The effect of high-fructose feeding on hemodynamic behavior and infarct size of isolated rat hearts subjected to low-flow ischemia.

Objective: The aim of this study was to investigate the potentially deleterious effect of in vivo high-fructose feeding of rats on ex vivo hemodynamic recovery and infarct size of isolated rat hearts subjected to low-flow ischemia and reperfusion. Methods: After feeding Sprague-Dawley male rats with a high-fructose (n=9), high-glucose (n=9) or a standard diet (n=9) for four weeks, the hearts were extirpated and perfused ex vivo with a Krebs-Henseleit solution for 15 min; thereafter the hearts were subjected to low flow (0.3 ml/min) ischemia during 30 min followed by 60 min reperfusion. Left ventricular developed pressure (LVDP), first derivative of pressure development during the contraction and relaxation phase and heart rate were recorded prior to ischemia and after reperfusion. Infarct area was measured at the end of the reperfusion period. Results: In isolated hearts, subjected to ex vivo low-flow ischemia followed by 60 min reperfusion, the relative myocardial infarct size did not differ between the three groups. Post-ischemic cardiac contractile recovery appeared to be complete in both the high-fructose and high-glucose group at 60 min reperfusion. In contrast, in the control group LVDP and left ventricular relaxation rate were still depressed at the end of 60 minutes of reperfusion. Conclusion: Feeding with a high-fructose diet of rats appears to have a positive effect on the recovery of left ventricular contractile function after low-flow ischemia, in comparison to a standard diet, without a difference in relative myocardial infarct size. Similar results were obtained in the high-glucose fed rats

Wistar ve gaers sıçanlarda area septalis’te kalretinin içeren nöronların sayılarının ve tiplerinin karşılaştırılması

WİSTAR ve GAERS SIÇANLARDA AREA SEPTALİS’TE KALRETİNİN İÇEREN NÖRONLARIN SAYILARININ ve TİPLERİNİN KARŞILAŞTIRILMASI Area septalis; hippocampus, diencephalon ve ön beyin arasında stratejik bir noktada bulunan limbik sisteme ait bir bölgedir. Thalamus, hypotahalamus ve hippocampus gibi önemli beyin bölgeleriyle içerdiği yoğun bağlantılar sebebiyle bilişsel fonksiyonlar, davranış kontrolü ve emosyonlara visseral yanıtlar oluşturma süreçleriyle ilişkilendirilmektedir. GAERS’ler, elektrofizyolojik, davranışsal ve farmakolojik karakterleri bakımından insanlardaki tipik absans epilepsiye benzer özellikler taşıdıkları için epilepsi çalışmalarında çok tercih edilen modellerden biridir. GAERS’lerde nöbetlerin thalamus ve cortex’ten orijinlendiği gösterilmiş olsa da deşarjların başlamasında önemli etkisi olduğu düşünülen hippocampus da absans epilepsi patofizyolojisiyle ilişkilendirilmektedir. Area septalis’in; özellikle nucleus septalis medialis’in, içerdiği GABAerjik, kolinerjik ve glutamaterjik nöronlar vasıtasıyla hippocampus devreleri üzerinde antiepileptik etki yaptığı bilinmektedir. Kalsiyum bağlayıcı proteinlerden (CaBP) olan kalretinin, varlığı çeşitli beyin bölgelerinde gösterilmiş, kalsiyuma yüksek afinite gösteren bir proteindir. CaBP’ler ile ilgili dengesizlikler çeşitli nörodejeneratif hastalıklar ve epilepsi ile ilişkilendirilmiştir. Bu çalışmada Wistar ve GAERS sıçanların area septalis’lerinde ve çeşitli beyin bölgelerinde kalretinin içeren nöronlar karşılaştırılmış, her ikisinde de en yoğun boyanma nucleus septofimbrialis ve nucleus septalis triangularis’de gözlenmiştir. Bu bölgelerde boyanan nöron sayısı bakımından belirgin bir fark olmadığı ancak GAERS’lerde Wistar’lara göre daha yoğun görünümlü bir boyanma olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Bu çalışma kalretinin varlığının GAERS’lerde araştırılması bakımından literatürde ilk olma özelliği taşımaktadır. Anahtar kelimeler: Kalretinin, GAERS, Area septalis, Limbik sistem THE COMPARISON OF THE NUMBER OF NEURONS CONTAINING CALRETININ WITHIN THE SEPTAL AREA BELONGING TO WISTAR AND GAERS SUMMARY Septal area is a region bordered by hippocampus, diencephalon and forebrain which belongs to limbic system located in a critical point. It is related with cognitive functions, behavioral control and visceral responses to emotions thereby it has a great number of connections with important brain areas such as thalamus, hypothalamus and hippocampus. The electrophysiological, behavioral and pharmacological characters of GAERS resemble human absence epilepsy and this makes GAERS a very commonly used species in epilepsy studies. Although it is demonstrated that the seizures usually originate from the thalamus and cortex, hippocampus is also related with absence epilepsy pathophysiology in the onset of discharges. It is known that septal area has an antiepileptic impact on hippocampal circuits especially via GABAergic, cholinergic and glutamatergic neurons which are localized in medial septal nucleus. Calretinin, a calcium binding protein (CaBP), has high affinity to calcium and its presence is demonstrated in various brain regions. Imbalances of CaBPs are associated with epilepsy and serious neurodegenerative disorders. In this study we compared calretinin containing neurons in septal areas and various brain regions of GAERS and Wistar rats. The most dense staining was observed in septofimbrial and triangular septal nucleus of GAERS and Wistar rats. In conclusion we observed no significant difference in neuron counts, however GAERS specimens were observed to have denser stainings compared to Wistar specimens. This study is the first in literature in respect to immunohistochemical detection of calretinin presence in GAERS brain regions. Key words: Calretinin, GAERS, Septal area, Limbic syste

