Safety vs. reputation: risk controversies in emerging policy networks regarding school safety in the Netherlands

This article deals with risk controversies in emerging policy networks regarding school safety in the Netherlands. It offers a grounded account of the interpretations of school risks and safety measures by the various stakeholders of the policy network, in particular, schools, local government and the police. Theoretically, policy networks are conceived as mediating between the structural conditions of the risk-society and the culture of fear on the one hand and the institution of safety standards on the organizational level of schools on the other hand. It is argued that in the low-risk context of schools, it is particularly important to take into account the soft, cultural side of safety next to the hard, material side of safety. This distinction also accounts for the ambiguities and controversies over school risks. A further conclusion is that in this network a lack of local leadership seems to hinder the development of firm safety measures. Overall, this article highlights the paradox between a concern for safety and a concern for a schools reputation. © 2012 Taylor & Francis

Tijd voor incidentenregistratie

Ten behoeve van de aanstaande verplichte incidentenregistratie in het onderwijs heeft DSP-groep definities van incidenten getoetst en implementatiemethodes onderzocht

Evaluatie opheffing bordeelverbod gemeentelijk beleid (projectnummer 1204 A)

The central question of this study is: “What is the status of prostitution in the Netherlands regarding local authority policy, inspection, enforcement and compliance, and what are the results of the abolition of the general ban on brothels?

Effectiviteit van politiële opsporingsmethoden

De probleemstelling van dit onderzoek luidt als volgt: Wat leert de wetenschappelijke literatuur over de effectiviteit van verschillende opsporingsactiviteiten, op welke manieren wordt effectiviteit gemeten, en welke lessen kunnen hieruit getrokken worden voor de Nederlandse politiepraktijk en beleid? Op grond van de probleemstelling zijn de volgende onderzoeksvragen geformuleerd: Wat leert de literatuur over de effectiviteit van verschillende politieactiviteiten op het gebied van opsporing, en hoe wordt dit onderbouwd? Welke lessen kunnen uit deze resultaten worden getrokken voor de Nederlandse politiepraktijk en het beleid? Welke aanknopingspunten biedt het beantwoorden van bovenstaande vragen voor (empirisch) vervolgonderzoek in de Nederlandse politiepraktijk?INHOUD Inleiding Onderzoeksopzet Uitvoering review Klassieke opsporingsmethoden Forensische opsporingsmethoden Gebruik van camerabeelden Digitale opsporing Gebruik van bijzondere opsporingsbevoegdheden (BOB) Internationale opsporing Financiële opsporingsmethoden Reflecties experts Conclusies en aanbevelinge

Sociale veiligheid op het spoor

In the Netherlands personal safety in public transportation (aggression, violence, crime, nuisance, incivilities and anti-social behaviour) is a topic that has ranked high on the political agenda for some time now. In March 2015 a train conductor was the victim of a serious violent incident, which led to the adoption of additional measures. These measures went beyond those introduced earlier and often aimed to speed up the implementation process. The main aim of the study was to gain insight into the current status as of February 2016 of a package of eight measures to improve personal safety in stations and trains for rail staff and – passengers. The main questions of the study are:What do the eight measures entail, what are the goals and what are expectations with respect to achieving them?What is the current status of implementation of the eight measures?How probable is it in practice that the various measures are having or have had an effect on (perceived) personal safety?What developments in (perceived) personal safety can be detected in the past period

Analyse beoordelingsstelsel VOG NP

Nederland kent de Verklaring Omtrent het Gedrag (VOG). De VOG is een preventief bestuursrechtelijk instrument dat bedoeld is om te voorkomen dat personen met een relevant justitieel verleden kwetsbare functies of bevoegdheden in de samenleving vervullen of uitoefenen. Met het aanvragen van een VOG wordt het justitiële verleden van de aanvrager afgewogen tegen het doel waarvoor de VOG wordt aangevraagd. Met die afweging worden twee doelen verenigd: het beschermen van de maatschappij tegen herhaald crimineel gedrag enerzijds en de re-integratie van justitiabelen anderzijds. De VOG heeft een lange geschiedenis en wordt op steeds meer terreinen en steeds vaker ingezet als integriteits-instrument. Het vergroten van het toepassingsbereik van de VOG heeft er onder meer voor gezorgd dat de beoordeling van de VOG-aanvraag steeds verder gedifferentieerd is naar de uiteenlopende VOG-doelen. De huidige criteria voor wel of niet afgeven en de wijze van beoordelen van een VOG-aanvraag zijn vastgelegd in de zogenaamde ‘Beleidsregels VOG NP RP 2018’ . Dit beoordelingsstelsel is ronduit complex. Vanwege de uitgebreide doorontwikkeling is ondertussen ook de vraag actueel of het stelsel nog wel consistent is en niet té complex is geworden. Doel van de analyse is de consistentie en complexiteit van het huidige VOG-beoordelingsstelsel te beoordelen. Nevendoel van het onderzoek is vast te stellen of een onbeperkte terugkijktermijn mogelijk is voor mensen die veroordeeld zijn voor kindermishandeling. INHOUD: 1. Inleiding, 2. Beoordelingsstelsel VOG NP, 3. Uitvoeringspraktijk, 4. Beoordeling: consistentie en complexiteit, 5. Beoordeling in breder perspectief, 6. Verbetermogelijkheden, 7. Onbeperkte terugkijktermijn plegers kindermishandeling, 8. Conclusi

