Terapie oparte na antracyklinach należą do jednych z najskuteczniejszych w leczeniu raka piersi. Jednak
ze względu na kardiotosyczność zależną od dawki ich zastosowanie jest ograniczone. Alternatywą jest
zastosowanie preparatów liposomalnej doksorubicyny. Przedstawiono opis przypadku kobiety z obustronnym
rakiem piersi, która wykorzystała całkowitą skumulowaną dawkę doksorubicyny podczas leczenia
pierwszego zachorowania na raka piersi. W kolejnym rzucie pacjentkę leczono niepegylowaną liposomalną
doksorubicyną, uzyskując spektakularną remisję zmian.
Onkol. Prak. Klin. 2010; supl. A: A47&#8211;A50Anthracyclines are one of the most effective treatments for breast cancer, but their use is limited by dose-
-related cardiotoxicity. Treatment with liposomal doxorubicine is a feasible alternative. We present a case of a patient with bilateral metastatic breast cancer affecting the liver who had already received the total recommended cumulated dose of doxorubicin for the treatment of cancer in the first affected breast. The patient was subsequently treated with non-pegylated liposomal doxorubicin for progression of the disease to the liver and dramatic remission of the liver metastatic sites was achieved.
Onkol. Prak. Klin. 2010; supl. A: A47&#8211;A5

Głogowska, Iwona

Lemańska, Izabela

Majstrak, Anna

Pieńkowski, Tadeusz

Polish

Anthracyclines are one of the most effective treatments for breast cancer, but their use is limited by dose-
-related cardiotoxicity. Treatment with liposomal doxorubicine is a feasible alternative. We present a case of a patient with bilateral metastatic breast cancer affecting the liver who had already received the total recommended cumulated dose of doxorubicin for the treatment of cancer in the first affected breast. The patient was subsequently treated with non-pegylated liposomal doxorubicin for progression of the disease to the liver and dramatic remission of the liver metastatic sites was achieved.
Onkol. Prak. Klin. 2010; supl. A: A47&#8211;A50Terapie oparte na antracyklinach należą do jednych z najskuteczniejszych w leczeniu raka piersi. Jednak
ze względu na kardiotosyczność zależną od dawki ich zastosowanie jest ograniczone. Alternatywą jest
zastosowanie preparatów liposomalnej doksorubicyny. Przedstawiono opis przypadku kobiety z obustronnym
rakiem piersi, która wykorzystała całkowitą skumulowaną dawkę doksorubicyny podczas leczenia
pierwszego zachorowania na raka piersi. W kolejnym rzucie pacjentkę leczono niepegylowaną liposomalną
doksorubicyną, uzyskując spektakularną remisję zmian.
Onkol. Prak. Klin. 2010; supl. A: A47&#8211;A5

