Amyloid Goiter Due to Familial Mediterranean Fever in a Patient with Byler Syndrome: A Case Report

Background: Familial Mediterranean Fever (FMF), also inherited with autosomal recessive trait, is characterized by recurrent episodes of fever, arthritis, and serositis. Congenital Byler Syndrome (Progressive Familial Intrahepatic Cholestasis) inherited with autosomal recessive trait and characterized by defective secretion of bile acids. FMF associated Amyloid A deposition occurs in many tissues and organs, but amyloid goiter is a rare entity that leads to enlargement and dysfunction of the thyroid. Case Report: We present a rare case of 24 year old male patient who had liver and kidney transplantation due to Byler Syndrome and secondary amyloidosis related to FMF, diagnosed as rapidly growing large amyloid goiter. Deposits of extracellular amyloid and dense adipose metaplasia diagnostic for amyloid goiter are determined upon histopathological examination of thyroidectomy material. Conclusion: When goiter was detected in cases with history of systemic amyloidosis and rapidly growing goitre, amyloid goiter should be remembered at first. This case is unique since two autosomal genetic disorders are together in the same patient and important as it emphasizes the consequences of consanguineous marriage, early diagnosis and treatment compliance of FMF and the awareness of amyloid goiter in patients followed by primary care physicians and healthcare professionals

Determination of thermodynamic protonation constants of some selective serotonin reuptake inhibitors in water-acetonitrile binary mixtures

Bu çalışmada, trisiklik antidepresanlara alternatif olarak kullanılan selektif serotonin geri alım inhibitörleri (SSRİ)’nden sitalopram, fluvoksamin ve sertralinin su-asetonitril ikili karışımında, ters faz sıvı kromatografik (RPLC) yöntemle alıkonma davranışı incelenmiştir. Kromatografik analizler, mobil faz pH’sı 6,5 ila 10,5 arasında değişen, %45-%55 (h/h) arasında asetonitril içeren asetonitril-su ikili karışımlarında gerçekleştirilmiştir. Çalışma boyunca, kolon sıcaklığı ve akış hızı sırasıyla, 30 oC ve 0,8 mL/dakika’da sabitlenmiştir. Bu çalışmada, mobil faz pH değerlerine karşı bileşiklerin alıkonma değerlerinin lineer solvasyon enerjisi ilişkisi (LSER) yaklaşımıyla değerlendirilmesiyle teorik alıkonma değerleri hesaplanmıştır. Ayrıca farklı pH değerlerindeki mobil fazların aktivite katsayıları değerleri hesaba katılarak doğrusal olmayan regresyon programıyla bileşiklerin termodinamik protonasyon sabitleri ((_s^s)〖pK〗_a) belirlenmiştir. Hidrofobik özellikteki bileşiklerin (_s^s)〖pK〗_a değerleri kullanılarak iki farklı yaklaşımla su ortamındaki protonasyon sabiti değerleri hesaplanmıştır. Çalışma sonunda her iki ekstrapolasyon yönteminden elde edilen sonuçların birbiriyle uyumlu olduğu görülmüştür.In this study, the retention behaviour of citalopram, fluvoxamine, and sertraline, selective serotonin reuptake inhibitors (SSRIs) used as alternatives to tricyclic antidepressants, was investigated in a binary water-acetonitrile mixture by reverse-phase liquid chromatographic (RPLC) method. Chromatographic analyzes were performed in binary acetonitrile-water mixtures with mobile phase pH ranging from 6.5 to 10.5 and acetonitrile content between 45% and 55% (v/v). Throughout the study, the column temperature and flow rate were fixed at 30 °C and 0.8 mL/min, respectively. In this study, the theoretical retention values were calculated by evaluating the retention values of the compounds against the pH values of the mobile phase using the linear solvation energy relationship (LSER) approach. In addition, the thermodynamic protonation constants ((_s^s)〖pK〗_a) of the compounds were determined with a nonlinear regression program, considering the activity coefficients of the mobile phases at different pH values. Using the (_s^s)〖pK〗_a values of the hydrophobic compounds, the values of the protonation constants in the water medium were calculated using two different approaches. At the end of the study, it was found that the results obtained by both extrapolation methods were compatible with each other

Favipiravirin Su-Asetonitril İkili Karışımlarında İyonlaşma Sabiti Değerinin Belirlenmesi ve İki Farklı C18 Kolonun Karşılaştırılması

