Pay-for-performance for healthcare providers: Design, performance measurement, and (unintended) effects

Healthcare systems around the world are characterized by a suboptimal delivery of healthcare services. There has been a growing belief among policymakers that many deficiencies (e.g., in the quality of care) stem from flawed provider payment systems creating perverse incentives for healthcare providers. In several countries this has led to reforms based on pay-for-performance (P4P), a payment approach in which healthcare providers receive explicit financial incentives to improve the quality and efficiency of care. Over the past decade, P4P has attracted widespread interest, with programs being uncritically implemented in many countries. In contrast to what this interest suggests, however, to date P4P does not appear to have been very effective in delivering the desired improvements. Moreover, several unintended effects have been demonstrated. In part, these disappointing results may well have been due to the limited knowledge about crucial aspects of the design and implementation of P4P. By identifying and analyzing these aspects, synthesizing empirical literature on (unintended) effects of P4P, and addressing important empirical questions about performance measurement, this thesis aims to provide insight in key conceptual and practical issues in the design and implementation of P4P for healthcare providers

Uitkomstbekostiging in de zorg: een (on)begaanbare weg?

__Abstract__ In veel landen – waaronder Nederland – groeien de zorgkosten sterker dan de economie, schiet de kwaliteit van zorg op diverse punten tekort, en duidt praktijkvariatie op ruimte voor het verhogen van de doelmatigheid van zorg. Inadequate bekostigingssystemen en de gebrekkige transparantie van de kwaliteit van zorg worden vaak genoemd als belangrijke oorzaken van deze problemen. Zo was een belangrijke conclusie van de recente evaluatie van het zorgstelsel dat het bij zorgaanbieders vaak nog ontbreekt aan financiële prikkels voor kwaliteit en doelmatigheid

Inkoop huisartsenzorg nog een gok

Verzekeraars willen grip op de kwaliteit die zorgverleners leveren. De mogelijkheden hiervoor zijn bij huisartsen veel beperkter dan bij bijvoorbeeld fysiotherapeuten. Er is behoefte aan objectieve criteria om kwaliteit van zorg in kaart te brengen

Bekostiging van zorgaanbieders

Bekostiging van zorgaanbieders – ofwel de manier waarop zorgaanbieders worden betaald voor de zorg die zij leveren – is in Nederland een belangrijk onderwerp van maatschappelijk debat en voortdurend in het nieuws. Recente voorbeelden zijn de rol van perverse ‘productieprikkels’ voor medisch specialisten die het op gang komen van de beweging ‘de juiste zorg op de juiste plek’ bemoeilijken en het toenemende belang dat wordt gehecht aan betalen voor ‘waarde’ in plaats van voor ‘volume’.1-3 Deze aandacht is op zichzelf niet nieuw en evenmin verrassend, gezien de uitdagingen waar het zorgstelsel voor staat. In toenemende mate lijkt in de discussies over dit onderwerp echter een Babylonische spraakverwarring te ontstaan, waarbij verschillende termen worden gebruikt voor dezelfde bekostigingsvorm en andersom. Hoe zit het nu precies met die bekostiging? Welke smaken zijn er te onderscheiden, hoe verhouden die zich tot elkaar en wat zijn belangrijke voor- en nadelen? In dit artikel bespreken ..