Violent behaviour as a result of delirium superimposed on dementia in the course of primary central nervous system lymphoma

Primary central nervous system lymphoma is a rare neoplasm, exceptionally responsible for developing a frontal lobe syndrome. A 71-years-old patient with primary central nervous system lymphoma had undergone frontotemporal craniotomy for tumor removal. Month later, showing syncopies, disorientation and slurred speech, he was transported to Department of Internal Medicine. Neuroimaging revealed numerous tuberous changes in frontal and parietal lobes and frontotemporal area. During hospitalization, patient exhibited inadequate affect, jocular behaviour, was disoriented in the place and time, and unaware of his health state. He took repeated, uncritical attempts to jump out the window and started to exhibit persecutory delusions and hallucinations. Immediate brain radiotherapy was recommended by the oncology specialists. However, the patient did not consent to the recommended method of treatment due to his lack of recollection of the tumor or the craniotomy. The patient was forcibly transferred to Department of Psychiatry. After five weeks of treatment, the patient’s condition improved significantly, and the patient regained memory of the tumor

Dissociative or psychotic disorders? : stupor in a 23-year old female patient

Stuporowi, czyli osłupieniu objawiającemu się ilościowym zaburzeniem aktywności ruchowej połączonym ze zmniejszoną reakcją na bodźce zewnętrzne i utratą czynności fizjologicznych, często towarzyszy mutyzm. Stupor może być wywołany chorobami psychicznymi, somatycznymi czy różnymi lekami i substancjami toksycznymi. Jest on jednym z objawów katatonii, która najczęściej towarzyszy schizofrenii i zaburzeniom afektywnym. Innym przykładem chorób przebiegających ze stuporem są zaburzenia dysocjacyjne, najczęściej wywołane traumatycznymi przeżyciami z przeszłości. Przedstawiono przypadek 23-letniej pacjentki, przyjętej w stuporze, u której w diagnostyce i leczeniu brano pod uwagę te dwa zaburzenia.The stupor — manifested by quantitative disorder of motor activity, reduced responses to exterior stimuli and loss of physiological functions – is often accompanied by mutism. It may be caused by various mental or somatic disorders, or by different drugs and toxic substances. As one of the symptoms of catatonia, it is usually associated with schizophrenia and affective disorders. Another example of the diseases concurrent with the stupor are dissociative disorders, which are most often caused by the traumatic events of the past. This article presents the case of a 23-year-old female patient, who was admitted to the hospital in stupor. In her diagnosis and treatment these two disorders were taken into account

Dissociative or psychotic disorders? Stupor in a 23-year old female patient

Stuporowi, czyli osłupieniu objawiającemu się ilościowym zaburzeniem aktywności ruchowej połączonym ze zmniejszoną reakcją na bodźce zewnętrzne i utratą czynności fizjologicznych, często towarzyszy mutyzm. Stupor może być wywołany chorobami psychicznymi, somatycznymi czy różnymi lekami i substancjami toksycznymi. Jest on jednym z objawów katatonii, która najczęściej towarzyszy schizofrenii i zaburzeniom afektywnym. Innym przykładem chorób przebiegających ze stuporem są zaburzenia dysocjacyjne, najczęściej wywołane traumatycznymi przeżyciami z przeszłości. Przedstawiono przypadek 23-letniej pacjentki, przyjętej w stuporze, u której w diagnostyce i leczeniu brano pod uwagę te dwa zaburzenia.The stupor — manifested by quantitative disorder of motor activity, reduced responses to exterior stimuli and loss of physiological functions – is often accompanied by mutism. It may be caused by various mental or somatic disorders, or by different drugs and toxic substances. As one of the symptoms of catatonia, it is usually associated with schizophrenia and affective disorders. Another example of the diseases concurrent with the stupor are dissociative disorders, which are most often caused by the traumatic events of the past. This article presents the case of a 23-year-old female patient, who was admitted to the hospital in stupor. In her diagnosis and treatment these two disorders were taken into account

