Lotne związki organiczne w prywatnych i publicznych środkach transportu

The quality of air is a significant parameter, affecting people's health and well-being. This concerns both the indoor and outdoor air, although for quite a long time it was the atmospheric air that attracted researchers' concern. The change occurred with the development of civilization and increasing time spent indoors. By indoor air we understand all closed environments, which are not under regulation related to occupational safety. Studies on indoor air have been focused mainly on the places of residence, offices, schools and education premises. But in the modern societies, the automobile cabin is an important part of the leaving environment. In many countries, time spend on return commute to a workplace is growing and easily exceed one hour. Statistics on the USA citizens way of living show that they spend 87% of their time indoors, 8% outdoors and 5% in transportation (by car, bus, train or plane), and in Europe similar tendencies are observed: 90% indoors, 6% outdoors and 4% transportation for French people [1]. There is not such an evaluation for Poland, but due to the increased traffic, time spend in either private car or public transport vehicle increased last years significantly. Therefore the exposure from transport vehicles is of growing importance. For person whose occupation required longer periods to be spent inside a vehicle (policemen, taxi, bus and truck drives, servicemen, sales representatives), the relative contribution of in-vehicle exposures to overall is greater than 30%. Research on indoor air quality in car compartments was rather scare until very recently. Toxic substances originate from interior materials, gasoline loss, infiltration of outdoor air pollutants. Some of published in-vehicles studies have identified elevated levels of many unleaded and diesel fuel related pollutants, such as volatile organic compounds, carbon monoxide, and particulate matters compare to other indoor environments [16]Od końca XX wieku w krajach rozwiniętych, jakość powietrza wewnętrznego jest ważniejsza dla jakości naszego życia i zdrowia niż jakość powietrza zewnętrznego. Wynika to przede wszystkim ze zmian w stylu życia - człowiek coraz więcej czasu spędza w pomieszczeniach. Są to nie tylko pomieszczenia mieszkalne i miejsca pracy, ale także wypoczynku (kluby, restauracje, centra gimnastyczne i centra handlowe) oraz środki transportu. Jakość powietrza w mieszkaniach, biurach i pomieszczeniach edukacyjnych od kilkunastu lat jest przedmiotem badań naukowców z wielu krajów. Mniej uwagi przywiązywano do powietrza w środkach transportu, mimo że coraz więcej ludzi spędza nawet ponad godzinę dziennie w drodze do pracy i z pracy, a coraz więcej zawodów jest związanych z przebywaniem w środkach transportu (przedstawiciele handlowi, kierowcy zawodowi, policjanci). W kabinach samochodowych zidentyfikowano ponad 160 substancji, jednak większość badań ograniczała się do BTEX, które mogą pochodzić ze spalin samochodowych. Do zanieczyszczeń, które są oskarżane o syndrom chorego budynku i mogą mieć wpływ na efektywność i wydajność pracy, a co za tym idzie bezpieczeństwo na drodze, należą związki z grupy aldehydów o małych masach cząsteczkowych. Mają one przede wszystkim działanie drażniące błony śluzowe. W pomieszczeniach pochodzą one z materiałów wyposażenia wnętrz i chemii domowej, ale tkaniny i wykładziny oraz odświeżacze powietrza spotykamy też w samochodach. Aby ocenić jakość powietrza w środkach transportu, wykonano pomiary związków karbonylowych w 10 samochodach osobowych i 10 autobusach, poruszających się po Lublinie, mieście we wschodniej Polsce. Badane samochody osobowe różniły się rokiem produkcji, przebiegiem, marką i producentem oraz typem klimatyzacji. Badane autobusy pochodziły z tej samej partii, zakupionej w 2009 roku, miały zatem podobne wyposażenie i przebieg. Poboru próbek dokonano metodą dozymetrii pasywnej, a analizy jakościowej i ilościowej metodą HPLC. Zidentyfikowano 12 związków karbonylowych, a 8 z nich: metanal (formaldehyd), etanal (acetaldehyd), propenal (akroleina), propanal (aldehyd propionowy), butanal, pentanal (aldehyd walerianowy), heksanal i fenylometanal (benzaldehyd), występowało we wszystkich badanych samochodach i autobusach powyżej poziomu detekcji. Stężenia wszystkich badanych związków w autobusach były niższe niż w samochodach osobowych i nie przekraczały stężeń zalecanych przez NIOSH i OSHA. Stężenia w samochodach prywatnych były także niższe niż zalecane maksymalne, z wyjątkiem jednego samochodu, który charakteryzował się najwyższymi stężeniami prawie wszystkich mierzonych substancji. Zarówno dla autobusów, jak i samochodów osobowych, najwyższe stężenia zmierzono dla etanalu i butanalu. Stosunkowo wysokie stężenia wykazywał także metanal (formaldehyd) i propenal (akroleina) - czyli substancje oskarżane o powodowanie syndromu chorego budynku. Etanal i butanal mogły pochodzić z tapicerki oraz barwników, ponieważ wyższe stężenia zmierzono w samochodach z tapicerką welurową niż skórzaną. Natomiast formaldehyd i akroleina są produktami niepełnego spalania i ich wyższe stężenia odnotowano w samochodach palaczy. Jakkolwiek w kabinach autobusów palenie jest zabronione, i nikt z palących właścicieli samochodów prywatnych nie przyznawał się do palenia w samochodzie, to środowiskowy dym tytoniowy powoduje podwyższenie stężeń tych substancji. Źródłem heksanalu natomiast były prawdopodobnie odświeżacze powietrza i perfumy użytkowniczek pojazdów. Substancje drażniące błony śluzowe są powszechnie obecne w pojazdach i mogą powodować obniżenie koncentracji, dlatego wydaje się uzasadnione objęcie badaniami monitoringowymi jakość powietrza w środkach transportu

