RETRACTED: Successful treatment for a giant coronary saccular aneurysm complicated with myocardial infarction in a patient with Behcet's disease: Case report

This article has been retracted: please see Elsevier Policy on Article Withdrawal (http://www.elsevier.com/locate/withdrawalpolicy).This article has been retracted at the request of the Corresponding Author.A complaint previously filed by a physician in Turkey claimed that the treatment reported in this article was administered by himself, not by the authors, and that the case report also plagiarized an abstract he reported in an international conference. The issue was investigated by the ethics committee of the Turkish Higher Education Council which ruled in 2014 that there was no ethical violations associated with the case.After the recourse of the physician to Ankara 16th Administrative Court, the court decided on a stay of execution of the previous decision of the ethics committee of the Higher Educational Council

Uric acid and high sensitive C-reactive protein are associated with subclinical thoracic aortic atherosclerosis

AbstractBackground and purposeThe detection of atherosclerotic lesions in the aorta by transesophageal echocardiography (TEE) is a marker of diffuse atherosclerotic disease. Hyperuricemia is a well-recognized risk factor for cardiovascular diseases. However, no data are available concerning the relationship between serum uric acid (UA) and subclinical thoracic aortic atherosclerosis. We aimed to investigate the association between thoracic aortic atherosclerosis and serum UA level.MethodsWe studied 181 patients (mean age 46.3±8 years) who underwent TEE for various indications. Four different grades were determined according to intima–media thickness (IMT) of thoracic aorta. UA and other biochemical markers were measured with an automated chemistry analyzer.ResultsTEE evaluation characterized thoracic aortic intimal morphology as Grade 1 in 69 patients, Grade 2 in 52 patients, Grade 3 in 31 patients, and Grade 4 in 29 patients. The highest UA level was observed in patients with Grade 4 IMT when compared with Grade 1 and 2 IMT groups (p<0.001 and p=0.014, respectively). UA levels in patients with Grade 3 and Grade 2 IMT were also higher than patients with Grade 1 IMT group (p<0.001, for all). In multiple linear regression analysis, IMT was independently associated with UA level (β=0.350, p<0.001), age (β=0.219, p=0.001), total cholesterol (β=−0.212, p=0.031), low-density lipoprotein cholesterol (β=0.350, p=0.001), and high sensitivity C-reactive protein (hsCRP) levels (β=0.148, p=0.014).ConclusionUric acid and hsCRP levels are independently and positively associated with subclinical thoracic atherosclerosis

Çukurova Bölgesinde kronik iskemik kalp hastalığında aspirin direnci sıklığı ve tedavi değişikliğinin trombosit fonksiyonları ve prognoz üzerine etkisi

