44 research outputs found
Tanıma Yolu İle Kurulan Soybağının İrade Bozukluğu Hallerinden Korkutma Sebebiyle İptali
No full textTürk Hukukunda Boşanmanın Sebeplerinden Terk (TMK. m. 164)
No full textGenel olarak terk, eşlerden birinin bilerek ve isteyerek, haklı bir sebebi olmadan evlilik birliğinden doğan yükümlülüklerini sona erdirmek amacıyla ortak hayatı sona erdirmesidir. Terk, 4721 sayılı Türk Medeni Kanun m. 164' te duzenlenme alanı bulan kusura dayalı, özel ve mutlak bir boşanma sebebidir.Desertion (Abandonment) generally means that one spouse decides to abandon family life prepensely and without just cause and continuously with an intention to omit the marriage obligations. Desertion, was formed by Turkish Civil Code of the Law no 4721 in article 164, is a particular and absolute divorce reason, which is fault-based.</p
Tam İki Tarafa Borç Yükleyen Sözleşmelerde Borçlunun Temerrüdü Durumunda Sözleşmeden Dönmenin Borç Ilişkisi Üzerindeki Etkisi
No full text
Hayvan Bulunduranın Sorumluluğunda Taşınmaz Zilyedinin Hayvanı Alıkoyma ve Etkisiz Duruma Getirme Hakkı
No full textHukuk Muhakemeleri Kanunu ve Türk Medeni Kanunu’na Göre İspat Yükü
No full textÖZ:Özel hukuk uyuşmazlıklarında ispat yüküne ilişkin genel düzenleme 1.10.2011 tarihine kadar sadece Türk Medeni Kanunu m. 6’da yer almıştı. Bununla birlikte 1.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 190'ıncı maddesinde ispat yüküne yeniden yer verilmiştir. TMK m. 6’ya göre “Kanunda aksine bir hüküm bulunmadıkça, taraflardan her biri, hakkını dayandırdığı olguların varlığını ispatla yükümlüdür.”. HMK m. 190’a göre ise “İspat yükü, kanunda özel bir düzenleme bulunmadıkça, iddia edilen vakıaya bağlanan hukuki sonuçtan kendi lehine hak çıkaran tarafa aittir./ Kanuni bir karineye dayanan taraf, sadece karinenin temelini oluşturan vakıaya ilişkin ispat yükü altındadır. Kanunda öngörülen istisnalar dışında, karşı taraf, kanuni karinenin aksini ispat edebilir”. Görüldüğü üzere her iki düzenlemede de ispat yüküne ilişkin herhangi bir tanıma yer verilmemiştir. İspat yükü, taraflarca ileri sürülen olayların ispatsız kalması sebebiyle hâkimin aleyhte bir kararı ile karşı karşıya kalma tehlikesidir.Çalışmamızda ilk olarak ispat yükü kavramı açıklanmaya çalışılmıştır. Yine doktrindeki görüşler çerçevesinde ispat yükü kurallarının hukuk dalları içerisindeki yeri inceleme konusu yapılmıştır. Son olarak ise ispat yükünün paylaştırılması başlığı altında ispat yükünde genel kural ve genel kuralın istisnaları izah edilmiştir. Anahtar Kelimeler: İspat, İspat Yükü, Delil, Hukuk Muhakemeleri Kanunu, Türk Medeni Kanunu.ABSTRACT The general regulations in private law disputes concerning the burden of proof was solely formed by Turkish Civil Code art. 6 until 10.1.2011. However, the burden of proof was once again given included in art. 190 of Civil Procedure Code, which came into force in 10.1.2011. According to TCC art. 6 “Unless otherwise provided by the law, each party is liable to prove the alleged facts on which it bases its claims.”. According to CPC art. 190 “The burden of proof, unless there is a special arrangement in the law, the law is ultimately connected to the alleged facts of their rights in favor of the issuer/ The party, is based on a statutory presumption, carries the burden of proof, the basic of the presumption only concerning case. Apart from the exceptions provided for in the law, the other party may rebut the statutory presumption.”. As is seen, there are two regulations regarding the burden of proof. However, there is no specific recognition in both provisions relating to the burden of proof. Burden of proof is the danger of facing a negative decision given by the judge due to the fact that incidents alleged by the parties remain unproved.In our study, firstly, we tried to explain the concept of burden of proof. Nevertheless, the place of the rules of burden of proof among the branches of law is examined within the framework of opinions in the doctrine. Lastly, the general rules of the burden of proof and exceptions to the general rule are explained under the title of burden allocation. Keywords: Proof, Burden of Proof, Evidence, Civil Procedure Code, Turkish Civil Code. </p
Edinilmiş Mallara Katılma Rejimini Sona Erdiren Sebepler ve Bu Mal Rejiminin Sona Erme Anı (TMK m. 225)
No full textEdinilmiş mallara katılma rejimini sona erdiren sebepler ve bu mal rejiminin sona erme anı 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu m. 225’te düzenlenmiştir. Maddede belirtildiği üzere “Mal rejimi, eşlerden birinin ölümü veya başka bir mal rejiminin kabulüyle sona erer./ Mahkemece evliliğin iptal veya boşanma sebebiyle sona erdirilmesine veya mal ayrılığına geçilmesine karar verilmesi hâllerinde, mal rejimi dava tarihinden geçerli olmak üzere sona erer.”.Çalışmamızda edinilmiş mallara katılma rejimini sona erdiren sebeplerden birinin söz konusu olduğu durumlarda, mal rejiminin hangi andan itibaren sona ereceği inceleme konusu yapılmıştır.Anahtar Kelimeler: Edinilmiş Mallara Katılma Rejimi, Sona Erme, Sona Erme Anı, 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu, TMK m. 225.Reasons for dissolution of regime of participation in acquired property and time of dissolution of this regime are stipulated by Turkish Civil Code No 4721 in article 225. According to this article “Regime of participation in acquired property is dissolved on the death of a spouse or on implementation of a different regime./ In the case of divorce, annulment of the marriage or a court order for separation of property, the dissolution of the regime of participation in acquired property takes retroactive effect as of the date on which the application is filed.”.In our study, the moment of dissolution of property regime - in cases where one of the reasons for the dissolution of regime of participation in acquired property is in question - is examined.Keywords: Regime of Participation In Acquired Property, Dissolution, Time of Dissolution, Turkish Civil Code No 4721, TCC Art. 225.</p
