Ocena ryzyka demencji wśród osób starszych w praktyce pielęgniarskiej

Introduction. Among the elderly, a high number of patients suffer from diseases related to their age increase. Currently extended life expectancy allows us to predict that dementia will intensify due to the increase in the number of elderly people.Aim. The aim of the study was to determine the risk of dementia in a group of seniors residing in the home environment.Material and Methods. The research was conducted amongsts 518 elderly people covered by long-term home care in the Lubelskie and Mazowieckie voivodships. The research employed the Nurses’ Observation Scale for Geriatric Patients.Results. When assessing the respondents using the NOSGER scale, their overall evaluation amounted to 80.64 ± 22.39 points. The respondents functioned best in the field of disturbing behavior (8.67 ± 3.04 points), whereas the IADL was rated the lowest (17.41 ± 4.75 points).Conclusions. The examined respondents presented reduced functional efficiency. Simultaneously, they were characterized by a low risk of dementia. Moreover, education significantly differentiated the functional efficiency of examined seniors. (JNNN 2022;11(1):27–30)Wstęp. Wśród osób starszych wzrasta liczba pacjentów chorujących na schorzenia których ryzyko wzrasta wraz z wiekiem. Aktualnie zachodzące procesy demograficzne pozwalają przewidywać, że częstość występowania otępienia będzie wzrastać wraz ze wzrostem liczby osób starszych.Cel. Celem badań było określenie ryzyka demencji w grupie seniorów przebywających w środowisku domowym.Materiał i metody. Badania przeprowadzono w grupie 518 osób w podeszłym wieku, objętych domową opieką długoterminową, na terenie województwa lubelskiego i mazowieckiego. Badania przeprowadzono za pomocą skali NOSGER.Wyniki. Dokonując oceny badanych skalą NOSGER stwierdzono, że wynik oceny kształtował się na poziomie średniej 80,64 ± 22,39 pkt. Badani najlepiej funkcjonowali w zakresie zachowań zakłócających (8,67 ± 3,04 pkt.), a najgorzej oceniono IADL (17,41 ± 4,75 pkt.).Wnioski. Badana grupa osób w podeszłym wieku wykazywała obniżoną sprawność funkcjonalną. Jednocześnie występowało u nich niewielkie ryzyko zaburzeń o charakterze demencyjnym. Wykształcenie istotnie różnicowało sprawność funkcjonalną seniorów. (PNN 2022;11(1):27–30

Edukacja zdrowotna w chorobach psychicznych. Opieka pielęgniarska w zaburzonym obrazie ciała

In accordance with the presumptions of contemporary health education, it is necessary to ensure cooperation between the nurse and doctors, teachers, dietary experts, psychologists, decision-makers, and scientists, in order to create a health-promoting community that also takes into account cultural differences.Psycho-education means educating people on mental health, creating individual ways of coping with challenges of everyday life, and independently searching for ways of self-development and self-cognition. All psycho-educational tasks should combine with positive thinking that leads to faith, optimism, and hope, and allows for defeating ones weaknesses. The nurse, as the therapeutic team member, plays a key role both in psycho-education and rehabilitation of mentally ill patients. Thanks to the regular contact with the patient and his or her family and accompanying them during everyday activities, the nurse can assess the patient’s problems and influence the constructive behaviour transformation of the patient and their closest environment. While considering the variety of problems and the scheme of caring activities, we should be aware that each patient requires an individual approach since the course of mental disorders is predictable only to a limited extent.Aim of the study is to present knowledge of the nursing care of the patient in a disturbed body image based on current scientific knowledge.Zgodnie z założeniami nowoczesnej edukacji zdrowotnej opieka nad pacjentem wymaga współpracy pielęgniarki z lekarzami, pedagogami, dietetykami, psychologami, decydentami i naukowcami — w myśl tworzenia wspólnoty na rzecz zdrowia wraz z uwzględnieniem jej odrębności kulturowych. Psychoedukacja to edukacja w zakresie zdrowia psychicznego, tworzenie przez człowieka własnych sposobów radzenia sobie z trudnościami życia codziennego, samodzielne poszukiwanie dróg samodoskonalenia i poznawania siebie. Wszystkie zadania psychoedukacyjne mają za zadanie łączyć się z pozytywnym myśleniem, które pociąga za sobą wiarę, optymizm i nadzieję, pozwala na przezwyciężenie własnych słabości. Zarówno w psychoedukacji, jak i rehabilitacji chorych psychicznie bardzo ważną rolę odgrywa pielęgniarka — członek zespołu terapeutycznego. Ze względu na stały kontakt z pacjentem i jego rodziną, a także towarzyszenie pacjentowi w jego codziennych czynnościach, maona okazję do oceny jego problemów oraz ma realny wpływ na konstruktywne przeobrażenie postawy jego i środowiska. Rozważając różnorodność problemów oraz schemat działań opiekuńczych, trzeba mieć świadomość, że do każdego pacjenta należy podejść indywidualnie, ponieważ przebieg zaburzeń psychicznych jest przewidywalny tylko w ograniczonym stopniu. Celem pracy jest przedstawienie wiedzy dotyczącej opieki pielęgniarskiej chorego w zaburzonym obrazie ciała na podstawie aktualnej wiedzy naukowej

