The effect of orally high dose vitamin C supplementation on serum vitamin C, leptin and cortisol parameters in rats

Bu çalışmanın amacı, sıçanlarda yüksek doz aralıklarında oral uygulanan vitamin C takviyesine bağlı olarak vitamin C, kortizol ve leptinin kan düzeylerindeki değişiklikleri belirlemektir. Toplam 21 adet 6-9 aylık yaşta Wistar Albino türü dişi sıçan rastgele olarak grup başına 7 hayvan içerecek şekilde üç gruba ayrıldı. Birinci grup kontrol grubu iken, deney grupları şu şekilde düzenlenmiştir: Vitamin C (1000mg/kg CA grubu, oral yoldan), Vitamin C (3000mg/kg CA grubu, oral yoldan). On günlük toplam deney süresi sonunda kan örnekleri İntrakardiak olarak serum tüplerine alındı. Serumda vitamin C, kortizol ve leptin düzeyleri belirlendi. Yapılan uygulamaların serum vitamin C, kortizol ve leptin düzeylerine etki etmediği bulundu. Sonuç olarak, oral olarak uygulanan yüksek doz vitamin C takviyesinin vücuttaki C vitamini havuzunu artırmanın etkili yolu olmadığı görüldü.The aim of this study was to determine the changes in the blood levels of vitamin C, cortisol, and leptin, depending on the vitamin C supplementation administered orally at high dose intervals in rats. A total of 21 female Wistar Albino rats aged 6-9 months were randomly divided into three groups, each group containing seven animals. The first group is the control group, and the experiment groups are Vitamin C (1000 mg/kg CA group, orally), Vitamin C (3000 mg/kg CA group, orally). At the end of the total experiment period of 10 days, blood samples were taken into the serum tube as intracardiac. Vitamin C, cortisol, and leptin levels were determined from serum. It was found that there was no difference between the groups in serum vitamin C, cortisol, and leptin levels in blood samples. As a result, it has been observed that high-dose vitamin C supplements administered orally are not an effective way to increase the vitamin C pool in the body

Effects of sulfur supplementation on thyroid hormones in angora goats fed with a high-nitrate diet

Bu çalışma, yüksek diyetli nitrat alımı ve inorganik kükürt ilavesinin Ankara keçilerindeki tiroid hormonlarına etkisini belirlemek amacıyla yapıldı. Çalışmada, yaklaşık 14 aylık yaştaki 18 erkek Ankara keçisi 3 gruba bölündü: kontrol grup bazal diyetle beslendi, nitrat grubu 1500 ppm nitrat ilave edilen bazal diyetle beslendi ve nitrat+kükürt grubu 1500 ppm nitrat ve %1.8 sodyum sülfat ilave edilen bazal diyetle beslendi. Çalışmanın 45., 90., 135. ve 180. günlerinde serum örneklerinde tiroid uyarıcı hormon (TSH), total ve serbest triiyodotironin (TT3 veFT3) ve tetraiyodotironin (TT4 ve FT4) düzeyleri ölçüldü. 180. günde, TT4 hariç, serum TSH, total ve serbest T3 ve serbest T4 konsantrasyonları nitrat+kükürt grubunda kontrol ve nitrat grubundan daha yüksekti (P<0.01). Bu çalışma, Ankara keçilerinin tiroid hormonları dikkate alındığında 1500 ppm nitrat içeren bir beslemeyi tolere edebileceğini ve inorganik kükürdün doza bağlı olarak tiroid hormonları üzerine yüksek nitratlı diyetin olumsuz etkilerini hafifletmek için doğal bir kaynak görevi görebileceğini önermektedir.This study was to aimed for determination the effect of high dietary nitrate intake and inorganic sulphur supplementation on thyroids hormones in Angora goats. In this study, eighteen male Angora goats aged 14 months were divided into three groups (n = 6): control group fed with a basal diet, nitrate group fed with a basal diet supplemented with 1500 ppm nitrate, and nitrate + sulfur group fed with a basal diet supplemented with 1500 ppm nitrate and 1.8% sodium sulfate. On days 45, 90, 135, and 180 of the study, the concentrations of the thyroid-stimulating hormone (TSH), total and free triiodothyronine (TT3 and FT3), and tetraiodothyronine (TT4 and FT4) were measured in the serum samples. On day 180, except for TT4, the serum TSH and total and free T3 and free T4 concentrations were higher (P<0.05) in the nitrate + sulfur group than in the control and nitrate groups. This study suggested that Angora goats could tolerate a feed containing 1500 ppm nitrate with respect to the thyroid hormones, and inorganic sulfur might serve as a natural source for alleviating the negative effects of the high-nitrate diet on the thyroid gland in a dose-dependent manner

