Zmiany skórne w przebiegu leczenia chorych na raka piersi lapatynibem

Lapatynib, podwójny inhibitor kinazy tyrozynowej receptorów HER1 i HER2, ma zastosowanie w leczeniu chorych na uogólnionego raka piersi z nadmierną ekspresją receptora HER2 — w skojarzeniu z kapecytabiną po niepowodzeniu terapii antracyklinami oraz trastuzumabem i taksoidami oraz u chorych po menopauzie z uogólnionym hormonozależnym rakiem piersi w skojarzeniu z inhibitorem aromatazy, w I rzucie leczenia. Podczas leczenia lapatynibem obserwowano typowe dla tej grupy leków działania niepożądane, w tym zmiany skórne, z których najczęstsze są wysypki grudkowo-krostkowe, zazwyczaj o niewielkim nasileniu. Toksyczności skórne mogą jednak wpływać na pogorszenie jakości życia chorych, a w przypadkach o znacznym nasileniu także na rytm, a przez to skuteczność leczenia przeciwnowotworowego. W niniejszej pracy przedstawiono mechanizm powstawania, typowo obserwowane objawy, częstości występowania oraz sposoby postępowania u pacjentów ze zmianami skórnymi w trakcie leczenia lapatynibem, w tym rolę działań profilaktycznych

Zaawansowany rak piersi z nadmierną ekspresją receptora HER2 - opis przypadku

Despite the improvement in early detection and new therapeutic agents breast cancer remains the most frequent cause of death among women with cancer in Poland. About 20% of patients have tumors overexpressing HER2, which is associated with the higher risk of relapse and shorter overall survival. Introducing to the therapy of metastatic breast cancer two molecularly targeted agents - trastuzumab and lapatinib - significantly improved the results of the therapy in this subgroup of patients in metastatic setting. We are presenting the case of a 44-years-old patient with metastatic breast cancer who was treated sequentially with trastuzumab and lapatinib with long responses. This case also shows that reinduction of trastuzumab after cardiac adverse event is possible and safe and is an example of an intrathecal therapy of carcinomatous meningitis.Mimo stosowania wciąż udoskonalanych metod wczesnego wykrywania oraz wprowadzania nowych sposobów leczenia rak piersi pozostaje główną przyczyną zgonów u kobiet chorych na nowotwory złośliwe w Polsce. W około 20% przypadków ropoznaje się raka z nadmierną ekspresją/amplifikacją receptora HER2, co wiąże się z większym ryzykiem nawrotu oraz krótszym czasem przeżycia całkowitego. Wprowadzenie do terapii uogólnionego raka piersi nowych leków ukierunkowanych molekularnie - trastuzumabu i lapatynibu - znacząco poprawiło wyniki leczenia w tej grupie chorych. Przedstawiono opis przypadku 44-letniej pacjentki z uogólnionym rakiem piersi, którą leczono zarówno z zastosowaniem trastuzumabu, jak i lapatynibu, uzyskując każdorazowo długotrwałą odpowiedź na leczenie. Przypadek jest także przykładem możliwości bezpiecznego wznowienia terapii trastuzumabem po wystąpieniu powikłań ze strony układu sercowo-naczyniowego oraz dokanałowego leczenia chorej ze stosunkowo rzadko występującym nowotworowym zapaleniem opon mózgowo-rdzeniowych

Local and systemic treatment in elderly patient with long term course of metastatic breast cancer- case report

