Study on the Properties of Immobilized Biocatalysts with Lipase Activity Produced by Yarrowia lipolytica in Batch Culture

Three kinds of matrices (calcium alginate, gelatin, and PVA) were employed as supports to immobilize lipases from Y. lipolytica KKP 379 via physical adsorption. The stability of biocatalysts (free and immobilized) was evaluated by measuring the enzyme activity before and after treatment with the method based on the hydrolysis of p-nitrophenyl laurate. Two fractions of enzymes were immobilized: cell-bound (yeast biomass) and extracellular (supernatant). The yield of immobilization and catalytic properties of immobilized lipases were investigated. Satisfactory results for lipolytic activity and biocatalyst stability were obtained for cell-bound enzymes immobilized in alginate (0.38 U g–1 d.m.) and crosslinked gelatin (0.18 U g–1 d.m.). Immobilization of the supernatant was successful only on the alginate (0.026 U g–1 d.m.). After lyophilization, no significant difference was noticed between treated and untreated biocatalysts. Lyophilized catalysts were successfully immobilized in all three matrices, but the process reduced their lipolytic activity probably due to an insufficient amount of water in the reaction solution. This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License

Measurement and comparison of individual external doses of high-school students living in Japan, France, Poland and Belarus -- the "D-shuttle" project --

Twelve high schools in Japan (of which six are in Fukushima Prefecture), four in France, eight in Poland and two in Belarus cooperated in the measurement and comparison of individual external doses in 2014. In total 216 high-school students and teachers participated in the study. Each participant wore an electronic personal dosimeter "D-shuttle" for two weeks, and kept a journal of his/her whereabouts and activities. The distributions of annual external doses estimated for each region overlap with each other, demonstrating that the personal external individual doses in locations where residence is currently allowed in Fukushima Prefecture and in Belarus are well within the range of estimated annual doses due to the background radiation level of other regions/countries

Fish and fish wastes as source of bioactive compounds and raw material for energy industry

Celem niniejszej pracy była charakterystyka mięsa ryb oraz odpadów przemysłu rybnego jako źródła cennych składników odżywczych oraz surowca dla przemysłu energetycznego. Mięso ryb i przetwory rybne są ważnym elementem zróżnicowanej diety. Ryby i odpady rybne mogą być źródłem wielonienasyconych kwasów tłuszczowych omega-3 – kwasu dokozaheksaenowego (DHA) i eikozapentaenowego (EPA), czyli związków wywierających pozytywny wpływ na organizm człowieka. W technologii żywności stosuje się dodatki funkcjonalne pochodzące z ryb, w tym żelatynę rybną różniącą się właściwościami fizykochemicznymi od żelatyny wieprzowej, a także witaminy rozpuszczalne w tłuszczach oraz barwniki karotenoidowe o działaniu przeciwutleniającym. Z ryb mogą być także izolowane peptydy wykazujące przeciwdrobnoustrojowe oddziaływanie na różne gatunki bakterii Gram-dodatnich i Gram-ujemnych. W pracy wskazano również na możliwość wykorzystania poprodukcyjnych odpadów rybnych do pozyskiwania składników cennych pod względem żywieniowym. Oprócz wykorzystania odpadów rybnych do produkcji pasz i mączek rybnych, olejów oraz kiszonek, jak również hydrolizatów białkowych jako przypraw w kuchni azjatyckiej, możliwe jest ich wykorzystanie w przemyśle energetycznym, m.in. do produkcji paliwa ciekłego typu biodiesel lub do produkcji biogazu. W pracy omówiono także aspekt bezpieczeństwa spożywania mięsa ryb, które mogą zawierać szkodliwe lipofilowe związki organiczne oraz metale ciężkie kumulowane przez te zwierzęta w środowisku bytowania, czyli w zanieczyszczonych słodkich i słonych wodach.The objective of the study was to characterize fish meat and fish industry waste as a source of valuable nutritional components and raw material for energy industry. Fish meat and fish products are an important element of the diversified diet. Fish and fish wastes can be a source of omega-3 polyunsaturated fatty acids: docosahexaenoic acid (DHA) and eicosapentaenoic acid (EPA), i.e. of the compounds that have positive effects on human body. Functional additives from fish are often used in the food technology, such as fish gelatine that differs from pork gelatine in its physical-chemical properties, fat-soluble vitamins, and carotenoid pigments with antioxidant effects. Peptides can be isolated from fish; they have antimicrobial effects on various species of Gram-positive and Gram-negative bacteria. In the study, a possibility has been shown of using fish wastes from the fish industry to produce valuable nutritional components. In addition to the use of fish wastes in the production of fish feed and meals, fish oils and silages as well as protein hydrolysates utilized as spices in the Asian cuisine, it is possible to use those fish wastes as a raw material for the energy industry, among other things in the production of biodiesel - a type of liquid fuel and in the production of biogas. Also, safety aspects have been discussed of consuming fish, which may contain harmful lipophilic organic compounds and heavy metals accumulated by those animals in their natural living environment, i.e. in the contaminated freshwater and in salty waters

