Does coeliac disease predispose to the development of cancer?

Choroba trzewna (CD) jest autoimmunologiczną reakcją wywołaną przez gliadynę i pochodne gluteiny u osób predysponowanych genetycznie. Obecnie obserwuje się wzrost częstości rozpoznawania CD w większości krajów wysokorozwiniętych. Z uwagi na przebieg choroby związany z przewlekłym procesem zapalnym w obrębie ściany jelita cienkiego postawiono tezę, że CD predysponuje do rozwoju chorób nowotworowych. Dotychczas przeprowadzono liczne analizy oceniające ryzyko rozwoju choroby nowotworowych wśród pacjentów z CD. Wyniki prowadzonych badań retrospektywnych nie są jednoznaczne, jednakże część z nich wskazuje na zwiększone ryzyko rozwoju niektórych chorób nowotworowych wśród pacjentów z CD. Celem poniższej pracy jest przedstawienie najnowszych badań poświęconych zagadnieniu rozwoju chorób nowotworowych u pacjentów z chorobą trzewną. Zwrócono również uwagę na czynniki ryzyka mogące mieć istotny wpływ na rozwój chorób nowotworowych w tej grupie pacjentów.Celiac disease (CD) is an autoimmune response induced by gliadin and glutelin derivatives in genetically predisposed individuals. There is currently an increase in the frequency of CD diagnosis in most highly developed countries. Because of the course of the disease associated with chronic inflammation within the wall of the small intestine, it is assumed the idea that celiac disease predisposes to the development of cancer. Until now several studies was performed to evaluate the risk of developing malignant disease among patients with celiac disease. The results of retrospective studies are not conclusive, but some of them indicates an increased risk of developing certain types of cancer among patients with celiac disease. The purpose of this paper is to present the latest research on the issue of the development of cancer among patients with celiac disease. We would also like to draw attention to the risks which may have a significant impact on the development of cancer in this group of patients

Czy choroba trzewna predysponuje do rozwoju chorób nowotworowych?

Choroba trzewna (CD) jest autoimmunologiczną reakcją wywołaną przez gliadynę i pochodne gluteiny u osób predysponowanych genetycznie. Obecnie obserwuje się wzrost częstości rozpoznawania CD w większości krajów wysokorozwiniętych. Z uwagi na przebieg choroby związany z przewlekłym procesem zapalnym w obrębie ściany jelita cienkiego postawiono tezę, że CD predysponuje do rozwoju chorób nowotworowych. Dotychczas przeprowadzono liczne analizy oceniające ryzyko rozwoju choroby nowotworowych wśród pacjentów z CD. Wyniki prowadzonych badań retrospektywnych nie są jednoznaczne, jednakże część z nich wskazuje na zwiększone ryzyko rozwoju niektórych chorób nowotworowych wśród pacjentów z CD. Celem poniższej pracy jest przedstawienie najnowszych badań poświęconych zagadnieniu rozwoju chorób nowotworowych u pacjentów z chorobą trzewną. Zwrócono również uwagę na czynniki ryzyka mogące mieć istotny wpływ na rozwój chorób nowotworowych w tej grupie pacjentów

The influence of socio-demographic and clinical factors on the process of acceptance of the disease among patients with ulcerative colitis

Ulcerative colitis (UC) is a kind of inflammatory bowel disease involving rectal mucosa, or the rectum with colon, resulting in ulcerations in some cases. It is incurable and varies with periods of exacerbation and remission. The disease affects mainly population of highly-developed European or North American nations. It can relatively rarely be observed in South America, Asia and Africa. It is estimated that morbidity and incidence in those regions is about 10 times lower than in Europe and North America [1,2]. The incidence of UC in Europe is approximately 10 new cases per 100,000 people annually [3]. In Poland, epidemiology assessment is difficult due to a lack of reliable statistics. In Lower Silesia, 840 hospitalizations for UC on average are registered annually [4,5]. In UC pathogenesis, genetic, environmental and immunologic factors play an important role. UC can occur at any age, however, the peak incidence is observed between ages 20 and 40 and over 65 [6]. UC is incurable and accompanies the patient through the rest of his/her life. It varies with periods of exacerbation and remission, which impair everyday activities and lower patient’s quality of life. As a consequence, the patient generally feels bad, which is not only caused by gastrointestinal symptoms but also by emotional and psychological issues [7]. Nowadays, a clear tendency can be observed in medicine to include health and disease-related issues in biopsychosocial context, including social and psychological factors affecting the course of the disease. The assessment of such factors brings up a broader perspective on patient’s health problems [8]. Adjustment to the disease is important in many chronic diseases, which demand a change of the patient’s attitude and taking aspects such as acceptance of one’s disease into consideration [9]. The term ‘acceptance’ denotes adopting an opinion, judgment, belief, behavior, favorable attitude or to give a consent [10]. Accepting one’s disease means adjusting to limitations posed by it and accepting the associated disability. The consequences include accepting the limitations, not being self-sufficient, dependence on others and low self-esteem [11]. In a chronic and difficult therapeutic process, medical staff play the key role, in addition to other patient’s support. Bonding with other patients is an important regulating factor in the emotional sphere, while psychological counseling can turn out beneficial in accepting one’s new difficult life situation. The aim of the study was to evaluate the acceptance of the disease in patients with ulcerative colitis with respect to selected socio-demographic and clinical variables

