Security theory and practice: Special missions unit GROM: an instrument of the security policy of The Republic of Poland. Thirtieth anniversary of the formation

Z przedmowy: "W tym roku przypada 30. rocznica powołania do życia Jednostki Wojskowej GROM. Decyzja o utworzeniu Jednostki została podjęta przez rząd premiera Tadeusza Mazowieckiego 13 lipca 1990 roku. Generał Petelicki dołożył wszelkich starań, by nowo powstała Jednostka dorównywała umiejętnościami i wyszkoleniem najlepszym jednostkom specjalnym na świecie oraz by jako równorzędny partner mogła z nimi prowadzić zadania na teatrze działań wojennych. Kolejni Dowódcy kontynuowali zamysł Generała, utrzymując najwyższy poziom wyszkolenia oraz ciągle zwiększając możliwości i zdolności bojowe Jednostki dzięki doświadczeniom nabytym podczas misji oraz licznych szkoleń w kraju i za granicą. Budowanie jednostki od początku oparte było na najlepszych praktykach i doświadczeniach zagranicznych oddziałów sił specjalnych, w szczególności tych ze Stanów Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii."(...

Security theory and practice: Stablisation and reconstrution of post-conlict areas in the 21st century

Wprowadzenie: Cieszymy się, że możemy skierować do Państwa rąk kolejny numer periodyku „Bezpieczeństwo.Teoria i Praktyka”, tym razem poświęcony problematyce stabilizacji i odbudowy obszarów pokonfliktowych w XXI w. Podjęty temat jest niezwykle ważny, ponieważ żyjemy w czasach nieuporządkowanego świata, w którym liczba konfliktów zbrojnych o różnej skali i charakterze oraz wynikające z nich konsekwencje wpływają destrukcyjnie na ład międzynarodowy.Umiędzynarodowienie konfliktów wewnętrznych pełni często funkcję instrumentalną w grze, której stawką jest zajęcie przez dane państwo właściwego – z punktu widzenia jego decydentów – miejsca w nowym systemie ról międzynarodowych. Przykładem tego jest wojna domowa w Syrii, którą Jerzy Zdanowski w artykule rozpoczynającym tom traktuje jako „wojnę zastępczą”. Krótko przedstawia także istotę rekonstrukcji obszarów pokonfliktowych, czym jako badacz rozwija myśli pułkownika Piotra Gąstała, wieloletniego żołnierza i dowódcy Jednostki Wojskowej GROM, który podczas swojej służby przebywał w niejednym państwie dotkniętym konfliktem zbrojnym i wojną oraz ich skutkami. W udzielonym wywiadzie odnosi się on do zagadnienia stabilizacji ze swojej perspektywy – praktyka, któremu nie raz, na terenie prowadzenia działań wojskowych, przyszło mierzyć się z tym wszystkim, co kryje się pod tym pojęciem. Należy przy tym uwzględnić, że jako żołnierz jednostki specjalnej wykonywał tam specyficzne działania. O tym, jak podchodzą do nich nie tylko praktycy, ale i badacze, pisze Piotr Orłowski, analizując znaczenie sił specjalnych jako narzędzia stabilizacji na obszarach pokonfliktowych

Determinants of Army Structures Development in the Context of Middle Sized Country Experiences in Contemporary Tactical Operations

Although a military organization is a special form of institution, grouping people and resources for the special purposes of defence and fighting in general, it is influenced by the same rules and conditions that other organizations are. Considering the problems of land forces organizational structures in tactical operations it is important to refer to the theory of organization and management which may constitute a point of reference to properly devise and forming up of land forces structures assuming that such forces make up an organization - since this is a team of soldiers including their resources, shaped into an adequate structure and predestined to perform a definite task. The article is an attempt to reveal multiple mutual relations of tactical, technical and economical inventions inflicting structural transformation of the army in the context of the reality of a middle-sized country today

Civil-Military Co-operation (CIMIC) in operations outside the country on the example of Polish Military Contingent in Afghanistan

Publikacja recenzowana / Peer-reviewed publicationCelem artykułu jest przedstawienie praktycznych i teoretycznych aspektów współpracy cywilno-wojskowej (CIMIC) w procesie utrzymania bezpieczeństwa międzynarodowego. Przedstawione doświadczenia zostały zgromadzone podczas realizacji zadań operacyjnych Polskich Kontyngentów Wojskowych poza granicami kraju. Konflikty zbrojne i wojny na stałe wpisały się w kalendarz XXI w. Udział Sił Zbrojnych RP w operacjach stabilizacyjnych i reagowania kryzysowego wskazał, że użycie siły militarnej powinno być wsparte elementami współpracy cywilno-wojskowej.The article aims to provide knowledge covering practical and theoretical aspects of civil- -military cooperation (CIMIC) in the process of maintaining international security. The presented experiences were collected during conducting operational tasks by the Polish Military Contingents outside Poland. Armed conflicts and wars are permanently included in the 21st century calendar. The participation of the Polish Armed Forces in stabilization operations and crisis response operations have indicated that the use of military force should be supported by elements of civil-military cooperation

