Typing safe antibiotics in amoxicillin hypersensitive patients — development of a stepwise protocol

Introduction: A history of an adverse reaction to amoxicillin, irrespective of the mechanism involved, significantly elevates patients’ anxiety and affects therapeutic decisions in the future, leading to unnecessary avoidance of antibiotics. As a consequence, it would be useful to find a safe and reliable protocol for typing safe alternative antibiotics. The aim of the study was to determine negative predictive value of typing safe antibiotic in patients with a history of hypersensitivity reaction to amoxicillin. Material and methods: 71 patients, aged 20−83, with a history of an adverse reaction to amoxicillin were retrospectively analysed. On the basis of the reaction type they were divided into three groups: A — symptoms not typical for hypersensitivity reactions, B — allergy manifested by urticaria and/or angioedema, C — anaphylaxis. In group A amoxicillin was tested, in group B — cefuroxime, and in group C — macrolide: azithromycin or clarithromycin. Telephone follow-up visits were performed twice: 6−12 months and 3−5 years after the clinical assessment to evaluate tolerance of antibiotics. On the basis of the follow-up results, the negative predictive value (NPV) of the protocol was calculated. Results: The full diagnostic protocol was applied in 62 participants. Amoxicillin was found safe in 22, cefuroxime — in 21 and macrolide — in 19 patients. No anaphylactic reactions were observed during the tests. On the basis of the telephone follow-up, the NPV of the protocol was 96% in the first follow-up and 97% in the second one. Conclusion: A stepwise approach including SPTs, ICTs and provocations with amoxicillin / cefuroxime/macrolide — depending on a patient’s history — is safe and allows typing an antibiotic in the vast majority of patients.Introduction: A history of an adverse reaction to amoxicillin, irrespective of the mechanism involved, significantly elevates patients’ anxiety and affects therapeutic decisions in the future, leading to unnecessary avoidance of antibiotics. As a consequence, it would be useful to find a safe and reliable protocol for typing safe alternative antibiotics. The aim of the study was to determine negative predictive value of typing safe antibiotic in patients with a history of hypersensitivity reaction to amoxicillin. Material and methods: 71 patients, aged 20−83, with a history of an adverse reaction to amoxicillin were retrospectively analysed. On the basis of the reaction type they were divided into three groups: A — symptoms not typical for hypersensitivity reactions, B — allergy manifested by urticaria and/or angioedema, C — anaphylaxis. In group A amoxicillin was tested, in group B — cefuroxime, and in group C — macrolide: azithromycin or clarithromycin. Telephone follow-up visits were performed twice: 6−12 months and 3−5 years after the clinical assessment to evaluate tolerance of antibiotics. On the basis of the follow-up results, the negative predictive value (NPV) of the protocol was calculated. Results: The full diagnostic protocol was applied in 62 participants. Amoxicillin was found safe in 22, cefuroxime — in 21 and macrolide — in 19 patients. No anaphylactic reactions were observed during the tests. On the basis of the telephone follow-up, the NPV of the protocol was 96% in the first follow-up and 97% in the second one. Conclusion: A stepwise approach including SPTs, ICTs and provocations with amoxicillin / cefuroxime/macrolide — depending on a patient’s history — is safe and allows typing an antibiotic in the vast majority of patients

Wszystkiego najlepszego! : życzenia jako akty językowo-kulturowe : konwencja i kreacyjność.

Jubileuszowy charakter niniejszego tomu skłonił nas do refleksji nad strukturą pojęciowo-językową życzenia i stylistyką dobrych życzeń jako konstrukcji składniowych i szczególnych aktów mowy, silnie zakorzenionych w kulturze i w tradycji polskiej grzeczności (choć zapewne nie tylko w tym obszarze). Uwagi te wpisują się jednak w rozległy krąg współczesnych badań lingwistycznych nad aktami mowy ujmowanymi z perspektywy pragmatyczno-kulturowej. [fragm. Tekstu

Grzeczność w czasach pokolenia Z. : dlaczego tradycyjna polska grzeczność jest w regresie?