TEZ7790Tez (Uzmanlık) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 2010.Kaynakça (s. 84-99) var.xi, 100 s. : res. ; 29 cm.Amaç: Aspirin kardiyovasküler hastalıklarda antitrombosit tedavinin temelini oluşturur. Fakat tüm hastalarda aspirinin etkisi aynı değildir. Daha önce yapılan çalısmalarda aspirinle tedavi edilen hastalarda % 0,4 ile % 83,3 arasında değişen oranda aspirin direnci gösterilmistir. Bu çalısmada 100 mg aspirin alan stabil koroner arter hastalarında aspirin direnci sıklığının tayini ve 100 mg aspirine direnci olan hastalarda 300 mg aspirin veya 100 mg aspirin+75 mg klopidogrel tedavisinin trombosit fonksiyonları ve morbidite üzerine olan etkisinin değerlendirilmesi amaçlandı. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya Çukurova Üniversitesi Kardiyoloji Anabilim dalınca stabil koroner arter hastalığı tanısı ile izlenen ve 100 mg aspirin kullanan 168 hasta (115 erkek, 53 kadın ve yas ortalaması 60,1 ± 8,4 yıl) alındı. Aspirine verilen cevap modifiye tromboelastogram ile belirlendi. Tromboelastogram ile tam kanda arasidonik asitin indüklediği trombosit agregasyon inhibisyonunun % 50'nin altında olması aspirin direnci olarak kabul edildi. Bu hastalarda aspirin dozu 300 miligrama çıkılarak veya 100 mg aspirin+75 mg klopidogrel verilerek yeniden trombosit agregasyon inhibisyonu ölçüldü. Hastalar 464 ± 264 (200-728) gün takip edildi. Bulgular: Toplam 27 hastada (% 16,1) aspirin direnci tespit edildi. 100 mg aspirin alan hastalarda saptanan trombosit agregasyon inhibisyonu düzeyinin, doz 300 miligrama çıkıldığında veya 100 mg aspirine 75 mg klopidogrel eklendiğinde anlamlı derecede arttığı bulundu (p=0,008). Bununla birlikte 300 mg aspirin alan hastaların 16'sında ve klopidogrel eklenenlerin 11'inde direncin devam ettiği belirlendi. İki grup arasındaki farkın istatistiksel açıdan anlamsız olduğu tespit edildi (p=0,508). 100 mg aspirin+ 75 mg klopidogrel tedavisi alan hastalarda 300 mg aspirin tedavisine göre daha yüksek trombosit agregasyon inhibisyonu elde edildiği ancak bunun istatistiksel önemi olmadığı saptandı (p=0,205). Aspirin direnci ve trombosit agregasyon inhibisyonunu öngörmede sadece fibrinojen düzeyi ve nabız basıncının bağımsız gösterge olduğu saptandı. Nabız basıncı 50 mmHg ve ortalama fibrinojen değeri 400 mg/dL ''kesim değeri'' olarak alındığında sırası ile % 88,9 ve % 74 duyarlılık, % 64,4 ve % 68 özgüllük ile aspirin direncini öngördüğü saptandı. 100 mg aspirine direnci olan 27 hastada tedavi değişikliği olarak 300 mg aspirin veya 100 mg aspirin+klopidogrel uygulandı. Tedavi değişikliği sonrası yeterli trombosit agregasyon inhibisyonu sağlanan 20 hasta ve sağlanamayan 7 hasta morbidite açısından değerlendirildiğinde, aspirin direnci devam eden hastalarda morbiditenin anlamlı derecede artmış olduğu bulundu (p=0,045). Sonuç: Çalışmamızda, koroner arter hastalarında 100 mg aspirin ile hastaların %16,1'inde yeterli trombosit inhibisyonu sağlanamadı. Düsük doz aspirine cevapsız hastaların önemli kısmında, 300 mg aspirin veya 100 mg aspirin+75 mg klopidogrel ile yeterli platelet inhibisyonu sağlandı. Ayrıca aspirin direnci olan hastalarda kardiyovasküler morbidite riskinin arttığı tespit edildi.Purpose: Aspirin is the cornerstone of antiplatelet therapy in cardiovascular medicine today. However the antiplatelet effect of aspirin is not uniform in all patients. Previously published work has demonstrated aspirin resistance in 0,4% to 83,3% of aspirin-treated patients. The aim of this study was to investigate the frequency of aspirin resistance who were taking 100 mg of aspirin and the effect of aspirin 300 mg/day or combined therapy with aspirin 100 mg/day and clopidogrel 75 mg/day on platelet function and morbidity in patients with stable coronary artery disease whose platelet function was not adequately inhibited by aspirin 100 mg/day.Material and Methods: 168 patients (115 males and 53 females, mean age 60.1 ± 8.4 years) with stable coronary artery disease who are using aspirin 100 mg/day were included the study. All patients are followed by Cardiology Department of Çukurova University Faculty of Medicine. Modified thromboelastogram was used to determine aspirin responsiveness. Aspirin resistance definitions included <50% arachidonic acid induced whole blood trombosit aggregation inhibition by TEG. Aspirin nonresponders were randomized to aspirin 300 mg/day or aspirin 100 mg/day plus clopidogrel 75 mg/day and platelet aggregation inhibition levels were measured again. The patients were followed up 464±264 (200-728) days. Results: We found aspirin resistance in 27 (16.1%) patients. Platelet aggregation inhibition levels in patients using 100 mg aspirin is found to be significantly increased with increasing dosage of aspirin to the 300 mg or adding 75 mg clopidogrel to the 100 mg aspirin (p=0.008), but resistance is still to be observed in patients 16 and 11 respectively. This difference between the two groups was statistically insignificant (p=0.508). In comparison to patients, using 100 mg aspirin plus 75 mg clopidogrel platelet aggregation inhibition levels are found to be much more higher in patients using 300 mg aspirin but this difference was not statistically significant (p= 0.205). Only fibrinogen levels and pulse pressures are found to be independent indicator in prediction of aspirin resistance and platelet aggregation inhibition. Cut off values of 50 mmHg for pulse pressure and 400 mg/dl for mean fibrinogen are predicted to be aspirin resistance in a sensitivity of 88.9%, 74% and spesifity of 64.4%, 68% respectively. 27 patients who are resistant to 100 mg aspirin therapy were randomized to 300 mg aspirin or 100 mg aspirin + 75 mg clopidogrel. After changing treatment modality 20 patients with adequate TAI levels and 7 patients without adequate platelet aggregation inhibition levels were found and these patients are compared for morbidity. Morbidity is found significantly higher in patients with aspirin resistance (TAI <50%) (p=0.045). Conclusions: In conclusion, aspirin 100 mg/day does not inhibit platelet function adequately 16.1% of patients with coronary artery disease. Increasing the aspirin dose to 300 mg/day or adding 75 mg/day clopidogrel to 100 mg aspirin can provide adequate platelet inhibition in a significant number of those patients with impaired responses to low-dose aspirin. Patients who are resistant to aspirin were at a greater risk of cardiovascular morbidity