Prezentowany przypadek przedstawia wieloletni przebieg leczenia, obecnie 77-letniej chorej na uogólnionego, hormonozależnego, HER2- dodatniego raka piersi. U chorej z powodzeniem stosowano leczenie chirurgiczne, radioterapię, hormonoterapię oraz chemioterapię, w tym dwie linie w skojarzeniu z lekami  anty-HER2. Leczenie było dość dobrze tolerowane, uzyskano kontrolę objawów związanych z chorobą oraz częściową odpowiedź obiektywną. Indywidualizacja postępowania, modyfikacja dawek i rytmu leczenia pozwoliły na prowadzenie bezpiecznej i skutecznej terapii u chorej w podeszłym wieku Korzyścią z leczenia była znacząca poprawa jakości życia oraz wydłużenie  przeżyciaThis case report presents the long-term course of treatment of  77-year old women with metastatic hormonoresponsive, HER2-positive breast cancer.  The patient has been treated with surgery, radiotherapy,  hormonal therapy, chemotherapy and  agents targeting HER2. Overall treatment was well tolerated and control of symptoms associated with disease, as well as partial objective response was achieved. . Due to treatment  individualization, modifications of chemotherapy doses and regimens antineoplastic therapy in this elderly women was safe and effective. She benefits from the treatment in terms of significant quality of life improvement and prolongation of survival

Zredukowana dawka lapatynibu z powodu toksyczności — nadal skuteczna opcja terapeutyczna

Lapatynib w skojarzeniu z kapecytabiną to racjonalna opcja dalszej terapii chorych na uogólnionego raka piersi z nadmierną ekspresją receptora HER2, wcześniej leczonych trastuzumabem. Typowymi działaniami niepożądanymi związanymi z przyjmowaniem lapatynibu są biegunki i toksyczności skórne. Poniżej przedstawiono przypadek pacjentki z uogólnionym rakiem piersi, u której w przebiegu leczenia lapatynibem w skojarzeniu z kapecytabiną wystąpiły działania niepożądane. Pomimo konieczności zmniejszenia dawek obu leków właściwe leczenie wspomagające pozwoliło na kontynuację terapii przeciwnowotworowej

The role of anthracyclines in the treatment of advanced breast cancer — the place of nonpegylated liposomal doxorubicin

Do leczenia raka piersi wprowadzono wiele nowych leków cytotoksycznych oraz ukierunkowanych molekularnie. Mimo to antracykliny wciąż mają silną pozycję w terapii tego nowotworu, zarówno w leczeniu uzupełniającym, jak i choroby przerzutowej. Najbardziej istotnym działaniem niepożądanym ograniczającym stosowanie antracyklin jest kardiotoksyczność. Jednym ze sposobów ograniczenia ryzyka wystąpienia kardiotoksyczności jest wprowadzenie do leczenia uogólnionego raka piersi specjalnej — liposomalnej postaci doksorubicyny. Modyfikacje związane z budową cząsteczki doksorubicyny mają na celu maksymalne zwiększenie aktywności leku w obrębie tkanki nowotworowej oraz ograniczenie występowania działań niepożądanych, a zwłaszcza zmniejszenie toksycznego działania na mięsień sercowy. Doksorubicyna liposomalna wykazuje się skutecznością w leczeniu uogólnionego raka piersi, przy jednoczesnym niskim ryzyku wystąpienia kardiotoksyczności. W ostatnich latach prowadzone są badania nad leczeniem skojarzonym doksorubicyną liposomalną oraz terapiami ukierunkowanymi molekularnie. Onkol. Prak. Klin. 2010; supl. A: A8–A17Despite of introducing to the therapy of breast cancer many new cytotoxic and molecularly targeted agents anthracyclines still have strong position in treatment of this type of cancer, both adjuvant treatment and treatment of metastatic disease. The most important side effect that limits the use of anthracyclines is cardiotoxicity. To avoid this the special liposomal form of doxorubicin was introduced to the treatment of metastatic breast cancer. The aim of doxorubicin molecule’s modification was to increase activity of drug in cancer cells and to limit non-specific organ toxicity, especially to decrease toxic effect on myocardium. Liposomal doxorubicin is effective in the treatment of metastatic breast cancer and has low cardiac risk. Combined treatment with liposomal doxorubicin and molecularly targeted therapies has been investigated in recent years. Onkol. Prak. Klin. 2010; supl. A: A8–A1

Treatment for advanced metastatic breast cancer, after use the total recommended cumulated dose of doxorubicin