Aflatoxins occurance in feed and methods of its decontamination

Rozwój pleśni w paszach niesie ze sobą negatywne skutki związane z obniżeniem jej wartości odżywczej, produkcją mikotoksyn (drugorzędowych toksycznych metabolitów) oraz alergennych spor, które stanowią czynniki ryzyka dla zdrowia zwierząt i ludzi. Do najlepiej poznanych mikotoksyn należą aflatoksyny, syntetyzowane głównie przez szczepy z rodzaju Aspergillus. Obecność aflatoksyn w paszach jest związana z rozwojem pleśni w czasie zbioru oraz podczas przechowywania płodów rolnych, które wykorzystuje się w żywieniu zwierząt. Dodatkowym zagrożeniem jest możliwość biotransformacji aflatoksyny B1 u bydła mlecznego i kumulacja produktów tej reakcji – aflatoksyny M1 w mleku. Od wielu lat prowadzone są badania nad możliwościami ograniczenia zanieczyszczenia mikotoksynami pasz, zarówno na drodze hamowania wzrostu grzybów i tym samym produkcji przez nie mikotoksyn, jak i poprzez detoksykację materiału skażonego na drodze chemicznej, fizycznej i mikrobiologicznej. Ostatnia z wymienionych metod wydaje się metodą najbardziej przydatną do praktycznego wykorzystania w dekontaminacji skażonych surowców roślinnych. Prace badawcze dotyczące biologicznej inaktywacji aflatoksyn i hamowania rozwoju grzybów toksynotwórczych prowadzone są nadal w wąskim zakresie i obejmują przede wszystkim procesy fermentacyjne. Spośród wielu drobnoustrojów wykazujących zdolność do degradacji mikotoksyn szczególnym zainteresowaniem cieszą się bakterie fermentacji mlekowej. Przykładami praktycznego ich zastosowania są preparaty bakteryjne przeznaczone do kiszenia pasz, które zawierają szczepy bakterii o zdolności do obniżenia poziomu aflatoksyn. W pracy zaprezentowano pozytywny wpływ bakteryjnej kultury starterowej na obniżenie zawartości aflatoksyn w kiszonkach z runi łąkowej nawet powyżej 90%, w odniesieniu do jej początkowej zawartości w zielonkach.Mold growth in feed leads to adverse effects associated with the reduction of its nutritional value, production of mycotoxins (toxic secondary metabolites), and allergenic spores, which are risk factors for animal and human health. Aflatoxins, synthesized especially by strains of the genus Aspergillus are the best known mycotoxins. The presence of aflatoxins in feed is connected with the growth of mold in the time of harvest and during storage of agricultural products, which are used in animal feed. The possibility of biotransformation of aflatoxin B1 in dairy cattle and the accumulation of products of the reaction - the aflatoxin M1 in milk is another threat. For many years there were conducted researches into ways of reducing mycotoxin contamination of feed, either by inhibiting the growth of fungi and thus the production of mycotoxins by them and through detoxification of material contaminated by chemical, physical and microbiological methods. The latter method seems to be the most suitable for practical use in decontamination of contaminated plant material. Researches on the biological inactivation of aflatoxins and inhibition of growth of toxigenic fungi are still held in a narrow range and comprise mainly fermentation processes. Among many microorganisms having the ability to degrade mycotoxins the lactic acid bacteria are of particular interest. Bacterial preparations for silage feed, which include the bacteria strains with the special ability to reduce the level of aflatoxins are examples of their practical application. In this paper there was proved a positive effect of bacterial starter culture on decreasing the content of aflatoxins in meadow grass silages, even above 90% with respect to its initial content