Via Medica Journals

www.opk.viamedica.pl A47Anna Majstrak, Iwona Głogowska, Izabela Lemańska, Tadeusz PieńkowskiKlinika Nowotworów Piersi i Chirurgii Rekonstrukcyjnej, Centrum Onkologii — Instytut im. Marii Skłodowskiej-Curie w WarszawieLeczenie zaawansowanego rakapiersi po wykorzystaniu dawkikumulacyjnej konwencjonalnejdoksorubicynyTreatment for advanced metastatic breast cancer, after use the totalrecommended cumulated dose of doxorubicinSTRESZCZENIETerapie oparte na antracyklinach należą do jednych z najskuteczniejszych w leczeniu raka piersi. Jednakze względu na kardiotosyczność zależną od dawki ich zastosowanie jest ograniczone. Alternatywą jestzastosowanie preparatów liposomalnej doksorubicyny. Przedstawiono opis przypadku kobiety z obustron-nym rakiem piersi, która wykorzystała całkowitą skumulowaną dawkę doksorubicyny podczas leczeniapierwszego zachorowania na raka piersi. W kolejnym rzucie pacjentkę leczono niepegylowaną liposo-malną doksorubicyną, uzyskując spektakularną remisję zmian.Słowa kluczowe: rak piersi, antracykliny, kardiotoksyczność, niepegylowana doksorubicyna liposomalnaABSTRACTAnthracyclines are one of the most effective treatments for breast cancer, but their use is limited by dose--related cardiotoxicity. Treatment with liposomal doxorubicine is a feasible alternative. We present a caseof a patient with bilateral metastatic breast cancer affecting the liver who had already received the totalrecommended cumulated dose of doxorubicin for the treatment of cancer in the first affected breast. Thepatient was subsequently treated with non-pegylated liposomal doxorubicin for progression of the diseaseto the liver and dramatic remission of the liver metastatic sites was achieved.Key words: breast cancer, anthracyclines, cardiotoxicity, non-pegylated liposomal doxorubicinOnkol. Prak. Klin. 2010; supl. A: A47–A50Onkologia w Praktyce Klinicznej2010, supl A, A47–A50Copyright © 2010 Via MedicaISSN 1734–3542www.opk.viamedica.plAdres do korespondencji:Lek. Anna MajstrakKlinika Nowotworów Piersii Chirurgii RekonstrukcyjnejCentrum Onkologii — Instytutim. Marii Skłodowskiej-Curieul.  Roentgena 5, 02–781 WarszawaOPIS PRZYPADKUWstępSchematy oparte na antracyklinach należą do naj-skuteczniejszych w terapii raka piersi [1, 2]. Zastoso-wanie tej grupy leków jest jednak ograniczone zewzględu na ich toksyczne działanie na mięsień serco-wy [3, 4].Kardiotoksyczny mechanizm antracyklin jest wie-loczynnikowy (połączenia z mitochondrialną kardioli-piną, tworzenie wolnych rodników, apoptoza kardio-miocytów) i odmienny od ich działania cytostatyczne-go [5, 6]. Wyniki licznych badań i analiz wykazały zwią-zek pomiędzy sumaryczną zastosowaną dawką antra-cykliny a zmianami w mięśniu sercowym oraz międzykumulacją dawki a negatywnym wpływem na funkcjęlewej komory mięśnia sercowego i spadek frakcji wy-rzutowej [7, 8]. Możliwość kardiotoksyczności przy daw-ce kumulacyjnej 400 mg/m2 wynosi 5%, a po przekro-czeniu tej dawki drastycznie wzrasta [3].Na zwiększone ryzyko uszkodzenia mięśnia serco-wego mogą mieć również wpływ czynniki związanez pacjentem, takie jak: wiek powyżej 65. roku życia [7],www.opk.viamedica.plA48ONKOLOGIA W PRAKTYCE KLINICZNEJ 2010, tom 6, suplement Awspółistniejące choroby układu