Koyunlarda Yemlemeden Sonra Kan Oksidan-antioksidan Denge ile Bazı Biyokimyasal Parametrelerdeki Değişimlerin Belirlenmesi

Daily variations in the concentration of urea, glutamine, glucose, cortisone, malondialdehyde (MDA) and antioxidant potential (AOP) were evaluated in the blood of sheep fed once a day. The study was carried out on 10 Anatolian Merinos sheep, average 1.5 years old and healthy. Animals were fed once per day with 61.3 % forage and 38.7 % concentrate mixture throughout the experimental period for 15 days. The blood samples were taken from the animals at first hour before and at 1, 3, 5, 7, 9, 12, 18 and 24th hours after feeding. Urea concentration decreased at first hour after feeding compared to before feeding and started augmentation after that and reached to levels before feeding at 12th hour after feeding. Glucose concentration increased at first hour after feeding compared to before feeding and started decline after that and reached to levels before feeding at 5th hour after feeding. Glutamine and cortisone concentrations decreased from at first hour to at 7th hour after feeding compared to before feeding and reached to levels before feeding at 7th hour after feeding. MDA levels decreased at first and 5th hours after feeding compared to before feeding and started increasing after 7th hour and reached significantly higher levels than before feeding in samples taken from at 12th hour to at 24th hour after feeding. While AOP increased at 3th and 9th hours after feeding, it decreased at 5, 7 and 12th hours after feeding. We concluded that the blood metabolic profiles and oxidant and antioxidant balance in sheep vary depending on time after feeding. In order to maximize the diagnostic value of these the blood metabolic profiles, the most suitable time for blood collection seems to be just before the feeding in sheep fed once a day.Bu proje çalışması, koyunlarda beslemeden sonra geçen zamana bağlı olarak kan metabolik profili ile oksidan-antioksidan dengede meydana gelen değişiklikleri tespit etmek amacıyla yapıldı. Araştırma; ortalama 1,5 yaşlı, sağlıklı 10 Anadolu Merinosu koyunda gerçekleştirildi. Hayvanlar 15 gün süren deneme boyunca % 61.3 kaba yem ve % 38.7 karma yemden oluşan rasyonla günde bir kez beslendiler. Hayvanlardan besleme öncesi ve beslemeden sonraki 1, 3, 5, 7, 9, 12, 18 ve 24. saatlerde kan örnekleri alındı. Kan örneklerinde, üre, glikoz, glutamin ve kortizol düzeyleri ile malondialdehid (MDA) ve antioksidan potansiyel (AOP) belirlendi. Üre düzeyleri besleme öncesine göre besleme sonrası ilk saatte düştü, bu saatten sonra artmaya başladı ve besleme önceki düzeylerine beslemeden sonraki 12. saatte ulaştı. Glikoz düzeyleri besleme öncesine göre beslemeden sonraki ilk saatte önemli oranda arttı, bu saatten sonra düşerek beslemeden sonraki 5. saatte besleme öncesi düzeylerine ulaştı. Glutamin ve kortizol düzeyleri besleme öncesine göre beslemeden sonraki ilk saatten 7.saate kadar önemli düzeyde düşüş gösterdi ve beslemeden sonraki 7.saatte besleme öncesi düzeylere ulaştığı bulundu. MDA düzeyleri beslemeden sonraki ilk ve 5. saat örneklerinde önemli düzeyde düşüş gösterdi ve 7. saatten sonra artmaya başlayarak 12 saatten 24. saate kadar alınan örneklerde önemli düzeyde arttığı tespit edildi. AOP beslemeden sonraki 3. ve 9. saatlerde önemli oranda artarken, 5, 7 ve 12. saatlerde önemli oranda azaldığı bulundu. Sonuç olarak, koyunlarda kan metabolik profil ile oksidan-antioksidan dengenin beslemeden sonra geçen zamana bağlı olarak değişmektedir