Favipiravir (T-705), RNA virüslerinin RNA'ya bağımlı RNA polimerazını seçici ve güçlü bir şekilde inhibe eden bir anti-viral ajandır. Bu bileşiğin kalitatif ve kantitatif analizinde en çok ters faz sıvı kromatografi (RPLC) metodu tercih edilmektedir. Bu metot, asidik ve bazik fonksiyonel grup içeren bileşiklerin iyonlaşma/protonasyon (pKa) sabitlerinin tayini için çok tercih edilmektedir. pKa değeri, bileşiklerin fizikokimyasal ve biyolojik özelliklerini tahmin etmeye yarayan önemli bir parametredir. Bu parametre ilaçların absorpsiyon, dağılım, metabolizma, atılım, toksitite (ADMET) karakterizasyonunu da içeren önemli bir veridir. Sunulan bu çalışmada, favipiravirin su-asetonitril ikili karışımında pKa değerinin tayini için iki farklı özellikteki kromatografik kolonlar kullanılarak RPLC metot geliştirilmiş ve asetonitrilin mobil fazdaki miktarının değişimiyle favipiravirin kromatografik davranışı da belirlenmiştir. Çalışma 37℃ kolon sıcaklığında ve sabit akış hızlarında gerçekleştirilmiştir. Elde edilen alıkonma verileriyle sigmoidal ve doğrusal olmayan modeller kullanılarak bileşiğin pKa değeri belirlenmiştir. Hidrofilik özellikte olan favipiravirin su ortamındaki pKa değeri, mobil faz pKa değerleri ve asetonitrilin makroskopik sabitleri (mol kesri, dielektrik sabiti, vs.) kullanılarak hesaplanmıştır. Hesaplanan bu önemli fizikokimyasal parametre literatürdeki deneysel çalışma ile elde edilen ilk veridir

Određivanje sastava monosaharida u kefiranu primjenom HPLC metode

Kefiran is an exopolysaccharide (EPS) produced by specific microorganisms in the kefir grain. In this research, kefir grain was activated in various carbon sources (glucose, galactose or lactose) containing medium. The monosaccharides composition of the formed kefiran were determined by a high performance liquid chromatography (HPLC). HPLC with refractive index (RI) detector was used in order to make qualitative and quantitative analysis of sucrose, glucose, galactose, arabinose, xylose, and ribose present in kefiran. Also, the physical properties of differently kefiran formed were determined. The amount of kefiran in the control group and in the sample from the galactose containing medium were determined to be 511.00 and 610.55 mg/L, respectively. The kefiran form obtained from the medium containing galactose was more positively affected than in other media. The apparent viscosity, at a shear rate of 66.0 s-1of the kefiran produced in glucose containing medium, was determined to be 29.2 mPas. The surface morphologies of different kefirans were analysed and roughness parameters were determined by atomic force microscopy (AFM); the maximum height of lumps ranged from 16.80 to 22.10 nm. In this study, of sucrose, glucose, galactose, arabinose, xylose, and ribose were found in sugar composition in all kefiran samples.Kefiran je egzopolisaharid (EPS) kojeg proizvode specifični mikroorganizmi sadržani u kefirnom zrnu. U ovom je radu kefrno zrno aktivirano u medijima koji su sadržavali različite izvore ugljika (glukoza, galaktoza ili laktoza). Sastav monosaharida u kefiranu koji je tako nastao određivan je primjenom tekućinske kromatografije visoke djelotvornosti (HPLC). U svrhu kvantitativnog i kvalitativnog određivanja saharoze, glukoze, galaktoze, arabinoze, ksiloze i riboze u kefiranu korišten je HPLC s detektorom za indeks refrakcije (RI). Također su određivana i fizikalna svojstva različitih vrsta kefirana. Količina kefirana nastalog u kontrolnom uzorku te u uzroku medija s galaktozom bio je 511,00 odnosno 610,55 mg/L. Kefiran nastao u mediju s galaktozom pokazao je više statistički pozitivnih utjecaja u usporedbi s ostalim ispitivanim uzorcima. Prividna viskoznost kefirana iz medija s galaktozom određivana je pri brzini smicanja 66,0 s-1 i iznosila je 29,2 mPas. Od morfoloških svojstava određivana je hrapavost površine različitih vrsta kefirana primjenom mikroskopije atomskom silom (AFC) pri čemu je maksimalna visina grumena iznosila između 16,80 i 22,10 nm. U ovom istraživanju utvrđena je prisutnost saharoze, glukoze, galaktoze, arabinosze, ksiloze i riboze u svim uzrocima kefirana

Asetonitril-Su İkili Karışımlarında Piroksikam ve Tenoksikam'ın Potansiyometrik pKa Tayini

