Real-Life Data of Neoadjuvant Chemotherapy in Breast Cancer: Aegean Region Experience

Objective: The use of neoadjuvant chemotherapy (NACT) in breast cancer is increasing. The management of locally advanced breast cancer differs due to the approach of the center to which the patient applied and the approach of the following physician. From this point of view, we aimed to evaluate the real life data of our region. Methods: The study included 106 patients treated with neoadjuvant chemotherapy in the medical oncology clinic of two different university hospitals. Association between clinicopathological features and pathological complete response (pCR) were analyzed. Results: The pCR rate was higher in patients with negative hormone receptors and this difference was statistically significant (p:0.000). The rate of obtaining pCR increased as the NACT duration increased, and this increase was statistically significant. The mean NACT duration applied to the patients with pCR was 5.48 ± 0.22 months, and the mean NACT duration for those who could not obtain pCR was 5.01 ± 0.1 months (p:0.041). The recurrence rate of patients with pCR was 11.1%, while the recurrence rate of patients who could not obtain pCR was 31.6% (p:0.04). Conclusions: Pathological response to chemotherapy is an important factor in determining prognosis. There appears to be a need for new biomarkers that allow the prediction of pCR and long-term outcomes

Alerjen spesifik immünoterapi:

Giriş ve Amaç: Alerjen spesifik immünoterapi mevsimsel ya da yıl boyu süren alerjik rinit (AR) ve duyarlı olunan alerjenle tetiklenen astıma sahip olgularda kullanılan bir tedavi yöntemidir. Bu tedavi yöntemi ile temel prensip olarak immünglobulin (Ig) E aracılı aşırı duyarlılık reaksiyonu klinik ve laboratuvar olarak doğrulanmış hastalarda alerjenin giderek artan subklinik dozlarda verilerek immün cevabın değiştirilmesi, dolayısıyla alerjene bağlı semptomların ve ilaç kullanımının azaltılması ya da tamamen ortadan kaldırılması hedeflenir. Kliniğimizde standardize alerjenlerle SIT uygulanmaktadır; ancak kendi SIT uygulamalarımızın etkinlik sonuçları bilinmemektedir. Bu çalışmanın temel amacı 18-65 yaş arası, en az bir yıldır, kliniğimizde alerjen SIT almakta olan erişkin hastalarda SIT'in alerji semptomları ve yaşam kalitesi üzerine etkisinin değerlendirilmesidir. Gereç ve Yöntem: Çalışmamız alerjik rinit ve/veya astım tanısı konmuş ve alerjen SİT alan hastaların SİT öncesinde ve sonrasında tedavi etkinliğini ve yaşam kalitesini incelemek amacıyla planlanan prospektif bir anket çalışmasıdır. Çalışmaya Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi İç Hastalıkları Anabilim Dalı, İmmünoloji - Alerji Bilim Dalı polikliniğinde en az bir yıldır alerjen SİT almakta olan, Şubat 2011-Ağustos 2011 tarihleri arasında immünoterapi almak üzere başvurdukları günde, çalışmaya katılmayı kabul edip bilgilendirilmiş onam formunu imzaladıktan sonra anket formunu ve yaşam kalite ölçeklerini dolduran toplam 145 hasta katılmıştır. Çalışmada kullanılan anket formunda demografik veriler, tanı bilgileri, uygulanan immünoterapi ve medikal tedavi bilgilerinin yanı sıra etkinlik değerlendirme soruları yer almaktadır. Klinik etkinlik değerlendirme parametreleri astım semptom skoru, rinit semptom skoru, konjonktivit semptom skoru ve ilaç kullanım skorudur. Yaşam kalite ölçeği olarak valide edilmiş RQLQ (Rinokonjonktivit yaşam kalite ölçeği) ve AQLQ (Astım yaşam kalite ölçeği) kullanılmıştır. Bulgular: Çalışmaya katılan 145 hastanın 56'sı kadın (%38.6), 89'u erkekti (%61.4). Yaş ortalamasının 36.5 10.3 yıl olduğu görüldü. Tanı özelliğine göre gruplandırıldığında 44 (%30.3) hastanın mevsimsel, 20 (%13.8) hastanın yıl boyu, 81 (%55.9) hastanın ise mevsimsel artış göstermekle birlikte yıl boyu süren yakınmaları vardı. Aile öyküsü alınabilen 142 hastadan 71'inde (%50.0) aile öyküsü pozitifti. SİT uygulanma süresi ortalama 3,2 1.25 yıl olarak saptandı. Toplam reaksiyon sayılarına bakıldığında enjeksiyon sonrası 81 hastada (%55.9) reaksiyon görülürken, 64 hastada (%44.1) lokal ya da sistemik reaksiyon görülmedi. Tedavi etkinliğinin değerlendirilmesinde; SİT öncesi döneme göre SİT sonrası dönemde astım, rinit ve konjonktivit semptom skorlarında ve ilaç kullanım skorlarında azalma gözlendi. Bazı gruplarda semptom skorlarında rakamsal olarak belirgin düzelme olmasına rağmen hasta sayısının az olması nedeniyle bu azalma istatistiksel olarak anlamlı bir değere ulaşmadı. Hekim tarafından belirlenen VAS değerleri ile hasta tarafından belirlenen subjektif düzelme değerleri arasında olumlu yönde, güçlü bir korelasyon mevcuttu (r: 0,50-0,74). Yaşam kalitesinin değerlendirilmesinde kullanılan toplam RQLQ ve AQLQ skorunda SİT uygulaması öncesine göre SİT uygulaması sonrası belirgin düzelme saptandı. Bu düzelme tüm alt başlıklarda istatistiksel olarak anlamlıydı (p 0,05). Sonuç: Subkutan alerjen spesifik immünoterapi, alerjik rinit ve astım tedavisinde doğru endikasyonda ve uygun şekilde kullanıldığında güvenilir ve etkin bir tedavi yöntemidir. Yaşam kalitesi ölçümlerinin yapılması SİT'in sekonder kazanımlarını değerlendirmek açısından önemlidir