Determination of the effects of 2,4-dichlorophenoxy acetic acid on hematological parameters in rats given alcohol

Modern tarımda, pestisit, herbisit ve çeşitli gübreler gibi birçok bileşik, bitki üretimini arttırmak için sıklıkla kullanılmaktadır. Bununla birlikte, bu bileşikler arasında, sentetik herbisitlerin tarımsal amaçlı yaygın kullanımı, canlı organizmalar üzerinde olumsuz bir etkiye sahip olup, insan ve hayvanlarda çeşitli hematolojik ve nörolojik komplikasyonlara yol açabilmektedir. Alkol tüketimi, kardiyovasküler hastalıkta potansiyel risk faktörlerinden biridir. Bu çalışmanın amacı, yaygın olarak çiftçiler tarafından herbisit olarak kullanılan 2,4-diklorofenoksi asetik asidin (2.4-D), etil alkol verilen sıçanlarda hematolojik değişikliklere etkisini araştırmaktır. Toplam 28 Sprague Dawley erkek sıçan rastgele olarak grup başına 7 hayvan içerecek şekilde dört gruba ayrıldı. Birinci grup kontrol olarak görev yaparken, deney grupları şöyledir; herbisit grubu (5 mg / kg, 2,4 D, oral yoldan), alkol grubu (3 mg / kg etil alkol, oral yoldan), herbisit + alkol grubu (5 mg / kg 2,4D ve 3 mg / kg etil alkol, oral yoldan). Altmış günlük toplam deney süresi sonunda kan örnekleri anestezi altında kalp punksiyonu ile hayvanlardan alındı. Kan örneklerinden eritrosit (RBC), toplam lökosit sayısı (WBC) ve yüzde oranları ile trombosit sayısı (PLT), hematokrit değeri (HCT) ve hemoglobin (HGB) düzeyi belirlendi. 2,4-D uygulanan hayvanlarda, WBC, lenfosit, monosit ve granülosit yüzdelik değerlerinin arttığı bulundu. Alkol ve alkol ile birlikte 2,4-D uygulanan hayvanlarda, RBC, HGB, HCT ve PLT sayılarının azaldığı tespit edildi. Alkol, 2.4-D ve alkol ile birlikte 2.4 -D uygulamalarının, her bir kırmızı kan hücresindeki ortalama hemoglobin seviyesini (MCH) arttırdığı gözlendi. Sonuç olarak, alkol verilen sıçanlarda 2,4-D uygulamasının hematolojik parametrelerde değişikliklere neden olduğu sonucuna varıldı.In modern agriculture, many compounds such as pesticides, herbicides and various kinds of fertilizers are frequently used in the fields to increase crop production. However, among these compounds, widespread usage of synthetic herbicides for agricultural purpose has an adverse effect on living organisms and can lead to several hematological and neurological complications in human and animals. Alcohol consumption is one of the potential risk factors in cardiovascular disease. The aim of this study is to investigate the effects of 2,4-dichlorophenoxy acetic acid (2.4-D), used commonly by farmers as a herbicide, on hematological changes in rats given alcohol. Totally 28 Sprague Dawley male rats were randomly divided into four groups containing 7 animals per group. While first group served as a control, experimental groups were as follows; herbicide group (5 mg/kg, 2,4- D, orally), alcohol group (3 mg/kg ethyl alcohol, orally), herbicide plus alcohol group (5 mg/kg 2,4-D and 3 mg/kg ethyl alcohol, orally). In the end of experimental period lasted totally 60 days, the blood samples were taken from animals by cardiac puncture under anesthesia. In the blood samples, erythrocyte (RBC), total leukocytes (WBC) and percentage of the different white blood cells, hematocrit value (HCT), hemoglobin concentration (HGB) and platelet counts (PLT) were determined. 2,4-D increased the WBC, percentage of lymphocyte, monocyte and granulocyte numbers. Alcohol and alcohol plus 2,4-D application reduced RBC numbers, HGB, HCT value and PLT concentration. The mean corpuscular hemoglobin level (MCH) was increased by alcohol, 2.4 D and alcohol plus 2.4 D treatments. We concluded that 2,4-D application in rats given alcohol leads to changes in hematological parameters

