Renal cortical necrosis. A literature review and new diagnostic tools

Ostra martwica kory nerek (ARCN) jest rzadką przyczyną ostrego uszkodzenia nerek (AKI) w populacji ogólnej, częściej zdarza się u kobiet w II i III trymestrze ciąży. Wśród przyczyn położniczych najczęstszą jest przedwczesne odklejenie się łożyska, natomiast wśród niepołożniczych — zespół hemolityczno-mocznicowy i posocznica. Jej podstawową cechą patomorfologiczną jest wybiórcza niedokrwienna martwica wszystkich elementów warstwy korowej (naczyń, kłębuszków i cewek). Charakterystyczna triada objawów — bezmocz, krwiomocz i ból w okolicy lędźwiowej — wyróżnia ARCN spośród innych postaci AKI u kobiet w ciąży, jednak podejrzenie choroby najczęściej budzi dopiero przedłużający się bezmocz. W diagnostyce wykorzystuje się ultrasonografię, tomografię komputerową i biopsję nerki. Ciekawym nowym narzędziem diagnostycznym jest ultrasonografia z podaniem środka kontrastującego. Podstawami są leczenie choroby wywołującej ARCN, wyrównanie zaburzeń hemodynamicznych i dializoterapia. Rokowanie jest, niestety, niepomyślne — dysfunkcja nerek zwykle jest nieodwracalna, a śmiertelność wysoka (ok. 50%).Acute renal cortical necrosis (ARCN) is the rare cause of acute kidney injury (AKI) in the world population, it is more common among women in the 2nd and 3rd trimester of gravity. Amid obstetrical causes placental abruption is the most frequent, whereas hemolytic uremic syndrome and sepsis are one of the non-obstetrical causes. Its basic pathomorphological feature is the ischemic necrosis of all cortex elements (vessels, glomeruli and tubules). The characteristic triad of symptoms: anuria, hematuria and flank pain distinguishes RCN among other forms of AKI during pregnancy, although anuria is what arouses suspicion. Ultrasonography, computed tomography and renal biopsy are used in diagnostics. A very interesting new diagnostic tool is contrast-enhanced ultrasound. The first thing to do is to treat the disease which caused RCN, align hemodynamic disorders and perform dialysis. Unfortunately prognosis in the disease is bad, kidney dysfunction is usually irreversible and mortality very high

Congenital abdominal dumbbell fashion neuroblastoma with invasion of spinal canal detected by ultrasonography : case report

Background: A case of congenital abdominal dumbbell fashion neuroblastoma with invasion of the spinal canal detected by ultrasonography (US) is presented. Case report: A 3-week-old male neonate was admitted to the hospital with a palpable mass in the left lumbar region. Ultrasound examination was performed on the same day. It disclosed a pathologic mass filling the left side of the retroperitoneal space - displacing laterally and inferiorly the left kidney. The second part of the tumor was located above the Gerot's fascia in the muscles and infiltrated the spinal canal via lumbar intervertebral foramens. Computer tomography scanning confirmed the presence of solid masses in these locations. Urinary excretion of vanillin-mandelic acid (VMA) was within normal range, ferritin level was elevated (447 μg/ml). Bone scintigraphy showed metastases to the left clavicle. There were no changes in bone marrow. Diagnosis of an undifferentiated malignant neuroblastoma was established in histopathological examination. Conclusions: Spinal ultrasonography is highly recommended in neonates and infants with retroperitoneal tumor

Guz Krukenberga – problem interdyscyplinarny – opis przypadku

Metastatic lesions within the ovary constitute a serious diagnostic problem in daily practice. We present an interesting case of Krukenberg tumor in a woman 13 years after partial gastrectomy due to stomach cancer. Our case confirms that every woman with history of cancer should remain under gynecological control. It is important due to a high risk of metastatic changes localized in the ovaries, regardless of the time elapsed since the diagnosis of the primary tumor.Ogniska przerzutowe w obrębie jajnika stanowią trudny interdyscyplinarny problem diagnostyczny. Część zmian wykrywana jest przypadkowo, a brak pełnych danych klinicznych może utrudnić rozpoznanie zarówno radiologowi analizującemu badania obrazowe jak również patomorfologowi oceniającemu materiał histopatologiczny. W pracy przedstawiono kazuistyczny przypadek pacjentki z guzem Krukenberga, rozpoznanym trzynaście lat po częściowej gastrektomii z powodu raka gruczołowego żołądka. Potwierdza on konieczność okresowej kontroli ginekologicznej pacjentek z przeszłością nowotworową ze względu na wysokie ryzyko wystąpienia zmian przerzutowych w obrębie jajników, niezależnie od okresu jaki upłynął od rozpoznania nowotworu pierwotnego

