Congenital diaphragmatic hernia late period : a rare case report

Konjenital diyafragma hernileri genellikle erken infant döneminde görülmektedir. Erişkinlerde görülen diyafragma hernilerin etyolojisinde genellikle travma yer alır. Kliniğimize başvuran 17 yaşındaki bayan hastada nefes darlığı ve halsizlik şikayeti mevcuttu. Çekilen BT'de ince, kalınbarsak anslarının toraks içinde olduğu ve dalak anterior yerleşimli tespit edildi. Olgumuzda travma öyküsü olmaksızın Bochdalek hernisi olması, ayrıca serbest dalak, duodenum ve çekum, çıkan kolon mobil olup, peritonsuz olması nedeniyle özellikliydi.Congenital diaphragmatic hernias are usually seen in early infancy period. Upon the diaphragmatic hernias seen in adults usually trauma play an important role in the etiology. 17-year-old female patient admitted with the complaint of dyspnea and fatigue. CT scans revealed that small intestine, colon were displaced through the chest and the spleen was located anterior. This case was interesting as Bochdalek hernia occurred with no history of trauma, and as well warning spleen, duodenum and cecum, ascending colon were mobile and had no peritoneal property

Hemodiyaliz amaçlı açılan arteriyovenöz fistül anevrizmalarının tedavisi

Background: This study aims to present the results of the surgical techniques employed to repair the aneurysms which occurred in arteriovenous fistulas (AVFs) and to ensure fistula continuity. Methods: A total of 30 cases (14 males, 16 females; mean age 52 years; range 35 to 70 years) with aneurysms of 4 cm or over in AVFs for hemodialysis in Antakya State Hospital, Clinic of Cardiovascular Surgery and Mustafa Kemal University, Department of Thoracic Surgery were evaluated retrospectively. In 21 patients, the AVF was radiocephalic, and in seven it was brachiocephalic. All patients were evaluated with Doppler ultrasonography before surgery. Twenty-eight of the patients had a palpable pulsatile mass. Four of these patients additionally had coldness and hand numbness, two had hand edema and skin lacerations, and two had NHYA (New York Heart Association) degree 3-4 heart failure. The method of surgery was determined by considering the artery and vein structures of the patients. Results: All patients were discharged on the first day after surgery. No complications, such as hematoma, ischemia, wound infection, or neurological damage, were observed. The mean follow-up period after surgery was 12 months. Conclusion: Surgical repair remains the gold standard for AVF aneurysms. In our clinic, the plication method is applied to the aneurysm sac in appropriate cases. We believe that this method is effective to ensure the continuity of the fistula.Amaç: Bu çalışmada arteriyovenöz fistül (AVF)’lerde meydana gelen anevrizmaların tamiri ve fistülün devamlılığının sağlanması için kullanılan cerrahi tekniklerin sonuçları sunuldu. Çalışma planı: Antakya Devlet Hastanesi Kalp Damar Cerrahisi Kliniği’nde ve Mustafa Kemal Üniversitesi Göğüs Cerrahisi Anabilim Dalı’nda hemodiyaliz için açılan AVF’lerinde 4 cm ya da üzerinde anevrizması olan toplam 30 hasta (14 erkek, 16 kadın; ort. yaş 52 yıl; dağılım 35-70 yıl) geriye dönük olarak değerlendirildi. Arteriyovenöz fistül 21 hastada radiyosefalik, yedi hastada ise brakiyosefalik idi. Tüm hastalar ameliyattan önce Dopplerli ultrasonografi ile değerlendirildi. Hastaların 28’inde palpe edilebilir pulsatil kitle mevcuttu. Bu hastaların dördünde ilave olarak elde soğukluk ve uyuşma, ikisinde elde ödem ve ciltte laserasyon ve ikisinde NYHA (New York Kalp Birliği) derece 3-4 kalp yetmezliği mevcuttu. Ameliyat yöntemi hastaların arter ve ven yapıları değerlendirilerek belirlendi. Bulgular: Tüm hastalar ameliyattan sonraki birinci günde taburcu edildi. Hematom, iskemi, yara infeksiyonu ya da nörolojik hasar gibi hiçbir komplikasyon gözlemlenmedi. Ameliyattan sonraki ortalama takip süresi 12 aydı. Sonuç: Cerrahi onarım AVF anevrizmaları için altın standart olmaya devam etmektedir. Kliniğimizde uygun olan olgularda anevrizma kesesine plikasyon yöntemi uygulanmaktadır. Bu yöntemin fistülün devamlılığının sağlanmasında etkili olduğuna inanmaktayız

