Difference of clinical features in childhood Mycoplasma pneumoniae pneumonia

<p>Abstract</p> <p>Background</p> <p><it>M. pneumoniae </it>pneumonia (MP) has been reported in 10-40% of community-acquired pneumonia cases. We aimed to evaluate the difference of clinical features in children with MP, according to their age and chest radiographic patterns.</p> <p>Methods</p> <p>The diagnosis of MP was made by examinations at both admission and discharge and by two serologic tests: the indirect microparticle agglutinin assay (≥1:40) and the cold agglutinins titer (≥1:32). A total of 191 children with MP were grouped by age: ≤2 years of age (29 patients), 3-5 years of age (81 patients), and ≥6 years of age (81 patients). They were also grouped by pneumonia pattern: bronchopneumonia group (96 patients) and segmental/lobar pneumonia group (95 patients).</p> <p>Results</p> <p>Eighty-six patients (45%) were seroconverters, and the others showed increased antibody titers during hospitalization. Among the three age groups, the oldest children showed the longest duration of fever, highest C-reactive protein (CRP) values, and the most severe pneumonia pattern. The patients with segmental/lobar pneumonia were older and had longer fever duration and lower white blood cell (WBC) and lymphocyte counts, compared with those with bronchopneumonia. The patient group with the most severe pulmonary lesions had the most prolonged fever, highest CRP, highest rate of seroconverters, and lowest lymphocyte counts. Thrombocytosis was observed in 8% of patients at admission, but in 33% of patients at discharge.</p> <p>Conclusions</p> <p>In MP, older children had more prolonged fever and more severe pulmonary lesions. The severity of pulmonary lesions was associated with the absence of diagnostic IgM antibodies at presentation and lymphocyte count. Short-term paired IgM serologic test may be mandatory for early and definitive diagnosis of MP.</p

Enterovirus surveillance in Nederland 1996-1998: Aanwijzingen voor de afwezigheid van wild poliovirus circulatie