A case of type IV dual left anterior descending coronary artery anomaly

Çift sol ön inen (LAD) arter çok nadir görülen bir doğuştan koroner arter anomalisidir. Elli bir yaşında kadın hasta kliniğimize atipik göğüs ağrısı ve çarpıntı yakınmalarıyla başvurdu. Elektrokardiyografide inferior ve lateral derivasyonlarda spesifik olmayan ST-segment çökmesi izlendi. Koroner anjiyografide, LAD’nin birinci septal dalı verdikten sonra ön interventriküler sulkusun orta kısmında sonlandığı görüldü. Sağ koroner anjiyografide, sağ koroner arter proksimalinden kaynaklanan ve ön interventriküler sulkusa uzanan ikinci bir LAD arteri izlendi. Bu durum tip IV çift LAD anomalisi ile uyumlu idi.Dual left anterior descending (LAD) artery is a very rare congenital coronary artery anomaly. A 51-year-old woman presented with atypical chest pain and palpitation. Electrocardiography showed nonspecific ST-segment depression in inferior and lateral leads. Coronary angiography showed a rudimentary LAD artery terminating in the midportion of the anterior interventricular sulcus, after giving the first septal branch. In right coronary angiography, there was another LAD artery originating from the proximal right coronary artery and coursing to the anterior interventricular sulcus. This anomaly was consistent with type IV dual LAD

Akut koroner sendromu taklit eden ve H1N1 influenza A virüs enfeksiyonu ile ilişkili miyokardit: Olgu sunumu

H1N1 influenza virüsüne bağlı miyokardit daha önce bildirilmemiştir. Bu yazıda, akut koroner sendromu taklit eden ve H1N1 influenza virüsünün neden olduğu akut fulminant miyokarditli bir olgu sunuldu. Elli yaşında erkek hasta üç gündür var olan nefes darlığı, ateş, öksürük, kusma, ve atipik göğüs ağrısı ile yatırıldı. Vücut ısısı 39.2 °C, nabzı 115 atım/dk ve kan basıncı 80/40 mmHg olan hastanın elektrokardiyografisinde anteriyor derivasyonlarda sinüs taşikardisi, 1 mm ST-segment yükselmesi ve R dalga yokluğu, anterolateral derivasyonlarda ise ST çökmesi görüldü. Göğüs radyogramında iki taraflı, yaygın alveolar infiltratlar izlendi. Kardiyak enzimleri yükselmiş idi. Aspirin, klopidogrel, düşük molekül ağırlıklı heparin, metoprolol ve ACE inhibitörü ile tedaviye rağmen, yatışın ilk gününde hastada hemodinamik instabilite gelişti. Ekokardiyografik incelemede anteroseptal, apikal ve lateral duvarda hipokinezi, sol ventrikül diyastolik disfonksiyonu ve tüm kalp odacıklarında genişleme saptandı. Koroner anjiyografide anormal bulguya rastlanmadı. Miyokardit öntanısıyla antikoagülan ve antiagregan tedaviler kesilerek, ampirik olarak geniş spektrumlu antimikrobiyal tedaviye ve oseltamivir (2x75 mgr/gün) ile antiviral tedaviye başlandı. Hastanın klinik durumu belirgin derecede düzeldi. Nazofarengeal örneklerin inceleme sonucu H1N1 influenza A virüsü için pozitif bildirildi. Hasta yatışın 15. gününde durumu iyi olarak taburcu edildi.Myocarditis due to H1N1 influenza infection has not been previously described. We report on a case of acute fulminant myocarditis caused by H1N1 influenza A virus infection that mimicked acute coronary syndrome. A 50-year-old man was admitted with dyspnea, fever, cough, vomiting, and atypical chest pain of three-day history. His body temperature, pulse rate, and blood pressure were 39.2 °C, 115 beats/min, and 80/40 mmHg, respectively. Electrocardiography showed sinus tachycardia, 1-mm ST-segment elevation, and absence of R wave progression in anterior leads, and ST depression in anterolateral leads. The chest radiogram revealed diffuse bilateral alveolar infiltrates. Cardiac enzymes were elevated. Despite treatment with aspirin, clopidogrel, low-molecular weight heparin, metoprolol, and an ACE inhibitor, he developed hemodynamic instability on the first day of admission. Echocardiographic examination showed anteroseptal, apical, and lateral wall hypokinesia, left ventricular diastolic dysfunction, and dilatation of all the chambers. There was no abnormal finding on coronary angiography. The diagnosis was considered to be myocarditis; thus, anticoagulant and antiaggregant therapies were discontinued, and empirical broad-spectrum antimicrobial treatment was initiated together with antiviral oseltamivir (2x75 mg/day). The patient's clinical condition significantly improved. Nasopharyngeal samples were positive for H1N1 influenza A virus. He was discharged on the 15th in good medical condition