Wpływ nawożenia łąki trwałej nawozami naturalnymi na jakość sianokiszonki

The study was conducted between 2008 and 2010 at the Experimental Farm of the Institute of Land Reclamation and Grassland Farming (currently the Institute of Technology and Life Sciences) in Falenty, Mazovian voivodeship, in the form of a field experiment on an area of permanent grassland. The study aimed to assess the influence of different forms and quantities of fertilizer on the quality, nutritional value and presence of pathogenic microorganisms in silage made of meadow sward. The experiment involved a field divided into six zones, each with an area of ~0.3 ha, which were fertilized using inorganic NPK fertilizers, liquid manure (fermented cattle urine) or solid manure applied in two quantities, giving two levels of nitrogen fertilization: 60 and 90 kg•ha-1. Meadow sward from the first cut was partly dried (40% dry weight), harvested with a round baler and ensilaged in large cylindrical bales. Tests on samples of the sward and silage were carried out to examine levels of yeasts, moulds, potentially pathogenic bacteria and nutrients. The silage samples were tested in respect of dry matter, pH level, and levels of lactic acid, volatile fatty acids and ammonia. Fertilization with manure helped to produce green fodder and silage of a higher nutritional value but sward from meadows fertilized with manure constituted a poorer feedstock for silage (poor sugar / protein ratio) than sward fertilized with liquid manure. Fertilization with liquid manure yielded fodder with a nutritional value close to fodder from meadows fertilized with inorganic fertilizer. Fertilization of sward with liquid manure did not hinder the process of fermentation. At the same time our research indicates that the process of lactic fermentation can be effective in limiting the abundance of pathogenic bacteria in silage.Badania prowadzono w latach 2008-2010 w Zakładzie Doświadczalnym IMUZ (obecnie ITP) w Falentach, na doświadczeniu łanowym na łące trwałej. Celem badań była ocena wpływu stosowania różnych form i dawek nawozów na jakość, wartość pokarmową i obecność szkodliwych mikroorganizmów w kiszonce z runi łąkowej. W ramach badań na łące wydzielono 6 łanów (obiekty doświadczalne), każdy o powierzchni ok. 0,3 ha, które nawożono nawozami mineralnymi NPK oraz gnojówką bydlęcą i obornikiem stosowanymi w dwóch dawkach, odpowiadających dwóm poziomom nawożenia azotem: 60 i 90 kg•ha–1. Ruń łąkową z pierwszego pokosu, po wstępnym podsuszeniu (40% s.m.) zbierano prasą rolującą i zakiszano w dużych belach cylindrycznych. W próbach zielonki i kiszonki oceniano liczebność drożdży, grzybów pleśniowych oraz bakterii potencjalnie chorobotwórczych a także zawartości składników pokarmowych. W próbach kiszonek ponadto oceniano poziom suchej masy, wartość pH świeżej masy kiszonki, zawartość kwasu mlekowego, lotnych kwasów tłuszczowych i udział amoniaku. Nawożenie obornikiem sprzyjało uzyskaniu wyższej wartości pokarmowej zarówno zielonki jak i uzyskanej z niej kiszonki. Mimo to ruń łąkowa z łąki nawożonej obornikiem stanowiła gorszy materiał na kiszonki (niekorzystny stosunek cukry/białko) niż ruń nawożona gnojówką. Po nawożeniu gnojówką uzyskano paszę o wartości pokarmowej zbliżonej do paszy z łąki nawożonej nawozami mineralnymi. Nawożenie runi łąkowej gnojówką nie utrudniło procesu fermentacji. Jednocześnie wykazano, że proces fermentacji mlekowej może być efektywnym narzędziem ograniczającym liczebności chorobotwórczych bakterii w kiszonce

Wpływ nawożenia mineralnego NPK i nawozami naturalnymi na zawartość składników pokarmowych i jakość mikrobiologiczną pierwszego odrostu runi łąkowej