Vaccination, surveillance and certification are the cornerstones of the programme to reach the goal of global polio eradication by the year 2000. Certification of regions as polio free zones can only be obtained when intensive surveillance activities coupled to correct laboratory data have shown the absence of wild poliovirus circulation in all countries of the region during at least three years. Gold standard for the surveillance of poliomyelitis is AFP surveillance. A minimum rate of 1 case of non-poliovirus caused AFP in 100,000 children below 15 years of age is required for surveillance to be considered as sufficient, provided for each AFP case appropriate viral analysis of two qualified stool specimens has been performed in a WHO-accredited laboratory. Non-polio enteroviruses have many characteristics in common with polioviruses, such as site of replication, disease manifestations and patterns of virus shedding and transmission, and can therefor be detected by the same diagnostic procedures in the same type of patients and materials. To be useful as proof for the absence of wild poliovirus circulation, a system of enterovirus surveillance needs to contain: 1) collective data on the number of all faecal specimens that were cultivated on poliovirus-sensitive cells obtained from children below the age of 15. 2) collective data on the number of enterovirus-positive isolates that were proven not to be wild polioviruses (by growth characteristics, typing, intratypic differentiation or genetic characterization), and 3) a quality control system guaranteeing the optimal use of all diagnostic procedures. Application of enterovirus surveillance in the Netherlands has shown the proven absence of wild polioviruses in more than 15000 stool samples collected between 1996 and 1998. 980 samples were enterovirus positive, 8 isolates were Sabin-derived polioviruses, isolated from asymptomatic patients. In all cases the patients were recently vaccinated in OPV-using countries outside the Netherlands. 90% of the laboratories participating in the enterovirus surveillance activities passed the yearly proficiency test for isolation and typing of enteroviruses in stool samples. With these data the absence of wild poliovirus circulation in the Netherlands in the period of study was clearly demonstrated.Vaccinatie, surveillance and certificering vormen de hoekstenen van het WHO polio eradicatie programma dat wereldwijde eradicatie van de ziekte poliomyelitis en de verwekkers ervan, de wilde poliovirussen, in het jaar 2000 beoogt. Certificering van regio's als poliovrije zones kan enkel worden verkregen wanneer intensieve surveillance activiteiten, in combinatie met correct laboratoriumonderzoek de afwezigheid van wild poliovirus circulatie in alle landen van zo'n regio gedurende tenminste drie jaar hebben aangetoond. De gouden standaard voor de surveillance van poliomyelitis is surveillance van alle gevallen van acute slappe verlamming (AFP). Melding van tenminste een geval van niet door wild poliovirus veroorzaakte AFP per 100.000 kinderen onder 15 jaar is nodig als minimumeis voor adequate surveillance, mits gekoppeld aan juiste virologische analyse van twee correct afgenomen en vervoerde faecesmonsters in een door de WHO geaccrediteerd laboratorium. Voor Nederland zou optimale AFP surveillance laboratoriumanalyse van 60-70 faeces monsters per jaar vereisen. Non-polio enterovirussen hebben een aantal eigenschappen met poliovirussen gemeen : identieke plaats van vermenigvuldiging in de mens, vergelijkbare klinische verschijnselen en patroon van virusuitscheiding en van virusoverdracht. Enterovirussen kunnen derhalve opgespoord worden met behulp van identieke laboratoriumtechnieken in identieke monsters van een gelijke groep patienten. Wil een enterovirus surveillance system kunnen voldoen als systeem om de afwezigheid van wildtype poliovirus circulatie, dan zijn de volgende elementen onontbeerlijk: 1) representatieve gegevens over het totale aantal faeces monsters verkregen van personen onder de 15 jaar en gekweekt op cellen die geschikt zijn om poliovirus te vermeerderen. 2) representatieve gegevens over het totale aantal enterovirus-positieve isolaten, waarvoor (d.m.v. groeikarakteristieken, typering, intratypische differentiatie dan wel genetische karakterisering) uitgesloten werd, dat zij wild poliovirus bevatten en 3) een kwaliteitsbewakingssysteem dat optimaal virologische diagnostiek garandeert. Enterovirus surveillance in Nederland over de jaren 1996-1998 heeft de afwezigheid van wild poliovirus aangetoond in meer dan 15.000 faeces monsters, verkregen uit kinderen beneden de leeftijd van 15 jaar. In 980 van deze monsters werd enterovirus aangetoond, 8 isolaten bleken OPV-afgeleide poliovirussen, geisoleerd uit asymptomatische patienten. In al deze gevallen bleken de patienten recent met OPV gevaccineerd te zijn in het buitenland. Negentig procent van de in het enterovirus surveillance systeem deelnemende laboratoria behaalde een voldoende score van 80% of hoger in de jaarlijkse onder de auspicien van de SKMM georganiseerde proficiency test voor isolatie en typering van enterovirussen uit faecesmonsters. In meer dan 99% of de genoemde 15.000 faeces monsters, kon de aanwezigheid van wild poliovirus in het laboratorium worden uitgesloten. Optimalisatie van het systeem door inclusie van alle virologische laboratoria in Nederland omvat de jaarlijkse analyse van meer van 7500 faeces monsters per jaar, d.w.z ongeveer honderd maal meer monsters dan noodzakelijk voor optimale AFP surveillance. Hoewel objectieve criteria als voor optimale enterovirus surveillance nog niet geformuleerd zijn, geven de data over het in Nederland opgezette systeem, zoals beschreven in dit rapport, sterke aanwijzingen voor de afwezigheid van wild poliovirus circulatie in Nederland. De data zullen door de WHO gebruikt worden om mathematische modellen te toetsen, waarmee de kracht van de verschillende surveillance systemen voor de surveillance van poliomyelitis worden vergeleken

Enterovirus surveillance in Nederland 1996-1998: Aanwijzingen voor de afwezigheid van wild poliovirus circulatie