Factors Predicting Response in Breast Cancer Receiving Neoadjuvant Therapy and the Role of Ki67 Labeling Index

ABSTRACTObjective: To determine the predictive value of Ki67 on pathological complete response (pCR) of breast and axilla regions inbreast cancer (BC) patients receiving neoadjuvant therapy (NAT).Study Design: Descriptive study.Place and Duration of the Study: Departments of Medical Oncology, Sirnak State Hospital, Aydin State Hospital, Manisa CelalBayar University, and Dokuz Eylul University, from November 2010 to July 2022.Methodology: PCR and various histopathological parameters were evaluated for BC patients receiving NAT. The Youden Indexmethod was used to find the cut-off value for the Ki67 variable according to the receiver operating characteristic (ROC) curve.This value was obtained as 77.5. Breast and axillary responses were individually evaluated to assess response to NAT. Univariateand multivariate logistic regression analysis were used to predict both breast and axillary pCR.Results: A total number of 280 females receiving NAT for BC were included in the study. Multivariate analysis for breast pCR toNAT showed that Ki67 index (&gt;77.5 vs &lt;77.5, p=0.047) was statistically significant marker. While Ki67 index was significant forbreast pCR in both univariate and multivariate analyses, the same was not observed on axillary response (p=0.387).Conclusion: High Ki67 level was significantly associated with breast pCR in BC patients receiving NAT, but a similar effect wasnot observed on axillary pCR. These findings suggest that breast and axilla tissues have a biological differences in treatmentresponses.Key Words: Axillary response, Breast cancer, Ki67 Labeling Index, Neoadjuvant therapy, pathological complete response.</p

A Case of Listeria monocytogenes Bacteremia Treated with Levofloxacin

Listeria monocytogenes are gram-positive bacilli causing epidemics through contagious food. It may lead to infections in the elderly and immunocompromised host. Although in vitro efficacy of levofloxacin is promising, published experience is limited. Acatheter-related L. monocytogenes bacteremia cleared microbiologically under levofloxacin is presented in this paper. A patient, diagnosed with metastatic breast carcinoma, was hospitalized for palliative care in medical oncology clinic with the recurrent need of paracentesis and impaired oral in take caused by severe nausea and vomiting. On the second and fourth days of hospitalization,the patient developed recurrent fever. Patient’s cultures were performed and empirical levofloxacin 500 mg/per day was started. Cultures (on the second and fourth days of hospitalization) yielded growth of L. monocytogenes. Under levofloxacin, the patient had no fever again and cultures drawn on the third and eighth days of antibiotherapy did not yield any pathogen. The patient died due to sudden respiratory failure, which was thought to be related to pulmonary embolism on the fifteenth day of hospitalization. Blood cultures, performed on the day the patient died, did not yield any pathogen. To our knowledge, this is the first case of L. monocytogenes bacteremia treated successfully with levofloxacin. The case suggests that levofloxacin (although not as monotherapy) may be a good option for combinations in the salvage therapy of L. monocytogenes bacteremia

Clinical outcomes of cyclin-dependent kinase 4-6 (CDK 4-6) inhibitors in patients with male breast cancer: A multicenter study.

BACKGROUND: Since breast cancer is less common in men than in women, data on the use of new therapeutic agents, including cyclin-dependent kinase 4–6 (CDK 4–6) inhibitors, are limited in patients with metastatic hormone receptor positive (HR+), human epidermal growth factor receptor 2-negative (HER2-) male breast cancer. Therefore; we aimed to investigate the treatment responses of metastatic HR+, HER2-male breast cancer patients treated with CDK 4–6 inhibitors in a multicenter real-life cohort. METHODS: Male patients with a diagnosis of HR+ and HER2-metastatic breast cancer, treated with any CDK 4–6 inhibitor, were included in the study. Demographic and clinical characteristics of the patients were recorded. We aimed to determine progression-free survival (PFS) time, response rates and drug related side effects. RESULTS: A total 25 patients from 14 institutions were recruited. The mean age at diagnosis was 57 years. Median follow-up was 19.53 (95% CI: 14.04–25.02) months. The overall response rate was 60%. While the median PFS was 20.6 months in the whole cohort, it wasn't reached in those using CDK 4–6 inhibitors in first line and 10 months in the subsequent lines (p:0.009). No new adverse events were encountered. CONCLUSION: In our study, we found that CDK 4–6 inhibitors are effective and safe options in men with HR+ and HER2-metastatic breast cancer as in women. Our results support the use of CDK 4–6 inhibitor-based combinations in the first-line treatment of HR+ and HER2-metastatic male breast cancer