Effects of yucca schidigera and zeolite supplementation to diet on blood cytokines and thyroid hormones concentrations in sheep

Bu çalışmanın amacı, koyunlarda yeme steroidal saponin içeren Yucca schidigera (YS) ve zeolit kaynağı olarak klinoptilolitin birlikte ilavesinin kan IL-1β, IL-6, TNF-α ve tiroid hormon düzeylerine etkilerini karşılaştırmaktır. Çalışmada, toplam 24 koyun kullanıldı ve koyunlar her biri 6 hayvan içeren Kontrol, YS, Zeolit ve YS + Zeolit olmak üzere dört gruba ayrıldı.Kontrol grubundaki hayvanlar temel yemle beslenirlerken, YS gruptaki hayvanlar yeme 1500 ppm düzeyinde YS ilave edilmiş yemle, Zeolit gruptaki hayvanlar %3 düzeyinde klinoptilolit ilave edilmiş yemle ve YS+Zeolit gruptakiler ise 1500 ppm YS ile %3 klinoptilolit ilave edilmiş yemle beslendiler. Toplam 30 gün süren deneme döneminin sonunda, hayvanlardan kan örnekleri alındı. IL-1β, IL-6, TNF-α, T3 ve T4'ün plazma düzeyleri, ticari kitler kullanılarak ELİSA cihazında belirlendi. Yeme YS ilavesi plazma IL-1β düzeiyini azalttırken, YS+Zeolitin birlikte yeme ilavesi ise plazma TNF-α düzeyini düşürdü. Buna karşın, çalışmada, uygulamaların IL-6, T3 ve T4 düzeylerine etkisinin olmadığı tespit edildi. Sonuç olarak, iki doğal yem katkı maddesi olan zeolit ve YS’nın yeme ayrı ayrı katılması yerine birlikte ilavesinin koyun kanında proinflamatuar sitokinlerin üretimini etkileyebileceği kanaatine varıldı.This study is aimed to compare the effects of combined supplementation of Yucca schidigera (YS) and clinoptilolite as a zeolite source to diet on the blood IL-1β, IL-6 and TNF-α and thyroid hormones concentrations in sheep. A total of 24 sheep were divided four groups as the Control, YS group, Zeolite and YS + Zeolite group and each group was contained 6 animals. The basal diet was given to animals in control group, while the animals in the Zeolite, YS and YS + Zeolite groups were fed with the experimental diet contained the basal diet plus 3% clinoptilolite, 1500 ppm YS and 1500 ppm YS + 3% clinoptilolite, respectively. The blood samples were taken from the animals in the end of experimental period lasted 30 days. The plasma IL-1β, IL-6, TNF-α, T3 and T4 concentrations were determined by using the commercial ELISA. The supplementation of YS decreased the plasma IL-1β concentration and the combined supplementation of Zeolite and YS lowered the plasma TNF-α concentration. The plasma IL-6, T3 and T4 concentrations were not affected by the treatments. As a result, it was concluded that the combined supplementation of zeolite and YS, which are two natural feed additives, instead of adding them separately to the feed, may affect the proinflammatory cytokines production in sheep blood

Effects of boron administration on hematological parameters in rats given gentamicin

