Nephropathy induced by calcineurin inhibitors in patients after heart transplantation as one of the important problems of modern transplantation

W pracy poruszono problem nefrotoksyczności inhibitorów kalcyneuryny (cyklosporyny [CsA], takrolimusu) u chorych po przeszczepieniu serca. Na podstawie danych z piśmiennictwa i własnego doświadczenia autorzy zwracają uwagę na ich działania niepożądane, które w skrajnych przypadkach mogą doprowadzić nawet do potrzeby leczenia nerkozastępczego u takich chorych. Obniżenie ryzyka tego powikłania widzą oni głównie w indywidualizacji terapii, szerszym stosowaniu leczenia indukcyjnego (głównie przeciwciałami monoklonalnymi dla receptorów interleukiny 2) oraz w zastępczym stosowaniem inhibitorów m-TOR. Nadzieję budzą też badania nad nowymi lekami, zwłaszcza nad woklosporyną, która odznacza się małą nefrotoksycznością przy silniejszym od CsA działaniu przeciwodrzuceniowym. Autorzy uważają też, że przyszłość terapii immunosupresyjnej u takich pacjentów leży też w badaniach farmakogenetycznych służących wcześniejszemu stwierdzeniu ewentualnej predyspozycji genetycznej do wystąpienia nefropatii pozastosowaniu inhibitorów kalcyneuryny i zastąpieniu w takich przypadkach tej grupy leków innymi lekami immunosupresyjnymi pozbawionymi działania nefrotoksycznego.This paper addresses the problem of calcineurin inhibitor-induced nephrotoxicity (cyclosporine A [CsA], tacrolimus) in patients after heart transplantation. Based on literature data, the authors draw attention to side effects of the drugs, which in extreme cases may lead to kidney replacement therapy. The authors outline measures that can be applied in order to reduce risk of this complication, mostly by therapy individualization, use of appropriate induction (antiinterleukin-2 receptor monoclonal antibodies) and m-TOR inhibitor replacement therapy. Studies on new drugs are also promising (e.g. voclosporin), which has low nephrotoxic potential and prevents graft rejection more effectively then CsA

Zespół pomijania stronnego u pacjentów po udarze mózgu — przegląd metod fizjoterapeutycznych

Brain stroke is one of the most prevalent central nervous system conditions. Among other post-stroke complications there are neuropsychological conditions including perceptual disorders such as hemispatial neglect (also called hemiagnosia, hemineglect, unilateral visual inattention or hemi-inattention). Clinical features include inability to process or react to stimuli present within a definite side of visual field. This inability is the result of a contralateral brain injury. Hemispatial neglect is diagnosed among 43% of right-hemisphere stroke patients and about 20% of left-hemisphere stroke patients. Daily life is severely affected and that is why early diagnosis and implementation of specific and suitable physical therapy program is vital.Udar mózgu to jedno z najczęstszych schorzeń ośrodkowego układu nerwowego. Jednym z powikłań udaru są zaburzenia neuropsychologiczne, w tym zaburzenia uwagi, do których należy zespół pomijania stronnego (zwany również zespołem zaniedbywania połowiczego, nieuwagi połowiczej lub agnozją wzrokowo-przestrzenną). Kliniczny obraz cechuje niemożność przetwarzania lub reagowania na bodźce pojawiające się w określonej połowie pola widzenia na skutek uszkodzenia mózgu po przeciwnej stronie. Zespół pomijania stronnego rozpoznaje się u około 43% pacjentów po udarze prawej półkuli mózgu i około 20% chorych z uszkodzeniami lewopółkulowymi. Życie codzienne chorych jest znacznie utrudnione, dlatego ważną rolę odgrywa jak najszybsza diagnoza i wdrożenie specjalistycznego postępowania fizjoterapeutycznego, charakterystycznego dla zaburzeń związanych z tym zespołem

Highly sensitive luminescence nanothermometry and thermal imaging facilitated by phase transition

Currently available temperature measurements or imaging at nano-micro scale are limited to fluorescent molecules and luminescent nanocrystals, whose spectral properties respond to temperature variation. The principle of operation of these conventional temperature probes is typically related to temperature induced multiphonon quenching or temperature dependent energy transfers, therefore, above 12%/K sensitivity and high thermal resolution remain a serious challenge. Here we demonstrate a novel class of highly sensitive thermographic phosphors operating in room temperature range with sub-kelvin thermal resolution, whose temperature readings are reproducible, luminescence is photostable and brightness is not compromised by thermal quenching. Corroborated with phase transition structural characterization and high spatio-temporal temperature imaging, we demonstrated that optically active europium ions are highly and smoothly susceptible to monoclinic to tetragonal phase transition in nanocrystalline (54 ± 14 nm) LiYO2 host, which is evidenced by changed number and the splitting of Stark components as well as by smooth variation of contribution between magnetic and electric dipole transitions. Further, reducing the size of phosphor from bulk to nanocrystalline matrix, shifted the phase transition temperature from 100 °C down to room temperature. These findings provide insights into the mechanism underlaying phase transition based luminescence nanothermometry and motivate future research toward new, highly sensitive, high temporal and spatial resolution nano-thermometers aiming at precise studying heat generation or diffusion in numerous biological and technology applications