Standard edukacji pielęgniarskiej wobec pacjentów z zakresu medycyny podróży

Wstęp. Medycyna podróży jest to nowa gałąź medycyny powstała z potrzeby dostarczenia swoistej wiedzy osobom podróżującym orazlekarzom i pielęgniarkom. Niewątpliwym zjawiskiem jest lawinowo rosnąca liczba osób podróżujących corocznie w skali globalnej, ogólnoświatowej.W ostatnich latach coraz częściej podróżują także dzieci, nawet te najmłodsze w wieku niemowlęcym. Koniecznym stało się więcdla pracowników ochrony zdrowia zwracanie większej uwagi na problemy dotyczące podróży i profesjonalne podejście do turysty/pacjenta,co pomoże zapobiec powstaniu wielu chorobom oraz groźnemu rozprzestrzenieniu się choroby w społeczeństwie, a nawet śmierci pacjenta.Cel pracy. Celem pracy było opracowanie standardu edukacji pielęgniarskiej wobec pacjentów z zakresu medycyny podróży.Materiał i metody. Standard został opracowany zgodnie z zaleceniami Europejskiego Ruchu na Rzecz Zapewnienia Jakości — EuroQuan(The European Quality Assurance Network), według teorii Danabediana i oparty na założeniach „Koła Langa”.Wyniki. Opracowano standard, który uwzględnia edukację pacjentów z zakresu medycyny podróży.Wnioski. Należy jak najszybciej wprowadzić i upowszechnić w praktyce zdrowotnej prezentowany standard edukacji pielęgniarskiej.Problemy Pielęgniarstwa 2013; 21 (1): 1–

Knowledge of travel medicine possessed by students of nursing in Podlaskie voivodship — a quantitative study

