Multimodality imaging of intermediate lesions: Data from fractional flow reserve, optical coherence tomography, near-infrared spectroscopy-intravascular ultrasound

  Background: Fractional flow reserve (FFR) assesses a functional impact of the atheroma on the myocardial ischemia, but it does not take into account the morphology of the lesion. Previous optical coherence tomography (OCT), intravascular ultrasound (IVUS) and near-infrared spectroscopy (NIRS) studies presented their potential to detect vulnerable plaques, which is not possible by FFR assessment. With the following study, the intermediate lesions were assessed by FFR, OCT and combined NIRS-IVUS imaging to identify plaque vulnerability. Methods: Thirteen intermediate lesions were analyzed simultaneously by FFR, OCT and combined NIRS-IVUS imaging. Results: Two lesions were found to have FFR ≤ 0.80 (0.65 and 0.76). The other 11 lesions had FFR > 0.80 with a mean FFR 0.88 ± 0.049. Two lesions with FFR ≤ 0.80 had plaque burden (PB) > 70% and minimal lumen area (MLA) < 4 mm2, but neither of these 2 lesions were identified as OCT de­fined thin fibrous cap atheroma (TCFA), or NIRS-IVUS possible TCFA. Among the other 11 lesions with FFR > 0.80, 8 were identified as OCT-defined TCFA, 4 had PB > 70%, 6 had MLA < 4 mm2, 2 had both PB > 70% and MLA < 4 mm2, 3 lesions were identified as NIRS-IVUS possible TCFA, and 4 lesions had lipid core burden index > 400. Conclusions: The FFR-negative lesions pose traits of vulnerability as assessed simultaneously by IVUS, OCT and NIRS imaging.

Serce sportowca w obrazie echokardiograficznym

Wstęp: Wyniki pomiarów echokardiograficznych u zawodników wyczynowo uprawiających sport porównano z wynikami osób aktywnych fizycznie. Materiał i metody: Badaniem objęto 96 sportowców wyczynowych. Uwzględniając uprawianą dyscyplinę, podzielono ich na wykonujących wysiłki statyczne (S), dynamiczne (D) oraz mieszane (SD). Oceniając osiągane wyniki, zawodników podzielono na mistrzów świata (MŚ), mistrzów Europy (ME) i mistrzów Polski (MP). Grupę kontrolną (K) stanowiło 30 studentów AWF nietrenujących wyczynowo. U wszystkich osób wykonano badania echokardiograficzne i oceniono wymiary serca, kurczliwość i czynność rozkurczową lewej komory. Wyniki: Uwzględniając rodzaj wykonywanego wysiłku, w grupie S obserwowano mniejszy wymiar skurczowy lewej komory w stosunku do grup D i DS (odpowiednio 28,9 mm vs. 32,2 mm i 32,7 mm), natomiast masa lewej komory była większa w grupie D w stosunku do grupy K (273 g vs. 219 g). Czas relaksacji izowolumetrycznej (IVRT) we wszystkich grupach badanych był dłuższy w stosunku do grupy K (82–83 ms vs. 74 ms). Średnie ciśnienie w tętnicy płucnej (MPAP) w grupie S i DS było niższe w stosunku do grup D i K (odpowiednio 11,8 i 11,1 vs. 15,5 i 17,4 mm Hg). Uwzględniając podział sportowców według osiąganych wyników, masa lewej komory była większa w grupie MŚ w stosunku do grupy K (261 g vs. 219 g), IVRT był dłuższy w grupie MP w stosunku do grupy K (83 ms vs. 74 ms), a MPAP było niższe w grupach MP i ME w stosunku do grupy K (odpowiednio 11,4 i 13,1 vs. 17,4 mm Hg). Wnioski: Stwierdzono odrębności serca sportowca w obrazie echokardiograficznym w porównaniu z osobami aktywnymi fizycznie, zwłaszcza oceniając IVRT oraz MPAP. (Folia Cardiol. 2002; 9: 529–536

