The Occurrence of the Polyphagous Predator Orius niger (Wolff) (Hemiptera, Anthocoridae) in Greece

Το αρπακτικό ημίπτερο Orius niger (Wolff) επισημάνθηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα σε φυτεία βιομηχανικής τομάτας στην περιοχή Βάγια Βοιωτίας κατά τις καλλιεργητικές περιόδους των ετών 1992 και 93. Το Ο. niger είναι κυρίως αρπακτικό θριπών και ιδιαίτερα του θρίπα των ανθέων (Frankliniella occidentalis (Perg.)). Είναι μικρό ημίπτερο, μήκους 1,2-2 mm και καστανόμαυρου χρώματος. Χαρακτηριστικό διάκρισης του από τα συγγενή του είδη Orius minutus L. και Orius majusculus (Renter) είναι ότι φέρει σε κάθε γωνία του προνώτου του μια ευδιάκριτη τρίχα. Επίσης διαφορές υπάρχουν στα εξαρτήματα (parameres) του γεννητικού οπλισμού των αρρένων ατόμων.[no abstract available

Contribution to the ecological management of the seed chalcid wasp Eurytoma plotnikovi Nikol’skaya (Hymenoptera: Eurytomidae) in pistachio orchards

δε διατίθεται περίληψη στα ελληνικάAspects related to the management of the pistachio seed wasp Eurytoma plotnikovi Nikol’skaya (Hymenoptera: Eurytomidae), were investigated. E. plotnikovi has internal feeding habits. However, the external appearance of the fruits could be used to distinguish between infested and uninfested fruits, since fruits partly blackish or brownish and shriveled had higher infestation levels than those without any discolouration. The adult emergence from the fruits was completed within a short period of 12 days, from the middle until the end of May. This pest overwinters as larva inside the mummified fruits. The application of sanitation measures for the control of this pest was experimentally investigated. The results showed that no adults emerged from fruits that were buried in the soil but also from those that remained on the soil surface during winter. Thus, it seems that there is no need for burying them by tillage under the soil as it had been proposed. This result might be essential in the wider adoption of this method in the management of this pest

Selection of Macrolophus melanotoma between its main non-crop host plant (Dittrichia viscosa) and eggplant, pepper and tomato, in choice experiments

Στη μελέτη αυτή εξετάσθηκε η προτίμηση του αρπακτικού Macrolophus melanotoma (Costa) (=M. caliginosus Wagner) (Hemiptera: Miridae) μεταξύ του Dittrichia viscosa L. (W. Greuter) (Asteraceae), που αποτελεί το κύριο φυτό ξενιστή του, σε σχέση με τη μελιτζάνα, πιπεριά και τομάτα, καθώς και μεταξύ της μελιτζάνας, πιπεριάς και τομάτας. Τα πειράματα πραγματοποιήθηκαν σε κλωβούς όπου το αρπακτικό είχε τη δυνατότητα να επιλέξει μεταξύ δύο φυτών διαφορετικών ειδών. Σε κάθε επανάληψη, ένα ενήλικο του αρπακτικού ελευθερωνόταν είτε επί της βάσης του κλωβού μεταξύ των δύο φυτών είτε στα κορυφαία φύλλα του φυτού μελιτζάνας, πιπεριάς ή τομάτας. Η θέση του αρπακτικού καταγραφόταν μετά από 20min, 1, 2, and 24h από την ελευθέρωσή του στον κλωβό. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα, το Μ. melanotoma έδειξε υψηλή προτίμηση για το φυτό από το οποίο προερχόταν, δηλαδή το D. viscosa, σε σχέση με το φυτό μελιτζάνας, πιπεριάς ή τομάτας. Μεταξύ των τριών σολανωδών φυτών είχε σχετικά μεγαλύτερη προτίμηση για τη μελιτζάνα. Επομένως, το M. melanotoma φάνηκε να μην προτιμά την τομάτα και την πιπεριά, όμως θα πρέπει να μελετηθεί περαιτέρω η δυνατότητά του να αποικίζει καλλιέργειες μελιτζάνας.The host plant selection of the predator Macrolophus melanotoma (Costa) (=M. caliginosus Wagner) (Hemiptera: Miridae) was studied between: i) its major non-crop host plant, Dittrichia viscosa L. (W. Greuter) (Asteraceae) and the solanaceous plants eggplant, pepper and tomato, and ii) between eggplant, pepper and tomato, in choice experiments. The experiments were performed in cages where two potted plants without prey were placed. In each replicate, an adult predator was released in the centre of the cage or on the solanaceous plant. The position of the released predator in each cage was recorded at intervals of 20min, 1, 2, and 24h after its introduction. The results showed that M. melanotoma had a high selection preference rate for its origin host plant (D. viscosa) irrespectively of the solanaceous plant that was present in the cage. The experiments investigating the relative preference of M. melanotoma when given access only to solanaceous plants revealed that it preferred eggplant at higher rates than pepper and tomato. These data indicate that M. melanotoma originating from D. viscosa patches might have a very low potential to colonize pepper or tomato crops in the open field. However, its potential to colonize eggplant crops should be further evaluated

