Farklı İllerden Toplanan Su Örneklerinde NIS İnhibitörü Olan Perklorik Asit Düzeylerinin Araştırılması

Perklorik asit (ClO4¯) suda oldukça mobil ve stabil bir inorganik anyondur. Perklorik asidin kimyasal özellikleri iyoda benzerdir ve sodyum-iyot taşıyıcısının (NIS) tiroid bezine iyot taşımasını baskılar. Yetersiz iyot alımı durumunda, hassas popülasyonlarda (gebeler, bebekler, çocuklar) tiroid disfonksiyonlarına neden olabilmektedir. Daha önceki çalışmada, İstanbul, Kayseri ve Isparta'da 24-saatlik idrar örnekleri analiz edilmiş ve çalışmaya katılanların perklorik aside maruz kaldığı görülmüştür. Bu çalışmada, Ankara, Isparta, İstanbul, Kayseri ve Sakarya şehirlerinden, tüm şehirleri kapsayacak şekilde toplam 145 rastgele örnek alınarak, musluk sularında perklorik asit düzeylerini belirlemek amaçlanmıştır. Perklorik asit analizleri için HPLC-MS/MS yöntemi kullanılmıştır. Deteksiyon limiti ve kantifikasyon limiti, sırasıyla, 0.008 ve 0.026 µg/L olarak hesaplanmıştır. Analizler arası varyasyon (%CV) düşük ve orta seviyedeki örnekler için hesaplanmıştır. Buna göre 0.4 ve 2 µg/L konsantrasyonundaki kontrol örnekleri için %CV değerleri, sırasıyla, %6.72 ve %2.72 olarak hesaplanmıştır. Örneklerin %97.9'unda perklorik aside rastlanmıştır. Ölçülen perklorik asit düzeyleri <0.02 µg/L ile 3.75 µg/L arasında değişmektedir. Örneklerin ortalaması 0.17 µg/L'dir. İstanbul, Ankara, Sakarya, Kayseri ve Isparta illerindeki medyan düzeyleri, sırasıyla, 0.081, 0.081, 0.041, 0.27 ve 0.029 µg/L olarak bulunmuştur. En yüksek perklorik asit konsantrasyonu 3.75 µg/L olarak Ankara'da ölçülmüştür. Kayseri ilinde medyan 0.27 µg/L, %75 persentil 0.34 µg/L olarak ölçülmüştür. Örneklerdeki perklorik asit konsantrasyonları, EPA tarafından musluk suları için belirlenen güvenlik sınırının (15 µg/L) altında saptanmıştır. Sonuç olarak, bu şehirlerde insanların maruz kaldığı perklorik asit kaynağının sular olmadığı gözlenmiştir. Asıl kaynağın besin maddeleri olduğu düşünülmekte ve bundan sonra yapılacak araştırmaların bu yönde devam etmesi gerekmektedir

IDH-mutant glioma specific association of rs55705857 located at 8q24.21 involves MYC deregulation

The single nucleotide polymorphism rs55705857, located in a non-coding but evolutionarily conserved region at 8q24.21, is strongly associated with IDH-mutant glioma development and was suggested to be a causal variant. However, the molecular mechanism underlying this association has remained unknown. With a case control study in 285 gliomas, 316 healthy controls, 380 systemic cancers, 31 other CNS-tumors, and 120 IDH-mutant cartilaginous tumors, we identified that the association was specific to IDH-mutant gliomas. Odds-ratios were 9.25 (5.17-16.52; 95% CI) for IDH-mutated gliomas and 12.85 (5.94-27.83; 95% CI) for IDH-mutated, 1p/19q co-deleted gliomas. Decreasing strength with increasing anaplasia implied a modulatory effect. No somatic mutations were noted at this locus in 114 blood-tumor pairs, nor was there a copy number difference between risk-allele and only-ancestral allele carriers. CCDC26 RNA-expression was rare and not different between the two groups. There were only minor subtype-specific differences in common glioma driver genes. RNA sequencing and LC-MS/MS comparisons pointed to significantly altered MYC-signaling. Baseline enhancer activity of the conserved region specifically on the MYC promoter and its further positive modulation by the SNP risk-allele was shown in vitro. Our findings implicate MYC deregulation as the underlying cause of the observed association