krążenia, cukrzyca,choroby wątroby, otyłość, palenie tytoniu [9, 10].W celu zminimalizowania ryzyka wystąpienia tok-syczności kardiologicznej antracyklin w codziennejpraktyce medycznej stosuje się określone, wypracowa-ne zasady postępowania przy doborze chorych do tera-pii antracyklinami i podczas ich stosowania, takie jak:staranna ocena chorych, którzy mogą odnieść naj-większą korzyść z tej formy terapii, i stosowanie antra-cyklin w dawce nieprzekraczającej zalecanej dawkikumulacyjnej. W przypadkach niepokojących zmianw EKG, echo serca lub objawów klinicznych niewydol-ności serca należy przerwać leczenie lub zmienić na innyschemat [11, 12]. Istnieje możliwość zastosowania dek-srazoksanu jako leku kardioprotekcyjnego, szczegól-nie u dzieci i młodzieży [13]. W literaturze są doniesie-nia o zmniejszonej odpowiedzi na leczenie przeciwno-wotworowe przy równoczesnym stosowaniu doksoru-bicyny i deksrazoksanu [14].Alternatywną strategią jest zastosowanie prepara-tów liposomalnej doksorubicyny. Zamknięcie cytosta-tyku w liposomach znacznie zmniejsza jego objętośćdystrybucji, co ogranicza toksyczność dla zdrowych tka-nek, takich jak mięsień sercowy [15].Istnieją dwie formy liposomalnej doksorubicyny:niepegylowana i pegylowana. Leki te różnią się para-metrem farmakokinetycznym i profilem toksyczności.Podstawową różnicą jest możliwość kumulacji pegylo-wanej antracykliny w skórze [16–17].W pracy zaprezentowano przypadek chorej z uogól-nionym rakiem piersi, u której uzyskano spektakularnąremisję choroby przy zastosowaniu niepegylowanejdoksorubicyny liposomalnej.Opis przypadkuW sierpniu 2000 roku u 34-letniej pacjentki rozpo-znano miejscowo zaawansowanego raka piersi lewejw stadium T4 N0 M0 (wymiar guza 10 ¥ 9 cm). Zasto-sowano leczenie systemowe, od września do grudnia2000 roku podano 6 cykli chemioterapii według sche-matu AP (doksorubicyna 50 mg/m2 i.v. w 1. dniu i pakli-taksel 175 mg/m2 i.v. w 2. dniu co 21 dni). Dnia 18 stycz-nia 2001 roku wykonano mastektomię radykalną lewo-stronną metodą Pateya. Podano jeden kurs chemiote-rapii uzupełniającej według schematu CMF (cyklofos-famid 100 mg/m2 i.v., metotreksat 40 mg/m2 i.v., fluoro-uracyl 600 mg/m2 i.v. co 28 dni). W badaniu histopato-logicznym rozpoznano: rak przewodowy niskodojrzałyo największym wymiarze 5 cm, różnicujący się do śred-niodojrzałego raka sitowego z metaplazją do chrzęst-niakomięsaka, bez przerzutów w 14 usuniętych węzłachchłonnych (p T3 N0 M0). Odczyny immunohistoche-miczne dla receptorów steroidowych były ujemne (es-trogenowe ER [–] progestagenowe PgR [–]). Po otrzy-maniu wyniku histopatologicznego zdecydowanoo zmianie chemioterapii uzupełniającej. Zastosowanodwa cykle leczenia według schematu AC (doksorubi-cyna 60 mg/m2 i.v. i cyklofosfamid 600 mg/m2 i.v. co21 dni). Dawka całkowita doksorubicyny, zastosowanau tej chorej, wyniosła 420 mg/m2. Po zakończonej che-mioterapii na obszar blizny po mastektomii lewostron-nej przeprowadzono uzupełniające napromieniowanieelektronami 12 Mev (dawka 4500 cGy w 20 frakcjach).W lipcu 2006 roku u chorej stwierdzono raka lewejpiersi w stadium zaawansowania klinicznego IIA.W dniu 6 września 2006 roku wykonano mastektomięprawostronną prostą z procedurą węzła wartownicze-go. W badaniu histopatologicznym: rak przewodowyinwazyjny