Wstęp. Na przestrzeni ostatnich lat, według aktualnych danych Światowej Organizacji Turystyki, rocznie ponad 150 mln podróżujących odwiedza kraje rozwijające się. Istotną rzeczą dla pracowników ochrony zdrowia, w tym pielęgniarek, którzy coraz częściej są narażeni na stykanie się z klientami/pacjentami bądź chcącymi wyjechać w daleką podróż, bądź z niej powracającymi, jest posiadanie odpowiedniej wiedzy w zakresie medycyny podróży. Cel pracy. Celem pracy było badanie wiedzy studentów pielęgniarstwa w województwie podlaskim z zakresu medycyny podróży. Materiał i metody. Badanie przeprowadzono na podstawie kwestionariusza ankiety własnej konstrukcji w grupie 195 studentów pielęgniarstwa Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku. Wyniki. Najbardziej popularnym źródłem informacji dla podróżujących według 81,5% studentów okazał się Internet. Większość ankietowanych studentów (80%) uważała, że istnieje potrzeba wykonania pewnych czynności przygotowawczych przed podróżą do krajów tropikalnych i, według 66,7% studentów, szczepienia ochronne, lecz co czwarta osoba nie potrafiła podać ani jednej zasady profilaktyki przed podróżą. Większość ankietowanych pielęgniarek (88,2%) nie brała udziału w edukowaniu pacjentów przed podróżą. Ponad 44% studentów nie było przekonanych co do własnych możliwości i wiedzy w zakresie przekazywania informacji na temat medycyny podróży. Występował istotny statystycznie związek pomiędzy wiekiem (p = 0,0414, p = 0,0310), miejscem zamieszkania (p = 0,0305, p = 0,0415), wykształceniem (p = 0,0006, p = 0,0295, p = 0,0372, p = 0,0168, p = 0,0067), stażem pracy ( p = 0,0473, p = 0,0030, p =0,0055), zajmowanym stanowiskiem ( p =0,0460) studentów pielęgniarstwa a ich wiedzą z zakresu medycyny podróży. Wnioski. 1. Wiedza studentów pielęgniarstwa z zakresu medycyny podróży jest niewystarczająca. 2. Studenci pielęgniarstwa są zainteresowani poszerzaniem wiedzy z zakresu medycyny podróży. 3. Występuje istotny statystycznie związek pomiędzy wiekiem, miejscem zamieszkania, wykształceniem, stażem pracy, zajmowanym stanowiskiem a wiedzą studentów z zakresu medycyny podróży.Introduction. According to current data published by the World Tourism Organisation over 150 million travellers visit developing countries every year. For medical professionals, including nurses, it is important to have appropriate knowledge in the field, because their contact with patients setting off on a journey or returning from it are increasingly common. Purpose. To study the level of knowledge of travel medicine possessed by students of nursing in the Podlaskie voivodship. Material and methods. The study was based on a survey using a questionnaire constructed by the authors, on a group of 195 students of nursing at the Medical University in Białystok. Results. The Internet proved to be the most popular source of information for travellers, according to 81.5% of students. The majority of surveyed students (80%) believed that it is necessary to perform some preparatory actions before travelling to tropical countries. 66.7% of students mentioned prophylactic vaccination, but a quarter of them was unable to put forward any principles of prophylaxis before long travel. The majority of surveyed nurses (88.2%) have never participated in the pre-travel education of patients. Over 44% of students have not been convinced about their own skills and knowledge of travel medicine. There was a statistically significant correlation between nursing students’ age (p = 0.0414, p = 0.0310), place of living (p = 0.0305, p = 0.0415), level of education (p = 0.0006, p = 0.0295, p = 0.0372, p = 0.0168, p = 0.0067), professional experience ( p = 0.0473, p = 0.0030, p = 0.0055), position occupied ( p = 0.0460) and their knowledge of travel medicine. Conclusions. 1. The knowledge of travel medicine possessed by students of nursing is insufficient. 2. Students of nursing are interested in broadening their knowledge of travel medicine. 3. There is a statistically significant correlation between students’ age, place of living, level of education, professional experience, position occupied and knowledge of travel medicine. Nursing Topics 2012; 20 (3): 327–33

Wypalenie zawodowe wśród pielęgniarek pracujących w Wojewódzkim Szpitalu Specjalistycznym w Białej Podlaskiej