Terapie oparte na antracyklinach należą do jednych z najskuteczniejszych w leczeniu raka piersi. Jednak ze względu na kardiotosyczność zależną od dawki ich zastosowanie jest ograniczone. Alternatywą jest zastosowanie preparatów liposomalnej doksorubicyny. Przedstawiono opis przypadku kobiety z obustronnym rakiem piersi, która wykorzystała całkowitą skumulowaną dawkę doksorubicyny podczas leczenia pierwszego zachorowania na raka piersi. W kolejnym rzucie pacjentkę leczono niepegylowaną liposomalną doksorubicyną, uzyskując spektakularną remisję zmian. Onkol. Prak. Klin. 2010; supl. A: A47–A50Anthracyclines are one of the most effective treatments for breast cancer, but their use is limited by dose- -related cardiotoxicity. Treatment with liposomal doxorubicine is a feasible alternative. We present a case of a patient with bilateral metastatic breast cancer affecting the liver who had already received the total recommended cumulated dose of doxorubicin for the treatment of cancer in the first affected breast. The patient was subsequently treated with non-pegylated liposomal doxorubicin for progression of the disease to the liver and dramatic remission of the liver metastatic sites was achieved. Onkol. Prak. Klin. 2010; supl. A: A47–A5

Do we know everything about anthracyclines in the adjuvant treatment of breast cancer?

Systemic adjuvant treatment has established role in the treatment of breast cancer and anthracyclinecontaining regimens has been commonly used for over 20 years. The efficacy of these regimens has been proved in many clinical trials and meta-analyses, regardless of risk factors, age and hormonal status of patients. In search of more effective methods of treatment combination of anthracyclines and taxanes was tested and recently in the group of patients with HER2 overexpression trastuzumab was introduced to treatment. The main problem related to adjuvant treatment with anthracyclines is cardiotoxicity and that is the basis of searching new regimens and methods of treatment which would allow to eliminate or limit the use of anthracyclines in the adjuvant treatment of breast cancer Onkol. Prak. Klin. 2010; supl. A: A1–A7Systemowe leczenie uzupełniające w raku piersi ma ugruntowaną pozycję, a od ponad 20 lat schematy na bazie antracyklin są uważane za podstawowe i powszechnie stosowane. Na podstawie badań klinicznych i metaanaliz wykazano ich skuteczność w leczeniu uzupełniającym, niezależnie od grup ryzyka, wieku i stanu hormonalnego chorych. W poszukiwaniu bardziej skutecznych metod leczenia badano skojarzenie antracyklin z taksoidami, a w ostatnich latach w grupie chorych z nadekspresją HER2 wprowadzono do leczenia trastuzumab. Najistotniejszym problemem związanym z leczeniem uzupełniającym jest kardiotoksyczność. Dlatego poszukuje się schematów i metod, które pozwoliłyby ograniczyć lub wyeliminować zastosowanie antracyklin w leczeniu uzupełniającym. Onkol. Prak. Klin. 2010; supl. A: A1–A

Rola antracyklin i intensyfikacji chemioterapii w postępowaniu uzupełniającym u chorych na wczesnego HER2-dodatniego raka piersi w praktyce klinicznej

Antracykliny należą do antybiotyków o działaniu przeciwnowotworowym. Znalazły one szerokie zastosowanie u chorych na raka piersi. Metaanaliza dotychczasowych badań z randomizacją sugeruje szczególną rolę antracyklin w uzupełniającym leczeniu chorych na HER2-dodatniego raka piersi. W tej grupie schematy chemioterapii z udziałem antracyklin w znacznym stopniu zastąpiły schemat CMF (cyklofosfamid, metotreksat, fluorouracyl).W ostatnich latach u chorych z wyższym ryzykiem nawrotu i cechą HER2 w leczeniu uzupełniającym szerokie zastosowanie znalazły schematy chemioterapii zawierające antracykliny i taksoidy w skojarzeniu z przeciwciałem monoklonalnym anty-HER2 — trastuzumabem. Głównym przeciwwskazaniem do stosowania antracyklin jest zwiększone ryzyko powikłań kardiologicznych. W niniejszej pracy przedstawiono obecną rolę antracyklin w uzupełniającym leczeniu chorych na HER2-dodatniego raka piersi