Mikrobiologiczna jakość powietrza w polskich szkołach

Większość ludzi spędza ponad 90% swojego życia wewnątrz pomieszczeń m.in.: w domach, biurach i szkołach, gdzie narażeni są na działanie różnych czynników środowiska wewnętrznego (np. bioaerozoli) wpływających na ich zdrowie i kondycję fizyczną. Dlatego w ostatnich latach stale rośnie zainteresowanie badaniami wewnętrznych zanieczyszczeń biologicznych. Celem tych badań jest nie tylko szacunkowa ocena ilości mikroorganizmów w powietrzu, ale również ich identyfikacja i określenie czynników wpływających na skład bioaerozolu wewnątrz pomieszczeń. Biologiczne zanieczyszczenie powietrza w pomieszczeniach jest najczęściej spowodowane przez bakterie i grzyby. Nie tylko samo ich występowanie w formie żywych komórek patogennych może być szkodliwe dla zdrowia, ale również wydzielane przez nie substancje stanowią spore zagrożenie. W artykule zbadano szkoły z terenu Lublina pod kątem zanieczyszczeń mikrobiologicznych. Badania przeprowadzono podczas okresu grzewczego (marzec) i bez ogrzewania (maj). Próbki powietrza pobierano przed lekcją oraz podczas jej trwania. Zidentyfikowano następujące bakterie i grzyby: Bacillus lentus, Bacillus licheniformis, Bacillus pumilus, Bacillus cereus,Pseudomonas stutzeri, Micrococcus ssp., Staphylococcus xylosus, Staphylococcus saprophyticus, Staphylococcus haemolyticus, Acremonium, Aerobasidium, Aspergillus, Aspergillusniger, Alternaria, Cladosporium, Epicocum, Mucor, Penicilinium. Wśród tych drobnoustrojów wykryto obecność mikroorganizmów chorobotwórczych i o silnym działaniu uczulającym

