Robuustheid in een samengesteld mobiliteitssysteem; over tijdelijke optima en gelaagde bestuurskundige uitdagingen

Zowel in mobiliteitsonderzoek als in de beleidspraktijk valt er recentelijk een onmiskenbaar streven naar 'robuustheid' waar te nemen. Dit streven is vaak een reactie op een als zeer dynamisch ervaren omgeving. Het is daarbij echter opvallend dat er zeer uiteenlopende invullingen aan dit concept worden gegeven. Dit roept de vraag op of het concept ‘robuustheid’ wel van toegevoegde waarde is voor het bestuur in het mobiliteitsdomein. Maar vooral roept het de vraag op hoe het dat kan zijn. In deze bijdrage wordt geredeneerd vanuit de complexiteit van een samengesteld mobiliteitssysteem: De gehanteerde premisse is dat pogingen om mobiliteit te sturen of te beïnvloeden plaatsvinden in dynamische en slechts deels controleerbare omgevingen. Het streven naar robuustheid is zo beschouwd dus begrijpelijk, maar ook inherent moeizaam. De centrale vraag die moet worden beantwoord is: “Hoe kan het concept ‘robuustheid’ helpen richting te geven aan het handelen in een samengesteld, gelaagd en padafhankelijk mobiliteitssysteem?” De vraag wordt beantwoord vanuit een theoretische reflectie op de verschillende verschijningsvormen en interpretaties van ‘robuustheid’. Vanuit onze empirie (in zowel weg, water als rail) komt dan naar voren dat robuustheid soms meer en soms minder dynamisch wordt ingevuld, dat soms fysieke, soms juist sociale dimensies worden benadrukt, en dat het onder uiteenlopende randvoorwaarden wordt vormgegeven. Daarbij valt ook op dat robuustheid in deelsystemen niet altijd tot algehele robuustheid leidt, en vaak deeloplossingen biedt. Sterker nog, in de meer omvattende analyses van het mobiliteitssysteem is de systemische robuustheid eerder deel van het probleem dan de oplossing. Op ‘robuustheid’ gericht mobiliteitsbeleid betreft gewoonlijk het managen van deelsystemen. Deze doorgaans lokale en tijdelijke robuustheid zal bijsturing, onderhoud en aanpassing vergen. Maar daarbij zal ook beseft moeten worden dat deze robuustheid gelijktijdig weer deel uitmaakt van een gelaagd, vervlochten en in sommige opzichten ook wel hardnekkig mobiliteitssysteem

Balancing the Quantitative and Qualitative Aspects of Social Network Analysis to Study Complex Social Systems

Social Network Analysis (SNA) can be used to investigate complex social systems. SNA is typically applied as a quantitative method, which has important limitations. First, quantitative methods are capable of capturing the form of relationships (e.g. strength and frequency), but they are less suitable for capturing the content of relationships (e.g. interests and motivations). Second, while complex social systems are highly dynamic, the representations that SNA creates of such systems are often static. These limitations can be overcome by balancing a quantita- tive approach to SNA with a qualitative approach. In the article two different approaches that seek this balance are demonstrated. The illustrations show that in this combination quantitative SNA is most useful for revealing system-level patterns, but that a deeper understanding of the mechanisms that produce these patterns is more easily achieved through the interpretation of qualitative data

The Emergence of Metropolitan Governance: A coevolutionary analysis of the life-and-death cycles of metropolitan governance in the Amsterdam metropolitan region

This article develops an explanation for the emergence of metropolitan governance in the Amsterdam metropolitan region. A coevolutionary framework is deployed to analyze how the governance system developed between 1982 and 2009. Data was gathered from 43 policy docu- ments, over 150 newspaper articles and 14 semi-structured interviews. The analysis focuses on the workings of selection pressures and the adaptive processes. It shows that metropolitan gov- ernance evolves in a punctuated fashion when fitness with the environment is lost and when the governance system’s ability to absorb selection pressures has eroded

Internationale Vergleichsstudie zum Eisenbahnstörungsmanagement

International comparison of rail disruption managemen

International comparison of rail disruption management

Internationale Vergleichsstudie zum Eisenbahnstörungsmanagemen

Tipping point: kanteling en terugslag in Rotterdam

Stedelijke ontwikkeling wordt vaak gezien als de uitkomst vanplanmatige en doelgerichte interventies in de fysieke en socialestructuren van een stad. De feitelijke ontwikkeling lijkt echtervaak meer een toevallige samenkomst van omstandigheden daneen vooruitgedacht plan. Rotterdam is hierin geen uitzondering,waar interne sturing en externe dynamiek geregeld zorgen vooronverwachte uitkomsten die de originele situatie ruw kunnen doenkantelen. Deze bijdrage richt zich op de onverwachte wendingen diestedelijke ontwikkeling kenmerken en daardoor onvoorspelbaarmaken. Aan de hand van het begrip tipping point of kantelpuntworden deze wendingen in vijf casussen verkend.info:eu-repo/semantics/publishe

Coördinatie in complexe systemen

We zijn ons pas bewust van onze afhankelijk van grote infrastructurele systemen op momenten dat deze het af laten weten. Tegelijkertijd zijn deze systemen door privatisering en verzelfstandiging steeds meer gefragmenteerd geraakt. In dit artikel willen wij inzicht geven in de complexiteit van het Nederlandse spoorsysteem en duidelijk maken waarom het in een dergelijk systeem zo moeilijk is om calamiteiten te voorkomen. Dit doen wij middels een reconstructie van de buitengebruikname van wissels en sporen op 19 februari 2014i. Op deze dag raakte het proces van buitengebruikname stuurloos, met als gevolg dat het treinverkeer rond Den Haag abrupt stil kwam te liggen. Aan de hand van het begrip sensemaking laten wij zien waarom de verschillende betrokkenen in het spoorsysteem er niet in slaagden om tot een gezamenlijke beeldvorming te komen en een gecoördineerde afschaling van de treindienst onmogelijk werd.We are only fully aware of our dependency on large scale technical infrastructure systems when they fail to provide reliable services. Yet, at the same time we have witnessed the dismantling of the organizations providing these services due to privatization and liberalization policies. In this article we provide insight into the complexity of managing these now networked systems consisting of several private and publ

Mapping and characterization of novel parthenocarpy QTLs in tomato

Parthenocarpy is the development of the fruit in absence of pollination and/or fertilization. In tomato, parthenocarpy is considered as an attractive trait to solve the problems of fruit setting under unfavorable conditions. We studied the genetics of parthenocarpy in two different lines, IL5-1 and IVT-line 1, both carrying Solanum habrochaites chromosome segments. Parthenocarpy in IL5-1 is under the control of two QTLs, one on chromosome 4 (pat4.1) and one on chromosome 5 (pat5.1). IVT-line 1 also contains two parthenocarpy QTLs, one on chromosome 4 (pat4.2) and one on chromosome 9 (pat9.1). In addition, we identified one stigma exsertion locus in IL5-1, located on the long arm of chromosome 5 (se5.1). It is likely that pat4.1, from IL5-1 and pat4.2, from IVT-line 1, both located near the centromere of chromosome 4 are allelic. By making use of the microsynteny between tomato and Arabidopsis in this genetic region, we identified ARF8 as a potential candidate gene for these two QTLs. ARF8 is known to act as an inhibitor for further carpel development in Arabidopsis, in absence of pollination/fertilization. Expression of an aberrant form of the ArabidopsisARF8 gene, in tomato, has been found to cause parthenocarpy. This candidate gene approach may lead to the first isolation of a parthenocarpy gene in tomato and will allow further use in several crop species