Introduction. Occupational burnout occurs in persons who are emotionally devoted to their work, among others in nurses. Taking responsibility for other people in need and suffering constitutes principle moral obligation of every nurse. Nurses show empathy, understanding, strong sense of responsibility for the results of their work and the sense of control over the therapeutic process. Constant readiness to help may be a cause of considerable pressure and stress. Aim. To determine the level of occupational burnout presented by nurses employed at the Regional Specialist Hospital in Biała Podlaska. Material and methods. The study, including nurses employed at the Regional Specialist Hospital in Biała Podlaska, was based on a diagnostic survey with validated Maslach Burnout Inventory (MBI). Participation in the survey was voluntary and anonymous. Results. Mean level of burnout in the study group amounted to 47.7 pts with standard deviation equal 17.6 pts. In every forth nurse, the level of burnout amounted to at least 61 pts, and the levels of emotional exhaustion, depersonalization and personal accomplishment were no less than 9, 28 and 35 pts, respectively. The vast majority of surveyed nurses (60%) presented with low levels of emotional exhaustion. High levels of depersonalization were documented in 30.4% of the respondents. Our participants presented with surprisingly unfavorable personal accomplishment scores. As many as 60% of them declared that they failed to achieve their objectives. Conclusions. Nurses employed at the Regional Specialist Hospital present with a moderate risk of occupational burnout.Wstęp. Wypalenie zawodowe dotyczy osób silnie zaangażowanych emocjonalnie w swoją pracę i do takich osób należą pielęgniarki. Przyjmowanie odpowiedzialności za drugiego człowieka w jego potrzebach i cierpieniach jest podstawową powinnością moralną pielęgniarki. Empatia i zrozumienie, wysoka odpowiedzialność za wyniki swojej pracy oraz poczucie kontroli nad procesem leczenia to cechy pielęgniarki. Ciągła gotowość do niesienia pomocy może wytwarzać ogromne presje i być przyczyną stresu. Cel. Celem pracy była ocena wypalenia zawodowego pielęgniarek pracujących w Wojewódzkim Szpitalu Specjalistycznym w Białej Podlaskiej. Materiał i metody. Badania przeprowadzono wśród pielęgniarek pracujących w Wojewódzkim Szpitalu Specjalistycznym w Białej Podlaskiej. W badaniach wykorzystano metodę sondażu diagnostycznego z wykorzystaniem standaryzowanego kwestionariusza wypalenia zawodowego MBI (Maslach Burnout Inventory) według Maslach. Udział w badaniu pielęgniarek był całkowicie dobrowolny i miał charakter anonimowy. Wyniki. Średni poziom zagrożenia wypaleniem wynosi 47,7 pkt. przy odchyleniu standardowym 17,6 pkt. U co czwartej pielęgniarki stwierdzono: poziom wypalenia zawodowego nie niższy niż 61 pkt., wyczerpanie emocjonalne nie niższe jak 9 pkt., depersonalizację nie niższą niż 28 pkt., a poziom utraty poczucia dokonań osobistych nie niższy niż 35 pkt. Zdecydowana większość ankietowanych pielęgniarek — 60% ocenia poczucie wyczerpania emocjonalnego na poziomie niskim. Wysokie poczucie depersonalizacji pojawia się wśród 30,4% respondentek. Zaskakująco niekorzystnie wypada zmienna określająca poczucie dokonań osobistych. Aż 60% badanych pielęgniarek uznało, że nie zrealizowało zamierzonych celów. Wnioski. Poziom zagrożenia wypaleniem zawodowym wśród pielęgniarek pracujących w Wojewódzkim Szpitalu Specjalistycznym oceniono na poziomie umiarkowanym

Level of Depression during the COVID-19 Pandemic in Poland—A Cross-Sectional Study

Objectives: The aim of this study was to assess the level of depression during the COVID-19 pandemic in Poland. Methods: The online survey was conducted among Polish adult citizens (204 respondents) with a positive SARS-CoV-2 test result. The level of depression was assessed by the Beck Depression Inventory in Polish. Results: Depressive symptoms of moderate or severe degree appeared in about every fourth person. Women were characterised with higher mean depression scores. In the group of men, significant correlations were found between mental condition and age—the higher the age, the higher the values of depression measures. Those who were asymptomatic with SARS-CoV-2 had the best results—a lack of depression, while those who were fully symptomatic had the worst results—major depressive disorder. Conclusions: There is a need for further research and monitoring of mental health in specific population groups. It is necessary to plan preventive measures to prevent the negative effects of the pandemic, especially in women. Specialist support should be implemented during and after the pandemic