Çalışma, gentamisinin yan etkilerinden korunmak için bor (B) kullanımının hematolojik parametrelere etkilerini belirlemek amacıyla yapıldı. Toplamda 56 adet Wistar Albino erkek sıçan her grupta 7 hayvan olacak şekilde 8 gruba rastgele ayrıldı. İlk grup kontrol grubu olarak ayrılırken (borsuz yemle beslendiler), deneme grupları ise, gentamisin (100 mg/kg i.p.), B-5 (5 mg/kg B, i.p.), B-10 (10 mg/kg B, i.p.), B-20 (20 mg/kg B, i.p.), B-5 + gentamisin (5 mg/kg B ve 100 mg/kg gentamisin, i.p.), B-10 + gentamisin (10 mg/kg B ve 100 mg/kg gentamisin, i.p.), B-20 + gentamisin (20 mg/kg B ve 100 mg/kg gentamisin, i.p.) şeklinde oluşturuldu. Toplam 14 gün süren deneme döneminde, sıçanlara gentamisin enjeksiyonundan 4 gün önce B verilmeye başlandı ve denemenin 14.gününde tamamlandı.Gentamisin uygulamasına 4. gün başlandı ve deneme döneminin 12. gününde bu uygulama sonlandırıldı. Denemenin sonunda, hayvanlardan kan örnekleri anestezi altında kalpten alındı. Alınan kan örneklerinde; eritrosit, lökosit ve trombosit sayıları ile hematokrit değer, hemoglobin miktarı, ortalama eritrosit hacmi (MCV), ortalama eritrosit hemoglobini (MCH) ve ortalama eritrosit hemoglobin düzeyi (MCHC) belirlendi. Gentamisin lökosit sayısını ve hematokrit değeri düşürdü. Yüksek B uygulaması (20 mgB/kg) lökosit sayısını önemli düzeyde azalttı. Sonuç olarak, bor uygulamasının gentamisinin yol açtığı lökosit sayısındaki azalmayı önlemede etkiye sahip olmadığı kanaatine varıldı.The purpse of this study is to determine the effects of boron (B) utilisation on hematological parameters in order to protect from gentamicin side effects.Totally 56 Wistar Albinomale rats were randomly divided into eight groups containing 7 animal per group. While first group served as a control(fed a diet without boron), experimental groups were as follows; gentamicin group (100 mg/kg, i.p.), B-5 group (5 mg/kg B, i.p.), B-10 group (10 mg/kg B, i.p.), B-20 group (20 mg/kg B, i.p.), B-5 + gentamicin group (5 mg/kg B and 100 mg/kg gentamicin, i.p.), B-10 + gentamicin group (10 mg/kg B and 100 mg/kg gentamicin, i.p.), and B-20 + gentamicin group (20 mg/kg B and 100 mg/kg gentamicin, i.p.). In experimental period lasted totally 14 days,B application started to be given 4 days before injection of gentamicinto rats and was completed the fourteenth dayof the experiment. Gentamicin started to be given to rats on the fourth day and finished on the twelfth dayof the experiment. In the end of the experiment, the blood samples were taken from the animals by cardiac punctureunder anaesthesia. In the blood smaples, erythrocyte, leukocyte and platelet counts, haematocrite value, hemoglobin concentration, mean cell volume (MCV), mean cell hemoglobin (MCH), mean cell hemoglobine concentration (MCHC) were determined. Gentamicin decreased leucocyte counts and haematocrite value. High boron utilization (20 mg/kg B, i.p.) decreased significantly leucocyte counts. In conclusion, the boron supplementation has no a preventive effect on leucocyte counts reduced by gentamicin

Potential protective effect of boron against gentamicin-induced oxidative stress on rat tissues

Çalışmada gentamisin maruziyeti ile toksisite oluşturulan ratlarda borun (B) muhtemel koruyucu etkisinin belirlenmesi amaçlandı. Bu amaçla Wistar albino 56 erkek rat kullanıldı. Her grupta 7 hayvan olacak şekilde, kontrol, gentamisin (100 mg/kg i.p.), B-5 (5 mg/kg B, i.p.), B-10 (10 mg/kg B, i.p.), B-20 (20 mg/kg B, i.p.), B-5 + gentamisin (5 mg/kg B ve 100 mg/kg gentamisin, i.p.), B-10 + gentamisin (10 mg/kg B ve 100 mg/kg gentamisin, i.p.), B-20 + gentamisin (20 mg/kg B ve 100 mg/kg gentamisin, i.p.) olarak 8 gruba ayrıldı. Ratlara B uygulaması gentamisin enjeksiyonundan 4 gün önce verilmeye başlandı. Gentamisin uygulamasına 4. gün başlandı ve 12. gün bu uygulama sonlandırıldı. Gentamisin uygulamasının bitişinden itibaren hayvanlara 2 gün daha B verildi. Uygulama sonunda hayvanlardan anestezi altında karaciğer, kalp, beyin, akciğer ve testis dokuları alındı. Gentamisinin karaciğer dokusunda malondialdehid düzeylerini arttırdığı, buna karşın redükte glutatyon düzeylerini, superoksid dismutaz ve katalaz aktivitelerini azalttığı tespit edildi. Histopatolojik incelemede gentamisinin dokularda hasar oluşturduğu gözlendi. Buna karşın, B uygulamasının gentamisin ile indüklenen hasarı azalttığı tespit edildi.The objective of this study was to determine the protective effects of boron on gentamicin induced toxicity in rats. Rats were divided into eight experimental groups containing seven animals in each group. Experimental groups were as follows; control group (fed without B), gentamicin group (100 mg/kg, i.p.), B-5 group (5 mg/kg B, i.p.), B-10 group (10 mg/kg B, i.p.), B-20 group (20 mg/kg B, i.p.), B-5 + gentamicin group (5 mg/kg B and 100 mg/kg gentamicin, i.p.), B-10 + gentamicin group (10 mg/kg B and 100 mg/kg gentamicin, i.p.), and B-20 + gentamicin group (20 mg/kg B and 100 mg/kg gentamicin, i.p.). B was given to rats before four days. Gentamicin was given to rats on the fourth day and finished on the twelfth day. Also, administration of B was completed the fourteenth day. End of the experiment, liver, hearth, brain, lung, and testis tissues were collected from animals under anaesthesia. Administration of gentamicin increased malondialdehyde levels whereas decreased reduce glutathione levels, superoxide dismutase and catalase activities in the liver. Histopathologically, damages were detected in the tissues of gentamicin group. However, treatment of boron resulted in a reversal of gentamicin-induced damages