Two New Species of Prαon Haliday (Hymenoptera: Aphidiidae) from Greece

Περιγράφονται δυο νεα είδη στο γε'νος Praon Haliday, το P. staryi spec. nov. και το P. athenaeum spec. nov. To P. staryi καταγράφηκε από την αφίδα Myzus nicotianae Blackman σε Nicotiana tabacum L. To P. athenaeum καταγράφηκε από την αφίδα Hyperomyzus lactucae (L.) σε Sonchus oleraceus L.Two new species of Praon Haliday: P. staryi spec. nov. and P. athenaeum spec. nov., are described. P.staryi was collected and reared from Myzus nicotianae Blackman on Nicotiana tabacum L. and P. athenaeum from Hyperomyzus lactucae (L.) on Sonchus oleraceus L

Population fluctuation of Phyllocnistis citrella and its parasi-toids in two citrus species in Western Crete (Greece)

Μελετήθηκαν η διακύμανση του πληθυσμού, το ποσοστό παρασιτισμού και η πληθυσμιακή σύνθεση των παρασιτοειδών του φυλλορύκτη των εσπεριδοειδών Phyllocnistis citrella Stainton (Lepidoptera: Gracillariidae), ιθαγενών και εισαγόμενων, που βρέθηκαν σε δύο από τα σπουδαιότερα είδη εσπεριδοειδών που καλλιεργούνται στην Ελλάδα την πορτοκαλιά (Citrus sinensis) και τη μανταρινιά (Citrus reticulata). Η μελέτη πραγματοποιήθηκε το 1999 σε βιολογικό εσπεριδοειδώνα του νομού Χανίων. Από τα αποτελέσματα της μελέτης προκύπτει ότι σημαντικά υψηλότερος πληθυσμός του φυλλορύκτη των εσπεριδοειδών ανευρέθηκε στην πορτοκαλιά σε σχέση με την μανταρινιά. Από τα πέντε είδη εξωτικών παρασιτοειδών (Citrostichus phyllocnistoides, Quadrastichus sp., Semielacher petiolatus, Ageniaspis citricola, και Cirrospilus quadristriatus), που είχαν στο παρελθόν εισαχθεί και εξαπολυθεί, βρέθηκαν στα δείγματα μόνο τα τρία πρώτα, εκ των οποίων σημαντικά πολυπληθέστερο βρέθηκε να είναι το C. phyllocnistoides σημειώνοντας τα υψηλότερα ποσοστά παρασιτισμού σε σχέση με τα υπόλοιπα. Το S. petiolatus όμως βρέθηκε σε μικρότερους πληθυσμούς σημειώνοντας σημαντικά χαμηλότερο ποσοστό παρασιτισμού σε σχέση με αυτό του C. phyllocnistoides. Αμφότερα τα παραπάνω εξωτικά είδη προτιμούν να παρασιτούν κυρίως προνύμφες 2ης και 3ης ηλικίας του φυλλορύκτη, γεγονός που πιθανώς οδηγεί σε ανταγωνισμό μεταξύ τους με αποτέλεσμα την επικράτηση του C. phyllocnistoides. Από τα δύο ιθαγενή παρασιτοειδή που ανευρέθησαν, τα Pnigalio pectinicornis και Neochrysocharis formosa, πολυπληθέστερο ήταν το πρώτο, ενώ η εν γένει δράση τους συνέβαλε ελάχιστα στη μείωση του πληθυσμού του φυλλορύκτη.Population fluctuation, percentage of parasitism and parasitoid species composition of Phyllocnistis citrella Stainton (Lepidoptera: Gracillariidae) were studied in a citrus orchard with orange and mandarin trees in Chania (Greece), in 1999, three years after the release of the in-troduced parasitoids Citrostichus phyllocnistoides (Narayanan), Quadrastichus sp., Semielacher petiolatus (Girault), Cirrospilus quadristriatus (Subba Rao and Ramamani) and Ageniaspis citricola Logvinovskaya. Results showed that significantly more P. citrella individuals per leaf were recorded on orange than on mandarin trees. Regarding the parasitoid complex composition, the exotic species C. phyllocnistoides, S. petiolatus and Quadrastichus sp., as well as the natives Pnigalio pectinicornis L. and Neochrysocharis formosa (Westwood) were recorded. Among them, C. phyllocnistoides was the most abundant, followed by S. petiolatus. The average percentage of parasitism reached 17% and 22% on orange and mandarin, respectively