Endovascular treatment of acute type B dissection complicating graft-bypass repair for aortic coarctation

AbstractObjectivesThe early dissection of the descending aorta after the repair of aortic coarctation is very rare. Herein, we present a special endovascular technique used for acute type B dissection complicating graft bypass for aortic coarctation.MethodsThe 48 year-old male patient with the diagnosis of adult type aortic coarctation had bypass procedure between the aortic arch and the descending aorta. Six weeks after the first operation, the patient was readmitted with severe back pain and had the diagnosis of acute type B dissection which involved the descending aorta at the distal part of the graft anastomosis.ResultsTwo separate stent-grafts were deployed respectively 31 × 150 mm and 34 × 200 mm (C-TAG™ WL Gore&Asc., Flagstaff, AZ, USA). The previous Dacron bypass graft was used as a proximal landing zone for the first stent-graft. The distal landing zone for the second stent was the area between the celiac trunk and superior mesenteric artery. Therefore, the covered stent-graft was implanted to the celiac trunk (Viabahn™ 7 × 50 mm WL Gore&Asc, AZ, USA) to maintain its patency before the deployment of the second graft. The segment of coarctation was closed with a vascular plug (Amplatzer™ vascular plug II) to prevent persistent perfusion of aneurysmal false lumen.ConclusionThe endovascular approach offers multiple less invasive options based on a patient-specific problem

The Use of Total Artificial Heart With Example of Cases for End-Stage Heart Failure Therapy

29th Turkish Cardiology Congress of the Turkish-Society-of-Cardiology (TSC) with International Participation -- OCT 26-29, 2013 -- Antalya, TURKEYWOS: 000329858400098Turkish Soc Cardio

Akut aortik sendrom tedavisinde torasik endovasküler aort tamirinin yeri

Torasik aorta hastalıklarının tedavisi tüm cerrahi tecrübelere rağmen ciddi morbidite ve mortalite oranları ile ilişkilidir. Akut Aortik Sendrom (AAS) terimi ise hayatı tehdit eden acil torasik aort patolojilerini içeren bir spektrumu oluşturmaktadır. Torasik Endovasküler Aorta Tamiri (TEVAR) ile torasik aorta segmenti içerisine kaplı stent implante edilerek aorta patolojisinin lümenden dışlanması amaçlanmaktadır. Ancak yeni bir tedavi metodu olması ve uzun dönem sonuçlarının belirsiz olması nedeniyle uygulaması tartışmalıdır. Buna rağmen, özellikle AAS tanı grubunda bu tedavi ilk seçenek olarak uygulanmaktadır. Çalışmamıza 2006-2010 yılları arasında AAS tanısıyla TEVAR uygulanan 25 hasta alınmıştır. Hasta verileri dosya tarama yöntemi ile retrospektif olarak taranmıştır. Bu veriler içinde demografik veriler, preoperatif risk faktörleri, anatomik ölçümler, postoperatif komplikasyonlar ve mortalite oranları saptanmıştır. Hastaların %60’ı komplike tip B disseksiyon nedeniyle opere edilirken, en sık komplikasyon nedeni rüptür idi. İşlemler dahilinde 25 hastaya toplam 29 adet torasik greft implante edilerek kümülatif 445cm’lik aorta kaplanmıştır. İşlem sonrası Tip I endoleak hiçbir hastada gözlenmezken, orta dönem izlemde greft komplikasyonu gelişmemiştir. BOS drenajı uygulanmamasına rağmen hiçbir hastada spinal iskemi bulgusuna rastlanmamıştır. Hastane içi mortalite 3 hastada gelişirken bir hasta takipte malignite nedeniyle kaybedilmiştir. Uzun dönemde hiçbir hastada ikincil girişim gerekmemiştir. TEVAR uygulamaları acil aort patolojilerinde açık cerrahi tedaviye oranla daha düşük morbidite ve mortalite oranlarıyla uygulanmaktadır. Orta dönemde alınan sonuçlar buna paralel seyretmekte olup, uzun dönem sonuçlar için zamana ihtiyaç vardır. Bizim çalışmamız da bu bağlamda düşük komplikasyon ve mortalite oranları ile bu tedavinin rutin uygulamaya girmesi açısından yol gösterici olabilir

Variations in international normalized ratio applications among Turkish cardiovascular surgeons: Daily practice versus Guidelines