Tolerance of the students at the Medical University in Białystok for different race, language and religion

Abstract Studies on the attitude of youth towards cultural, ethnic and religious minorities are currently necessary and important for several reasons. The diagnosis of those attitudes is important both for the prediction of development of intercultural dialogue and cooperation, and foreseeing the threats of conflicts and animosities, as well as the design of any necessary educational actions. The importance of those issues may be discussed from various perspectives: global, European, Polish, regional and local. Objective The objective of the study was to assess the tolerance of the students at the Medical University in Białystok for different race, language and religion. Methods The study was based on a custom survey questionnaire, in a group of 198 students at the Medical University in Białystok. Results: The majority of subjects (96%) declared a high or moderate level of overall tolerance. 53% of subjects expressed their strong support of the idea of acceptance of students from other countries to their school. "Age" is a factor that influences the diversity of the examined students' assessment of the relationships "between foreign students and Polish students," where p = 0.0032 **. "The field of study" is a factor that influences the differentiation of responses related to the "influence of religion on socializing". Conclusions: 1. The majority of subjects declared a high or moderate level of overall tolerance. 2. More than half of the subjects express their strong support of the idea of opening their school to foreign students. 3. There is a statistically significant relation between age, field of study, year of study and the attitudes of students towards different race, language and religion. 4. Relatively older people are more sceptical to a relationship with a person of a different race; similarly, students of older years are less optimistic about how foreign students would feel at the University

Comparison of the level of aggression towards healthcare workers within Podlaskie Voivodeship

Objectives: The aim of this study was to estimate the level of exposure and average intensity of aggression towards particular professional groups of healthcare workers. Materials and Methods: Study participants (n = 1498) were employed at open and closed healthcare units within Podlaskie Voivodeship: 493 nurses, 504 midwives and 501 physicians. The MDM Questionnaire was applied. Results: Aggression originating from patients was experienced by 92% of nurses, 86% of doctors, and 74% of midwives examined. Aggressive behavior of co-working physicians concerned 55% of midwives, 54% of nurses and 40% of physicians. The highest average levels of patient aggression, ranging between 2.20 and 3.31, were reported by nurses. Conclusions: Nurses are the group most exposed to most aggression forms and sources. Physicians are least exposed to aggression, except for aggression manifested by patients