Dodatkowa cecha ultrasonograficzna zapalenia tarczycy Hashimoto u dzieci

We present an additional sonographic sign of Hashimoto’s thyroiditis (HLT), increasing the specificity of this method in pediatric populations. Methods: A total of 98 children (mean age 12.7 years, range 7–17 years) were selected from the registry of the endocrinology outpatient department. All subjects met the diagnostic criteria for HLT. All children underwent a prospective thyroid ultrasound examination with special attention paid to the presence of lymph nodes adjacent to the thyroid gland. In order to form a control group, we analyzed 102 healthy volunteers and 94 children with cervical lymphadenopathy, age- and sex-matched with the main study group. Results: The ultrasound of the thyroid revealed typical sonographic signs of autoimmune thyroid disease in all children with HLT and in none of the individuals in the control groups. In 96 children (98%) from the HLT group, at least 2 lymph nodes adjacent to the lower part of the thyroid gland lobes localized on one or both sides of the thyroid were detected. No lymph nodes adjacent to the lower part of the thyroid lobes were found in healthy children or children with cervical lymphadenopathy. Conclusions: Lymph nodes adjacent to the lower part of the thyroid lobes are an additional ultrasound sign of pediatric Hashimoto’s lymphocytic thyroiditis, with 98% sensitivity and 100% specificity.W niniejszej pracy została przedstawiona dodatkowa cecha ultrasonograficzna przewlekłego limfocytowego zapalenia tarczycy, zwiększająca specyficzność tej metody w populacji dzieci. Materiał i metody: Z rejestru kliniki endokrynologii wybrano 98 dzieci (średnia wieku: 12,7 roku, przedział wiekowy: 7–17 lat). Wszyscy pacjenci spełniali kryteria diagnostyczne choroby Hashimoto. Każde dziecko poddano prospektywnemu badaniu ultrasonograficznemu tarczycy ze szczególnym uwzględnieniem występowania węzłów chłonnych przylegających do tarczycy. W celu utworzenia grupy kontrolnej analizie poddano 102 zdrowych ochotników oraz 94 dzieci z limfadenopatią szyjną, dopasowanych pod względem wieku i płci do badanej grupy. Wyniki: Badanie ultrasonograficzne tarczycy ujawniło typowe cechy sonograficzne autoimmunologicznej choroby tarczycy u wszystkich dzieci z chorobą Hashimoto i nie ujawniło ich u żadnego pacjenta z grupy kontrolnej. U 96 chorych dzieci (98%) wykryto co najmniej dwa węzły chłonne przylegające do dolnej części płatów tarczycy, umiejscowione z jednej lub z dwóch stron gruczołu. Nie wykryto węzłów chłonnych przylegających do dolnej części płatów tarczycy u dzieci zdrowych ani u dzieci z limfadenopatią szyjną. Wnioski: Występowanie węzłów chłonnych przylegających do dolnej części płatów tarczycy stanowi dodatkową cechę ultrasonograficzną zapalenia tarczycy Hashimoto u dzieci, wykazującą 98-procentową czułość i 100-procentową specyficzność

Porównanie cystouretrografii mikcyjnej i sonocystografii mikcyjnej z użyciem ultrasonograficznego środka kontrastującego drugiej generacji w badaniu prospektywnym

Background: The invasiveness and exposure to radiation in voiding cystourethrography led to the introduction of alternative methods of diagnosis of vesicoureteral reflux, including contrast enhanced voiding urosonography. While there is a limited number of studies comparing these methods using new generation ultrasound contrast agents, none of them compared both methods simultaneously. This study is aimed at assessing agreement between contrast enhanced voiding urosonography with second-generation ultrasound contrast agents and voiding cystourethrography. Methods: From April 2013 to May 2014, 83 children (37 female and 46 male), mean age 3.5 years, age range from 1 month to 17.5 years, underwent prospective simultaneous assessment by contrast enhanced voiding urosonography and voiding cystourethrography, with a total of 166 uretero-renal units evaluated. Results: The sensitivity of voiding cystourethrography and contrast enhanced voiding urosonography were comparable, amounting to 88%, however, neither reached 100% for the entire studied population. The negative predictive value of voiding urosonography and voiding cystourethrography was 97%, and there was no difference between both methods. Conclusion: Voiding cystourethrography and contrast enhanced voiding urosonography are comparable methods in diagnosis of vesicoureteral reflux, and can be performed alternatively. However, some limitations of contrast enhanced voiding urosonography must be remembered.Wprowadzenie: Negatywne skutki promieniowania jonizującego wykorzystywanego do badań cystouretrografii mikcyjnej wymuszają poszukiwanie alternatywnych metod diagnostycznych. Takim badaniem może być sonocystografia mikcyjna z użyciem ultrasonograficznych środków kontrastujących. Liczba prac porównujących klasyczne badanie cystouretrografii mikcyjnej i badanie ultrasonograficzne z użyciem środków kontrastujących drugiej generacji jest jednak niewielka. Dotąd nie opublikowano pracy, która porównałaby jednoczasowo obie metody w diagnostyce odpływów pęcherzowo-moczowodowych. Prezentowana praca ma na celu ocenę zgodności między badaniem ultrasonograficznym z użyciem środków kontrastujących drugiej generacji i badaniem cystouretrografii mikcyjnej. Materiał i metody: W okresie od kwietnia 2013 do maja 2014 roku jednoczasowe badanie ultrasonograficzne z użyciem środków kontrastujących drugiej generacji i cystouretrografii mikcyjnej wykonano u 83 dzieci (37 dziewczynek i 46 chłopców, średnia wieku 3,5 roku, zakres wieku od 1 miesiąca do 17,5 roku). Prospektywnej ocenie zostało poddanych 166 jednostek moczowodowo-nerkowych. Wyniki: W badaniu wykazano podobną czułość obu metod diagnostycznych w diagnostyce odpływów pęcherzowo- moczowodowych, na poziomie 88%, żadna z metod nie osiągnęła wyniku 100%. Ujemna wartość predykcyjna dla obu metod wyniosła 97% i nie wykazano żadnej istotnej różnicy pomiędzy obiema metodami w zakresie diagnostyki odpływów pęcherzowo-moczowodowych. Wniosek: Obie metody wykazały podobną czułość w ocenie odpływów pęcherzowo-moczowodowych. Należy jednak pamiętać o możliwych ograniczeniach badania ultrasonograficznego z użyciem środków kontrastujących drugiej generacji w diagnostyce fazy mikcyjnej u niespokojnych, płaczących w trakcie badania dzieci