According to the authors, the main reasons for the changes in the model of politeness in Poland that has applied for centuries is the contact with the world (direct and/or established by technological means), the development of the society of the net, individualistic postmodernist tendencies. Th e evolutionary nature of the etiquette, its constant development correlated with the changes of culture is hardly a novelty in history. However, the novelty of modernity is associated with the fact that the foundations of politeness change. Th e authors consider the change of the orientation of Polish culture – from the (unconditional) orientation toward YOU to the orientation toward ME – as the main, culturally conditioned change

The Mossbauer spectroscopy and analytical investigations of the polycrystaline compounds with general formula ZnxSnyCr2Se4

We present combined X-ray powder diffraction and Mossbauer 119Sn studies of polycrystalline compounds with a general formula ZnxSnyCrzSe4 (where x + y + z ¼ 3). The obtained single-phase compounds crystallize in the spinel cubic structure | Fd3m. Tin ions are found to occupy both tetrahedral and octahedral sublattices. On the contrary to the strong tetrahedral site preference energy of Sn, the presented data strongly suggest that the increase in lattice parameters with Sn doping is caused by Sn ions that incorporated into octahedral positions. A quadrupole and isomer shifts of 119Sn in (SnSe4)6¡ and (SnSe6)4¡ are also reported

Typowanie bezpiecznych antybiotyków u chorych z alergią na amoksycylinę przy zastosowaniu kilkuetapowego protokołu diagnostycznego

Wstęp: Wywiad wskazujący na wystąpienie działań niepożądanych po amoksycylinie, niezależnie od mechanizmu ewentualnej reakcji, zwiększa poczucie lęku u chorych i utrudnia podejmowanie decyzji w przypadku kolejnej antybiotykoterapii, nierzadko prowadząc do niepotrzebnego unikania antybiotyków. Użyteczne byłoby zatem opracowanie praktycznych protokołów określania alternatywnych antybiotyków, które mogłyby być bezpiecznie stosowane w przyszłości. Celem niniejszego badania jest określenie negatywnej wartości predykcyjnej protokołu typowania bezpiecznego antybiotyku u chorych z wywiadem mogącym sugerować nadwrażliwość na amoksycylinę. Materiał i metody: Retrospektywnie przeanalizowano dokumentację medyczną 71 chorych w wieku od 20 do 83 lat z wywiadem natychmiastowej reakcji niepożądanej po podaniu amoksycyliny. Na podstawie typu reakcji chorych podzielono na trzy grupy: A — objawy nietypowe dla reakcji nadwrażliwości; B — łagodne objawy mogące odpowiadać alergii (pokrzywka i/lub obrzęk naczynioruchowy); C — anafilaksja. W grupie A lekiem badanym była amoksycylina, w grupie B — cefuroksym, w grupie C — makrolid: azytromycyna lub klarytromycyna. Follow-up był prowadzony telefonicznie dwukrotnie: 6−12 miesięcy oraz 3−5 lat po badaniach diagnostycznych. Na jego podstawie obliczano negatywną wartość predykcyjną protokołu. Wyniki: Pełen protokół diagnostyczny został ukończony u 62 badanych. Amoksycylina została uznana za bezpieczny antybiotyk u 22, cefuroksym — u 21 a makrolidy — u 19 pacjentów. W czasie badań nie występowały żadne reakcje anafilaktyczne. Na podstawie kwestionariuszy uzupełnianych telefonicznie negatywną wartość predykcyjną protokołu oceniono na 96% po 6−12 miesiącach oraz 97% po 3−5 latach. Wnioski: Kilkuetapowy protokół diagnostyczny obejmujący punktowe testy skórne, testy śródskórne oraz próby prowokacji z amoksycyliną, cefuroksymem i makrolidami (w zależności od wywiadu) jest bezpieczny i umożliwia ustalenie bezpiecznego antybiotyku u większości pacjentów.Wstęp: Wywiad wskazujący na wystąpienie działań niepożądanych po amoksycylinie, niezależnie od mechanizmu ewentualnej reakcji, zwiększa poczucie lęku u chorych i utrudnia podejmowanie decyzji w przypadku kolejnej antybiotykoterapii, nierzadko prowadząc do niepotrzebnego unikania antybiotyków. Użyteczne byłoby zatem opracowanie praktycznych protokołów określania alternatywnych antybiotyków, które mogłyby być bezpiecznie stosowane w przyszłości. Celem niniejszego badania jest określenie negatywnej wartości predykcyjnej protokołu typowania bezpiecznego antybiotyku u chorych z wywiadem mogącym sugerować nadwrażliwość na amoksycylinę. Materiał i metody: Retrospektywnie przeanalizowano dokumentację medyczną 71 chorych w wieku od 20 do 83 lat z wywiadem natychmiastowej reakcji niepożądanej po podaniu amoksycyliny. Na podstawie typu reakcji chorych podzielono na trzy grupy: A — objawy nietypowe dla reakcji nadwrażliwości; B — łagodne objawy mogące odpowiadać alergii (pokrzywka i/lub obrzęk naczynioruchowy); C — anafilaksja. W grupie A lekiem badanym była amoksycylina, w grupie B — cefuroksym, w grupie C — makrolid: azytromycyna lub klarytromycyna. Follow-up był prowadzony telefonicznie dwukrotnie: 6−12 miesięcy oraz 3−5 lat po badaniach diagnostycznych. Na jego podstawie obliczano negatywną wartość predykcyjną protokołu. Wyniki: Pełen protokół diagnostyczny został ukończony u 62 badanych. Amoksycylina została uznana za bezpieczny antybiotyk u 22, cefuroksym — u 21 a makrolidy — u 19 pacjentów. W czasie badań nie występowały żadne reakcje anafilaktyczne. Na podstawie kwestionariuszy uzupełnianych telefonicznie negatywną wartość predykcyjną protokołu oceniono na 96% po 6−12 miesiącach oraz 97% po 3−5 latach. Wnioski: Kilkuetapowy protokół diagnostyczny obejmujący punktowe testy skórne, testy śródskórne oraz próby prowokacji z amoksycyliną, cefuroksymem i makrolidami (w zależności od wywiadu) jest bezpieczny i umożliwia ustalenie bezpiecznego antybiotyku u większości pacjentów