Studies were carried out in the years 2011-2013 in the field experiment on permanent meadow. The aim was to assess the effect of various forms and doses of fertilisers on nutritive value and microbiological quality of the first regrowth of meadow sward. Six experimental plots were established on the meadow and fertilised with mineral NPK, cattle liquid manure and manure applied in two doses corresponding to 60 and 120 kg N ha-1. First regrowth of meadow sward was collected for analyses. The number of selected microorganisms and the content of nutritive components were analysed in these samples. Applied organic fertilisation, especially that with manure, increased the content of crude ash, decreased the concentration of simple sugars and the sugar to protein ratio. Moreover, manure fertilisation increased the concentration of potassium and decreased the concentration of sodium, magnesium and calcium in meadow sward. Higher doses of fertilisers increased the content of potassium and decreased that of calcium in the sward. Applied organic fertilisation did not result in unfavourable changes in epiphytic microflora of the sward.Badania prowadzono w latach 2011-2013 w doświadczeniu łanowym na łące trwałej. Celem badań była ocena wpływu stosowania różnych form i dawek nawozów na wartość pokarmową i jakość mikrobiologiczną pierwszego odrostu runi łąkowej. W ramach badań na łące wydzielono 6 łanów doświadczalnych, które nawożono nawozami mineralnymi NPK oraz gnojówką bydlęcą i obornikiem stosowanymi w dwóch dawkach, odpowiadających dwóm poziomom nawożenia azotem: 60 i 120 kg·ha-1. Do analiz pobierano ruń łąkową z pierwszego odrostu. W próbach zielonki oceniano liczebność wybranych mikroorganizmów, a także zawartości składników pokarmowych. Zastosowane nawożenie nawozami naturalnymi łąki, zwłaszcza obornikiem, spowodowało wzrost zawartości popiołu surowego oraz spadek koncentracji cukrów prostych i pogorszenie stosunku cukrowo-białkowego. Ponadto nawożenie obornikiem powodowało wzrost zawartości w runi łąkowej potasu przy równoczesnym spadku koncentracji sodu, magnezu i wapnia. Wzrost dawki nawożenia powodował wzrost zawartości potasu i spadek wapnia w runi. Stosowane nawożenie nawozami naturalnymi nie powodowało niekorzystnych zmian w mikroflorze epifitycznej runi

The effect of fertilisation with liquid cattle manure on meadow sward quality and its usefulness to ensilage

Badania prowadzono w latach 2008-2010 w Zakładzie Doświadczalnym IMUZ (obecnie ITP) w Falentach, na doświadczeniu łanowym na łące trwałej. W ramach doświadczenia porównywano efekty nawożenia nawozami mineralnymi (NPK) oraz gnojówką bydlęcą, stosowanymi w dwóch dawkach. Celem badań była ocena wpływu nawożenia łąki trwałej gnojówką bydlęcą na skład chemiczny runi łąkowej oraz jej przydatność do zakiszania. Powierzchnię całych łanów trzykrotnie w ciągu roku koszono kosiarką rotacyjną, a ruń łąkową po wstępnym podsuszeniu (40% s.m.) zbierano prasą rolującą i zakiszano w dużych belach cylindrycznych. W próbach zielonki i kiszonki oceniano liczebność drożdży, grzybów pleśniowych oraz bakterii potencjalnie chorobotwórczych, a także zawartość składników pokarmowych. W próbkach kiszonek ponadto oceniano poziom suchej masy, wartość pH świeżej masy kiszonki, zawartość kwasu mlekowego, lotnych kwasów tłuszczowych i udział amoniaku. Skład chemiczny runi łąkowej nawożonej gnojówką był podobny do składu runi z obiektów nawożonych mineralnie. Jakość kiszonek uzyskanych z runi łąkowej z obiektów nawożonych gnojówką była nie gorsza niż jakość kiszonki z obiektów nawożonych nawozami mineralnymi. Nawożenie gnojówką nie pogorszyło jakości mikrobiologicznej pozyskiwanych pasz. Uzyskane wyniki wskazują na zasadność stosowania gnojówki na użytki zielone, z których ruń łąkowa jest przeznaczana do zakiszania.Studies were carried out within 2008-2010, in Experimental Farm at Falenty, as a plot experiment situated on mineral soil. The aim of study was to assess the effect of meadow fertilization with liquid manure on chemical composition of the meadow sward and its usefulness for ensilage. The effect of mineral NPK fertilisation and liquid cattle manure applied in two doses equivalent to two levels of mineral fertilisation (60 and 90 kg N•ha-1) were compared. Meadow sward was cut three times a year, pre-dried and ensiled in big cylindrical bales. Herbage and silage samples were tested for the count of yeast, moulds, the presence of potentially pathogenic bacteria and the content of nutrients. Moreover, in silage samples the dry matter level, pH value of fresh matter, lactic acid and volatile fatty acids contents, as well as the share of ammonia, were measured. Chemical composition of the meadow sward fertilised with liquid manure was similar to that fertilised with mineral fertilisers. The quality of silage from sward fertilised with liquid manure was not worse than that fertilized with mineral fertilisers. Application of the liquid manure did not worsen the microbiological quality of silages. Obtained results confirm the possibility of applying liquid manure on grasslands with the herbage provided for silage making

