Internal control and human resource management

Η εν λόγω διπλωματική εργασία παρουσιάζει τις έννοιες του Εσωτερικού Ελέγχου (ΕΕ) και της Ανθρώπινου Δυναμικού (ΔΑΔ) και περιγράφει τον τρόπο με τον οποίο οι παραπάνω έννοιες ωφελούν τις λειτουργίες ενός οργανισμού. Η μελέτη παρέχει ορισμούς για τις παραπάνω έννοιες και απεικονίζει τη δομή της εφαρμογής τους. Περιγράφει τον Εσωτερικό Έλεγχο (ΕΕ) και την Διοίκηση Ανθρωπίνου Δυναμικού (ΔΑΔ) και πώς αλληλοεπιδρούν προκειμένου να επιτύχουν τους στόχους ενός οργανισμού. Στο πλαίσιο της εργασίας, πραγματοποιήθηκε μία ποιοτική έρευνα για τη διερεύνηση της σχέσης μεταξύ ΕΕ και ΔΑΔ στο δημόσιο τομέα. Η έρευνα επικεντρώνεται σε ΕΕ και ΔΑΔ και αναλύει τον τρόπο με τον οποίο οι εργαζόμενοι αντιλαμβάνονται τις έννοιες αυτές στα τμήματα τους.The thesis is about providing an insight on the concepts of Internal Control (IC) and Human Resource Management (HRM) and to describe the way they benefit an organization’s functions. The study provides definitions for the above concepts and illustrates their implementation structure. It describes IC and HRM and how they interact in order to achieve an organization’s goals. In the context of the study, a qualitative research was conducted to investigate the relationship between IC and HRM at the public sector. The research focuses on IC and HRM and analyzes employee’s perception within their departments

Ancient Origin of the New Developmental Superfamily DANGER

Developmental proteins play a pivotal role in the origin of animal complexity and diversity. We report here the identification of a highly divergent developmental protein superfamily (DANGER), which originated before the emergence of animals (∼850 million years ago) and experienced major expansion-contraction events during metazoan evolution. Sequence analysis demonstrates that DANGER proteins diverged via multiple mechanisms, including amino acid substitution, intron gain and/or loss, and recombination. Divergence for DANGER proteins is substantially greater than for the prototypic member of the superfamily (Mab-21 family) and other developmental protein families (e.g., WNT proteins). DANGER proteins are widely expressed and display species-dependent tissue expression patterns, with many members having roles in development. DANGER1A, which regulates the inositol trisphosphate receptor, promotes the differentiation and outgrowth of neuronal processes. Regulation of development may be a universal function of DANGER family members. This family provides a model system to investigate how rapid protein divergence contributes to morphological complexity

Μελέτη της μορφολογικής και γενετικής ποικιλομορφίας του είδους Podarcis erhardii (Sauria: Lacertidae) στη δυτική Κρήτη