Prevalence of home mechanical ventilation in Poland

Wstęp: Domowe wspomaganie wentylacji (DWW) staje się coraz powszechniejszą metodą leczenia chorych z przewlekłą niewydolnością oddychania. Na jej rozwój wpływa starzenie się społeczeństwa, rozwój technologii umożliwiających stosowanie wentylacji w domu oraz stale poszerzający się zakres wskazań. Autorzy podjęli próbę oceny rozpowszechnienia DWW w Polsce, metod oraz wskazań do jej stosowania. Materiał i metody: Do wszystkich ośrodków prowadzących DWW oraz do wszystkich wojewódzkich oddziałów NFZ wysłano ankiety, w których proszono o udzielenie informacji na temat stosowania DWW. Wyniki: Na podstawie uzyskanych odpowiedzi ze wszystkich oddziałów NFZ ustalono, że na przełomie roku 2008/2009 w Polsce leczenie DWW stosowano u 846 chorych, w tym 31% dzieci, czyli u średnio 2,2 pacjenta na 100 tys. mieszkańców. Na ankiety odpowiedziało tylko 12 ośrodków (31%) prowadzących DWW. Zgłosiły one łącznie 206 leczonych chorych (24% wszystkich leczonych), z tego 122 (59%) było leczonych w sposób inwazyjny przez tracheostomię. Na schorzenia nerwowo-mięśniowe cierpiało 168 chorych (82%), pozostałych 38 (18%) na choroby układu oddechowego. Najczęstszymi przyczynami stosowania DWW była dystrofia mięśniowa (57 chorych, co stanowiło 34% pacjentów z chorobami nerwowo-mięśniowymi) i stwardnienie zanikowe boczne (39, 23%). Wśród chorób płuc i klatki piersiowej przeważali chorzy z POChP (17 pacjentów) oraz kifoskoliozą (10 chorych). Wnioski: Mimo znacznego rozwoju DWW w Polsce w ciągu ostatnich 10 lat, rozpowszechnienie tej metody leczenia nadal odbiega od stanu w innych krajach europejskich. Przyczyną tych różnic może być bardzo mała liczba pacjentów z chorobami układu oddechowego leczonych DWW. Wysoki odsetek chorych stanowią pacjenci leczeni w sposób inwazyjny. Głównymi przyczynami hamującymi rozwój DWW jest system kwalifikacji, który pomija udział specjalisty chorób płuc, brak ustalonych przez towarzystwa naukowe wskazań, wyjątkowo wymagające kryteria udzielania tego świadczenia nałożone przez NFZ oraz mała świadomość pulmonologów na temat potrzeby i możliwości leczenia tą metodą, zwłaszcza pacjentów z chorobami restrykcyjnymi układu oddechowego oraz zespołem hipowentylacji w przebiegu otyłości. Pneumonol. Alergol. Pol. 2010; 78, 6: 392-398Introduction: Home mechanical ventilation (HMV) is increasingly used in the treatment of chronic respiratory failure thanks to rapid technological development, increasing number of elderly people and extension of indications. The aim of the study was to assess: prevalence of HMV in Poland, the proportions of lung disease and neuromuscular patients using HMV and the type of interface (invasive v. non-invasive). Material and methods: The questionnaire was send to all institutions providing HMV in Poland and to regional departments of National Health System (NHS). Results: All NHS departments responded. They reported 846 HMV users, 31% of children. The prevalence of HMV in Poland was assessed as 2,2 patient per 100.000 population without striking differences between provinces. Among 39 HMV centers in Poland 12 (31%) answered. They reported 206 patients (24% of all HMV users). Proportion of ventilation mode consisted of 59% (122 pts) treated via a tracheostomy and 41% (84 pts) with non invasive ventilation (NIV). 168 patients (82%) had neuromuscular diseases (ND), majority of them muscular dystrophy - 57 patients ( 34% of ND) and amyotrophic lateral sclerosis - 39 patients (23% of ND). There were only 38 patients (18%) with lung and thoracic cage diseases: 17 with COPD and 10 with kyphoscoliosis. Conclusions: The prevalence of HMV treatment in Poland has developed dramatically in the last decade, but is still very low comparing to other European countries, especially due to very low number of patients with lung and chest wall diseases. The prevalence of invasive mode of ventilation is extremely high. The most important factors which inhibit development of HMV in Poland are: omission of respiratory physicians in the process of qualification, lack of national guidelines, sophisticated demands for HMV providers. The awareness of the need of HMV especially in patients with respiratory failure due to obesity hypoventilation syndrome and restrictive lung diseases should be increased among chest physicians. Pneumonol. Alergol. Pol. 2010; 78, 6: 392-39