Paroksismal atriyal fibrilasyonlu hastalarda kriyobalon ablasyon parametrelerinin nüks üzerine etkisi

Objective: The aim of this research was to investigate the relationship between atrial fibrillation (AF) recurrence and second generation cryoballoon ablation (CBA) procedural parameters in patients with non-valvular paroxysmal AF (PAF). Methods: A total of 131 patients with a PAF diagnosis who underwent second-generation CBA (59 male; mean age: 55.2±10.6 years) were enrolled. Recurrence was defined as the detection of AF on a 12-lead electrocardiography (ECG) recording, or an attack lasting at least 30 seconds observed on Holter ECG records. CBA procedural data and echocardiographic findings were recorded and compared. Results: After 1 year of follow-up, AF recurrence was detected in 27 patients. Patients with recurrence were older and had higher rates of hypertension and diabetes (p<0.05 for both). Left atrial diameter, left atrial volume (LaV), left atrial volume index, and the averaged warming angle (calculated by combining lowest temperature point and balloon temperature at 20°C point) were significantly higher in the recurrence group. Balloon warming time was significantly longer in the non-recurrence group (p<0.001). In binary logistic regression analysis, the averaged warming angle (odds ratio [OR]: 1.559, 95% confidence interval [CI]: 1.342– 1.811; p<0.001) and LaV (OR: 1.063, 95% CI: 1.028–1.100; p<0.001) were found to be independent parameters for predicting recurrence. The cutoff value of the warming angle obtained with ROC curve analysis was 50° for the prediction of recurrence (sensitivity: 94.3%, specificity: 88.5%, area under the curve: 0.909; p<0.001). The cutoff value of LaV obtained by ROC curve analysis was 53.5 for prediction of recurrence (sensitivity: 77.8%, specificity: 74.5%; p<0.001). Conclusion: Measurement of balloon warming angle during CBA and increased LaV may predict the AF recurrence.Amaç: Bu çalışmada, valvüler olmayan paroksismal atriyal fibrilasyonu (PAF) olan hastalarda AF nüksü ile ikinci jenerasyon kriyobalon ablasyon (KBA) prosedürü parametreleri arasındaki ilişkiyi araştırmayı planladık. Yöntemler: İkinci jenerasyon KBA (59 erkek; ort. yaş 55.2±10.6 yıl) yapılan PAF tanısı alan 131 hasta dahil edildi. Nüks, 12 derivasyonlu elektrokardiyografide (EKG) AF görülmesiyle ya da ritim Holter kayıtlarında en az 30 saniye süren AF ataklarının saptanması olarak tanımlandı. Bazı KBA prosedür verileri ve ekokardiyografik bulgular kaydedildi ve karşılaştırıldı. Bulgular: Bir yıl sonra izlemde 27 hastada AF nüks tespit edildi. Nüksü olan hastalar daha yaşlıydı ve daha yüksek hipertansiyon ve diyabet oranları vardı (hepsi için, p<0.05). Sol atriyum çapı (SaD), sol atriyum volümü (SaV), sol atriyum volümü indeksi (SaVI) ve ortalama ısınma açısı (en düşük sıcaklık noktasını ve balon sıcaklığını 20°C noktasının birleştirilmesi ile elde edilen) nüks grubunda anlamlı olarak artmıştı. Nüks olmayan grupta balon ısınma süresi önemli ölçüde uzamıştı (p<0.001). İkili lojistik regresyon analizinde, ortalama ısınma açısı (OO=1.559, %95 GA: 1.342–1.811, p<0.001) ve sol atriyum volümü (SaV, OO: 1.063, %95 GA: 1.028–1.100, p<0.001) nüks tahmini için bağımsız parametreler bulundu. ROC eğrisi analizi ile elde edilen ısınma açısının kestirim değeri, nüks tahmini için 50° idi (duyarlılık: %94.3, özgüllük: %88.5, EAA: 0.909, p<0.001). ROC eğrisi analizi ile elde edilen SaV’nin kesme değeri, nüks tahmini için 53.5 idi (duyarlılık: %77.8, özgüllük: %74.5, p <0.001). Sonuç: Kriyobalon ablasyon sırasında balon ısınma açısının ölçülmesi ve artan SaV, AF nüksetmesini öngörebilir