Influence of lactic acid bacteria starter cultures on ochratoxin A contamination of maize grain ensilages

Ziarno kukurydzy stanowi wartościową paszę, jednakże jego częste zanieczyszczenie ochratoksyną A stwarza zagrożenie dla zdrowia żywionych nim zwierząt, szczególnie trzody chlewnej. Zbadano wpływ synergicznego działania wybranych szczepów bakterii fermentacji mlekowej na skażenie ochratoksyną A kiszonek z całego ziarna kukurydzy. Wykonano kiszonkę bez i z dodatkiem badanych szczepów bakterii fermentacji mlekowej. W kiszonce z dodatkiem preparatu bakteryjnego zawartość ochratoksyny A była o 75% niższa niż w surowym ziarnie oraz istotnie niższa niż w kiszonce kontrolnej.Maize grain is a valuable fodder but often contaminated with ochratoxin A, which makes it dangerous for animals, especially for pigs. The influence of synergistic activities of selected lactic acid bacteria strains on ochratoxin A contamination of maize grain silage was evaluated. Ensilages with and without examined strains of lactic acid bacteria were made. The content of ochratoxin A was 75% lower in the ensilage treated with bacteria than in fresh grain and significantly lower than in the control ensilage

Wzrost wydajności biogazu z całych roślin kukurydzy kiszonych z dodatkiem inokulanta Lactosil Biogaz Plus

The aim of the study was to evaluate the biogas profitability of silages made of whole crop maize ensiled with the addition of inoculant, containing strains of Lactobacillus genus from species that stimulate the synthesis and/or metabolism of 1,2- propanediol to propionic acid. As a result of the experiments on the synergistic action of bacterial strains an inoculant composition Lactosil Biogas Plus has been developed, which contains the following bacterial strains: L. buchneri A KKP 2047 p, L. diolivorans K KKP 2057 p and L. reuteri M KKP 2048 p. Silages made of whole crop maize with the addition of the inoculant Lactosil Biogas Plus were prepared under production conditions at the experimental station. Based on the results of the silage analyses, it was found that the effect of inoculant in the ensiling process resulted in the improvement of their microbiological purity expressed by pathogenic bacteria elimination such as bacteria of the genus Salmonella and Escherichia coli species and by fivefold reduction of molds. In the experimental silages increased content of acetic acid, 1,2- propanediol and propionic acid was observed and their aerobic stability was 192 hours, while the aerobic stability of silages prepared without the addition of inoculant was only 96 hours. Thus the experimental silages subject to methane fermentation by laboratory method allowed to achieve the biogas yield higher by 60.2 NI kg dry organic matter-1, the methane content of the biogas higher by 6.4 percent relative to the standard silage without the addition of the inoculant.Celem badań była ocena biogazodochodowości kiszonek z całych roślin kukurydzy konserwowanych z dodatkiem inokulanta, zawierającego szczepy bakterii z rodzaju Lactobacillus z gatunków, które stymulują syntezę i/lub metabolizm 1,2-propanodiolu do kwasu propionowego. W wyniku badań dotyczących synergizmu działania szczepów bakterii opracowano skład inokulanta Lactosil Biogaz Plus, który zawiera następujące szczepy bakterii: L. buchneri A KKP 2047 p, L. diolivorans K KKP 2057 p i L. reuteri M KKP 2048 p. Kiszonki z całych roślin kukurydzy z dodatkiem inokulanta Lactosil Biogaz Plus sporządzono w warunkach produkcyjnych w gospodarstwie doświadczalnym. Na podstawie wyników analizy kiszonek, stwierdzono, że działanie inokulanta w procesie kiszenia roślin spowodowało poprawę ich czystości mikrobiologicznej wyrażającej się wyeliminowaniem bakterii patogennych z rodzaju Salmonella i gatunku Escherichia coli i obniżoną pięciokrotnie liczbą pleśni. W kiszonkach doświadczalnych nastąpił wzrost zawartości kwasu octowego, 1,2-propanodiolu i kwasu propionowego, a ich stabilność tlenowa wynosiła 192 godziny, podczas gdy stabilność tlenowa kiszonek bez dodatku inokulanta tylko 96 godzin. W efekcie poddania kiszonek doświadczalnych laboratoryjnej fermentacji metanowej metodą spfm, uzyskano wzrost wydajności biogazu o 60,2 jednostek NI kg smo., wzrost zawartości metanu w biogazie o 6,4 procent w stosunku do kiszonki standardowej, bez dodatku inokulanta