Effects of age on the concentrations of plasma cytokinesand lipidperoxidation in sheep

Bu çalışmanın amacı, değişik yaşlardaki koyunlarda kan sitokin düzeyleri ve lipid peroksidasyon ürünü malondialdehid (MDA) seviyesi ile tiroid hormonları düzeylerine yaşın etkilerinin belirlenmesidir. Çalışmada, aynı bakım ve besleme şartlarındaki bir sürüden kuzu (4-6 aylık, kuzu), genç (12-18 aylık) ve ergin (36-40 aylık) dişi koyun kullanıldı. Her bir yaş grubundan 10 baş olmak üzere toplam 30 koyundan sabah yemlemesinden önce kan örnekleri alındı. Kan örneklerinde MDA, glutatyon (GSH), interlökin-1 beta (IL-1β), tümör nekrozis faktör alfa (TNF-α) ve interlökin-6 (IL-6) ile T3 ve T4 düzeyleri belirlendi. Genç koyunların kuzularınkinden önemli oranda daha yüksek plazma MDA ve daha düşük IL-6 düzeylerine sahip oldukları bulundu. GSH, IL-1β, TNF-α, T3 ve T4 düzeyleri bakımından yaş grupları arasında farkın olmadığı saptandı. Sonuç olarak, koyunlarda kan lipid peroksidasyonu ve IL-6 düzeylerine yaşın etkisi olduğu söylenebilir.The aim of this study is to determine the effectsof age on blood cytokine levels and lipid peroxidationproduct malondialdehyde (MDA) levels and thyroid hormones levels in sheep of different ages. Female sheep oflamb (4-6 months), young (12-18 months) and adult (36-40 months) from a herd in same care and feeding conditions were used in the study. Blood samples were taken before morning feding from 30 sheep in total, 10 heads from each age group. MDA, glutathione (GSH), interleukin-1 (IL-1), tumor necrosis factor alpha (TNF-α), interleukin-6 (IL-6) and T3 and T4 levels were determined in blood samples. Young animals have significantly higher MDA and lower IL-6 levels than lambs. There was no difference between age groups in terms of GSH, IL-1β, TNF-α, T3 and T4 levels. As a result, age has an effect on blood lipid peroxidation and IL-6 levels in sheep