Vrijheidsbeneming op maat

Met Vrijheidsbeneming op Maat (VOM) wordt beoogd dat het verblijf in detentie – de vrijheidsbeneming – beter aansluit op de behoeften van jongeren door het bieden van een passende behandeling, beveiliging en nazorg tijdens detentie. Meer maatwerk moet leiden tot een vermindering van de recidive. Hiervoor worden drie bouwstenen ingezet: 1. Een efficiënt en effectief proces van plaatsing en screening, en diagnostiek (maatwerk in zorg en beveiliging) dat gericht is op het opstellen van een integraal plan van aanpak voor de jongere. 2. Kleinschalige voorzieningen justitiële jeugd (KVJJ’s): lokale en/of regionale plaatsen waar jongeren zo dicht mogelijk bij het eigen leefsysteem verblijven tijdens een periode van vrijheidsbeneming met een laag beveiligingsniveau. 3. Forensische Zorgcentra (FCJ’s): een hoog beveiligde setting waarin jongeren met een specifiek zorgprofiel specialistische zorg en beveiliging krijgen. De probleemstelling van het onderzoek was: Op welke wijze kan de stelselwijziging Vrijheidsbeneming Justitiële Jeugd worden gemonitord? Wat is de uitgangspositie ten aanzien van de stelselwijziging in 2020? De probleemstelling van het onderzoek is vertaald in onderzoeksvragen die in te delen zijn naar drie onderdelen: 1. opstellen van de beleidslogica achter de onderdelen van de stelselwijziging of met andere woorden van de vrijheidsbeneming op maat; 2. opstellen van indicatoren ten behoeve van monitoring; 3. haalbaarheidsonderzoek en 0-meting van de indicatoren. INHOUD: 1. Inleiding 2. Beleidslogica 3. Empirische onderbouwing beleidslogica 4. Indicatoren en haalbaarheidsonderzoek 5. Implementatie en stand van zaken VOM 6. Samenvatting, conclusies en aanbevelinge

Evaluatie van de Wet voorwaardelijke invrijheidstelling (projectnummer 1838)

On 1 July 2008 the penal code has changed and conditional discharge (in Dutch: voorwaardelijke invrijheidstelling) has been introduced. With that, the early release with which no conditions were connected, has been substituted by a release which is always connected to the general condition that the convicted is not allowed to commit a crime before the end of the probation. Besides, special conditions can be connected to the early release. By order of the Research and Documentation Centre (in Dutch: WODC) of the Ministry of Security and Justice DSP-groep has evaluated the amended law

Tijd voor incidentenregistratie

Ten behoeve van de aanstaande verplichte incidentenregistratie in het onderwijs heeft DSP-groep definities van incidenten getoetst en implementatiemethodes onderzocht

Bestuurlijke strafbeschikking en bestuurlijke boete overlast (projectnummer 2118)

Two new enforcement instruments As of January 2009, Dutch municipalities can make use of two new instruments for out-of-court settlements of public order violations: the ‘bestuurlijke strafbeschikking overlast’ and the ‘bestuurlijke boete overlast’. These instruments give local law enforcers the authority to issue an penalty for minor punishable offences such as stray dogs, dog droppings, household waste dumps or violation of other local bylaws. In the case of the ‘bestuurlijke boete’ the municipality is responsible for the administrative process. In the case of the ‘bestuurlijke strafbeschikking overlast’, the municipality sends the written charge (‘proces-verbaal’) to the Central Fine Collection Agency (‘Centraal Justitieel Incassobureau or CJIB) after which the CJIB sends a copy of the charge with a giro payment slip to the accused. If the accused refuses to pay the penalty, the case is submitted to the public prosecutor for further judgement. After that, the case can be brought to court. If the fine is paid, the case will not be evaluated by the public prosecutor. Evaluation Three years after the introduction of both instruments, this evaluation has been conducted. To what extent have both instruments been implemented by municipalities? What are the results of the instruments and of the financial compensatory allowance scheme? To answer these questions, DSP-groep has conducted research from November 2011 to April 2012 for the Scientific Research and Documentation Center (WODC) of the Ministry of Security and Justice. The legal framework and the legal and political reasoning resulting in the introduction of both instruments has been studied by Prof. Mr. Dr. Arthur Hartmann of Erasmus University, Rotterdam. DSP-groep conducted the rest of the research: a survey among Dutch municipalities in which 301 municipalities participated (72% response), in-depth interviews with 23 representatives of six municipalities and representatives of the CJIB, the Central Processing Unit of the Public Prosecution Service (CVOM) and the Ministries of Security and Justice and the Ministry of the Interior. In addition, DSP-groep has performed a quantitative analysis on a database containing all ‘bestuurlijke strafbeschikkingen overlast’ issued between early 2009 and February 2012 (over 50.000 cases). The CVOM has analysed all cases that have been evaluated by the Public Prosecution Service and cantonal judges. An independent committee has supervised the progress and quality of the research. The survey among Dutch municiplaities is part of this dataset. The in-depth interviews, and the database containing all ‘bestuurlijke strafbeschikkingen overlast’ are not available