THE ISLAMIC STATE AS A SOURCE OF TERRORIST THREATS

The article presents the Islamic State as a source of terrorist threats. In the eyes of ISIS fighters, the Western world is tantamount to moral corruption, and the lack of any values. By its actions, ISIS aims at pushing the followers of other religions out of the areas defined in the prophecies in the name of cleansing the world from evil. The author analyzes the activity of Islamic extremists in the context of the great wave of migration to Europe from the Middle East region. This phenomenon influenced changes in the international security environment, especially in the European Union countries. The author shows how ISIS, using ideology, pushes Islamic fundamentalists to prepare terrorist attacks. Combating such threats poses major challenges for anti-terrorist services

Współpraca cywilno-wojskowa (CIMIC) w ramach operacji poza granicami kraju na przykładzie Polskiego Kontyngentu Wojskowego w Afganistanie

Publikacja recenzowana / Peer-reviewed publicationCelem artykułu jest przedstawienie praktycznych i teoretycznych aspektów współpracy cywilno-wojskowej (CIMIC) w procesie utrzymania bezpieczeństwa międzynarodowego. Przedstawione doświadczenia zostały zgromadzone podczas realizacji zadań operacyjnych Polskich Kontyngentów Wojskowych poza granicami kraju. Konflikty zbrojne i wojny na stałe wpisały się w kalendarz XXI w. Udział Sił Zbrojnych RP w operacjach stabilizacyjnych i reagowania kryzysowego wskazał, że użycie siły militarnej powinno być wsparte elementami współpracy cywilno-wojskowej.The article aims to provide knowledge covering practical and theoretical aspects of civil- -military cooperation (CIMIC) in the process of maintaining international security. The presented experiences were collected during conducting operational tasks by the Polish Military Contingents outside Poland. Armed conflicts and wars are permanently included in the 21st century calendar. The participation of the Polish Armed Forces in stabilization operations and crisis response operations have indicated that the use of military force should be supported by elements of civil-military cooperation

