Assessment of respiratory function in the qualification for lung cancer surgery

Leczenie operacyjne to postępowanie z wyboru u chorych z rozpoznaniem niedrobnokomórkowego raka płuca (NDRP), ale jest możliwe w odpowiednio wczesnym stadium choroby. Kluczowym elementem kwalifikacji do leczenia operacyjnego jest stan zaawansowania choroby oraz ocena histopatologiczna. Ogólna sprawność i choroby współistniejące mają także wpływ na rodzaj i zakres podjętego leczenia, zwłaszcza że w populacji chorych na NDRP dominują pacjenci w podeszłym wieku. U znacznej części chorych na NDRP współistnieje przewlekła obturacyjna choroba płuc, która z definicji charakteryzuje się obniżeniem rezerw wentylacyjnych układu oddechowego. W tej grupie chorych ocena przedoperacyjna ma szczególne znaczenie, zarówno jeśli chodzi o oszacowanie ryzyka okołooperacyjnego, jak i przewidywanych pooperacyjnych parametrów czynności płuc. W ostatnim dwudziestoleciu zostały opracowane rekomendacje dotyczące przedoperacyjnej oceny kandydatów do resekcji — British Toracic Society (2001, 2010), European Respiratory Society i European Society of Thoracic Surgeons (2009) oraz American College of Chest Physicians (2007, 2013), które wskazują kolejność i wagę poszczególnych etapów oceny chorego. W zaleceniach ERS/ESTS i ACCP wskazano na potrzebę oceny ryzyka kardiologicznego u wszystkich pacjentów, która powinna poprzedzać ocenę czynności płuc. Według najnowszych zaleceń ACCP kolejne etapy ewaluacji to badanie spirometryczne z pomiarem FEV1, pomiar DLCO oraz wyliczenie przewidywanych wartości pooperacyjnych obydwu parametrów. Większą wagę przypisano prostym testom wysiłkowym, zwłaszcza u chorych z małym lub umiarkowanym ryzykiem powikłań, a zalecenie wykonania pełnego testu kardio- -pulmonologicznego zawężono do sytuacji rozstrzygania o możliwości leczenia operacyjnego u chorych obciążonych wysokim ryzykiem powikłań. Podkreślono także, że podejmowanie decyzji terapeutycznych powinno być wielodyscyplinarne, pozwalać na oszacowanie ryzyka powikłań i na ocenę spodziewanej jakości życia w okresie pooperacyjnym.Surgery is the treatment of choice in patients with a diagnosis of non-small cell lung cancer (NSCLC). A pivotal of eligibility for resection is the early stage of the disease and histopathological assessment. The performance status and comorbidities in population, predominated by elderly patients, also influence the therapeutic decisions. In some lung cancer patients COPD coexists, characterized by a decrease in lung function. Then the preoperative evaluation is particularly important, for both the risk of postoperative complications, lung function and quality of life postoperatively. Recently several recommendations for preoperative evaluation of patients being considered for surgery were published. The guidelines of BTS (2001, 2010), ACCP (2007, 2013) and joint recommendations of ERS and ESTS (2009) have been based on the currently available research results, and indicated the algorithms. The recommendations ERS/ESTS and ACCP distinguished cardiac risk estimation in all patients, which should precede the evaluation of lung function. According to the latest recommendations (ACCP 2013) the next step is spirometry, DLCO measurement and calculation of predicted postoperative values for both parameters. The low-technology exercise tests (stair climbing, shuttle walk test) were assigned as valuable to discriminate patients at low and intermediate perioperative risk. The cardiopulmonary exercise test (CPET) is recommended to be performed at the final qualification for surgery in patients with high risk. It was also stressed that therapeutic decisions should be taken multidisciplinary, allowing to estimate the risk of complications and to evaluate the expected quality of life in the postoperative time

Low DLCO in idiopathic pulmonary arterial hypertension — clinical correlates and prognostic significance