Minimally Invasive Repair Surgery For Pectus Carinatum; A One-Year Experience

Objective: Pectus carinatum, is the second most common congenital chest wall deformityafter pectus excavatum. Etiology is controversial but positive family history of congenital chest wall deformity (25%) is supporting the genetic transition. In recent years, Minimally Invasive Repair of Pectus Carinatum (MIRPC), a modified type of Nuss procedure, has been preferred in many clinical centers due to the successful results achieved by Abramson. We have used the same method in our cases (14 man 6 woman) and wanted to share our experiences. Quality of the patients’ life was evaluated after the surgery. Material and Methods: Psychosocial problems because of cosmetic appearance occured in all cases.17 (85%) patients have symmetrical deformity, and 3 (15%)  have asymmetrical deformitiy. The most common anomaly is scoliosis. Correction was done with one pectus bar in all patients. All 20 patients in the series underwent control thorax CT and quality of life surveyin the postoperative 3rd month Conclusion: MIRPC is less invasive and leaves less scar tissue, should be preferred in appropriate patients

AYNI SEANSTA BİLATERAL UNİPORT SEMPATEKTOMİ; BİR GÜNDE EVDESİNİZ

Amaç:Retrospektif çalışmamızda amacımız; avuç içi veya koltuk altı terlemesi olan hastalara uniport (kamera ve çalışma kanalı aynı) ile yapılan sempatektominin cerrahi yöntem olarak avantajlarını ve serinin sonuçlarını değerlendirmektir. Gereç ve Yöntem:Haziran 2010 – Aralık 2015 tarihleri arasında, kliniğimize avuç içi veya koltuk altı aşırı terlemesi ile başvuran toplam 30 hastaya (16 erkek, 14 kadın; ort. yaş 20 yıl; dağılım 17-23) kliniğimizde uniport porttan (Richard Wolf) T2-T4 gangliyonu sempatik zincir elektrokoterizasyonu uygulandı. Bu olguların 15’inde (%50) avuç içi ve koltuk altı, 15’inde (%50) ise sadece avuç içi terlemesi vardı. Bulgular: Hastalarımızda cerrahi komplikasyon olmadı. Bir hasta dışında tüm hastalarda avuç içi ve koltuk altı terlemesinde iyileşme görüldü. Bir hastamızda rebound el terlemesi izlendi. Sonuç:Video yardımlı toraks cerrahisi ile transaksiller sempatektomi birçok yazar tarafından bildirilmiştir. Ancak bu grupta bile en az iki port açılmaktadır. Bizim serimizde ise kamera ve çalışma kanalı aynı olan alet kullanılarak hastalarda en az postoperatif ağrı mükemmel kozmetik sonuçlar elde edilmektedir

The first uniport experience with sympathectomy at our university

Hiperhidrozis, aktivitesi fazla olan sempatik gangliyonun inerve ettiği ilgili dermatom alanında aşırı terleme ile karakterize bir hastalıktır. Çalışmalarda %0.6-1 oranında genç insanlarda, özellikle kadınlarda görüldüğü ve %30-50’sinde pozitif aile öyküsünün olduğu bilinmektedir. Video yardımlı toraks cerrahisi ile sempatektomi, primer hiperhidrozisin tedavisinde son yıllarda uygulanan basit ve güvenilir bir yöntemdir. T2-T4 sempatik sinirlerin tek porttan videotorakoskopik elektrokoterizasyonu hastalarda en iyi sonuçlarla birlikte mükemmel kozmetik ve fonksiyonel sonuçlar vermektedir. Bu yazıda kliniğimizde ilk kez uniport ile torakoskopik sempatektomi ameliyatını sunmayı amaçladık.Hyperhidrosis is a disease characterized by excessive sweating at the dermatome area, which is innervated by an overactive sympathetic ganglion. Studies have reported that it is observed in young people, specifically in females, with the rate of 0.6-1%. Interestingly, 30-50% of the patients have a positive family history. Video-assisted thoracic surgery sympathectomy has become a reliable method employed in primary hyperhidrosis treatment. The videothoracoscopic electrocauterization of the sympathetic nerves through single port gives the best results in patients with an excellent cosmetic and functional outcome. This article aims to present the first uniport thoracoscopic sympathectomy surgery performed by our clinic