Pulmonary actinomycosis a case report

Promienica płuc jest rzadką chorobą wywołaną przez bakterie z rodzaju Actinomyces. Objawy kliniczne i wyniki badań obrazowych są w tej chorobie mało charakterystyczne, co utrudnia ustalenie właściwego rozpoznania. Przedstawiony przypadek dotyczy 59- letniego mężczyzny z promienicą płuc spowodowaną niewłaściwą higieną jamy ustnej. Proces chorobowy obejmował miąższ płucny i naciekał ścianę klatki piersiowej powodując osteolizę mostka i powstanie przetok skórnych. Wyniki badań obrazowych sugerowały proces rozrostowy. Ostateczne rozpoznanie ustalono na podstawie wyniku badania histopatologicznego wyskrobin z przetoki skórnej, w którym wykryto kolonie promieniowców. Po sześciu miesiącach antybiotykoterapii stan chorego uległ znacznej poprawie, a zmiany skórne uległy wygojeniu. Wyniki kontrolnych badań radiologicznych wykazały regresję zmian płucnych.Pulmonary actinomycosis is a rare disease caused by Actinomyces sp. Its symptoms and radiological findings are not characteristic, so the diagnosis might be difficult to establish. We report a case of a 59 year old male, who developed bronchopulmonary Actinomycosis due to poor dental hygiene. The infectious process affected lung parenchyma and infiltrated chest wall causing multifocal sternal osteolisis and multiple cutaneous fistulas. The radiological findings sugested neoplasmatical process. The diagnosis was based on histopatological findings of fistular scrapes. The material contained Actinomyces colonies. Afler 6 months of antibiotic therapy the patient’s state improved and the cutaneous fistulas healed. Radiological finding revealed partial resolution of the lung infiltration

A hybrid protocol CLAG-M, a possible player for the first-line therapy of patients with mixed phenotype acute leukemia. A Polish Adult Leukemia Group experience

IntroductionMixed-phenotype acute leukemia (MPAL) is a rare disease with poor prognosis. So far, no standard approach has been established as the “know-how” of MPAL is based only on retrospective analyses performed on small groups of patients.Materials and methodsIn this study, a retrospective analysis of the outcomes of adult MPAL patients included in the PALG registry between 2005 and 2024 who received the CLAG-M hybrid protocol as induction or salvage therapy was performed.ResultsSixteen of 98 MPAL patients received CLAG-M: eight as first-line and eight as salvage therapy. In the first line, two patients achieved partial response (PR), and six achieved complete remission (CR), of whom four successfully underwent allogeneic hematopoietic stem cell transplantation (alloHSCT). Two patients who did not undergo alloHSCT promptly relapsed. Within the whole group, the overall response rate (ORR) was 75% (n = 12/16). With the median follow-up of 13 months, six out of eight patients remain in CR, however, two of them died due to acute graft versus host disease. Out of eight patients who received CLAG-M in the second line, four patients (50%) obtained CR. AlloHSCT was conducted in seven cases, six of which were in CR. Only two patients remained in CR at the time of the last follow-up. Tolerance to treatment was good. The median times for severe neutropenia and thrombocytopenia were 22 days (range, 16–24) and 17 days (range, 12–24), respectively. Overall, grade 3-4 infections were observed in 12 cases, and all infections presented successful outcomes.ConclusionsCLAG-M is an effective first-line salvage regimen for MPAL with an acceptable safety profile. Early achievement of CR with prompt alloHSCT allows for satisfactory disease control

High efficacy and safety of VTD as an induction protocol in patients with newly diagnosed multiple myeloma eligible for high dose therapy and autologous stem cell transplantation : a report of the Polish Myeloma Study Group

The present retrospective analysis evaluated the efficacy and safety of the VTD (bortezomib, thalidomide, dexamethasone) regimen in 205 newly‑diagnosed patients with multiple myeloma (MM) eligible for high dose therapy and autologous stem cell transplantation (HDT/ASCT) in routine clinical practice. With a median of 6 cycles (range, 1‑8), at least partial response was achieved in 94.6% and at least very good partial response (VGPR) was achieved in 67.8% of patients. Peripheral neuropathy (PN) grade 2‑4 was observed in 28.7% of patients. In 72% of patients undergoing stem cell mobilization one apheresis allowed the number of stem cells sufficient for transplantation to be obtained. Following HDT/ASCT the sCR rate increased from 4.9 to 14.4% and CR from 27.8 to 35.6%. The results demonstrated that VTD as an induction regimen was highly efficient in transplant eligible patients with MM with increased at least VGPR rate following prolonged treatment (≥6 cycles). Therapy exhibited no negative impact on stem cell collection, neutrophils and platelets engraftment following ASCT. Therapy was generally well tolerated and PN was the most common reason of dose reduction or treatment discontinuation