G3 z przerzutami w 3/6 węzłów chłonnych.Ze względu na stwierdzenie przerzutów w węzłachchłonnych wartowniczych wykonano limfadektomiępachową. W 22 usuniętych węzłach chłonnych nie zna-leziono utkania nowotworowego (pT2 N1 M0). W oce-nie stanu receptorowego komórek guza stwierdzono:estrogenowe ER w 20%, progestagenowe PgR (–),HER2 (1+). Zastosowano leczenie uzupełniające —6 cykli chemioterapii według schematu DDP + doce-taksel (cisplatyna 75 mg/m2 i.v. w 1. dniu i docetaksel75 mg/m2 i.v. w 1. dniu co 21 dni).Od lutego 2007 roku chora przyjmowała tamoksy-fen w dawce 20 mg/dobę. We wrześniu 2007 rokuw badaniu tomografii komputerowej klatki piersiowejrozpoznano zatorowość płucną. Odstawiono tamoksy-fen. Chora była leczona objawowo na rejonowym od-dziale chorób wewnętrznych i od tego czasu pacjent-ka przyjmuje doustne leki przeciwkrzepliwe. Ze wzglę-du na przeciwskazania dotyczące tamoksyfenu i stanprzedmenopauzalny włączono leczenie uzupełniającegosereliną.W lutym 2008 roku, po 15 miesiącach od rozpozna-nia raka piersi prawej w badaniu tomografii kompute-rowej (CT, computed tomography) jamy brzusznej stwier-dzono dwie zmiany ogniskowe w miąższu wątroby.W Klinice Chirurgii Ogólnej, Transplantacyjnej i Wątro-by Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego usunię-to te zmiany, potwierdzając histopatologicznie ich prze-rzutowy charakter ze stanem receptorowym: estroge-nowy odczyn w 2% komórek, PgR w 10%, HER2 (1+).Od kwietnia 2008 do czerwca 2009 roku zastosowa-no kapecytabinę w monoterapii 2500 mg/m2/dobę,w dwóch dawkach podzielonych, w dniach 1.–14. w ryt-mie co 21 dni. W czerwcu 2009 roku, po 19 kursachkapecytabiny, na podstawie badania komputerowegojamy brzusznej rozpoznano progresję choroby (w wą-trobie liczne zlewające się ogniska z cechą naciekaniatorebki wątroby i szerzenia się na otrzewną, najwięk-sze wymiary: 10 ¥ 6 cm, 5 ¥ 5 cm). W czerwcu rozpo-częto leczenie systemowe niepegylowaną liposomalnąwww.opk.viamedica.pl A49Anna Majstrak i wsp., Leczenie zaawansowanego raka piersi po wykorzystaniu dawki kumulacyjnej konwencjonalnej doksorubicynydoksorubicyną (60 mg/m2) w skojarzeniu z cyklofosfa-midem (600 mg/m2) w rytmie co 21 dni. Przed rozpo-częciem leczenia wykonano badanie echokardiograficz-ne, w którym oceniono frakcję wyrzutową lewej komo-ry serca (LVEF, left ventricular ejection fraction) na 57%.W kontrolnym badaniu CT wątroby wykonanym wewrześniu 2009 roku, po 5 cyklach leczenia, na podsta-wie kryteriów Response Evaluation Criteria in Solid Tu-mors (RECIST) 1.1. stwierdzono 75-procentową regre-sję zmian. W kontrolnym badaniu echokardiograficz-nym serca przeprowadzonym po 6 cyklach leczeniaLVEF wynosiła 50%. Kontynuowano leczenie do lute-go 2010 roku. Zakończono terapię po optymalnymwedług lekarza prowadzącego czasie leczenia. Podanołącznie 11 cykli chemioterapii. Na koniec skontrolo-wano w badaniu echokardiograficznym czynność skur-czową mięśnia sercowego — wartość LVEF 50%.Od lutego 2010 roku pacjentka podjęła leczeniew Europa Universität Viadrina we Frankfurcie nad Odrą.Z informacji uzyskanych na temat dalszego przebieguchoroby pacjentki: otrzymała 3 kursy 5-fluorouracyludo tętnicy wątrobowej, zaplanowano termoablacjęzmian resztkowych w wątrobie.DyskusjaPowyższy przypadek stanowi