Vaccinatie, surveillance and certificering vormen de hoekstenen van het WHO polio eradicatie programma dat wereldwijde eradicatie van de ziekte poliomyelitis en de verwekkers ervan, de wilde poliovirussen, in het jaar 2000 beoogt. Certificering van regio's als poliovrije zones kan enkel worden verkregen wanneer intensieve surveillance activiteiten, in combinatie met correct laboratoriumonderzoek de afwezigheid van wild poliovirus circulatie in alle landen van zo'n regio gedurende tenminste drie jaar hebben aangetoond. De gouden standaard voor de surveillance van poliomyelitis is surveillance van alle gevallen van acute slappe verlamming (AFP). Melding van tenminste een geval van niet door wild poliovirus veroorzaakte AFP per 100.000 kinderen onder 15 jaar is nodig als minimumeis voor adequate surveillance, mits gekoppeld aan juiste virologische analyse van twee correct afgenomen en vervoerde faecesmonsters in een door de WHO geaccrediteerd laboratorium. Voor Nederland zou optimale AFP surveillance laboratoriumanalyse van 60-70 faeces monsters per jaar vereisen. Non-polio enterovirussen hebben een aantal eigenschappen met poliovirussen gemeen : identieke plaats van vermenigvuldiging in de mens, vergelijkbare klinische verschijnselen en patroon van virusuitscheiding en van virusoverdracht. Enterovirussen kunnen derhalve opgespoord worden met behulp van identieke laboratoriumtechnieken in identieke monsters van een gelijke groep patienten. Wil een enterovirus surveillance system kunnen voldoen als systeem om de afwezigheid van wildtype poliovirus circulatie, dan zijn de volgende elementen onontbeerlijk: 1) representatieve gegevens over het totale aantal faeces monsters verkregen van personen onder de 15 jaar en gekweekt op cellen die geschikt zijn om poliovirus te vermeerderen. 2) representatieve gegevens over het totale aantal enterovirus-positieve isolaten, waarvoor (d.m.v. groeikarakteristieken, typering, intratypische differentiatie dan wel genetische karakterisering) uitgesloten werd, dat zij wild poliovirus bevatten en 3) een kwaliteitsbewakingssysteem dat optimaal virologische diagnostiek garandeert. Enterovirus surveillance in Nederland over de jaren 1996-1998 heeft de afwezigheid van wild poliovirus aangetoond in meer dan 15.000 faeces monsters, verkregen uit kinderen beneden de leeftijd van 15 jaar. In 980 van deze monsters werd enterovirus aangetoond, 8 isolaten bleken OPV-afgeleide poliovirussen, geisoleerd uit asymptomatische patienten. In al deze gevallen bleken de patienten recent met OPV gevaccineerd te zijn in het buitenland. Negentig procent van de in het enterovirus surveillance systeem deelnemende laboratoria behaalde een voldoende score van 80% of hoger in de jaarlijkse onder de auspicien van de SKMM georganiseerde proficiency test voor isolatie en typering van enterovirussen uit faecesmonsters. In meer dan 99% of de genoemde 15.000 faeces monsters, kon de aanwezigheid van wild poliovirus in het laboratorium worden uitgesloten. Optimalisatie van het systeem door inclusie van alle virologische laboratoria in Nederland omvat de jaarlijkse analyse van meer van 7500 faeces monsters per jaar, d.w.z ongeveer honderd maal meer monsters dan noodzakelijk voor optimale AFP surveillance. Hoewel objectieve criteria als voor optimale enterovirus surveillance nog niet geformuleerd zijn, geven de data over het in Nederland opgezette systeem, zoals beschreven in dit rapport, sterke aanwijzingen voor de afwezigheid van wild poliovirus circulatie in Nederland. De data zullen door de WHO gebruikt worden om mathematische modellen te toetsen, waarmee de kracht van de verschillende surveillance systemen voor de surveillance van poliomyelitis worden vergeleken.Vaccination, surveillance and certification are the cornerstones of the programme to reach the goal of global polio eradication by the year 2000. Certification of regions as polio free zones can only be obtained when intensive surveillance activities coupled to correct laboratory data have shown the absence of wild poliovirus circulation in all countries of the region during at least three years. Gold standard for the surveillance of poliomyelitis is AFP surveillance. A minimum rate of 1 case of non-poliovirus caused AFP in 100,000 children below 15 years of age is required for surveillance to be considered as sufficient, provided for each AFP case appropriate viral analysis of two qualified stool specimens has been performed in a WHO-accredited laboratory. Non-polio enteroviruses have many characteristics in common with polioviruses, such as site of replication, disease manifestations and patterns of virus shedding and transmission, and can therefor be detected by the same diagnostic procedures in the same type of patients and materials. To be useful as proof for the absence of wild poliovirus circulation, a system of enterovirus surveillance needs to contain: 1) collective data on the number of all faecal specimens that were cultivated on poliovirus-sensitive cells obtained from children below the age of 15. 2) collective data on the number of enterovirus-positive isolates that were proven not to be wild polioviruses (by growth characteristics, typing, intratypic differentiation or genetic characterization), and 3) a quality control system guaranteeing the optimal use of all diagnostic procedures. Application of enterovirus surveillance in the Netherlands has shown the proven absence of wild polioviruses in more than 15000 stool samples collected between 1996 and 1998. 980 samples were enterovirus positive, 8 isolates were Sabin-derived polioviruses, isolated from asymptomatic patients. In all cases the patients were recently vaccinated in OPV-using countries outside the Netherlands. 90% of the laboratories participating in the enterovirus surveillance activities passed the yearly proficiency test for isolation and typing of enteroviruses in stool samples. With these data the absence of wild poliovirus circulation in the Netherlands in the period of study was clearly demonstrated.VWS/IG