Wpływ wysiłku dynamicznego na dopplerowskie parametry czynności rozkurczowej lewej komory serca u pacjentów z jednonaczyniową chorobą wieńcową oraz u osób zdrowych

Wstęp: Celem pracy było porównanie wpływu wysiłku dynamicznego na ergometrze rowerowym na wybrane dopplerowskie parametry globalnej czynności rozkurczowej lewej komory serca u pacjentów z chorobą wieńcową jednonaczyniową oraz osób zdrowych. Materiał i metody: W badaniu wzięło udział 135 osób. U 84 badanych na podstawie koronarografii stwierdzono jednonaczyniową chorobę wieńcową. U 51 osób, skierowanych na diagnostykę inwazyjną serca z powodu podejrzenia choroby wieńcowej, obraz naczyń wieńcowych był prawidłowy. Osoby te stanowiły grupę kontrolną. U wszystkich badanych dokonano echokardiograficznego pomiaru wybranych dopplerowskich parametrów globalnej czynności rozkurczowej lewej komory serca w spoczynku, a następnie po obciążeniu wysiłkiem na ergometrze rowerowym. Wyniki: Stwierdzono istotną statystycznie różnicę pomiędzy wartościami niektórych parametrów globalnej funkcji rozkurczowej lewej komory serca mierzonych w spoczynku u pacjentów z chorobą jednonaczyniową oraz osób zdrowych. Wartość wskaźnika E/A była istotnie mniejsza, a czas deceleracji fali E (tdecE) i czas relaksacji izowolumetrycznej (IVRT) znamiennie dłuższe u pacjentów z chorobą jednonaczyniową niż u osób zdrowych (p < 0,05). U pacjentów z chorobą jednonaczyniową nie obserwowano istotnych zmian wartości parametrów czynności rozkurczowej pod wpływem wysiłku w porównaniu z wartościami wyjściowymi. U osób zdrowych wysiłek spowodował istotny wzrost wartości fali E, skrócenie tdecE oraz IVRT w stosunku do wartości stwierdzanych w spoczynku. Wnioski: W grupie chorych z potwierdzoną angiograficznie jednonaczyniową chorobą wieńcową nie obserwowano istotnych statystycznie zmian badanych parametrów czynności rozkurczowej pod wpływem obciążenia. (Folia Cardiol. 2004; 11: 101&#8211;109

Serce sportowca w obrazie echokardiograficznym

Wstęp: Wyniki pomiarów echokardiograficznych u zawodników wyczynowo uprawiających sport porównano z wynikami osób aktywnych fizycznie. Materiał i metody: Badaniem objęto 96 sportowców wyczynowych. Uwzględniając uprawianą dyscyplinę, podzielono ich na wykonujących wysiłki statyczne (S), dynamiczne (D) oraz mieszane (SD). Oceniając osiągane wyniki, zawodników podzielono na mistrzów świata (MŚ), mistrzów Europy (ME) i mistrzów Polski (MP). Grupę kontrolną (K) stanowiło 30 studentów AWF nietrenujących wyczynowo. U wszystkich osób wykonano badania echokardiograficzne i oceniono wymiary serca, kurczliwość i czynność rozkurczową lewej komory. Wyniki: Uwzględniając rodzaj wykonywanego wysiłku, w grupie S obserwowano mniejszy wymiar skurczowy lewej komory w stosunku do grup D i DS (odpowiednio 28,9 mm vs. 32,2 mm i 32,7 mm), natomiast masa lewej komory była większa w grupie D w stosunku do grupy K (273 g vs. 219 g). Czas relaksacji izowolumetrycznej (IVRT) we wszystkich grupach badanych był dłuższy w stosunku do grupy K (82&#8211;83 ms vs. 74 ms). Średnie ciśnienie w tętnicy płucnej (MPAP) w grupie S i DS było niższe w stosunku do grup D i K (odpowiednio 11,8 i 11,1 vs. 15,5 i 17,4 mm Hg). Uwzględniając podział sportowców według osiąganych wyników, masa lewej komory była większa w grupie MŚ w stosunku do grupy K (261 g vs. 219 g), IVRT był dłuższy w grupie MP w stosunku do grupy K (83 ms vs. 74 ms), a MPAP było niższe w grupach MP i ME w stosunku do grupy K (odpowiednio 11,4 i 13,1 vs. 17,4 mm Hg). Wnioski: Stwierdzono odrębności serca sportowca w obrazie echokardiograficznym w porównaniu z osobami aktywnymi fizycznie, zwłaszcza oceniając IVRT oraz MPAP. (Folia Cardiol. 2002; 9: 529&#8211;536