przykład uzyskaniaspektakularnej remisji po zastosowaniu aktywnego le-czenia niepegylowaną liposomalną doksorubicyną. Zewzględu na skuteczność antracyklin w terapii przerzu-towego raka piersi oraz dobry efekt przedoperacyjne-go leczenia chorej programem AT, należało oczekiwaćistotnej korzyści klinicznej z zastosowania doksorubi-cyny w drugim rzucie leczenia. Dawka całkowita kon-wencjonalnej doksorubicyny, w dotychczasowym lecze-niu wyniosła 420 mg/m2. Należy uznać ją za maksymalnądawkę życiową. Z powodu spodziewanej kardiotoksycz-ności nie można było brać pod uwagę kolejnej terapiiantacyklinami I i II generacji. Jako alternatywę zapro-ponowano leczenie niepegylowaną doksorubicyną li-posomalną w skojarzeniu z cyklofosfamidem.Wynik randomizowanego badania klinicznegoIII fazy porównującego leczenie pierwszej linii rakapiersi z przerzutami doksorubicyną konwencjonalnąi pegylowaną liposomalną doksorubicyną wykazał po-równywalną skuteczność obu preparatów, bez istot-nych różnic w przeżyciu całkowitym, ryzyko względne(HR, hazard ratio) 0,94 (95% CI [confidence interval]0,74–1,19) [18]. Większe ryzyko rozwinięcia kardiotok-syczności było w ramieniu z doksorubicyną konwencjo-nalną (p < 0,001, HR = 3,16) [15]. Z kolei pegylowanaliposomalna doksorubicyna może się gromadzić w skó-rze i wywoływać erytrodyzestezję dłoniowo-pode-szwową [19]. W badaniu II fazy określającym aktyw-ność i toksyczność pegylowanej liposomalnej doksoru-bicyny odnotowano wystąpienie zespołu ręka–stopau 48% kobiet, w tym 17% w III stopniu [20].Analiza retrospektywna opierająca się na danychz dwóch randomizowanych badań klinicznych III fazy[13, 18], porównująca leczenie pierwszej linii przerzu-towego raka piersi doksorubicyną konwencjonalnąi niepegylowaną liposomalną doksorubicyną, wykazałamniejszą kardiotoksyczność tej drugiej [16]. Wyniki po-twierdziły istotnie statystycznie mniejszą kliniczną nie-wydolność serca — HR 0,20 (95% CI 0,05–0,75 p == 0,02) oraz łączną kliniczną i subkliniczną — HR 0,38(95% CI 0,24–0,59 p = 0,00001) przy zastosowaniuniepegylowanej liposomalnej doksorubicyny [17]. Wy-niki badań nie wykazały różnicy w przeżyciu całkowi-tym i w czasie do progresji między lekami [13, 18].Niepegylowana liposomalna doksorubicyna zostałaopracowana w celu zmniejszenia kardiotoksycznościdoksorubicyny przy jednoczesnym zastosowaniu jej prze-ciwnowotworowej skuteczności [16]. Zamknięcie dokso-rubicyny w liposomach zmienia biodystrybucję leku,a zatem również jego toksyczność. Niepegylowana li-posomalna doksorubicyna nie dociera do większościzdrowych tkanek organizmu. Komórki śródbłonka na-czyń tworzą ciągłą warstwę, zbyt ciasną dla liposomów— dużych cząsteczek o średnicy większej niż 100 nm.System naczyń tkanek nowotworowych jest nieciągłyi przepuszczalny. Proteazy komórek nowotworowychuszkadzają błonę podstawną naczyń kapilarnych, a war-stwa komórek śródbłonka wyściełająca ścianę naczyń jestsilnie zredukowana. Zatem lek nie przenika do zdrowychtkanek, kumuluje się zaś w obszarze guza [17, 21].Niepegylowana liposomalna doksorubicyna jestmetabolizowana i wydalana w sposób podobny do do-ksorubicyny konwencjonalnej, ale w wolniejszym tem-pie [16]. Z kolei w odróżnieniu od pegylowanej liposo-malnej doksorubicyny niepegylowana liposomalnadoksorubicyna