Yüksek duyarlıklı C-reaktif protein düzeyleri ve safen ven greft hastalığı arasındaki ilişkinin değerlendirilmesi

Amaç: Bu çalışmada safen ven greft hastalığı (SVGH) ile yüksek duyarlıklı C-reaktif protein (hs-CRP) seviyeleri arasındaki ilişki değerlendirildi. Çalışma planı: Çalışmaya koroner arter baypas greft ameliyatı öyküsü olan, önceden belirlenen objektif kriterlere göre koroner anjiyografi yapılan toplam 78 hasta (54 erkek, 24 kadın; ort. yaş 60.4±9.4 yıl; dağılım 37-78 yıl) dahil edildi. Ateroskleroza neden olan risk faktörleri sorgulandı ve tüm hastaların biyokimyasal testleri çalışıldı. Safen ven greftlerden herhangi birinde %50 ve daha fazla darlık olması SVGH olarak tanımlandı. Hastalar SVGH olan (grup 1) ve SVGH olmayanlar (grup 2) olmak üzere iki gruba ayrıldı. Bulgular: Her iki grubun demografik özellikleri ve laboratuvar değerleri karşılaştırıldığında, grup 1’de vücut kütle indeksi (VKİ), total kolesterol/yüksek yoğunluklu lipoprotein (HDL) kolesterol, ürik asit (ÜA) ve hs-CRP düzeyleri anlamlı oranda yüksek olup, HDL kolesterol düzeyi anlamlı oranda düşüktü. Yapılan çok değişkenli lojistik regresyon analizinde VKİ, ÜA ve hs-CRP düzeylerinin SVGH’yi öngörmede bağımsız belirteçler olduğu tespit edildi (hs-CRP OR: 1.522, p<0.01, ÜA OR: 1.48, p=0.01, VKİ OR: 1.31, p=0.04). Yapılan ROC analizinde hs-CRP düzeyi 0.8 mg/dL ‘‘kesim değeri’’ olarak alındığında %80 duyarlılık ve %85 özgüllük oranı ile SVGH’yi belirlediği bulundu. Sonuç: Çalışmamızda SVGH’yi öngördüren en güçlü belirtecin hs-CRP olduğu saptandı. Yüksek duyarlıklı C-reaktif protein, SVGH varlığını öngörme ve izleminde noninvaziv, güvenilir ve yararlı bir belirteçtir.Background: In this study, we aimed to evaluate the relationship between the levels of high-sensitivity C-reactive protein (hs-CRP) and saphenous venous graft disease (SVGD). Methods: A total of 78 patients (54 males, 24 females; mean age 60.4&plusmn;9.4 years; range 37 to 78 years) with previous history of coronary artery bypass graft (CABG) surgery who underwent coronary angiography based on predetermined objective clinical criteria were included. Risk factors leading to atherosclerosis were questioned and biochemical tests were studied in all patients. A 50% or more stenosis in at least one of the saphenous vein grafts was defined as SVGD. The patients were divided in two groups according to the presence of SVGD (group 1), and the absence of SVGD (group 2). Results: When we compared the demographic characteristics and laboratory findings of both groups, body mass index (BMI), total cholesterol/high-density lipoprotein (HDL) cholesterol ratio, uric acid (UA) and hs-CRP levels were significantly higher, while HDL cholesterol level was significantly lower in group 1. Multivariate logistic regression analysis showed that BMI, UA and hs-CRP levels were independent predictors of SVGD (hs-CRP OR: 1.522, p&lt;0.01, UA OR: 1.48, p=0.01, BMI OR: 1.31, p=0.04). The ROC analysis demonstrated that a 0.8 mg/dL hs-CRP cut-off value indicated SVGH with a 80% sensitivity and 85% specificity rate. Conclusion: In our study, hs-CRP was found to be the most powerful predictor of SVGD. High-sensitivity-C-reactive protein is a noninvasive, reliable and useful parameter in the prediction and monitoring of SVGD

