Smirnov were used. Statistical significance of differences was determined at a confidence level of p<0.05.Results. The study included men and women. Women accounted for the majority of the study population — 64%, andonly 33% of the respondents were men. The vast majority of respondents lived with the family — 78%. Among the respondents, 86% had suffered over 20 years, only 14% of respondents had suffered no more than 10 years. Analyses have shown that the test people were more efficient in terms of basic and complex activities of daily living, the higher they assessed the quality of their own lives.Conclusions.1.A statistically significant correlation was shown between the assessment of quality of life and the exercise of the basic activities of daily living for people with multiple sclerosis.2.Statistically significant differences were observed between the assessment of quality of life and performance ofcomplex activities of daily living for people with multiple sclerosis.3.No statistically significant relationship was observed between the duration of the disease and the assessment ofthequality of life in various fields according to scale WHOQOL-Bref. (PNN 2013; 2(5): 188–194)Wprowadzenie. Stwardnienie rozsiane to przewlekła i najczęstsza choroba ośrodkowego układu nerwowego. Jest schorzeniem, które znacznie zaburza życie chorego. Pogarsza sprawność funkcjonalną we wszystkich aspektach życia codziennego, a co za tym idzie, pogarsza także jakość życia.Cel. Celem pracy była ocena sprawności funkcjonalnej chorych na stwardnienie rozsiane i jej wpływ na jakość życia.Materiał i metody. Badaniem zostało objętych 50 osób. Badania zostały przeprowadzone metodą sondażu diagnostycznego. Użyte narzędzia badawcze to kwestionariusz wywiadu dla danych socjodemograficznych oraz standaryzowane narzędzia badawcze: skala ADL i IADL, a także Skala Jakości Życia WHOQOL-BREF. Do analizy statystycznej wykorzystano test współczynnika korelacji rho-Spearmana i test Kołmogorowa-Smirnowa. Istotność statystyczną różnic określono na poziomie ufności p<0,05.Wyniki. W badaniu brali udział mężczyźni i kobiety. Kobiety stanowiły większość badanej populacji — 64%, a tylko 33% badanych stanowili mężczyźni. Zdecydowana większość badanych osób mieszkała z rodziną — 78%. Wśród badanych86% chorowało powyżej 20 lat, tylko 14% respondentów chorowało nie dłużej niż 10 lat. Analizy wykazały, że im badane osoby były bardziej sprawne w zakresie podstawowych i złożonych czynności życia codziennego, tym wyżej oceniały jakość własnego życia.Wnioski.1.Wykazano istotną statystycznie zależność pomiędzy oceną jakości życia a wykonywaniem podstawowych czynności życia codziennego przez osoby chore na stwardnienie rozsiane.2.Wykazano istotne statystycznie różnice między oceną jakości życia a wykonywaniem złożonych czynności życia codziennego przez osoby chore na stwardnienie rozsiane.3.Nie wykazano istotnych statystycznie zależności pomiędzy czasem trwania choroby a oceną jakości życia w poszczególnych dziedzinach skali WHOQOL-Bref. (PNN 2013; 2(5): 188–194