Wpływ wysiłku dynamicznego na dopplerowskie parametry czynności rozkurczowej lewej komory serca u pacjentów z jednonaczyniową chorobą wieńcową oraz u osób zdrowych

Wstęp: Celem pracy było porównanie wpływu wysiłku dynamicznego na ergometrze rowerowym na wybrane dopplerowskie parametry globalnej czynności rozkurczowej lewej komory serca u pacjentów z chorobą wieńcową jednonaczyniową oraz osób zdrowych. Materiał i metody: W badaniu wzięło udział 135 osób. U 84 badanych na podstawie koronarografii stwierdzono jednonaczyniową chorobę wieńcową. U 51 osób, skierowanych na diagnostykę inwazyjną serca z powodu podejrzenia choroby wieńcowej, obraz naczyń wieńcowych był prawidłowy. Osoby te stanowiły grupę kontrolną. U wszystkich badanych dokonano echokardiograficznego pomiaru wybranych dopplerowskich parametrów globalnej czynności rozkurczowej lewej komory serca w spoczynku, a następnie po obciążeniu wysiłkiem na ergometrze rowerowym. Wyniki: Stwierdzono istotną statystycznie różnicę pomiędzy wartościami niektórych parametrów globalnej funkcji rozkurczowej lewej komory serca mierzonych w spoczynku u pacjentów z chorobą jednonaczyniową oraz osób zdrowych. Wartość wskaźnika E/A była istotnie mniejsza, a czas deceleracji fali E (tdecE) i czas relaksacji izowolumetrycznej (IVRT) znamiennie dłuższe u pacjentów z chorobą jednonaczyniową niż u osób zdrowych (p < 0,05). U pacjentów z chorobą jednonaczyniową nie obserwowano istotnych zmian wartości parametrów czynności rozkurczowej pod wpływem wysiłku w porównaniu z wartościami wyjściowymi. U osób zdrowych wysiłek spowodował istotny wzrost wartości fali E, skrócenie tdecE oraz IVRT w stosunku do wartości stwierdzanych w spoczynku. Wnioski: W grupie chorych z potwierdzoną angiograficznie jednonaczyniową chorobą wieńcową nie obserwowano istotnych statystycznie zmian badanych parametrów czynności rozkurczowej pod wpływem obciążenia. (Folia Cardiol. 2004; 11: 101&#8211;109

Percutaneous transluminal renal angioplasty as a continuation of revascularisation treatment of atherosclerotic lesions - case report

W pracy przedstawiono przypadek 72-letniego mężczyzny z chorobą niedokrwienną serca oraz z nadciśnieniem tętniczym niepoddającym się leczeniu farmakologicznemu. Na podstawie badania angiograficznego u chorego stwierdzono istotne, rozsiane zmiany miażdżycowe w tętnicach wieńcowych oraz obustronne zwężenie tętnic nerkowych. Chorego zakwalifikowano do leczenia kardiochirurgicznego, a w drugim etapie wykonano skuteczny zabieg przezskórnej angioplastyki lewej tętnicy nerkowej. W przeprowadzonych po kilku miesiącach badaniach kontrolnych wykazano dobrą odpowiedź na stosowane leczenie hipotensyjne oraz zdecydowanie lepszą kontrolę ciśnienia tętniczego.A case of 72-year old man with coronary heart disease and hypertension resistant to pharmacological treatment is presented. During invasive diagnostic procedures the significant disseminated atherosclerotic lesions of coronary arteries and bilateral renal arteries stenosis were evaluated. Successful treatment based on coronary artery bypass surgery and then percutaneous transluminal renal angioplasty was performed. After several months of follow-up a good response to pharmacological treatment with better control of blood pressure was revealed

