Salty, sweet and umami taste perception and food preferences in children with diabetes mellitus type 1 – preliminary report

INTRODUCTION Nutrition is a key factor affecting the health of diabetics. The study is an attempt to determine if there are differences in salty, sweet and umami taste perception as well as in food preferences between children with diabetes mellitus type 1, treated for years or more, and their healthy peers. MATERIAL AND METHODS Group C (19 children aged 10–18, average age 15, suffering from diabetes mellitus type 1 with at least a five-year medical history, mean 7.2 ± 2.2 years) and Group K1 (42 healthy children of sex, age and BMI corresponding to those of the children from Group C) were examined for their taste perception of sodium chloride, sucrose and monosodium glutamate by means of specific gustometry. Their food preferences were also studied. The number of healthy children whose food preferences were examined was increased to include 105 participants (Group K2). RESULTS In Group C as compared to Group K1, the percentage of correct taste recognition of sodium chloride was lower (p < 0.05) whereas the percentage of incorrect recognition was higher (p < 0.01). The intensity of sucrose taste perception was lower in Group C than in Group K1 (p < 0.01). Group C as compared to Group K2 liked more the taste of: farinaceous dishes (p < 0.01), pasta (p < 0.05), beef, veal and pork (p < 0.01) and salty snacks (p < 0.01). CONCLUSIONS Children and teenagers affected with diabetes mellitus type 1, display disturbances in their perception of salty and sweet taste. Moreover, their food preferences differ from those of healthy children. It seems reasonable to expand the research program in order to confirm the observed relations. Understanding the relation between taste perception and food preferences in young patients with diabetes mellitus may contribute to composing a tastier and more attractive diet, which is a significant element in therapy.WSTĘP Sposób odżywiania jest głównym czynnikiem wpływającym na zdrowie osób z cukrzycą. W niniejszej pracy podjęto próbę odpowiedzi na pytanie: czy dzieci i młodzież z cukrzycą typu 1, chorujące przez co najmniej 5 lat, różnią się odbiorem smaku słonego, słodkiego i umami oraz preferencjami pokarmowymi od swoich zdrowych rówieśników. MATERIAŁ I METODY W grupie C (19 dzieci w wieku 10–18 lat, średnio 15 lat, z cukrzycą typu 1, z co najmniej 5-letnią historią choroby, średnio 7,2 ± 2,2 roku) oraz w grupie K1 (42 dzieci zdrowych o odpowiednio dobranej płci, wieku i BMI) wykonano badania odbioru smaku chlorku sodu, sacharozy i glutaminianu sodu metodą gustometrii swoistej oraz zbadano preferencje pokarmowe. Liczbę osób zdrowych objętych badaniem preferencji pokarmowych zwiększono do 105 dzieci (grupa K2). WYNIKI W grupie C, w porównaniu z grupą K1, odsetek prawidłowych rozpoznań smaku chlorku sodu był niższy (p < 0,05), natomiast błędnych rozpoznań wyższy (p < 0,01). Intensywność odbioru smaku sacharozy była niższa w grupie C niż w grupie K1 (p < 0,01). W grupie C bardziej niż w grupie K2 były lubiane: potrawy mączne (p < 0,01), makarony (p < 0,05), wołowina, wieprzowina i cielęcina (p < 0,01) oraz słone przekąski (p < 0,01). WNIOSKI U dzieci i młodzieży chorujących na cukrzycę typu 1 występują zaburzenia percepcji smaków słonego i słodkiego. Również preferencje pokarmowe tych dzieci są nieco inne niż dzieci zdrowych. Zasadne wydaje się rozszerzenie badań w celu potwierdzenia zaobserwowanych zależności. Zrozumienie relacji między percepcją smaku a preferencjami pokarmowymi młodych osób chorych na cukrzycę może przyczynić się do uatrakcyjnienia ich diety, stanowiącej istotny element terapeutyczny