Ozone concentrations in Lublin non-occupational environments

Badania przeprowadzono w pomieszczeniach przeznaczonych na czasowy pobyt ludzi: w pokojach biurowych i punktach kserograficznych zlokalizowanych na terenie miasta Lublina. Badania stężenia ozonu w powietrzu wewnętrznym przeprowadzone zostały w dwóch okresach: w okresie letnim i w sezonie grzewczym. Próbki do badań pobierano metodą pasywną. Pomiaru stężenia ozonu dokonano metodą spektrofotometryczną. Stężenia ozonu dla okresu letniego wyniosły: 0,01 -K),04 mg/m3 dla pomieszczeń biurowych oraz 0,008+0,176 mg/m3 dla punktów kserograficznych. Natomiast w sezonie grzewczym stężenia ozonu kształtowały się w następujących przedziałach: 0,007+0,018 mg/m3 dla pomieszczeń biurowych i 0,001-K),015 mg/m3 dla punktów kserograficznych. W punktach kserograficznych dopuszczalne stężenie 0,15 mg/m3 zostało przekroczone w sezonie letnim w dwóch przypadkach. W sezonie grzewczym nie odnotowano przekroczenia dopuszczalnego stężenia w punktach kserograficznych. W przypadku pomieszczeń biurowych dopuszczalne stężenie wynoszące 0,15 mg/m3 nie zostało przekroczone.Ozone is the common component of indoor air. Because of its high reactivity it plays an important role in forming of indoor air quality, which influence directly on health of interior occupants. It is a well-known fact, that ozone can damage the respiratory system, inflames and irritates respiratory tissues, and can worsen asthmatic symptoms in individuals with asthma. Ozone exposure can produce symptoms such as coughing, chest tightness and impaired breathing. Elevated exposures have the potential to induce permanent lung damage, and even increase the risk of premature death in persons with poor health. Hence, there is a need to measure the concentrations of ozone in indoor air environments. The indoor ozone concentration depends on the outdoor ozone concentrations, the rate at which indoor air is exchanged with outdoor air, interior air circulation, indoor sources of ozone (eg ozone generators, electrostatic air cleaners, photocopiers, and laser printers), the rate at which ozone is removed by indoor surfaces, and reactions between ozone and other chemicals in the air. The objective of this study was to examine ozone concentrations in indoor air in selected non-occupational environments: office rooms and Xerox service points. Summer time and cold (heating) season was examined. Samples were collected using passive method. The ozone concentration on summer time was within the range of 0.04-K).01 mg/m3 for office rooms and 0.008-0.176 mg/m3 for Xerox points. In two examined Xerox places the permitted level of ozone (0.15 mg/m3) was exceeded in summer time. In cold time the permitted level of ozone was not exceeded in any Xerox points. hi offices rooms the permitted level of ozone was not achieved

Wybrane metale ciężkie w wysedymentowanym kurzu domowym z mieszkań zlokalizowanych w Lublinie, Polska

Kurz domowy nie jest jednorodną substancją pod względem fizycznym czy chemicznym, ale stanowi bardzo niejednorodną mieszaninę cząstek organicznych, nieorganicznych i substancji chemicznych. Jego skład w budynku, czy nawet w pokoju będzie zależeć od wielu czynników, między innymi od lokalizacji obiektu, jego konstrukcji, rodzaju wykorzystania, umeblowania, materiałów użytych do wykończenia lub dekoracji, systemu ogrzewania i wentylacji, jak również od częstotliwości sprzątania czy pory roku. Celem tych badań jest określenie stężenia Sn, Pb, Cr, Zn, Cd (cyny, ołowiu, chromu, cynku, kadmu) w kurzu domowym. Wybrane do badań metale ciężkie mają wysokość toksyczność. Długotrwała ekspozycja powoduje ich kumulację w organizmie. W ciągu ostatnich dziesięcioleci wzrosło zainteresowanie związane z narażeniem ludzi na substancje zawarte w kurzu domowym, zwłaszcza wśród grup szczególnie narażonych takich jak dzieci. Powodem jest ich zachowanie i odruchy związane z poznawaniem otoczenia (dotykanie przedmiotów, branie ich do ust). Dlatego w stosunku do swojej niskiej wagi ciała dzieci spożywają większe ilości pyłów niż osoby dorosłe. Ponadto gorzej tolerują większość zanieczyszczeń. Przedmiotem badań był wysedymentowany kurz domowy zbierany w sezonie grzewczym z 5 mieszkań zlokalizowanych w Lublinie. Próbki pobierano z worków odkurzaczy. Uzyskany materiał przesiewano do różnych zakresów wielkości cząstek ( Cr > Pb > Sn > Cd. Koniecznym staje się opracowanie sposobu monitorowania i oceny zmian stężenia metali w kurzu w celu opracowania odpowiednich środków zmniejszających ryzyko narażenia