Esophagitis corrosive treatment of N-acetyl cysteine preventing early Stricture use development activity

Özofagus korozif yanıklarında erken dönem striktürün engellenmesinde N-asetil kullanımının etkinliğini araştırmaktır. Gereç ve Yöntemler: Özofagusun yakıcı maddeler nedeniyle gelişen darlıkları, sıvı veya katı nitelikteki yakıcı maddelerin ağız yoluyla alınması sonucu ortaya çıkmaktadır. Bulgular: Konvansitonel+N-Asetil sistein kullanılan grupta 1 hastada, konvansiyonel tedavi uygulanan grupta 7 hastada darlık gelişti. Sonuç: Tek başına konvansiyonel tedavi ve konvansiyonel tedavi + N-asetil sisteinin birlikte kullanım etkinliğini değerlendirmek için randomize prospektif bir çalışma yapıldı. Evre 2b ve evre 3 yanıklı 50 hasta incelendi. Yoğun n-asetil sistein tedavisi ileri evre korozif özofajiti bulunan hastalarda striktür gelişim sıklığını azaltabilir. Daha fazla sayıda hasta içeren gruplar veya deneysel çalışmalarla bulgularımızın destekleneceğini umuyoruz. (JAEM 2011; 10: 73-5)Esophageal stricture early corrosive burns to investigate the eff ectiveness in preventing the use of N-acetyl-cysteine. Strictures of the esophagus due to caustic substances occur with the ingestion of solid or liquid corrosive materials. Materials and Methods: A prospective randomized study was performed to evaluate the eff ectiveness of conventional therapy alone and conventional therapy + N-acetyl cysteine. Fifty patients with grade 2b and grade 3 burnt were analyzed. Intensive n-acetyl cysteine therapy can reduce the incidence of stricture development in patients with advanced grade corrosive esophagitis. Results: N-acetyl cysteine group+ Konvansitonel used in 1 patient, stenosis developed in 7 patients in the group with conventional treatment. Conclusion: We believe that our fi ndings will be better supported with the groups including larger number of patients or with the experimental studies. (JAEM 2011; 10: 73-5

Cystic echinococcosis : Family infection

Kistik ekinokokkozis, Echinococcus granulosus’un neden olduğu ülkemizde de görülen zoonotik bir enfeksiyon hastalığıdır. Mustafa Kemal Üniversitesi Göğüs Cerrahisi Kliniği’ne başvuran bir olgunun akciğer ve karaciğerinde kist hidatik tespit edildi. Olgunun öyküsünden oğlunun karaciğerde kist hidatik nedeni ile ameliyat olduğu öğrenildi. Diğer aile bireylerinin incelenmesinde de bir olguda akciğerde, iki olguda da karaciğerde kist hidatik saptandı ve serolojik incelemeleri de pozitif olarak bulundu. Aynı ailede akciğerde ve karaciğerde kistik ekinokokkozis saptanması, ekinkokkoziste genetik faktörlerin de etkin olabileceğini, rutinde aile fertlerinin araştırılması gerekmese de, risk faktörü mevcut olan yörelerde aile bireylerinin araştırılmasının faydalı olabileceğini düşünerek olguları sunmaya değer gördük.Cystic echinococcosis is a zoonotic infectious disease caused by Echinococcus granulosus, and it is also seen in our country. Cyst hydatid was detected in the lung and liver of a patient who presented to Mustafa Kemal University, Department of Thoracic Surgery. The patient’s history revealed that his son underwent an operation due to hydatid cyst of the liver. When the other members of the family were studied, it was determined that one of them had hydatid cyst of the lung and the other 2 had hydatid cyst of the liver. Their serological evaluations were also positive. Detection of lung and liver cystic echinococcosis within the family suggests that genetic factors may also be effective in echinococcosis. It is not necessary to study the family members routinely, but investigation of the family members in regions with risk factors may be helpful. We thus thought that the patients warranted presentation in this report

Investigation of the effect of intercostal blockade in palliation of pain in patients with rib fracture