The frequency of aspirin resistance by a modified thrombelastography method and its relationship with clinical and laboratory parameters in patients with stable coronary artery disease

Amaç: Kardiyovasküler hastalıklarda antitrombosit tedavinin temelini oluşturan aspirinle tedavi edilen hastalarda %0.4 ile %83.3 arasında değişen oranlarda aspirin direncine rastlanmaktadır. Bu çalışmada, kararlı koroner arter hastalığı (KAH) tanısı ile takip edilen ve 100 mgr/gün aspirin kullanan hastalarda modifiye tromboelastogram (mTEG) yöntemi kullanılarak aspirin direnci sıklığı ve aspirin direnci ile ilişkili klinik ve biyokimyasal parametrelerin araştırılması amaçlandı. Çalışma planı: Çalışmaya kararlı KAH tanısı ile izlenen ve 100 mgr/gün aspirin kullanan 168 hasta (115 erkek, 53 kadın; ort. yaş 60±8) alındı. Aspirine verilen yanıt mTEG yöntemi ile belirlendi. Bu yöntemde tam kanda araşidonik asitle oluşturulan trombosit agregasyon inhibisyonunun (TAİ) %50’nin altında olması aspirin direnci olarak kabul edildi. Bulgular: Yirmi yedi hastada (%16.1) aspirin direncine rastlandı. Trombosit agregasyon inhibisyon düzeyi, hiperlipidemi, sigara kullanımı, spironolakton kullanımı, sistolik kan basıncı, nabız basıncı, total kolesterol ve fibrinojen ile negatif ilişki gösterdi. Çoklu regresyon analizinde, bunlar arasında sadece fibrinojen düzeyi (OO=1.063, p=0.010) ve nabız basıncının (OO=1.197, p=0.023) aspirin direnci ve TAİ’yi öngörmede bağımsız gösterge olduğu saptandı. Alıcı işletim karakteristiği analizinde, kesim değeri olarak nabız basıncı 50 mmHg ve fibrinojen değeri 400 mgr/dl alındığında, bunların aspirin direncini öngörmede duyarlığı sırasıyla %88.9 ve %74, özgüllüğü %64.4 ve %68 bulundu. Sonuç: Fibrinojen düzeyi ve nabız basıncı ölçümünün aspirin direncini öngörmede kolay ve kullanışlı yöntemler olduğu düşünüldü.Objectives: Aspirin is the cornerstone of antiplatelet therapy in cardiovascular medicine. However, aspirin resistance has been demonstrated in 0.4% to 83.3% of aspirin-receiving patients. The aim of this study was to investigate the frequency of aspirin resistance using a modified thrombelastography (mTEG) method and re- lated clinical and biochemical parameters in patients with stable coronary artery disease (CAD), who received 100 mg/day aspirin. Study design: The study included 168 patients (115 males, 53 females; mean age 60±8 years) with stable CAD, receiv- ing aspirin at a dose of 100 mg/day. Aspirin responsiveness was determined using mTEG, where aspirin resistance was defined as arachidonic acid-induced whole blood platelet aggregation inhibition (PAI) of less than 50%. Results: Aspirin resistance was detected in 27 patients (16.1%). Platelet aggregation inhibition showed negative correlations with hyperlipidemia, smoking, spironolac- tone use, systolic blood pressure, pulse pressure, and total cholesterol and fibrinogen levels. In multivariate regression analysis, only fibrinogen level (OR=1.063, p=0.010) and pulse pressure (OR=1.197, p=0.023) were found to be independent indicators of aspirin resistance and PAI. In ROC analysis, cut-off values of 50 mmHg for pulse pressure and 400 mg/dl for fibrinogen level predict- ed aspirin resistance with 88.9% and 74% sensitivity and 64.4% and 68% specificity, respectively. Conclusion: Our findings suggest that measurements of fibrinogen level and pulse pressure may be used as easy and reliable methods in predicting aspirin resistance