Reference values for MRI‐derived psoas and paraspinal muscles and macroscopic fat infiltrations in paraspinal muscles in children

Abstract Background Sarcopenia, defined as loss of skeletal muscle mass, is a novel term associated with adverse outcomes in children. Magnetic Resonance Imaging (MRI) is a safe and precise technique for measuring tissue compartments and is commonly used in most routine paediatric imaging protocols. Currently, there is a lack of MRI‐derived normative data which can help in determining the level of sarcopenia. This study aimed to introduce reference values of total psoas muscle area (tPMA), total paraspinal muscle area (tPSMA), and total macroscopic fat infiltrations of the PSMA (tMFI). Methods In this retrospective study, the local database was searched for abdominal and pelvic region MRI studies of children aged from 1 to 18 years (mean age (standard deviation (SD)) of 9.8 (5.5) years) performed in the years 2010–2021. Children with chronic diseases and a history of surgical interventions were excluded from the analysis. Finally, a total of 465 healthy children (n = 233 girls, n = 232 boys) were enrolled in the study. The values of the tPMA, tPMSA, and tMFI were measured in square centimetres (cm2) at the level of the L4/L5 intervertebral disc as the sum of the left and right regions. Age‐specific and sex‐specific muscle, fat, and body mass index percentile charts were constructed using the LMS method. Inter‐observer agreement and intra‐observer reproducibility were assessed using the Bland–Altman plots. Results Both tPMA and tPSMA showed continuous increases in size (in cm2) throughout all age groups. At the age of 18, the median tPMA areas reached 26.37 cm2 in girls and 40.43 cm2 in boys. Corresponding tPSMA values were higher, reaching the level of 40.76 cm2 in girls and 56.66 cm2 in boys. The mean value of tMFI within the paraspinal muscles was 5.0% (SD 3.65%) of their total area in girls and 3.5% (SD 2.25%) in boys with the actual difference between sexes up to 0.96 cm2. Excellent intra‐observer reproducibility and inter‐observer agreement were noted. Actual mean differences for tPMA were at the level of 0.43 and 0.39 cm2, respectively. Mean bias for tPSMA was 0.1 cm2 for inter‐observer and 0.05 cm2 for intra‐observer measurements. Conclusions Our findings demonstrate novel and highly reproducible sex‐specific MRI‐derived reference values of tPMS, tPSMA, and tMFI at the level of the L4/L5 intervertebral disc for children from 1 to 18 years old, which may guide a clinician in the assessment of sarcopenia, a prognostic outcome marker in children

Insights into Kidney Dysplasia in Duplex Kidneys: From Radiologic Diagnosis to Histopathologic Understanding

Duplex kidney is a urinary tract anomaly commonly associated with a wide range of primary and secondary parenchymal structural abnormalities. We present a unique comparison of US and MRI findings with histopathology following partial resection of duplex kidneys due to nephropathy. We examined a group of 21 children with duplex kidneys who were qualified for heminephrectomy (24 kidney units (KU)). All patients underwent US and MRI prior to the surgery. The imaging results were compared with histopathologic findings. In 21/24 KU, dysplastic changes were found on histopathology, including all with obstructive nephropathy and 7/10 specimens with refluxing uropathy. The loss of corticomedullary differentiation on US and increased signal on T2-weighted images (T2WI) on MRI were the imaging findings that best correlated with fibrosis. In children with megaureter, there were no statistical differences in histopathological findings between primary megaureter, megaureter with ureterocele, and megaureter with ectopia (p > 0.05). The extent of dysplasia of the affected pole correlated negatively with residual function in MRI. Kidney dysplasia and inflammation in the kidney with obstructive nephropathy are the most important histopathologic findings of this study. US is a valuable screening tool, and MRI enables morphologic and functional assessments of the nephropathy in duplex kidneys