An inventory of laboratory diagnostics for microoroganisms relative to public health

Het inventariseren, binnen Nederland, van de beschikbaarheid van methoden en expertise voor laboratorium-diagnostiek van volksgezondheid-relevante humane infectieziekten. Een selectie van bacterien, parasieten, schimmels en virussen werd gemaakt op basis van de lijst van aangifteplichtige ziekten en de verwekkers van infectieziekten waarvoor officiele protocollen voor beheersing en bestrijding in het kader van volksgezondheid bestaan (eerste categorie). In een later stadium werden enkele 'opduikende' micro-organismen toegevoegd aan deze selectie (tweede categorie). Middels schriftelijke enquetes en interviews met stafleden van enkele grote microbiologische laboratoria, werden gegevens verzameld betreffende de beschikbare methoden voor laboratorium-diagnostiek. Voor alle pathogenen werd tevens informatie verzameld over indicatoren als incidentie en lethaliteit, karakteristieken van het pathogeen als transmissie-wijze en mogelijke reservoirs, en enkele andere factoren als beschikbaarheid van vaccinatie-mogelijkheid en kans op outbreaks. De inventarisatie betrof 105 micro-organismen, 66 van de eerste categorie (36 bacterien, 9 parasieten/schimmels en 21 virussen) en 39 van de tweede categorie (3 bacterien, 8 parasieten/schimmels, 27 virussen en 1 niet-classificeerbaar agens (BSE)). Per micro-organisme worden de laboratoria (c.q. het laboratorium) vermeld die de laboratorium-diagnostiek van dat agens uitvoeren (c.q uitvoert), inclusief vermelding van de specifiek toegepaste methode(n). In Nederland zijn voor de meeste van de geselecteerde micro-organismen methoden en expertise voor laboratorium-diagnostiek beschikbaar. Voor enkele micro-organismen geldt dat klinische diagnose volstaat en laboratorium-diagnostiek niet beschikbaar is of toegepast wordt. Voor enkele andere micro-organismen zou men de beschikbare laboratorium-diagnostische methoden als suboptimaal kunnen beschouwen. Voor een groot deel van de geinventariseerde micro-organismen functioneert het Rijksinstitituut voor Volksgezondheid en Milieu (RIVM) als referentie-laboratorium. Desalniettemin zijn verschillende andere laboratoria van belang, in het bijzonder voor de laboratorium-diagnostiek van enkele zeldzame of exotische micro-organismen waarvoor het RIVM geen praktische expertise heeft. Er is geen geformaliseerde structuur van referentie-laboratoria.To make an inventory in the Netherlands of the available methods and expertise for laboratory diagnosis of pathogens, which are relevant for public health. A selection of bacteria, parasites, fungi and viruses was made, based on the list of notifiable diseases and the micro-organisms causing infectious diseases for which official protocols for public health management exist (first category). In a later stage some more þemergingþ micro-organisms were added to this selection (second category). Through questionnaires and interviews with staff members of several large microbiological laboratories, data were collected on the available methods for laboratory diagnosis. For all the pathogens information was collected on health indicators (incidence, lethality), on characteristics of the pathogen (way of transmission, possible reservoirs), and on some other factors (vaccine availability, outbreak potention, etc.In total 105 micro-organisms were included. First category micro-organisms comprised 66 agents (36 bacteria, 9 parasites/fungi and 21 viruses). The second category consisted of 39 agents (3 bacteria, 8 parasites/fungi, 27 viruses and 1 non-classifiable agent (BSE)). Per micro-organism the laboratory or laboratories which perform laboratory diagnosis of that agent, as well as the specific methods applied, are given. Also the background information collected on all the pathogens, is presented. Methods and expertise on laboratory diagnosis are available in the Netherlands for most of the selected micro-organisms. For some micro-organisms/infectious diseases the diagnosis can be made clinically, without use (and availability) of specific laboratory methods. For some other micro-organisms/infectious diseases the laboratory diagnostic methods are suboptimal. Also, in some cases methods are available but the performance in practice is not known because of longtime non-prevalence of the disease. The National Institute for Public Health and The Environment (RIVM) frequently functions as reference laboratory, but other laboratories are of importance especially with respect to several rare or exotic micro-organisms. A formalized structure of reference laboratories is lacking.IG

Het influenzaseizoen 1997/'98 en de vaccinsamenstelling voor 1998/'99

Het influenzaseizoen 1997/'98 werd in Nederland gedomineerd doo