Amaç: Bu çalışmada interkostal sinir blokajının kaburgası kırık hastalarda ağrıya etkisi ve kullanılan opioid gereksinimini azaltmaya yönelik etkisi araştırıldı. Çalışma planı: Ağustos 2008 - Temmuz 2010 tarihleri arasında Antakya Devlet Hastanesi ve Mustafa Kemal Üniversitesi Tıp Fakültesi’nde kaburgası kırık 120 hasta, bu klinik randomize prospektif çalışmaya dahil edildi. Hastalar iki gruba ayrıldı. Grup 1’e (n=60) tramadol (200 mg/gün) ile lornoksikam (8 mg/gün) uygulandı. Grup 2’ye (n=60) 50 mg/gün tramadol ile lornoxicam (8 mg/mg) tedavisine ilaveten interkostal sinir blokajı (%0.5 bupivakain 3 ml) yapıldı. İstirahatte ve öksürürken hasta memnuniyeti görsel analog skalası (GAS) değerleri kaydedildi. Yirmi dört saat sonunda toplam kullanılan tramadol miktarı ve analjezik istemi sayısı kaydedildi. Bulgular: İki grup arasında GAS değerleri açısından istatistiksel olarak anlamlı fark bulunamadı (p<0.05). Ancak kullanılan tramadol miktarı ve analjezik istem sayısı interkostal blokaj yapılan grupta anlamlı derecede düşük idi (p<0.05). Sonuç: Kaburga kırığı olan hastalarda ağrı tedavisinde interkostal sinir blokajın opioid dozunu ve böylece oluşabilecek yan etkileri azaltmada etkili olduğu sonucuna varıldı.Background: This study aims to investigate the effect of intercostal nerve blockade on pain in patients with rib fracture and its effect in reducing the opioid use requirement. Methods: Between August 2008 and July 2010, 120 patients with rib fractures in Antakya State Hospital and Mustafa Kemal University, Faculty of Medicine were included in this clinical randomized prospective study. Patients were divided into two groups. Group 1 (n=60) received tramadol (200 mg/day) and lornoxicam (8 mg/day). In group 2 (n=60), intercostal nerve blockade (0.5% bupivakain 3 ml) was performed in addition to tramadol (50 mg/day) and lornoxicam (8 mg/day) treatment. Scores of patient satisfaction visual analogue scale (VAS) were recorded both at rest and during coughing. At the end of 24 hours, total amount of tramadol used and the number of analgesic demands were recorded. Results: No statistically significant difference in VAS scores between the two groups was observed (p&lt;0.05). However, the amount of tramadol used and the number of analgesic demand were significantly lower in the intercostal nerve blockade group (p&lt;0.05). Conclusion: We concluded that intercostal blockade in the pain management in patients with rib fractures was effective in decreasing the dosage of opioid and thus reducing side effects which might occur

Thoracic trauma : 156 patient assessment

Amaç: Travma nedeniyle acil servise başvuran hastaların, ölüm nedenlerinin önde gelen sebeplerinden önemli bir kısmını, toraks travmaları oluşturmaktadır. Gereç ve Yöntemler: Antakya Devlet Hastanesi ve Mustafa Kemal Üniversitesi Tıp Fakültesi’nde 2008-2010 yılları arasında kliniğimize başvuran 156 toraks travmalı hasta retrospektif olarak değerlendirildi. Hastaların 95’i erkek, 61’i kadındı. Yaş ortalaması künt travmalarda (18-65), penetran travmalarda (13-55) idi. Bulgular: Hastaların 112 ‘si künt, 44’ü penetran toraks travması nedeniyle başvurdu.Doksan hastada kot fraktürü, 11 hastada klavikula, 9 hastada skapula, 10 hastada sternum fraktürü mevcuttu. İlave olarak 20 hastada yelken göğüs deformitesi saptandı. En sık intratorasik komplikasyon olarak 60 pnömotoraks, 20 hastada hemotoraks, 15 hastada kontüzyo akciğer saptandı. Hastaların 81’ine tüp torakostomi, 10 hastaya mekanik ventilasyon, 6’sına torakotomi, uygulandı. Hastaların ortalama hastanede yatış süresi (7-14) olarak belirlendi. Sonuç: Toraks yaralanmaları hastalar zaman kaybedilmeden acil travmatoloji deneyimi olan genel cerrahi, göğüs cerrahi, ortopedi, beyin cerrahi ve anestezi uzmanlarından oluşan multidisipliner bir ekip tarafından karşılanmalı ve tedavi edilmelidir. Özellikle penetran travmaların genç nesilde artma eğiliminde olması dikkat çekici olmalıdır.Objective: To assess trauma patients admitted to the emergency services, because a significant portion of the thoracic trauma cases make up the leading cause of death. Materials and Methods: 156 patients with chest trauma in our clinic admitted to the Antakya public hospital and medical school at the University of Mustafa Kemal between 2008-2010 were retrospectively reviewed. Of the patients, 95 were male and 61 female. The average age of patients with blunt trauma was 18-65years, and with penetrating trauma 13-55. Results: Of the admitted patients,112 had blunt, and 44 had penetrating chest trauma. Rib fractures were present in 90 patients, clavicle in 11 patients,scapula in nine patients, and 10 patients had fracture of the sternum. In addition,flail chest deformity was detected in 20 patients. Pneumothorax was the most common intrathoracic complication in 60 patients, hemothorax in 20 patients, and lung contusion in 15 patients. 81 tubes were inserted in patients with thoracotomy, mechanical ventilation was performed in 10 patients, and thoracotomy in 6. The mean duration of hospitalization was 7-14 days. Conclusion: Patients with chest injuries and traumatology must be met and treated by a multidisciplinary team of experts in thoracic surgery, orthopedics, brain surgery and anesthesia, without losing the experience of emergency general surgery as soon as possible. Penetrating trauma, especially in the younger generation, tends to be increased