İyonlaşma sabiti (pKa) çözünebilirlik sınırlaması olmaksızın doğru tahmin edilebilen parametrelerden birisidir. Sunulan bu çalışmada, piroksikam ve tenoksikamın asit- baz davranışı çalışılmıştır. Potansiyometrik metot kullanılarak, piroksikam ve tenoksikamın pKa değerleri asetonitril-su ikili karışımlarının farklı yüzdelerinde tayin edilmiştir (asetonitril içeriği hacimce % 30 ile 45 arasında). Bu bileşiklerin sudaki pKa değerleri mol kesri ve Yasuda-Shedlovsky eşitlikleri kullanarak hesaplanmıştır. Deneysel pKa değerleri SPARC and Marvin Sketch paket programlarından türetilmiş tahmini değerlerle karşılaştırılmıştır

Pancreatic Metastasis of High-Grade Papillary Serous Ovarian Carcinoma Mimicking Primary Pancreas Cancer: A Case Report

Introduction. Reports of epithelial ovarian carcinomas metastatic to the pancreas are very rare. We herein present a metastasis of high grade papillary serous ovarian cancer to mid portion of pancreas. Case. A 42-year-old patient was admitted with a non-specified malignant cystic lesion in midportion of pancreas. She had a history of surgical treatment for papillary serous ovarian adenocarcinoma. A cystic lesion was revealed by an abdominal computerized tomography (CT) performed in her follow up . It was considered as primary mid portion of pancreatic cancer and a distal pancreatectomy was performed. The final pathology showed high-grade papillary serous adenocarcinoma morphologically similar to the previously diagnosed ovarian cancer. Discussion. Metastatic pancreatic cancers should be considered in patients who present with a solitary pancreatic mass and had a previous non-pancreatic malignancy. Differential diagnosis of primary pancreatic neoplasm from metastatic malignancy may be very difficult. A biopsy for tissue confirmation is required to differentiate primary and secondary pancreatic tumors. Although, the value of surgical resection is poorly documented, resection may be considered in selected patients. Conclusion. Pancreatic metastasis of ovarian papillary serous adenocarcinoma has to be kept in mind when a patient with pancreatic mass has a history of ovarian malignancy

Klinik Özellikleri Farklı İki Herpetik Özofajit Olgusu

Herpetik özofajit en sık rastlanan viral özofajittir. Genellikle malignite veya AIDS hastaları ile immünsüpresif tedavi alan immünyetmezlikli hastalarda görülür ancak immünyetmezliği olmayan hastalarda da bildirilmiştir. Endoskopik görünümü kandidiazis düşündürebileceği gibi maligniteyle karışabilir. Bu farklı klinik tabloları sergileyen herpetik özofajitte histopatolojik özellikler iki olgu ile sunulacaktır. Bronşiolitis obliterans nedeniyle inhaler steroid kulanmaya başladıktan 3 hafta sonra yutma güçlüğü nedeniyle başvuran elli bir yaşında erkek hastada endoskopik değerlendirmede özofagus Z-çizgisi distalinde geniş ülserler görüldü. İkinci olgu lupus nefritine bağlı kronik böbrek yetmezliği nedeniyle 3 yıldır hemodiyaliz tedavisi alan elli altı yaşında kadın hastadır. Son iki aydır oral steroid kullanan hastanın yutma güçlüğü olması nedeniyle endoskopi uygulandı. Tüm özofagusta hemoraji odakları içeren ülserler saptandı. Her iki olguda biyopsilerde kısmen ülsere özofageal skuamöz epiteli de infiltre eden yoğun karışık tipte iltihap hücreleri ve multinükleer dev hücreler arasında halo ile çevrili intranükleer inklüzyonlar içeren epitelyal hücreler görüldü. Malignite düşündürecek bulgu görülmedi, olgular herpetik özofajit olarak kabul edildi. İmmünyetmezlikli hastalarda olduğu gibi immünyetmezliği olmayan hastalarda da görülebileceğinden ve endoskopik olarak maligniteyle karışabilecek ülserlere neden olduğundan yutma güçlüğü olan hastalarda herpes simpleks özofajiti ayırıcı tanıda akla gelmelidir

Optimization of RPLC Conditions for Quantitative Analysis of Atorvastatin and Rosuvastatin in Pharmaceutical Dosage Form