Subjection of midwives to psycho-social threats occurring in the workplace

Wstęp. Zawodowe zagrożenia zdrowia położnych, zarówno te biologiczne, jak i psychospołeczne, stanowią poważny i niedoceniony problem medyczny oraz społeczny. Niewyeliminowane w odpowiednim czasie mogą powodować uszczerbek na zdrowiu położnych. Cel pracy. Zidentyfikowanie czynników psychospołecznych występujących w środowisku pracy położnych i ocena ich wpływu na stan zdrowia położnych. Materiał i metody. Badania przeprowadzono wśród 300 losowo wybranych położnych pracujących w lecznictwie otwartym i zamkniętym w województwie podlaskim. W pracy wykorzystano Kwestionariusz do Oceny Cech Pracy oraz Kwestionariusz Ogólnego Stanu Zdrowia GHQ28. Wyniki. Psychologicznymi czynnikami ryzyka zawodowego dla położnych były wypalenie zawodowe (62%), agresja (40%), zbyt duże obciążenie obowiązkami służbowymi (38%). Ponad połowa ankietowanych spotkała się z pogróżkami ze strony pacjentów. Według ankietowanych 89% położnych jest narażonych na stres w miejscu pracy. Wnioski. W wyniku przeprowadzonych badań dowiedziono, że u położnych występują objawy syndromu wypalenia zawodowego jako efekt działania wielu czynników. Skutkiem pracy nocnej i zmianowej jest występowanie zmęczenia, zaburzeń snu, zaburzeń funkcjonowania społecznego. Stres ma istotny wpływ na pracę zawodową, ale także na funkcjonowanie biologiczne. Położne są narażone także na agresję ze strony pacjentek i ich rodzin. Problemy Pielęgniarstwa 2011; 19 (3): 303–306Introduction. Professional health threats to midwives, both biological and psycho-social, are a serious and vastly underestimated medical and social issue and not eliminated in the course of time may lead to health loss. The aim of the study. Identify the psycho-social factors occurring within the working environment of midwives and the assessment of their influence on the midwives’ health. Material and methods. Research were conducted among 300 randomly selected midwives working within the out-patient health care and hospital health care in the Podlassia Voivodship. Research utilized the Work Quality Assessment questionnaire and the General Health Questionnaire (GHQ28). Results. The psychological factors of professional risk for midwives were burnout (62%), aggression (40%), excessive amount of professional duties (38%). More than a half of the subjects have heard threats from their patients. According to the questioned group 89% of midwives are subjected to stress in the workplace. Conclusions. As a result of conducted research it has been proven that midwives suffer from the burnout syndrome, resulting from various factors. The results of night and shift work are tiredness, sleeping disorders and social behaviour disorders. Stress has a great influence on the midwives’ work, as well as on their biological functioning. Midwives are also subjected to aggression from patients and patient families. Nursing Topics 2011; 19 (3): 303–30

Risk of Depression during Menopause in Women from Poland, Belarus, Belgium, and Greece

Introduction: Menopause is a physiological period in a woman’s life, but it is often accompanied by symptoms that affect mental well-being and general health, including a tendency for depression. Aim of the study: To evaluate the predisposition to the symptoms of depression in women from Poland, Belarus, Belgium, and Greece. Material and methods: the method of diagnostic survey was used, and the research tools were: The Menopause Rating Scale, the Kupperman Index, Beck Depression Inventory, and a self-made survey questionnaire. Results: Hormone replacement therapy (HRT) was used by 15.8% of Polish, 19% of Belgian, 14.3% of Belarusian, and 15.2% of Greek women patients. The mean value of the Kupperman Index (range 0–63) in Poland was 14.8 ± 8.6, in Belgium—15.5 ± 6.6, Belarus—14.0 ± 9.4, and Greece—10.8 ± 6.5, while the total measure of Menopause Rating Scale (MRS) (range 0–44) was 12.2 ± 7.6 in Poland, 13.8 ± 6.5 in Belgium, 10.8 ± 8.0 in Belarus and 12.9 ± 7.4 in Greece. The severity of mental distress followed a similar pattern across all countries (slightly stronger than mild). The results for somatic complaints were similar, whereas the level of sexual issues varied, with the highest in Belgium and the lowest in Belarus. The mildest symptoms of menopause were experienced by Belarusian women and the most severe by Belgian women. The severity of depression, according to the Beck Depression Inventory (range 0–63), was as follows: Poland 10.5 ± 7.9; Belgium—11.1 ± 5.7; Belarus—13.7 ± 5.7; Greece—11.8 ± 6.6. Conclusions: The differences between the development of perimenopausal-related symptoms across countries were statistically significant. The incidence and severity of depression showed statistically significant differences between the countries studied—the highest was in Belarus and the lowest in Poland. Depression levels were not differentiated by subjects’ age or the use of hormone therapy but by subjects’ education. In Poland and Belarus, increased menopausal pain measured by the Kupperman Index altered levels of depression; in Belgium, there were no such correlations, and in Greece, the correlation was statistically significant, but its strength was negligible. A clearer correlation of the effects of development in menopausal symptoms on the level of depression was shown when measured with the MRS scale—in Greece and Belgium, the correlation was relatively weak, but in Poland and Belarus, it was relatively high