Determinants of Poland’s Security at the Turn of the 20th and 21st Centuries

Polska jako jeden z wielu krajów dawnego bloku komunistycznego i członek Układu Warszawskiego przechodziła po II wojnie światowej dwa zasadnicze stany funkcjonowania na arenie międzynarodowej. Po pierwsze, będąc krajem satelitarnym Związku Radzieckiego, swoje fundamenty bezpieczeństwa i obronności budowała w oparciu o siłę militarną i polityczną UW przeciwko krajom Europy Zachodniej i Stanom Zjednoczonym, a więc przeciwko NATO. Po drugie, rozpad ZSRR oraz przemiany polityczno-społeczne i militarne w Europie Wschodniej na początku lat 80. XX w. spowodowały sytuację, w której Polska oderwała się od komunistycznego systemu. Pozwoliło jej to na budowanie demokracji i – jako krajowi neutralnemu – na dążenie do przynależności do NATO (również do Unii Europejskiej) jako gwaranta budowania własnej polityki bezpieczeństwa i obronności. Obecnie w drugiej dekadzie XXI w. Polska, ze względu na swoje niekorzystne geopolityczne położenie w Europie i aspiracje międzynarodowe, wiedzie prym w wywiązywaniu się z zobowiązań sojuszniczych oraz w zwiększaniu nakładów finansowych na modernizację przemysłu i zakupu nowych technologii, w tym na modernizację armii. Celem artykułu jest przedstawienie czytelnikowi, jak Polska budowała swoje bezpieczeństwo narodowe i międzynarodowe na przełomie XX i XXI w., w aspekcie zmian geopolitycznych w Europie. W artykule zawarto dogłębną analizę środowiska bezpieczeństwa Polski po roku 1989, przedstawiono chronologię zmian dokonywanych na arenie międzynarodowej w celu przyłączenia Polski do NATO i struktur europejskich oraz wkład naszego kraju w wspieranie pokoju na świecie.Poland – one of the countries of the former communist bloc, and a member of the Warsaw Pact after World War II – has undergone two major states of functioning on the international arena to this day. As a satellite country of the Soviet Union, it built its foundations of security and defence, based on the military and political strength of the Warsaw Pact against Western Europe, the United States, and generally against NATO. The collapse of the Soviet Union and the transformations that took place across Eastern Europe in the early 1980s resulted in a situation in which the country detached itself from the communist system, built its democracy and, as a neutral country, sought membership in NATO and the European Union, the two guarantors of building its own security policy and defence, given Poland’s geopolitical location. The goal of this paper is to familiarize the reader with the ways in which Poland built its national and international security at the turn of the 20th and 21st centuries against the background of the wave of geopolitical changes taking place in Europe. The paper provides an in-depth analysis of Poland’s security environment after 1989, presents the chronology of changes made internationally to join Poland to both NATO and European structures, and the country’s contribution to supporting world peace.Polen, als eins von vielen Ländern des ehemaligen kommunistischen Blocks und Mitglied des Warschauer Abkommens hat nach dem II. Weltkrieg zwei elementare Funktionierungszustände auf internationalen Ebene erfahren. Erstens, als Satellitenland der Sowjetunion, baute seine Sicherheits- und Verteidigungsfundamente auf der Grundlage der militärischen und politischen Kraft des Warschauer Abkommens gegen die westeuropäischen Länder und die Vereinigten Staaten, also gegen die NATO auf. Zweitens, bewirkten der Zerfall der ehemaligen UdSSR und der politisch-soziale und militärische Wandel in Osteuropa Anfang der 80-er Jahren die Situation, in der Polen vom kommunistischen System abbrach. Dadurch konnte es die Demokratie aufbauen und – als Neutralland – die Mitgliedschaft in der NATO (auch in der Europäischen Union) als Garantiegeber für den Aufbau der eigenen Sicherheit- und Verteidigungspolitik anstreben. Zur Zeit, in der zweiten Dekade des 21. Jahrhunderts, ist Polen aufgrund seiner ungünstigen geopolitischen Lage in Europa und seiner politischen Bestrebungen Vorreiter in der Einhaltung der Bündnisverpflichtungen und der Mehraufwände für die industrielle Modernisierung der Industrie und im Einkauf der neuen Technologien, darin Modernisierung der Armee. Das Ziel des Artikels ist die Darstellung, wie Polen seine nationale und internationale Sicherheit an der Wende des 20. und 21. Jahrhunderts im Hinblick auf die geopolitischen Veränderungen in Europa hergestellt hat. Der Beitrag enthält eine eingehende Analyse des polnischen Sicherheitsumfelds nach 1989, die Chronologie der Änderungen, die international vorgenommen wurden, um Polen sowohl der NATO als auch den europäischen Strukturen beizutreten, sowie den Beitrag des Landes zur Unterstützung des Weltfriedens.Польша, как одно из многих государств бывшего социалистического блока и членов Варшавского договора, после Второй мировой войны проходила два основных этапа функционирования на международной арене. Во-первых, будучи государ- ством-сателлитом Советского Союза, Польша строила свои основы безопасности и обороны на базе военной и политической силы стран-членов Варшавского до- говора против государств Западной Европы и Соединенных Штатов, то есть против НАТО. Во-вторых, распад СССР, политические, социальные и военные преобразо- вания в Восточной Европе в начале 80-х гг. XX века привели к отрыву Польши от социалистического лагеря. Это позволило ей построить демократию и в качестве нейтрального государства – стремиться к членству в НАТО (и в Евросоюзе) – гаранта построения собственной политики безопасности и обороны. В настоящее время, во втором десятилетии XXI века, Польша, имея ввиду свое неблагоприятное геополи- тическое положение в Европе и собственные международные устремления, стара- ется выполнять взятые на себя союзнические обязательства, а также увеличивает финансовые затраты на модернизацию промышленности и на покупку новых тех- нологий, в том числе на усовершенствование армии. В статье показано, как Польша строила свою национальную и международную безопасность на рубеже XX и XXI веков в аспекте геополитических изменений в Европе. В исследовании приведен анализ экологической безопасности Польши после 1989 г., указана хронология пе- ремен на международной арене, связанных со вступлением Польши в НАТО и ев- ропейские структуры, а также вклад государства в укрепление мира во всем мире

Bezpieczeństwo państwa a wojna hybrydowa. Ujęcie interdyscyplinarne

The article concerns the issues of state security both in legal terms and from the perspective of security science. In the first part, it presents a proposal for understanding the concept of state security based on the Polish Constitution. The article is also a contribution to the discussion on the correctness of terminology relating to the analyzed issue. The second part concerns the analysis of a new military phenomenon which is a hybrid war. The purpose of the considerations is to show its impact on state security.Artykuł dotyczy problematyki bezpieczeństwa państwa zarówno w ujęciu prawnym, jak i z perspektywy nauk o bezpieczeństwie. W pierwszej części przedstawia propozycję rozumienia pojęcia bezpieczeństwa państwa na gruncie Konstytucji RP. Artykuł stanowi również przyczynek do podjęcia dyskusji w zakresie poprawności terminologicznej odnoszącej się do analizowanego zagadnienia. Druga cześć dotyczy analizy nowego zjawiska militarnego jaki jest wojna hybrydowa. Celem rozważań jest ukazanie jej wpływu na bezpieczeństwo państwa

Hybridity – a ‘new’ method to accomplish dominance

The term ‘hybrid warfare’ proved to be very popular among academics, military thinkers and professionals leading to a variety of definitions and approaches. It was linked with the new generation concept popularised by Russian military thought. The essence of the hybridity is not new, as using a combination of military and non-military instruments is as old as mankind and is recognised but interpreted differently. The paper examines both the concept and its implementation based on case studies and theoretical considerations. It debates possible ways of using it to confront targeted nations by a combination of a variety of tools and approaches