Abstract: In this study, a simple reverse phase liquid chromatographic (RPLC) method has been developed and subsequently validated for simultaneous determination of atorvastatin (ATV) and rosuvastatin (RSV). The column used was X Terra C18, (250 mm x 4.6 mm I.D., 5µm) with flow rate of 1 mL min-1 using photodiode array detection at 244 nm. The described method was linear over a concentration range of 3-13 µg mL-1 and 4-14 µg mL-1 for the assay of ATV and RSV respectively. Losartan was used as internal standard (IS) in the experiment. The limit of detection (LOD) values for ATV and RSV were found to be 0.133 and 0.221 µg mL-1 respectively. Limit of quantification (LOQ) for ATV and RSV were found to be 0.473 and 0.670 µg mL-1, respectively. The results of the study showed that the proposed RPLC method is useful for the routine determination of ATV and RSV and in their pharmaceutical dosage form. Keywords: Method optimization, validation, simultaneous determination, atorvastatin, rosuvastatin İlaç Dozaj Formunda Atorvastatin ve Rosuvastatinin kantitatif analizi için RPLC koşullarının optimizasyonu Özet: Bu çalışmada, atorvastatin (ATV) ve rosuvastatinin (RSV) eş zamanlı tayini için ters faz sıvı kromatografi (RPLC) metodu geliştirilmiş ve valide edilmiştir. Ayırmada X Terra C18 (250 mm x 4,6 mm, 5µm) kolon kullanılmış ve 244 nm’ de yürütülen çalışmada akış hızı 1 mL dakika-1 olarak belirlenmiştir. Tanımlanan metodun doğrusal aralığı ATV için 3-13 µg mL-1, RSV için 4-14 µg mL-1olarak belirlenmiştir. Deneyde iç standart (IS) olarak Losartan kullanılmıştır. ATV ve RSV için dedeksiyon limiti (LOD) değerleri sırasıyla 0,133 ve 0,221 µg mL-1 olarak hesaplanmıştır. Kantitasyon limiti (LOQ) değerleri ise ATV ve RSV için sırasıyla 0,473 ve 0,970 µg mL-1 olarak tayin edilmiştir. Elde edilen sonuçlara bakılarak, önerilen RPLC metodu ATV, RSV ve bunların farmasötik dozaj formlarının rutin analizlerinde kullanılabilir olduğu gözlemlenmiştir. Anahtar Kelimeler: Metot optimizasyonu, validasyon, eş zamanlı tayin, atorvastatin, rosuvastati

Exogenous ascorbic acid mitigates accumulation of abscisic acid, proline and polyamine under osmotic stress in maize leaves

The effects of osmotic stress (polyethylene glycol, PEG 6000) and exogenous ascorbic acid (ASC) on abscisic acid (ABA), some osmolytes (proline and polyamine), and gene expression of polyamine metabolic enzymes arginine decarboxylase (ADC), S-adenosylmethionine decarboxylase (SAMDC) and polyamine oxidase (PAO1) were assessed in the leaves of Zea mays L. seedlings. ASC (0.1 mM) was hydroponically applied to detached maize seedlings. ASC application scavenged endogenous hydrogen peroxide level and ameliorated leaf water status and stomatal conductance under osmotic stress. Lipid peroxidation, ABA and osmolyte accumulation were mitigated by ASC treatment. For osmolytes, the alleviation of polyamine accumulation was more obvious than that of the proline. Therefore, gene expressions of polyamine metabolic enzymes were investigated. Compared to control seedlings, down-regulation of SAMDC and ADC gene expressions were determined in ASC ? PEG-applied seedlings while PAO1 gene expression increased. These results indicated that exogenous ASC influenced polyamine metabolism. ASC application under the osmotic stress ameliorated osmotic solute levels and ABA concentration in maize

Immunohistochemical and morphologic findings in columnar cell lesions of the breast

Background: Columnar cell lesions (CCLs) with or without atypia frequently coexist with invasive or in situ breast carcinomas. In this study, 39 mastectomy specimens containing CCLs coexisting with invasive carcinomas were retrospectively analyzed for cellular characteristics and structural pattern of CCL neighboring the tumor. Materials and Methods: The expression of estrogen receptor (ER), progesterone receptor (PR), and p53 antibodies in CCL and coexisting invasive tumors, type of invasive tumor, histopathologic grade, and presence of atypia in CCL have been studied. Results: Sixteen (41%) of all CCLs were with atypia, whereas 23 (59%) of them were without atypia. No correlations were found between the presence of CCLs with atypia and either the morphologic type of carcinoma or histopathologic grade of the tumors. Presence of atypia in the CCL was not correlated with the expression of p53 in the invasive tumors. CCLs without atypia dominated in Grade III tumors. The percentages of CCLs without atypia were also higher in both ER (−) and PR (−) tumors. Conclusions: CCL with atypia is generally considered to be a precursor of invasive carcinoma; however, in our study, CCLs without atypia more frequently coexisted with breast carcinoma