Our experience with esophageal foreign bodies

Amaç: Özofagus yabancı cisim aspirasyonları; tanı ve tedavisi geciktiğinde ölümle sonuçlanabilen komplikasyonlara yol açabilmektedir. Bizde kliniğimi- ze özofagus yabancı cismi tanısıyla başvuran olguları retrospektif olarak de- ğerlendirip, erken tanının önemini ve tedavi yöntemlerini irdelemeyi amaçladık. Gereç ve Yöntemler: Ağustos 2008 ile Haziran 2011 tarihleri arasında Antakya Devlet Hastane’si ve Mustafa Kemal Üniversitesi Göğüs Cerrahi kliniği’nde özofagus yabancı cismi tanısıyla yatarak tedavi gören 52 olguyu; yaş, cinsiyet, yabancı cisim tipi, hastaneye başvurma süresi, yabancı cismin lokalizasyonu, uygulanan tedavi, semptom ve komplikasyonlar açısından retrospektif olarak değerlendirildi.Bulgular: Olguların en küçüğü 12 aylık, en büyüğü 80 yaşında olup 24’ü(%46) erkek, 28’i (%54) kadın idi. 34’ü (%65) 60 yaş ve üzeriydi. Bu yaş grubunda çıkarılan yabancı cisimlerin %50’sini kemik oluşturuyordu. Olgularda; en sıkyakınmayı hipersalivasyon (%58) oluşturmaktaydı. Bunu disfaji (%20), batmahissi (%15), dispne (%7) takip ediyordu. Hastalarda yabancı cisim çıkarılma işlemi sonrasında komplikasyonla karşılaşılmadı. Sonuç: Özofagus yabancı cisimleri hayatı tehdit edebilecek komplikasyonla- rından dolayı çok önemlidir. Bu nedenle erken tanı ve tedavi önemlidir. Te- davisinde; rijit özofagoskopi en güvenilir yöntem olmaya devam etmektedir. (JAEM 2012; 11: 77-80)Objective: Foreign bodies in the esophagus can lead to fatal complications if diagnosis and treatment are delayed. The importance of early diagnosis and treatment methods were evaluated in this retrospective study on cases ad- mitted to our clinics with a diagnosis of esophageal foreign body. Material and Methods: Fifty-two patients who had been admitted to An- takya State Hospital and the Department of Thoracic Surgery at Mustafa Ke- mal University with a diagnosis of esophageal foreign body between August 2008 and June 2011 were evaluated retrospectively for age, gender, type of foreign body, time interval to admission, location of the foreign body, treat- ment method, symptoms and complications. Results: Twenty-eight of the patients were female (54%) and 24 were male (46%). The youngest patient was 12 months old and the oldest was 80 years old. Thirty-four patients (65%) were aged 60 and over. In this age group, 50% of the removed foreign bodies were bone. Hypersalivation was the most com- mon symptom among patients (58%), followed by dysphasia (20%), a sting- ing sensation (15%) and dyspnea (7%). No patients developed complications after the removal of the foreign body. Conclusion: Esophageal foreign bodies are significant due to the life-threat- ening complications they may cause. Thus, early diagnosis and treatment are crucial. Rigid esophagoscopy is still the most reliable method of treatment. (JAEM 2012; 11: 77-80