Thirty- two external characters and sequencing data derived from a 294 bp fragment of the mitochondrial cytochrome b gene, were used in order to study morphological and genetic variability of the species Podarcis erhardii in western Crete. Statistical analysis of the morphological characters revealed no substantial grouping among the populations studied. In contrast, analysis of the sequence data revealed two dinstict lineages among them. The first lineage consists of the "continental" populations of Samaria and Azogyres, while the second one associates the "insular" populations of Souda, Gramvousa, Elaphonisi and Prasonisi. The resulting phylogenetic trees, the nowadays distribution of the populations and the geological history of the island contribute to form a phylogeographical hypothesis for the expansion of P. erhardii in southern Greece. The common ancestor of the species P. erhardii is more possible to have reached the island of Crete through the Peloponnisos region than through Cyclades. The "insular" populations might be the resultant of island radiation and should have undergone severe temporary reductions in size (bottlenecks) until the island shaped steadily. The Cretan populations group together with the peloponnesian Podarcis, and this affinity holds even when all European species of the genus are concluded in the analysis. The Greek taxa seem to be closely related with the Italian and the Western islands groups, while the phylogenetic affinities with the Spanish species remain under question.Τριάντα- δύο εξωτερικοί χαρακτήρες και η πρωτοδιάταξη τμήματος του μιτοχονδριακού γονιδίου του κυτοχρώματος b χρησιμοποιήθηκαν προκειμένου να μελετηθεί μορφολογικά και γενετικά η ποικιλότητα του είδους Podarcis erhardii στη δυτική Κρήτη. Η στατιστική ανάλυση των μορφολογικών χαρακτήρων δεν απέδωσε σε κάποια ομαδοποίηση των υπό μελέτη πληθυσμών. Η ανάλυση της πρωτοδιάταξης τμήματος, μήκους 294 ζευγών βάσεων, του γονιδίου του κυτ. b και η κατασκευή φυλογενετικών δένδρων βασισμένων σε αυτήν υποδεικνύει δύο γενεαλογικές γραμμές μέσα στους υπό μελέτη πληθυσμούς. Η πρώτη αφορά στους "ηπειρωτικούς" πληθυσμούς της Σαμαριάς και του Αζογυρέ και η δεύτερη τους "νησιώτικους" πληθυσμούς της Σούδας, της Γραμβούσας, του Ελαφονησιού και του Πρασονησιού. Τα συμπεράσματα που προκύπτουν από τη μελέτη των φυλογενετικών δένδρων, η σύγχρονη κατανομή του είδους P. erhardii στην Κρήτη και η γεωλογική ιστορία του νησιού αποτελούν ερείσματα για τη στήριξη ενός πιθανού φυλογεωγραφικού σεναρίου σύμφωνα με το οποίο η πορεία εξάπλωσης του υπό μελέτη είδους γίνεται από Βορρά προς Νότο και ο κοινός πρόγονος των κρητικών πληθυσμών φτάνει στο νησί μέσω της Πελοποννήσου και όχι μέσω των Κυκλάδων. Οι πληθυσμοί που ταράσσονται λιγότερο από τις ευστατικές κινήσεις της περιοχής είναι οι "ηπειρωτικοί". Οι παράλιοι πληθυσμοί προέρχονται από τους "ηπειρωτικούς" και υπόκεινται σε διαδοχικά γεγονότα εξαφάνισης και επανεμφάνισης έως ότου το νησί λάβει τη σημερινή του μορφή. Προσθήκη των ευρωπαϊκών ειδών του γένους Podarcis στην μελέτη δεν αλλάζει την τοπολογία των κρητικών πληθυσμών και επιβεβαιώνει τη στενή σύνδεση του είδους P. erhardii με τον πελοποννησιακό ποδάρκη. Όλα τα ελληνικά taxa του γένους Podarcis συνδέονται στενότερα με τα ιταλικά είδη του γένους και τα αντίστοιχα είδη των νησιών της Κορσικής, της Μάλτας και των Βαλεαρίδων. Αντικρουόμενες τοπολογίες προκύπτουν όταν η παραπάνω διευρυμένη ομάδα συγκρίνεται με τους ηπειρωτικούς και νησιώτικους πληθυσμούς των ισπανικών ειδών του υπό μελέτη γένους, γεγονός που αποδεικνύει την αδυναμία ενός και μόνο μοριακού δείκτη στη συγκρότηση μιας ισχυρής φυλογεωγραφικής υπόθεσης

Journal of Proteomics & Bioinformatics- Open Access www.omicsonline.com Research Article JPB/Vol.2/March 2009 Phylogenetic Profiles Reveal Structural and Functional Determinants of Lipid-binding

Copyright: © 2009 Hong Y, et al. This is an open-access article distributed under the terms of the Creative Commons Attribution License, which permits unrestricted use, distribution, and reproduction in any medium, provided the original author and source are credited. One of the major challenges in the genomic era is annotating structure/function to the vast quantities of sequence information now available. Indeed, most of the protein sequence database lacks comprehensive annotation, even when experimental evidence exists. Further, within structurally resolved and functionally annotated protein domains, additional functionalities contained in these domains are not apparent. To add further complication, small changes in the amino-acid sequence can lead to profound changes in both structure and function, underscoring the need for rapid and reliable methods to analyze these types of data. Phylogenetic profiles provide a quantitative method that can relate the structural and functional properties of proteins, as well as their evolutionary relationships. Using all of the structurally resolved Src-Homology-2 (SH2) domains, we demonstrate that knowledge-bases can be used to create single-amino acid phylogenetic profiles which reliably annotate lipid-binding. Indeed, these measures isolate the known phosphotyrosine and hydrophobic pockets as integra