The influence of air conditioning changes on the effective dose due to radon and its short-lived decay products

Most people spend the majority of their time in indoor environments where the level of harmful pollutants is often significantly higher than outdoors. Radon (222Rn) and its decay products are the example of radioactive pollutants. These radioisotopes are the main source of ionizing radiation in non-industrial buildings. The aim of the study was to determine the impact of air-conditioning system on radon and its progeny concentrations and thus on the effective dose. The measurements were carried out in the auditorium at the Environmental Engineering Faculty (Lublin University of Technology, Poland). Measurements of radon and its progeny (in attached and unattached fractions) as well as measurements of the following indoor air parameters were performed in two air-conditioning (AC) operation modes: AC ON and AC ON/OFF. The air supply rate and air recirculation were taken into consideration. The separation of radon progeny into attached and unattached fractions allowed for determining, respectively, the dose conversion factor (DCF) and the inhalation dose for teachers and students in the auditorium. A considerable increase of the mean radon progeny concentrations from 1.2 Bq/m3 to 5.0 Bq/m3 was observed in the AC ON/OFF mode compared to the AC ON mode. This also resulted in the increase of the inhalation dose from 0.005 mSv/y to 0.016 mSv/y (for 200 h/year). Furthermore, the change of the air recirculation rate from 0% to 80% resulted in a decrease of the mean radon concentration from 30 Bq/m3 to 12 Bq/m3 and the reduction of the mean radon progeny concentration from 1.4 Bq/m3 to 0.8 Bq/m3. This resulted in the reduction of the inhalation dose from 0.006 mSv/y to 0.003 mSv/y

Indoor air quality guidelines from across the world:an appraisal considering energy saving, health, productivity, and comfort

Abstract Buildings are constructed and operated to satisfy human needs and improve quality of life. Good indoor air quality (IAQ) and thermal comfort are prerequisites for human health and well-being. For their provision, buildings often rely on heating, ventilation, and air conditioning (HVAC) systems, which may lead to higher energy consumption. This directly impacts energy efficiency goals and the linked climate change considerations. The balance between energy use, optimum IAQ and thermal comfort calls for scientifically solid and well-established limit values for exposures experienced by building occupants in indoor spaces, including homes, schools, and offices. The present paper aims to appraise limit values for selected indoor pollutants reported in the scientific literature, and to present how they are handled in international and national guidelines and standards. The pollutants include carbon dioxide (CO₂), formaldehyde (CH₂O), particulate matter (PM), nitrogen dioxide (NO₂), carbon monoxide (CO), and radon (Rn). Furthermore, acknowledging the particularly strong impact on energy use from HVAC, ventilation, indoor temperature (T), and relative humidity (RH) are also included, as they relate to both thermal comfort and the possibilities to avoid moisture related problems, such as mould growth and proliferation of house dust mites. Examples of national regulations for these parameters are presented, both in relation to human requirements in buildings and considering aspects related to energy saving. The work is based on the Indoor Environmental Quality (IEQ) guidelines database, which spans across countries and institutions, and aids in taking steps in the direction towards a more uniform guidance for values of indoor parameters. The database is coordinated by the Scientific and Technical Committee (STC) 34, as part of ISIAQ, the International Society of Indoor Air Quality and Climate