Selected ions and major and trace elements as contaminants in coalwaste dump water from the Lower and Upper Silesian Coal Basins (Poland)

Many temporary and permanent reservoirs of water occur on or near coal-waste dumps in the Lower- and Upper Silesian Coal Basins (Poland). Little or nothing is known of the degree to which their water chemistry might reflect (i) reservoir type, i.e., whether permanent or temporary, (ii) level of coal-waste thermal activity, i.e., whether inactive or self-heating or burnt-out or (iii) region, i.e., whether the dumps are in Upper- or Lower Silesia. To provide some answers, concentrations of selected ions (NH4 ?, HCO3 -, F-, Cl-, Br-, NO2-, NO3 -, PO43-,SO4 2-) were determined by ion chromatography and of nineteen elements (Al, B, Ba, Ca, Cd, Cr, Cu, Fe, K, Li, Mg, Mn, Na, P, Pb, S, Si, Sr, Zn) by inductively coupled plasma mass spectrometry (ICP-MS). The data allow a number of the following observations. When permanent reservoirs are considered, there is a clear relationship between concentrations of ions and major and trace elements and dump thermal activity. The highest concentrations occur where the thermal activity is high as inorganic components are transformed into more water-soluble forms. As dump thermal activity shows a regional pattern, it follows also that elemental and ion concentrations in the dump waters show significant regional differences. In temporary reservoirs, concentrations of ions and major and trace elements are much lower and any correlations between components less significant than in the permanent reservoirs; these reservoirs exist for too short a time for any balance between coal wasteand water components to be established

Nondestructive analysis of single crystals of selenide spinels by X-ray spectrometry techniques

The paper presents possibilities and difficulties in nondestructive analysis of small multielement single crystals performed by means of X-ray spectrometry techniques: micro-X-ray fluorescence spectrometry (μ-XRF), energydispersive electron probe microanalysis (ED-EPMA), and X-ray photoelectron spectroscopy (XPS). The capability of the X-ray spectroscopy techniques in elemental analysis is demonstrated with the single crystals of selenide spinels of the general formula MxNyCrzSe4 (M+2 and N+3 are, for example, Zn+2, V+3, Ga+3, Cd+2, In+3, and Sb+3). The results of the nondestructive analyses (μ-XRF, ED-EPMA, and XPS) are compared with those obtained by inductively coupled plasma optical emission spectrometry (ICP-OES) and wavelength-dispersive X-ray spectrometry (WDXRF) following sample digestion. The present study shows satisfactory agreement between the results of μ-XRF analysis performed using the standardless fundamental parameter method and the results obtained with the WDXRF and ICP-OES analyses. If the measured single crystal is precisely positioned, the difference between μ- XRF and wet analysis (WDXRF and ICP-OES) does not exceed 5% rel. The reliable results of ED-EPMA can be obtained only if the measured area is sufficiently large, i.e., of 200×300 μm. Even if this condition is fulfilled, the relative difference between the ED-EPMA and the wet analysis may reach 10% rel. In case of the XPS analysis, the accuracy of results depends on the proper preparation of the sample surface. It should be free of contamination that can be obtained by scraping in situ in ultrahigh vacuum. The ion etching, commonly used for cleaning the surface, leads to preferential sputtering; therefore, the reliable results cannot be obtained