INTRODUCTION: Decreased diffusing capacity of the lung for carbon monoxide (DLCO) is observed in some idiopathic pulmonary arterial hypertension (IPAH) patients, but its clinical significance is uncertain. We aimed to assess clinical correlates and prognostic significance of low DLCO in IPAH patients. MATERIAL AND METHODS: In the group of 65 IPAH patients the cut off value for low DLCO was set up based on histogram as < 55% of predicted value. Demographic data, exercise capacity, lung function tests, hemodynamic parameters and survival of the patients were compared depending on DLCO value. RESULTS: Low DLCO was found in 18% of the patients, and it was associated with male sex, older age, worse functional status and exercise capacity, and higher prevalence of coronary artery disease. Low DLCO carried a 4-fold increase of death risk in 5-year perspective. CONCLUSIONS: Low DLCO was a marker of worse functional capacity and increased risk of death in studied IPAH patients.INTRODUCTION: Decreased diffusing capacity of the lung for carbon monoxide (DLCO) is observed in some idiopathic pulmonary arterial hypertension (IPAH) patients, but its clinical significance is uncertain. We aimed to assess clinical correlates and prognostic significance of low DLCO in IPAH patients. MATERIAL AND METHODS: In the group of 65 IPAH patients the cut off value for low DLCO was set up based on histogram as < 55% of predicted value. Demographic data, exercise capacity, lung function tests, hemodynamic parameters and survival of the patients were compared depending on DLCO value. RESULTS: Low DLCO was found in 18% of the patients, and it was associated with male sex, older age, worse functional status and exercise capacity, and higher prevalence of coronary artery disease. Low DLCO carried a 4-fold increase of death risk in 5-year perspective. CONCLUSIONS: Low DLCO was a marker of worse functional capacity and increased risk of death in studied IPAH patients

European Spirometry Driving Licence w Polsce — pierwsze polskie szkolenie spirometryczne w ramach ERS HER MES Spirometry Project

Inicjatywa Harmonized Education of Respiratory Medicine in European Specialties (HERMES) zrodziła się w Europejskim Towarzystwie Oddechowym w 2005 roku [...

„Pneumonologia i Alergologia Polska” w latach 2010–2014

W związku ze zbliżającym się XXXIII Zjazdem Polskiego Towarzystwa Chorób Płuc [...

Respiratory responses to CO2 stimulation in hypercapnic patients with obstructive sleep apnea syndrome

Obstructive sleep apnea can be associated with daytime chronic hypercapnia in some patients, but the prevalence of the phenomenon is highly variable in the published literature. The most often it is found in patients with coexisting COPD. There is also an evidence of persisting hypercapnia in OSA patients without other respiratory disease. In previous studies lung function impairment, obesity, gender, severity of OSAS have been considered to contribute to daytime hypercapnia. Several studies demonstrated that the defect in control of breathing can play a role in the development of chronic hypercapnia in patients with OSAS. The aim of the study was to estimate respiratory responses to hypercapnic stimulation in patients with OSAS and chronic daytime hypercapnia. Material consisted of 38 patients with OSAS and chronic hypercapnia (COPD was present in 24 - group B, "pure" OSA in 14 - group A) and 40 normocapnic OSA patients (group C). Lung function testing, blood gases and chemical control of breathing tests were performed in all of them before initiating therapy with nCPAP. Diagnosis of OSAS was stated with standard polisomnography and AHI was similar in mentioned groups. Results: Respiratory responses to hypercapnic stimulation were significantly lower in hypercapnic patients (A 10.6 &plusmn; 4.6; B 9.5 &plusmn; 5.6) in opposition to normocapnics (C 23.3 &plusmn; 14.0 l/min/kPa). In all studied patients PaCO2 level significantly correlated with respiratory responses to hypercapnic stimulation (r = &#8211;.61), lung function indices (VC r = &#8211;.69 and FEV1 r = &#8211;.71), mean SaO2 during sleep (r = &#8211;.68), and BMI (r = .49), but not with the factors like age, AHI or minimal SaO2 during sleep. Analysis with multiple regression revealed that hypercapnic drive, mean SaO2 during sleep, FEV1 and BMI were the best predictors of hypercapnia in studied group, being responsible for 72% of the total variance in PaCO2 in our OSA patients (R2 = 0.72; p < 0.0001). Conclusion: predisposition to daytime hypercapnia in our OSA patients was related to dimished chemosensitivity to CO2, mean desaturation during sleep, the severity of obesity and impairment of lung function mainly due to coexisting COPD

Nadciśnienie płucne w przebiegu sarkoidozy leczone sildenafilem

Rozwój nadciśnienia płucnego w przebiegu sarkoidozy (SAPH) istotnie pogarsza rokowanie. Niestety, nie ma metody leczenia o udokumentowanym korzystnym działaniu w tej postaci nadciśnienia płucnego. Duże zainteresowanie w tym zakresie budzą leki stosowane w terapii tętniczego nadciśnienia płucnego (PAH). W prezentowanej pracy przedstawiono opis przypadku chorej na sarkoidozę powikłaną ciężkim nadciśnieniem płucnym, która była leczona sildenafilem. Obserwowano istotną, choć zaledwie przejściową poprawę stanu czynnościowego. Pacjentka zmarła z powodu stopniowo postępującej niewydolności krążenia i oddychania, w trakcie oczekiwania na przeszczepienie płuc.Rozwój nadciśnienia płucnego w przebiegu sarkoidozy (SAPH) istotnie pogarsza rokowanie. Niestety, nie ma metody leczenia o udokumentowanym korzystnym działaniu w tej postaci nadciśnienia płucnego. Duże zainteresowanie w tym zakresie budzą leki stosowane w terapii tętniczego nadciśnienia płucnego (PAH). W prezentowanej pracy przedstawiono opis przypadku chorej na sarkoidozę powikłaną ciężkim nadciśnieniem płucnym, która była leczona sildenafilem. Obserwowano istotną, choć zaledwie przejściową poprawę stanu czynnościowego. Pacjentka zmarła z powodu stopniowo postępującej niewydolności krążenia i oddychania, w trakcie oczekiwania na przeszczepienie płuc