Wistar ve gaers sıçanlarda area septalis’te kalretinin içeren nöronların sayılarının ve tiplerinin karşılaştırılması

WİSTAR ve GAERS SIÇANLARDA AREA SEPTALİS’TE KALRETİNİN İÇEREN NÖRONLARIN SAYILARININ ve TİPLERİNİN KARŞILAŞTIRILMASIÖZETArea septalis; hippocampus, diencephalon ve ön beyin arasında stratejik bir noktada bulunan limbik sisteme ait bir bölgedir. Thalamus, hypotahalamus ve hippocampus gibi önemli beyin bölgeleriyle içerdiği yoğun bağlantılar sebebiyle bilişsel fonksiyonlar, davranış kontrolü ve emosyonlara visseral yanıtlar oluşturma süreçleriyle ilişkilendirilmektedir. GAERS’ler, elektrofizyolojik, davranışsal ve farmakolojik karakterleri bakımından insanlardaki tipik absans epilepsiye benzer özellikler taşıdıkları için epilepsi çalışmalarında çok tercih edilen modellerden biridir. GAERS’lerde nöbetlerin thalamus ve cortex’ten orijinlendiği gösterilmiş olsa da deşarjların başlamasında önemli etkisi olduğu düşünülen hippocampus da absans epilepsi patofizyolojisiyle ilişkilendirilmektedir. Area septalis’in; özellikle nucleus septalis medialis’in, içerdiği GABAerjik, kolinerjik ve glutamaterjik nöronlar vasıtasıyla hippocampus devreleri üzerinde antiepileptik etki yaptığı bilinmektedir. Kalsiyum bağlayıcı proteinlerden (CaBP) olan kalretinin, varlığı çeşitli beyin bölgelerinde gösterilmiş, kalsiyuma yüksek afinite gösteren bir proteindir. CaBP’ler ile ilgili dengesizlikler çeşitli nörodejeneratif hastalıklar ve epilepsi ile ilişkilendirilmiştir. Bu çalışmada Wistar ve GAERS sıçanların area septalis’lerinde ve çeşitli beyin bölgelerinde kalretinin içeren nöronlar karşılaştırılmış, her ikisinde de en yoğun boyanma nucleus septofimbrialis ve nucleus septalis triangularis’de gözlenmiştir. Bu bölgelerde boyanan nöron sayısı bakımından belirgin bir fark olmadığı ancak GAERS’lerde Wistar’lara göre daha yoğun görünümlü bir boyanma olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Bu çalışma kalretinin varlığının GAERS’lerde araştırılması bakımından literatürde ilk olma özelliği taşımaktadır.Anahtar kelimeler: Kalretinin, GAERS, Area septalis, Limbik sistemTHE COMPARISON OF THE NUMBER OF NEURONS CONTAINING CALRETININ WITHIN THE SEPTAL AREA BELONGING TO WISTAR AND GAERSSUMMARYSeptal area is a region bordered by hippocampus, diencephalon and forebrain which belongs to limbic system located in a critical point. It is related with cognitive functions, behavioral control and visceral responses to emotions thereby it has a great number of connections with important brain areas such as thalamus, hypothalamus and hippocampus. The electrophysiological, behavioral and pharmacological characters of GAERS resemble human absence epilepsy and this makes GAERS a very commonly used species in epilepsy studies. Although it is demonstrated that the seizures usually originate from the thalamus and cortex, hippocampus is also related with absence epilepsy pathophysiology in the onset of discharges. It is known that septal area has an antiepileptic impact on hippocampal circuits especially via GABAergic, cholinergic and glutamatergic neurons which are localized in medial septal nucleus. Calretinin, a calcium binding protein (CaBP), has high affinity to calcium and its presence is demonstrated in various brain regions. Imbalances of CaBPs are associated with epilepsy and serious neurodegenerative disorders. In this study we compared calretinin containing neurons in septal areas and various brain regions of GAERS and Wistar rats. The most dense staining was observed in septofimbrial and triangular septal nucleus of GAERS and Wistar rats. In conclusion we observed no significant difference in neuron counts, however GAERS specimens were observed to have denser stainings compared to Wistar specimens. This study is the first in literature in respect to immunohistochemical detection of calretinin presence in GAERS brain regions. Key words: Calretinin, GAERS, Septal area, Limbic syste