jest usuwana szybciej z organizmu, coogranicza występowanie zespołu ręka–stopa. [22].U opisywanej chorej w trakcie terapii nie zaobserwo-wano erytrodyzestezji dłoniowo-podeszwowej, toksycz-ności hematologicznych i hepatotoksyczności.Przed rozpoczęciem leczenia i w jego trakcie nie-pegylowaną liposomalną doksorubicyną należy moni-torować LVEF i EKG. Wskazaniem do przerwania le-czenia według algorytmu Schwartza i Zareta u pacjen-tów z wyjściową frakcją wyrzutową co najmniej 50%LVEF obniża się o co najmniej 10% do poziomu poni-żej 50%. U chorych z wyjściowym LVEF poniżej 50%,ale wynoszącym co najmniej 30% kontrolne ECHO ser-ca należy wykonywać po każdej dawce, a leczenie trze-ba przerwać, jeśli LVEF obniży się o co najmniej 10%i/lub 30% lub mniej [23].www.opk.viamedica.plA50ONKOLOGIA W PRAKTYCE KLINICZNEJ 2010, tom 6, suplement APodsumowaniePrzypadek stanowi przykład długotrwałej remisjizaawansowanego raka piersi po zastosowaniu dokso-rubicyny liposomalnej przy jednoczesnej dobrej tole-rancji. Uprzednio przebyte leczenie doksorubicynąkonwencjonalną i radioterapia na ścianę klatki pier-siowej mogą być uznane za czynniki ryzyka kardiotok-syczności, jednak w trakcie leczenia raka drugiej piersinie obserwowano objawów toksyczności kardiologicz-nej. Dotychczasowe dane z piśmiennictwa dowodzą, żezastosowanie doksorubicyny liposomalnej jest bezpiecz-ne i równie skuteczne jak doksorubicyny konwencjo-nalnej. Może być opcją terapeutyczną w wybranychprzypadkach chorych po uprzednim leczeniu antracy-klinami.Piśmiennictwo1. Barrett-Lee P.J., Dixon J.M., Farrell C. i wsp. Verrill Expert opinionon the use of anthracyclines in patients with advanced breastcancer at cardiac risk. Ann. Oncol. 2009; 20 (5): 816–827.2. O’Shaughnessy J., Twelves C., Aapro M. Treatment for anthra-cycline-pretreated metastatic breast cancer. Oncologist 2002; 7(supl. 6): 4–12.3. Swain S.M., Whaley F.S., Ewer M.S. Congestive heart failure inpatients treated with doxorubicin: a retrospective analysis of threetrials. Cancer 2003; 97: 2869–2879.4. Mercuro G., Cadeddu C., Piras A. i wsp. Early epirubicin-inducedmyocardial dysfunction revealed by serial tissue doppler echo-cardiography: correlation with inflammatory and oxidative stressmarkers. Oncologist 2007; 12: 1124–1133.5. Hellmann K., Withyham W.H. Anthracycline cardiotoxicity preven-tion by dexrazoxane: breakthrough of a barrier-sharpens antitumorprofile and therapeutic index. J. Clin. Oncol. 1996; 14: 332–333.6. Goormaghtigh E., Huart P., Praet M., Brasseur R., RuysschaertJ.M. Structure of the adriamycin-cardiolipin complex role in mito-chondrial toxicity. Biophys. Chem. 1990; 35: 247–257.7. Von Hoff D.D., Layard M.W., Basa P. i wsp. Risk factors for doxo-rubicin-induced congestive heart failure. Ann. Intern. Med. 1979;91: 710–717.8. Jain D. Cardiotoxicity of doxorubicin and other anthracycline deri-vatives. J. Nucl. Cardiol. 2000;7: 53–62.9. Yancik R., Wesley M.N., Ries L.A. i wsp. Effect of age and comor-bidity in postmenopausal breast cancer patients aged 55 yearsand older. JAMA 2001; 285: 885–892.10. Leonard R.C., Williams S., Tulpule A., Levine A.M., Oliveros S.Improving the therapeutic index of anthracycline chemotherapy:focus on liposomal doxorubicin (Myocet). Breast 2009; 18 (4):218–224.11. Swain S.M., Whaley F.S., Gerber M.C. i wsp. Cardioprotection withdexrazoxane for doxorubicin-containing therapy in advanced bre-ast cancer. J. Clin. Oncol. 