MMP-2 i MMP-9 jako czynniki prognostyczne w udarze niedokrwiennym mózgu

Objectives: No widely available, adequately sensitive diagnostic test to establish prognosis in stroke patients has been developed thus far. The aim of this study was to analyse changes in plasma levels of MMP-9 and MMP-2 as potential prognostic factors in patients with ischaemic stroke. Methods: The study included 56 patients presenting with the signs of ischaemic stroke for less than 24 hours, and 60 healthy controls without a history of neurological and/or inflammatory disorders. Plasma concentrations of MMP-2 and MMP-9 were determined immunoenzymatically at admission (i.e. within 24 hours of the cerebrovascular episode) and on the 7th day of hospital stay. Results: Median concentrations of MMP-9 in stroke patients were significantly lower than in the controls, both at admission and on the 7th day of hospital stay. No significant changes in the concentration of MMP-2 in ischaemic stroke patients were observed during the course of hospital stay. No significant association was found between both MMP concentrations and neurological status of patients with cerebrovascular episodes. Conclusions: The lack of significant associations between plasma concentrations of MMP-2/MMP-9 and clinical status suggests that these metalloproteinases should not be used as prognostic factors in patients with ischaemic cerebral episodes.Jak dotąd nie został opracowany szeroko dostępny, wystarczająco czuły test diagnostyczny oceniający rokowanie u pacjentów po udarze niedokrwiennym mózgu. Celem niniejszego badania była analiza zmian stężenia MMP-9 i MMP-2 w osoczu jako potencjalnych czynników prognostycznych u chorych z udarem niedokrwiennym mózgu. Metody: Do badania włączono 56 pacjentów z objawami udaru niedokrwiennego utrzymującymi się nie dłużej niż 24 godziny oraz 60 osób zdrowych, bez historii incydentów neurologicznych i/lub zapalnych. Stężenia MMP-2 i  MMP-9 oznaczono immunoenzymatycznie przy przyjęciu (czyli w ciągu 24 godzin od epizodu mózgowego) oraz 7. dnia hospitalizacji. Wyniki: Mediana stężenia MMP-9 w udarze mózgu była znacznie niższa niż w grupie kontrolnej, zarówno przy przyjęciu, jak i 7. dnia pobytu w szpitalu. Nie zaobserwowano znamiennych statystycznie zmian stężenia MMP-2 u osób z udarem niedokrwiennym mózgu w trakcie pobytu w szpitalu. Nie stwierdzono również istotnego związku między stężeniami obu MMP i stanem neurologicznym pacjentów z epizodami mózgowo-naczyniowymi. Wnioski: Brak istotnych związków pomiędzy stężeniami MMP-2/MMP-9 i obrazem klinicznym sugeruje, że metaloproteinazy nie powinny być stosowane jako czynniki prognostyczne u pacjentów z epizodami udaru niedokrwiennego mózgu

Graph analysis of verbal fluency tests in schizophrenia and bipolar disorder

Verbal Fluency Tests (VFT) are one of the most common neuropsychological tasks used in bipolar disorder (BD) and schizophrenia (SZ) research. Recently, a new VFT analysis method based on graph theory was developed. Interpreting spoken words as nodes and every temporal connection between consecutive words as edges, researchers created graph structures, allowing the extraction of more data from participants’ speech, called Speech Graph Attributes (SGA). The aim of our study was to compare speech graphs, derived from Phonemic and Semantic VFT, between SZ, BD, and healthy controls (HC). Twenty-nine SZ patients, twenty-nine BD patients, and twenty-nine HC performed Semantic and Phonemic VFT. Standard measures (SM) and 13 SGA were analyzed. SZ patients’ Semantic VFT graphs showed lower total word count and correct responses. Their graphs presented less nodes and edges, higher density, smaller diameter, average shortest path (ASP), and largest strongly connected component than the HC group. SM did not differentiate BD and HC groups, and patients’ Semantic VFT graphs presented smaller diameter and ASP than HC. None of the parameters differentiated BD and SZ patients. Our results encourage the use of speech graph analysis, as it reveals verbal fluency alterations that remained unnoticed in the routine comparisons of groups with the use SM