Protective effect of taurine against acrylamide-induced oxidative stress in rats

Bu çalışmada, sıçanlarda akrilamid ile oluşturulan oksidatif strese karşı antioksidan ajan olan taurinin koruyucu etkisinin araştırılması amaçlandı. Toplam 35 Wistar erkek sıçan standart rodent yemiyle beslendi ve 5 eşit gruba ayrıldı. I. Grup: kontrol grubu, II. Grup: sadece 15 mg/kg akrilamid 60 gün boyunca gastrik gavaj yolu ile verildi. III., IV. ve V. gruplara sırasıyla akrilamid (15 mg/kg) ve taurin 50, 100 ve 200 mg/kg/gün olacak şekilde ağızdan gastrik gavaj ile verildi. Akrilamid uygulaması sıçanların kan ve dokularında malondialdehid seviyelerinde önemli bir artışa ve glutatyon seviyelerinde azalmaya neden oldu. Buna ilave olarak, akrilamid uygulaması ile süperoksid dismutaz ve katalaz aktivitelerinin sıçan eritrosit ve dokularında azaldığı belirlendi. Taurin uygulamasının akrilamid ile indüklenen oksidatif stres ve lipid peroksidasyonu azaltarak vücudun antioksidan savunma sistemini iyileştirdiği belirlendi. Bunun yanı sıra, taurin uygulaması ile akrilamid verilen sıçanların karaciğer ve beyin dokularındaki IFN-γ, IL-1β, TNF-α ve NFĸB mRNA ekspresyon düzeylerinin azaldığı gözlendi. Ayrıca, taurin dokularda akrilamid ile indüklenen oksidatif stres sonucu oluşan histopatolojik değişikliklere karşı koruyucu etki gösterdi. Sonuçta doza bağlı olarak taurinin sıçanlarda antioksidan savunma mekanizmasını artırarak akrilamidle indüklenen oksidatif strese karşı koruyucu etki gösterdiği belirlendi.The aim of the present study was to evaluate the protective effect of taurine on acrylamide-induced oxidative stress in rats. Totally, 35 Wistar albino male rats were fed standard rodent diet and divided into 5 equal groups. I. Group: control group, II. Group: only 15 mg/kg acrylamide treated by gastric gavage for 60 days. III., IV., and V. group received 15 mg/kg acrylamide with taurine at dose of 50, 100 and 200 mg/kg/day by gastric gavage. Treatment with acrylamide significantly increased malondialdehyde levels and decreased glutathione levels in blood and tissues of rats. Additionally, acrylamide treatment decreased superoxide dismutase and catalase activities in erythrocyte and tissues of rats. However, treatment of taurine inhibited acrylamide-induced oxidative stress, lipid peroxidation, and enhanced the antioxidant enzymes activities. Besides, mRNA expression levels of IFN-γ, IL-1β, TNF-α, and NFĸB in liver and brain of acrylamide exposed rats were decreased with taurine treatment. Moreover, taurine exhibited protective action against the acrylamide-induced histopathological changes in tissues. In conclusion, it was determined that taurine in a dose-dependent manner has a protective effect against acrylamide induced oxidative stress by increasing antioxidant defense mechanism in rats

Effects of High Dietary Zinc Intake in Ruminants Animals

Çinko; günlük tüketilen minerallerden olup, insan, hayvan ve bitkilerin sağlıklı gelişimleri açısından esansiyel bir elementtir. Dünyada en yaygın mineral eksikliğinin çinko eksikliği olması, bunun da tahıl üretiminde ve hayvan veriminde azalmalara neden olarak yetiştiricilere önemli ekonomik kayıplar oluşturduğu bilinmektedir. Bu yüzden, hayvancılığın yoğun olduğu bölgelerde, yetiştiriciler tarafından hayvanların sağlığını korumak ve verimlerini artırmak için yemlerine çinko katılmaktadır. Son yıllarda yapılan çalışmalar, tavsiye edilen düzeyden 6 kat ya da daha fazla düzeyde yeme çinko katılmasının koyun ve sığırlarda verimi artırdığını göstermiştir. Bu derleme çalışmasında, son yıllarda yapılan çalışmaların bulgularından hareketle, yüksek çinko tüketiminin rumen fermentasyonu, hematolojik ve biyokimyasal parametreler ile hayvan verimine etkileri anlatılmaya çalışıldı.Zinc is a mineral which are necessary to be intake daily and absolutely essential for the healthy growth of humans, animals and plants. On a global scale, zinc deficiency is the most widespread of all micronutrient deficiencies and causes reduced yields of crops and animals. Therefore, in areas with intensive livestock production, zinc is often supplemented to diet of the animals for health reasons or as growth promoters by producers. Recent studies have demonstrated that zinc improved ruminant productivity when supplemented at levels six times or more its recommended level for sheep and cows. The present review examines the effects of high dietary zinc intake on rumen fermentation, haematological and biochemical parameters and productivity of ruminants based on results of the studies conducted in recent years