Analysis of factors affecting the quality of life of those suffering from Crohn's disease

Introduction. Crohn’s disease is an inflammatory bowel disease of unknown etiology. Its chronic nature, as well as symptoms of intestinal and overall significantly impedes the daily functioning of patients. Alternately occurring periods of exacerbation and remission are the cause of reduced quality of life of patients. Understanding the factors that caused the decrease in the quality of life, it allows us to understand the behavior and the situation of the patient and the ability to cope with stress caused by the disease. Aim of the study. The aim of the study was to analyze the factors affecting the quality of life of people with Crohn’s disease. Material and methods. The study group consisted of 50 people diagnosed with Crohn’s disease. Respondents were treated at the Department of General Surgery and Colorectal Medical University of Lodz and Gastroenterological Clinic at the University Clinical Hospital No. 1 in Lodz. Quality of Life Survey was carried out by a diagnostic survey using a research tool SF-36v2 and surveys of its own design. Results. Analysis of the results demonstrated that the quality of life of patients with Crohn’s disease was reduced, especially during exacerbations. Evaluation of the quality of life of respondents in physical terms was slightly higher than in the mental aspect. Higher education subjects and the lack of need for surgical treatment significantly improves the quality of life. Conclusions. The occurrence of chronic disease reduces the quality of life of respondents. Elderly patients are better able to adapt to the difficult situation caused by the disease. The quality of life of women and men is at a similar level and patients in remission of the disease have a better quality of life of patients during exacerbations

The role of pH in symptomatic relief and effective treatment of gastroesophageal reflux disease

Gastroesophageal reflux disease (GERD) is a condition in which gastroduodenal contents pass into the oesophagus and cause troublesome symptoms and complications. The aetiopathogenesis of gastroesophageal reflux disease is complex and multifactorial. Acid reflux plays an important role in the GERD pathogenesis, both in erosive and non-erosive reflux disease. Reduction of GERD symptoms and mucosal healing correlates with the number of hours that intragastric acid is suppressed to a pH > 4.0. Mucosal healing was achieved in most of patients who received different types of proton pump inhibitors, but only in 50% of those who received H2 blockers. These findings seem to be best accounted for by differences in the duration and degree of acid suppression achieved by different classes of drugs and perhaps between agents within those classes

Protection and regeneration of esophageal, pharyngeal, and laryngeal mucosa as a major element in therapy of patients with esophageal and extraesophageal reflux symptoms

Treatment of esophageal and extraesophageal reflux syndromes is mainly focused on inhibiting the secretion of hydrochloric acid. In spite of the high efficacy of proton pump inhibitors, approx. 30–60% of GERD patients experience daily symptoms. Beside acid reflux, other factors such as abnormal esophageal peristalsis, visceral hypersensitivity, ineffective esophageal clearance mechanisms, and impaired mucosal barrier also play an important role in generating GERD symptoms. An additional therapeutic proposition is a procedure aimed at improving the defense mechanisms of esophageal mucosa rather than inhibiting the damage-inducing factors. The preparation consisting of hyaluronic acid (HA), chondroitin sulfate (SC) and poloxamer 407 protects against harmful factors (hydrochloric acid, pepsin) and accelerates mucosal healing and regeneration, constituting a substantial element of monotherapy or add-on therapy in patients with gastroesophageal reflux disease

Ochrona i regeneracja błony śluzowej przełyku, gardła i krtani jako ważny element terapii pacjentów z przełykowymi i pozaprzełykowymi objawami choroby refluksowej