DENOSUMAB TÜRKİYE VERİLERİ: KRONİK BÖBREK HASTALIĞI’NIN DENOSUMAB SONLANIM NOKTALARINA ETKİSİ; TÜRK ONKOLOJİ GRUBU(TOG) ÇALIŞMAS

Amaç: Denosumab, kemik remodellingini düzenleyen önemli bir ligand olan NFkB ligandının (RANKL) reseptör aktivatörünü spesifik olarak bağlar ve inaktive eder. Tümör hücreleri tarafından uyarılan kemik yıkım döngüsünü azaltarak İİÖ’yü önlemede etkin bir ajandır. Denosumab, ağırlıklı olarak retiküloendotelyal sistem yoluyla temizlenen bir monoklonal antikordur. Denosumab böbrekler tarafından atılmadığından, böbrek fonksiyonunun izlenmesi ve önceden var olan böbrek yetmezliği için doz ayarlaması gerekli değildir ve önerilmemektedir. Gereç-Yöntem: Ocak 2011-Aralık 2021 tarihleri arası tüm solid organ malignitesi olan hastalarda denosumab kullanan hastaların, bu tedaviyi alma süresi, yan etkilerinin sıklığı ve derecesi retrospektif olarak incelendi.Türkiye Onkoloji Grubu(TOG) projesi kapsamında toplam 17 merkezden 266 hasta incelendi.11 hasta verileri ulaşılamadığı için çıkarıldı. Hastalar KBH’ı olanlar ve olmayanlar olarak iki gruba ayrılıp incelendi, yan etkileri, görülme sıklıkları, iskelet ilişkili olayların sıklığı ve sağkalıma etkileri incelendi. Bulgular: Çalışmaya alınan hastaların 157(%59.5)’si kadındı. Ortalama takip süresi 64.86(57.19-72.53) aydı. Grade 3 toksiste toplam 18 hastada görüldü. Bunların 15’inde hipokalsemi,2’sinde kreatinin artışı, 1’nde osteonekroz görüldü. GFR 60’ın altında olan hastalar ile grade 3 toksisite ilişkisi anlamlı olarak görüldü(18 grade 3 toksiste’nin 8’inde GFR 60’ın altındaydı.p&lt;0.001) Grade 3 toksiste sağkalım ilişkisine bakıldığında grade 3 toksiste gelişen hastalarda sağkalım oldukça kısaydı(36.4 ay v 165.38 ay, p&lt;0.001) Sonuç: Denosumab alan ve GFR’si 60’ın altında olan hastalarda grade 3 yan etki görülme oranı ve buna bağlı olarak iskelet ilişkili olay görülme sıklığı daha fazladır. Anahtar Kelimeler: denosumab, glomerüler filtrasyon hızı, hipokalsemi</p

Efficacy and safety of folfiri plus aflibercept in second-line treatment of metastatic colorectal cancer: Real-life data from Turkish oncology group

Aims: The addition of aflibercept to the fluorouracil and irinotecan (FOLFIRI) regimen significantly improved clinical outcomes in patients with metastatic colorectal cancer (CRC) previously treated with oxaliplatin. We aimed to investigate the efficacy and safety of second-line FOLFIRI and aflibercept combination in patients with metastatic CRC in real-life experience. Materials and Methods: Four hundred and thirty-three patients who treated with FOLFIRI and aflibercept in the second-line were included in the study. The clinical and pathological features of the patients were recorded retrospectively. Survival (overall and progression-free survival [PFS]), response rates, and safety data were analyzed. Results: The median age was 61. Majority of patients (87.5%) received first-line bevacizumab and 10.1% of patients received anti-epidermal growth factor receptor agents. About 80% of patients had KRAS, 18.6% of patients had NRAS, and 6.4% of patients had BRAF mutations. The median OS was 11.6 months (95% confidence interval [CI], 10.6-12.6) and the median PFS was 6 months (95% CI, 5.5-6.5). About 4.6% of patients had complete response and 30.6% of patients had partial response as best tumor response. Grade 1-2 toxicities were seen in 33.4% of patients, while grade 3-4 toxicities were recorded in 27% of patients. Eight patients (2%) died due to treatment toxicity. Conclusions: Overall and PFS were similar in routine clinical practice compared to phase III pivotal VELOUR trial. However, response rates were found to be higher. It was observed that there were fewer adverse events compared to the VELOUR trial