Abnormalities in high-resolution computed tomography of the lungs in patients with idiopathic pulmonary arterial hypertension - correlation with hemodynamic parameters and prognostic significance

Wstęp: Prognozowanie długości przeżycia chorych na idiopatyczne płucne nadciśnienie tętnicze (IPAH) oparte jest głównie na wskaźnikach hemodynamicznych, czynnościowych oraz na stężeniu biomarkerów. Znaczenie zmian stwierdzanych w obrazie tomografii komputerowej klatki piersiowej o wysokiej rozdzielczości (TKWR) nie było dotychczas badane. Materiał i metody: Retrospektywnej analizie poddano badanie TKWR klatki piersiowej 48 chorych na IPAH: 37 kobiet i 11 mężczyzn w wieku 41 &#177; 15 lat. Wyniki: W 12 przypadkach (25%) stwierdzono zacienienia o typie matowej szyby, w 8 przypadkach (17%) - guzki wewnątrzzrazikowe, w pozostałych przypadkach (58%) obraz TKWR klatki piersiowej był prawidłowy. Obecność guzków wewnątrzzrazikowych wiązała się z istotnie gorszymi parametrami hemodynamicznymi: niższą objętością wyrzutową serca (guzki 41,0 &#177; 8,5 ml; matowa szyba 60,8 &#177; 15,1 ml; prawidłowy obraz TKWR 58,1 &#177; 18,0 ml; p = 0,03) i wyższym ciśnieniem w prawym przedsionku serca (guzki 12,2 &#177; 4,86 mm Hg; matowa szyba 6,9 &#177; 3,9 mm Hg; prawidłowy obraz TKWR 7,6 &#177; 5,3 mm Hg; p = 0,047). W grupie chorych z guzkami stwierdzono znacznie podwyższone ryzyko zgonu w analizie jednoczynnikowej (HR 5,35; 95% CI: 1,16-24,7; p = 0,03) i w analizie wieloczynnikowej (HR 6,98; 95% CI: 1,41-34,59; p = 0,02). Obecność zacienień typu matowej szyby nie wykazywała istotnych powiązań z wielkością parametrów hemodynamicznych, nie miała też istotnego znaczenia rokowniczego. Wnioski: Guzki wewnątrzzrazikowe, opisywane w badaniu TKWR klatki piersiowej u chorych na IPAH, były skojarzone z niekorzystnym profilem hemodynamicznym i wykazywały niezależny od innych czynników negatywny wpływ na przeżycie.Introduction: The risk stratification in idiopathic pulmonary arterial hypertension (IPAH) patients is currently based on haemodynamic and functional parameters as well as serum biomarker concentrations. Until now the importance of changes appearing in high-resolution computed tomography (HRCT) of the lungs of patients with IPAH has not been investigated. Material and methods: Lung HRCT scans were analysed retrospectively in 48 IPAH patients (patients): 37 women, 11 men, mean age 41 &#177; 15 years. Results: Focal ground-glass opacifications (FGG) were found in 12 patients (25%), and centrilobular nodules (CN) were found in 8 patients (17%). In the remaining 58% of patients HRCT revealed no changes (N). Significantly lower stroke volume was found in the CN group (41.0 &#177; 8.5 ml) compared to 60.8 &#177; 15.1 ml in the FGG group and 58.1 &#177; 18.0 ml in the N group (p = 0.03). Right atrial pressure was significantly higher in the CN group (12.2 &#177; 4.86 mm Hg) than in the FGG group (6.9 &#177; 3.9 mm Hg) and the N group (7.6 &#177; 5.3 mm Hg), p = 0.047. The presence of nodules was combined with considerably increased risk of death, both in univariate analysis (HR 5.35, 95% CI: 1.16-24.7, p = 0.03) and in multivariate analysis (HR 6.98, 95% CI: 1.41-34.59, p = 0.02). Ground-glass opacifications correlated neither with haemodynamic nor functional indexes, and were of no prognostic significance. Conclusions: The presence of centrilobular nodules in lung HRCT scans of IPAH patients was combined with more severe haemodynamic compromise and was an independent negative prognostic indicator