WOS: 000407052000002Background: In this study, we aimed to investigate the degree of guideline compliance for warfarin use among the Turkish cardiovascular surgeons in daily practice. Methods: Between May 2 016 and June 2 016, a total of 3 14 cardiovascular surgeons were included in this study. The participants were administered an 18 item-questionnaire for warfarin use, which was approved by the Executive Board of the Turkish Society of Cardiovascular Surgery for the issues related with warfarin use. The questionnaire was sent via electronic mail to the members of the society twice and data were collected. Results: Based on the collected data, a report was prepared by the Working Group for Cardiovascular Basic Sciences of the Turkish Society of Cardiovascular Surgery. It was found that the Turkish cardiovascular surgeons followed lower international normalized ratio targets for mitral valve repair and bioprosthetic valves at any position. For mechanical valve prostheses and atrial fibrillation, they mostly applied targets defined in the guidelines. Conclusion: Brief courses or acknowledgements should be planned by our society to disseminate this critical guideline information. This would increase awareness and increase guideline-based practice which is evidence-based and universally accepted. Translations of guidelines may be also shared on the website of the society, if copyright issues are settled. For the international normalized ratio monitorization, the use of point-of-care testing, a simple and quick test, should be encouraged

Kronik tip a aort diseksiyonunun cerrahi tedavisinde erken dönem sonuçlar

Aim: Approximately 10% of acute type A aortic dissections become chronic due to lack of symptoms or nondiagnosis. Clinical course, surgical strategy and outcomes differ. This study aims to analyze early outcomes of surgical treatment for chronic type A aortic dissection. Materials and Methods: Forty-one patients operated for chronic type A aortic dissection between 2001 and 2014, were included in this study and the data were analyzed retrospectively. Mean age 55.9±13 years and 68% were male. The common risk factors for aortic dissection were hypertension (65%) and coronary artery disease (22%). Thirteen patients (31%) were previously operated for aortic or other cardiac procedure. Surgical incision was median sternotomy in most of patients (95%). Results: The common procedures were tube graft replacement (20 patients), valved-conduit graft replacement for aortic root (15 patients) and total arch replacement (6 patients). Deep hypothermic circulatory arrest was used in 34 patients and additional antegrad cerebral perfusion in 7 patients, as brain protection strategy. The mean duration of cardiopulmonary bypass, myocardial ischemia time and cerebral ischemia were 210.1±67, 116.3±43 and 27.6±9 min, respectively. The common complications were re-exploration for bleeding in 3 patients, need for prolonged ventilator support in 5 patients. Mean intensive care unit and hospital stay was found 4.1±5 days and 9.8±8 days, respectively. Permanent stroke was observed in one patient because of multiple embolisms. Mortality was observed in one patient (%2) due to embolic stroke. Conclusion: A low mortality rate can be achieved with appropriate strategy in the surgical treatment of chronic type A aortic dissection. Stroke seems to be the common cause of mortality.Amaç: Akut tip A aort diseksiyonlarının yaklaşık %10’u, semptomların olmaması veya tanı konulamamasına bağlı olarak kronikleşmektedir. Bu hastalarda klinik gidiş, cerrahi strateji ve sonuçlar farklılıklar göstermektedir. Bu çalışmada amaç kronik tip A aort diseksiyonu nedeniyle opere edilen hastaların erken dönem sonuçlarını analiz etmektir. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya 2001-2014 yılları arasında, kronik tip A aort diseksiyonu nedeniyle ameliyat edilen toplam 41 hastanın verileri retrospektif olarak analiz edildi. Bu hastaların 28’ i erkek (%68) ve yaş ortalaması 55,9±13 yıl idi. Hastaların öyküsünde en sık saptanan risk faktörleri hipertansiyon (%65), koroner arter hastalığı (%22) idi. Tüm hastaların 13 tanesinde (%31,7) geçirilmiş aort veya diğer kardiyak cerrahi öyküsü mevcuttu. Cerrahi insizyon olarak hastaların çoğunda (%95) median sternotomi uygulandı. Bulgular: Cerrahi teknik olarak 20 hastaya basit tüp greft replasmanı, 15 hastada aort kökü kondüit greft replasmanı, 6 hastada total arkus replasmanı uygulandı. Beyin koruma stratejisi olarak derin hipotermik sirkülatuar arrest (%82,9), ve antegrad serebral perfüzyon (%17,1) uygulandı. Tüm hastalarda saptanan ortalama kardiyopulmoner by-pass süresi 210,1±67 dk, miyokard iskemi süresi ise 116,3±43 dk olarak saptandı. Ortalama serebral iskemi süresi 27,6±9 dakika olarak bulundu. Postoperatif 3 hastada reeksplorasyon gerektiren kanama, 5 hastada uzamış mekanik ventilatör desteği gerekmiştir. Hastaların ortalama yoğun bakım kalış süresi 4,1±5 gün iken hastanede kalış süresi 9,8±8 gün olarak bulundu. Bir hastada multipl embolilere bağlı kalıcı strok gelişti. Mortalite bir hastada (%2) görülmüş olup bu hastada ölüm nedeni embolik strok olarak kaydedilmiştir. Sonuç: Kronik tip A aort diseksiyonlu hastaların cerrahi tedavisinde düşük mortalite oranı uygun strateji ile sağlanabilir. Strok en önemli mortalite nedeni olarak göze çarpmaktadır