In Vitro Photodynamic Therapy with Chlorin e6 Leads to Apoptosis of Human Vascular Smooth Muscle Cells

Percutaneous coronary intervention has become the most common and widely implemented method of heart revascularization. However, the development of restenosis remains the major limitation of this method. Photodynamic therapy (PDT) recently emerged as a new and promising method for the prevention of arterial restenosis. Here the efficacy of chlorin e6 in PDT was investigated in vitro using human vascular smooth muscle cells (TG/HA-VSMCs) as one of the cell types crucial in the development of restenosis. PDT-induced cell death was studied on many levels, including annexin V staining, measurement of the generation reactive oxygen species (ROS) and caspase-3 activity, and assessment of changes in mitochondrial membrane potential and fragmentation of DNA. Photosensitization of TG/HA-VSMCs with a 170 μM of chlorin e6 and subsequent illumination with the light of a 672-nm diode laser (2 J/cm2) resulted in the generation of ROS, a decrease in cell membrane polarization, caspase-3 activation, as well as DNA fragmentation. Interestingly, the latter two apoptotic events could not be observed in photosensitized and illuminated NIH3T3 fibroblasts, suggesting different outcomes of the model of PDT in various types of cells. The results obtained with human VSMCs show that chlorin e6 may be useful in the PDT of aerial restenosis, but its efficacy still needs to be established in an animal model

Pericarditis as a consequence and first symptom of microcellular lung carcinoma - a case report

Abstract: A case of a patient suffering from Streptococcal suppurative pericarditis with cardiac tamponade and acute renal failure as a first symptom of disseminated lung cancer is presented. The examination of pericardial fluid only confirmed Streptococcal infection as a cause of exsudative pericarditis. The neoplasmatic cells were not found in the examined fluid. Next, chest CT and bronchoscopy were performed due to the lack of clinical improvement, recurrence of severe pericardial effusion and enlargement of the upper mediastinum found on chest radiogram. CT and bronchoscopy allowed to establish the final diagnosis - disseminated lung cancer

In vitro photodynamic diagnosis of atherosclerotic wall changes with the use of mono-l-aspartyl chlorin e6. A preliminary report

Background: Although several methods for atherosclerosis detection are available, none of them seems to be accurate enough to identify the vulnerable atheromatous plaque. Photodynamic diagnosis (PDD) and therapy (PDT) - a new method evaluated for neoplasm treatment, is a modern approach for detecting and treating atherosclerosis.Aim: To asses in vitro the capability of PDD with the use of chlorin e6 to detect atherosclerotic plaque and the usefulness of this method as a feedback system for photoangioplasty treatment.Methods: 30 specimens of human aorta and 15 specimens of human coronary arteries were examined. The samples were soaked with chlorin e6 and then washed out. The luminescence spectra were then collected. All samples were examined with light microscopy.Results: Tissue fluorescence is seen as green light. We noted a very strong red fluorescence of chlorin e6 originating from lipid-rich plaque. We established a quantitative factor (R) which is the ratio of chlorin e6 red intensity in its 660 nm maximum to the area of green luminescence centred at 515 nm. The highest value of R was reached at the atheromatous samples, followed by calcified and normal ones R2=3.51&#177;0.62, R3=1.63&#177;0.31, and R1=1.51&#177;0.15, respectively. A statistically significant difference was noted between groups two and one, and between groups two and three (R2=3.51&#177;0.62 vs. R3=1.63&#177;0.31,