1997;15 (4): 1318–1332.12. Swain S.M., Whaley F.S., Gerber M.C., Ewer M.S., Bianchine J.R.,Gams R.A. Delayed administration of dexrazoxane provides car-dioprotection for patients with advanced breast cancer treatedwith doxorubicin-containing therapy. J. Clin. Oncol. 1997; 15 (4):1333–1340.13. Harris L., Batist G., Belt R. i wsp. Liposome-encapsulated doxoru-bicin compared with conventional doxorubicin in a randomizedmulticenter trial as first-line therapy of metastatic breast carcino-ma. Cancer 2002; 94: 25–36.14. Van Dalen E.C., Caron H.N., Dickinson H.O., Kremer L.C. Cardio-protective interventions for cancer patients receiving anthracycli-nes. Cochrane Database Syst. Rev. 2005; 25: CD003917.15. O’Brien M.E., Wigler N., Inbar M. i wsp. Reduced cardiotoxicityand comparable efficacy in a phase III trial of pegylated liposomaldoxorubicin HCl (CAELYX/Doxil) versus conventional doxorubicinfor first-line treatment of metastatic breast cancer. Ann. Oncol.2004; 15: 440–449.16. Batist G., Harris L., Azarnia N. i wsp. Improved anti-tumor respon-se rate with decreased cardiotoxicity of non-pegylated liposomaldoxorubicin compared with conventional doxorubicin in first-linetreatment of metastatic breast cancer in patients who had rece-ived prior adjuvant doxorubicin: results of a retrospective analy-sis. Anticancer Drugs 2006; 17: 587–595.17. Kociubińska A., Kozubek A. Ambisome, Abelcet, Amphocil i inneliposomowe formy leków. Lek w Polsce 2001; 12: 23–33.18. Batist G., Ramakrishnan G., Rao C.S. i wsp. Reduced cardiotoxi-city and preserved antitumor efficacy of liposome-encapsulateddoxorubicin and cyclophosphamide compared with conventionaldoxorubicin and cyclophosphamide in a randomized, multicen-ter trial of metastatic breast cancer. J. Clin. Oncol. 2001; 19: 1444––1454.19. Gabizon A.A. Pegylated liposomal doxorubicin: metamorphosisof an old drug into a new form of chemotherapy. Cancer Invest.2001; 19: 424–436.20. Ranson M.R., Carmichael J., O’Byrne K., Stewart S., Smith D.,Howell A. Treatment of advanced breast cancer with stericallystabilized liposomal doxorubicin: results of a multicenter phase IItrial. J. Clin. Oncol. 1997; 15: 3185–3191.21. Dando T. Keating G. Liposomal doxorubicin a review of its use inmetastatic breast cancer and potential in non-hodgkin lympho-ma. Am. J. Cancer 2005; 4 (3): 193–206.22. Montvale N.J. Alza Corporation: Doxil (doxorubicin HCl liposomeinjection), in Physicians’ Desk Reference (wyd. 54). Medical Eco-nomics Company 2000: 508–511.23. Schwartz R.G., Zaret B. Diagnosis and treatment of drug inducedmyocardial disease. W: Muggia F.C., Speller J.L. (red.). Cardioto-xicity of anticancer therapy. Wyd. 1. John Hopkins University Press1992; 173–197.

Leczenie zaawansowanego raka piersi po wykorzystaniu dawki kumulacyjnej konwencjonalnej doksorubicyny

https://journals.viamedica.pl/oncology_in_clinical_practice/article/download/9178/7805

Treatment for advanced metastatic breast cancer, after use the total recommended cumulated dose of doxorubicin

Abstract

Similar works

Full text

Available Versions

Via Medica Journals