Wpływ nawożenia i podsiewu łąki trwałej mieszanką traw i roślin bobowatych na wielkość i jakość plonów runi w aspekcie jej przydatności do zakiszania

The aim of this study was to assess the effect of sward enrichment in valuable grass and legume species through undersowing on the amount and quality of yield and its usefulness for ensilage. Two-factorial field experiment in a cross system was set up on experimental meadow. Three 0.8 ha plots were delineated, one was undersown with a mixture of grasses and Trifolium pratense L. (MI), the second - with a mixture of grasses and Lotus corniculatus L. (MII), and the third (control) was not undersown. The second analysed factor included the form of fertilisers: mineral NPK versus manure fertilisation. Botanical composition of sward, yielding and the content of nutritive components were estimated every year. Mown sward of the first cut was ensiled in large cylindrical bales. The content of nutritive components and the concentration of fermentation products was analysed in silage. Applied undersowing resulted in the increased share of legumes at the cost of grasses and weeds. Undersowing was also the factor significantly differentiating biomass yield. The highest yields in 2014 were obtained from plots undersown with a mixture containing Trifolium pratense L. In the second study year the biggest yield was noted for sward undersown with a mixture containing Lotus corniculatus L. Sward from undersown plots had higher content of total protein, lower content of sugars and significantly lower sugar to protein ratio. The enrichment of botanical composition of sward through undersowing exerted a significant impact on nutritive value of silages. The greatest nutritive value (expressed as relative feed value RFV) was found in silages made of sward undersown with a mixture of grasses and Lotus corniculatus L.Celem badań było określenie wpływu wzbogacenia runi łąkowej w wartościowe gatunki traw i roślin bobowatych metodą podsiewu na wielkość i jakość plonów oraz ich przydatność do zakiszania. Na łące doświadczalnej założono dwuczynnikowe doświadczenie łanowe w układzie krzyżowym. W tym celu wytyczono trzy łany o powierzchni 0,8 ha każdy, spośród których jeden został podsiany mieszanką traw i Trifolium pratense L. (MI), drugi - mieszanką traw i Lotus corniculatus L. (MII), trzeci nie został podsiany (kontrola). Drugim badanym czynnikiem była forma nawożenia: nawożenie nawozami mineralnymi NPK i obornikiem. Corocznie oceniano skład botaniczny runi, plonowanie oraz zawartość składników pokarmowych. Skoszoną ruń łąkową z I pokosu zakiszono w dużych belach cylindrycznych. W kiszonce oznaczano zawartość składników pokarmowych oraz koncentrację produktów fermentacji. W wyniku zastosowanego podsiewu stwierdzono wzrost udziału roślin bobowatych kosztem udziału traw i chwastów. Zastosowany podsiew był również czynnikiem istotnie różnicującym wielkość plonów biomasy. W 2014 roku średnio istotnie najwyższe plony uzyskano z obiektów, na których zastosowano podsiew mieszanką z udziałem Trifolium pratense L. W drugim roku badań istotnie najwyżej plonowała ruń podsiana mieszanką z udziałem Lotus corniculatus L. Ruń z obiektów podsianych charakteryzowała się średnio wyższą zawartością białka ogólnego, niższą cukrów prostych oraz istotnie niższym stosunkiem cukrów do białka. Wzbogacenie składu botanicznego runi łąkowej metodą podsiewu miało również istotny wpływ na wartość pokarmową kiszonek. Największą wartością pokarmową, wyrażoną wskaźnikiem względnej wartości pokarmowej RFV charakteryzowały się kiszonki sporządzone z runi obiektów, na których zastosowano podsiew mieszanką traw i Lotus corniculatus L