Leadership effectiveness and its relationship with emotional stability among nurse managers in educational hospitals related to Isfahan University of Medical Science in 2007

زمینه و هدف: تغییرات گسترده ای که امروزه در مؤسسات مراقبت بهداشتی به وقوع پیوسته است ضرورت ترکیب مهارت های رهبری و مدیریت را به وجود آورده است. به علاوه، موفقیت در مراقبت از بیمار و جلب اعتبار بیمارستان تا حد زیادی به شایستگی و علاقه کارکنان پرستاری بستگی دارد. هدف این پژوهش تعیین اثربخشی رهبری و ارتباط آن با ثبات عاطفی در مدیران پرستاری می باشد. روش بررسی: این پژوهش از نوع توصیفی همبستگی بود که در سال 1386 بر روی 128 نفر از مدیران پرستاری بیمارستان های آموزشی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شهر اصفهان با روش نمونه گیری سرشماری انجام شد. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه اصول رهبری اثربخش و پرسشنامه شخصیت کنتل (Kentel) بود. در این پژوهش اثربخشی رهبری و ثبات عاطفی مورد سنجش قرار گرفت. یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که 8/77 مدیران خدمات پرستاری، 7/66 سوپروایزران و 1/72 سرپرستاران مورد پژوهش اثربخشی رهبری قوی داشته اند. همچنین بین اثربخشی رهبری و ثبات عاطفی در رده سوپروایزران همبستگی مستقیم و معنی دار وجود داشت (02/0 = Pو 39/0r=-) اما در سایر رده ها بین اثربخشی رهبری و ثبات عاطفی همبستگی معنی داری مشاهده نشد. نتیجه گیری: نتایج نشان داد بین اثربخشی رهبری و ثبات عاطفی در رده سوپروایزران، ارتباط مستقیمی وجود دارد لذا توجه به ویژگی های شخصیتی در انتخاب این مدیران باید مورد توجه قرار گیرد

The prevalence of depression and its association with self-management behaviors in chronic disease patients

Background: Co-morbid depression in patients with chronic disease is associated with weak self-care and high complications. Objective: The study aimed to determine the relationship of self-care behaviors and the kind of chronic disease with depression in adults with chronic disease in Isfahan, Iran. Methods: This cross-sectional study was conducted in government healthcare centers. A total of 483 eligible consent respondents participated from March 2015 to June 2015. The “Stanford self-management questionnaire” and the patient health questionnaire (PHQ-9) were used for the assessment of self-management behaviors and depression. Data were analyzed using the SPSS 17 software. Results: The prevalence of depression in participants was 14.7%. There was a significant relationship between self-management behaviors such as physical activity (P 0.001) and skeletal disease patients (OR = 1.70, 95% CI (1.03 - 2.77), P < 0.05) than in other chronic disease patients. Conclusions: We found a negative association between depression and self-care activities in Iranian patients with chronic diseases. Psychological treatment for depression should be considered to improve the prognosis of chronic diseases