Leczenie zespołów przełykowych i pozaprzełykowych choroby refluksowej przełyku (GERD) jest ukierunkowane przede wszystkim na hamowanie wydzielania kwasu solnego. Pomimo wysokiej skuteczności działania inhibitorów pompy protonowej (PPI) u około 30–60% pacjentów z GERD występują codzienne objawy choroby. Ważną rolę w generowaniu objawów GERD, poza refluksem kwaśnym, mają także inne czynniki, takie jak: nieprawidłowa perystaltyka przełyku, nadwrażliwość trzewna, zaburzone mechanizmy oczyszczania przełyku i zaburzona bariera śluzówkowa. Dodatkową propozycją terapeutyczną jest postępowanie, mające na celu poprawę mechanizmów obronnych błony śluzowej przełyku, a nie wpływ na hamowanie czynników uszkadzających. Preparat składający się z kwasu hialuronowego (HA), siarczanu chondroityny (CS) i poloxameru 407 chroni przed czynnikami uszkadzającymi (kwas solny, pepsyna) oraz przyspiesza proces gojenia i regeneracji błony śluzowej, stanowiąc ważny element monoterapii lub terapii dodanej u pacjentów z GERD

Nowości w leczeniu choroby refluksowej przełyku z uwzględnieniem terapii dodanej

W ostatnich latach leczenie choroby refluksowej przełyku (GERD) było ukierunkowane przed wszystkim na hamowanie wydzielania kwasu solnego z intencją wpływu na kluczowy mechanizm patogenetyczny choroby. Pomimo wysokiej skuteczności działania inhibitorów pompy protonowej (IPP), u 20–40% pacjentów z chorobą refluksową przełyku objawy utrzymują się pomimo leczenia. Nie udaje się uzyskać ustąpienia objawów zgagi i/lub regurgitacji mimo stosowania standardowych lub ponadstandardowych dawek IPP zwłaszcza u chorych z nienadżerkową postacią choroby. Nowe leki w sposób kompetycyjny, zależny od potasu, hamują pompę ATP-H+/K+ w komórkach okładzinowych żołądka. Leki te szybciej, silniej i stabilniej hamują aktywność pomp protonowych, przez co mogą być interesującą alternatywą dla klasycznych leków z grupy IPP. Uwarunkowania patofizjologiczne GERD sugerują, że zastosowanie leków poprawiających oczyszczanie przełyku i przyspieszających opróżnianie żołądka mogłoby potencjalnie przynieść korzyść u pacjentów z GERD. Do nowych leków należy mosaprid, selektywny agonista receptora 5-HT4, który nie tylko wpływa na motorykę przełyku i poprawę opróżniania żołądka, ale wywołuje korzystny wpływ na nadwrażliwość trzewną. Ważną rolę w generowaniu objawów GERD poza refluksem kwaśnym mają także inne czynniki takie jak zaburzona bariera śluzówkowa, nadwrażliwość trzewna czy nieprawidłowa perystaltyka przełyku. Dlatego też odmienną propozycją terapeutyczną jest farmakoterapia mająca na celu poprawę mechanizmów obronnych błony śluzowej przełyku a nie wpływ na hamowanie czynników uszkadzających. Preparat Esoxx One® składający się z kwasu hialuronowego, siarczanu hondroityny i poloxameru wywołuje efekt przeciwzapalny, wspomaga odnowę komórkową a poprzez wiązanie z pepsyną neutralizuje efekt uszkadzający na błonę śluzową przełyku, stanowiąc ważny element terapii dodanej w leczeniu GERD

Clostridium difficile infection in patients hospitalized in the gastroenterology ward – retrospective analysis

INTRODUCTION. Clostridium difficile associated colitis became over last years a worldwide medical issue. It involves patients of the Polish hospitals too. The aim of the study was the analysis of CDAD incidence and the course of infection in Gastroenterology Ward of Regional Specialist Hospital of Zgierz, 2012-2015. MATERIAL AND METHODS. Retrospective analysis of the medical documentation of 79 patients with CDAD was performed. Demographic and epidemiological data and the clinical course of infection were analyzed. RESULTS. The study group comprised of women in 59,5% and men in 40,5%. The patients’ average age was 70,5 years. The average hospitalization period was 10,3 days. CDAD infection seasonality was proved, with statistically significant peak in springtime. 73% of patients were previously hospitalized and 85% - had co-morbidities. 76% of patients underwent antibiotherapy, whilst 29% - used PPI prior to CDAD diagnosis. 50,6% of patients had severe CDAD diagnosed. The recurrence reached 14%. In 19% of patients CDAD resulted in death. DISCUSSION. The results of the study confirm increase of the incidence of the patients with CDAD in Gastroenterology Ward over 4-years’ observation. The prevalence was higher among 65+ patients, after prior hospitalization and antibiotherapy. The co-morbidities was a significant risk factor, especially common in severe cases. CONCLUSION. The results we obtained confirm substantial importance of Clostridium difficile infection leading to antibiotherapy-associated diarrhea among adults, causing prolonged hospitalization, increased prevalence and mortality of patients. Getting to know and minimizing the risk factors will prevent the future outbreak of the disease