Kalp Cerrahisinde Hasta Kan Yönetimine ilişkin Uzlaşı Raporu Türk Kalp Damar Cerrahisi Derneği (TKDCD), Türk Kardiyoloji Derneği (TKD) ve Göğüs-Kalp-Damar Anestezi ve Yoğun Bakım Derneği (GKDAYB)

Anemia, transfusion and bleeding independently increase the risk of complications and mortality in cardiac surgery. The main goals of patient blood management are to treat anemia, prevent bleeding, and optimize the use of blood products during the perioperative period. The benefit of this program has been confirmed in many studies and its utilization is strongly recommended by professional organizations. This consensus report has been prepared by the authors who are the task members appointed by the Turkish Society of Cardiovascular Surgery, Turkish Society of Cardiology (TSC), and Society of Cardio-Vascular-Thoracic Anaesthesia and Intensive Care to raise the awareness of patient blood management. This report aims to summarize recommendations for all perioperative bloodconserving strategies in cardiac surgery.Anemi, transfüzyon ve kanama kalp cerrahisinde bağımsız olarak komplikasyon ve mortalite riskini artırır. Hasta kan yönetiminin başlıca amacı perioperatif dönemde aneminin tedavisi, kanamanın önlenmesi ve kan ürünü kullanımının optimize edilmesidir. Bu programın yararı birçok çalışmada kanıtlanmış olup, kullanımı birçok mesleki dernek tarafından önemle önerilmektedir. Bu uzlaşı raporu, Türk Kalp Damar Cerrahisi Derneği (TKDCD), Türk Kardiyoloji Derneği (TKD) ve Göğüs-Kalp-Damar Anestezi ve Yoğun Bakım Derneği’nin çalışma grubu üyeleri tarafından hasta kan yönetimine ilişkin farkındalığı artırmak amacıyla hazırlanmıştır. Bu raporda, kalp cerrahisinde perioperatif dönemde kan koruyucu stratejilerin tümüne ilişkin öneriler özetlenmiştir

Staged approach for surgical management of a true femoral artery aneurysm combined with bilateral iliac artery aneurysms

True femoral artery aneurysm is a rare vascular entity and is often associated with aortic or peripheral aneurysms. Life-threatening complications associated with peripheral arterial aneurysms include rupture, thrombosis, and embolization. In patients with multiple aneurysms, any symptomatic aneurysms should be treated first; in asymptomatic patients, the aneurysms can be repaired either simultaneously in a single operation or serially in a staged procedure. We report a case of concomitant true femoral aneurysm and bilateral iliac artery aneurysms, which were treated with a combination of open surgical and endovascular techniques

Surgical Repair of Middle Aortic Syndrome in a Three-Year-Old Patient

WOS: 000298002800028PubMed ID: 22011330Middle aortic syndrome is a rare variation of aortic coarctation that is localized to the distal thoracic and abdominal aorta, and can involve the visceral and renal arteries. Irreversible organ damage and end-stage congestive heart failure may be the possible harmful complications of this disease in untreated patients. We report a three-year-old patient with diffuse thoracic and abdominal aorta hypoplasia treated with a thoracic to abdominal aortic bypass graft. (J Card Surg 2011;26:659-662