Hemşirelik Öğrencilerinin Terapötik İletişim Becerilerinin Belirlenmesi

Amaç: Bu araştırmanın amacı, hemşirelik öğrencilerinin terapötik iletişim becerilerini belirlemektir. Yöntem: Tanımlayıcı tipte olan bu araştırma, 7-18 Haziran 2021 tarihinde bir üniversitenin sağlık yüksekokulu hemşirelik bölümünde okuyan ve araştırmaya katılmaya gönüllü olan 143 öğrenci ile gerçekleştirildi. Araştırma için üniversitenin etik kurulundan ve kurumdan yazılı izin alındı. Çalışma verileri Google Forms üzerinden hazırlanan anket aracılığıyla online olarak toplandı. Veri toplamak için araştırmacılar tarafından hazırlanan “Öğrenci Tanıtıcı Bilgi Formu” ve “Hemşirelik Öğrencileri İçin Terapötik İletişim Becerileri Ölçeği” kullanıldı. Bulgular: Araştırmaya katılan öğrencilerin tümü 18 yaş ve üstü, %87,4’ünü kadın, %49,7’sinin 3. sınıf öğrencisi olduğu belirlendi. Öğrencilerin %79,7’sinin iletişim veya kişilerarası ilişkiler dersi aldığı ve akademik başarı algı durumlarına bakıldığında %50,3’ünün başarılı olduğunu belirttiği görüldü. Öğrencilerin %44,1’i iyi düzeyde sosyal ilişkilere sahip olduğunu ifade etti. Hemşirelik Öğrencileri İçin Terapötik İletişim Becerileri Ölçeği’nden minimum 16 maximum 97 puan alan öğrencilerin puan ortalaması 66,76 (±13,66) bulundu. Öğrencilerin sosyal ilişki düzeyi algısına göre Hemşirelik Öğrencileri İçin Terapötik İletişim Becerileri Ölçeği puan ortalamaları arasında istatistiksel açıdan anlamlı fark olduğu belirlendi. Sonuç: Çalışmada hemşirelik öğrencilerin terapötik iletişim ölçek puan ortalamasının orta düzeyde olduğu görüldü

Organizational commitment, job satisfaction and stress levels impact on the perceived performance of employees: A dissertation about SME’s

Ulusal ekonomilerin temel taşı niteliğindeki Küçük ve Orta Ölçekli İşletmeler (KOBİ) yeni gelişmelere uyum sağlamaya yönelik dinamik yapıları, istihdama olan katkıları ile önemli işletmelerdir. Çağdaş yönetim anlayışına uygun olarak çalışanların tutum ve davranışlarına etki eden faktörlerin incelenmesi ve etkilerinin belirlenmesinin bireysel ve örgütsel sonuçları bulunmaktadır. Bu anlamda örgütsel bağlılık, iş stresi ve iş memnuniyeti çalışanların performansını etkileyen en önemli faktörlerdir. Bu çalışmanın amacı çalışanların örgütsel bağlılık, iş memnuniyeti ve stres algılarının performansları üzerindeki etkilerinin araştırılmasıdır. Nicel araştırma yöntemlerinden İlişkisel tarama modeli ile yürütülen çalışmanın örneklem grubu; Edirne İl’inde faaliyet gösteren ve KOBİ niteliğindeki şirketlerde çalışan 393 personelden oluşmaktadır. Örgütsel bağlılık, iş stresi, iş memnuniyeti ve çalışan performans ölçeklerinin kullanıldığı çalışmada demografik dağılım ve betimsel güvenilirlik ve faktör analizi, betimsel istatistikler, hipotez testleri ve yorumlaması (Kolmogrov-Smirnov, Mann-Whitney U, Kruskal-Wallis), regresyon ve korelasyon analizleri SPPS Programı ve Yapısal Eşitlik Modeli (YEM) ile yapılmıştır. Araştırma sonucunda KOBİ’lerde çalışan performansının ölçek boyutlarından mekânsal memnuniyet, duygusal bağlılık ve normatif bağlılıktan etkilendiği sonucuna varılmıştır. Alt hipotezlere yönelik yapılan farklılık testlerinde, kadınların dışsal stres, içsel stres düzeyi ve zamansal memnuniyeti erkeklerden yüksek olduğu, işyerinde yetkisiz konumda olanların yetkili konumda olanlardan mekânsal memnuniyeti yüksek olduğu, bireylerin eğitim seviyesi düştükçe memnuniyet duygularının yüksek olduğu saptanmıştır.Çalışanların işe başladıkları ilk yıllarda örgütsel bağlılıklarının yüksek olduğu zaman içinde bu bağlılık düzeyinin azaldığı sonraki yıllarda ise bireyin gelecek ve kariyer hedeflerinin değişmesi yaşa bağlı nedenlerle iş değiştirme olanaklarının azalması nedeniyle örgütsel bağlılığın arttığı saptanmıştır. 46 ve üzerinde çalışanı olan işletmelerde çalışanların devam bağlılıklarının yüksek Mekânsal ve zamansal memnuniyet açısından değerlendirildiğinde işyerinde çalışan sayısının artması ile bireylerin memnuniyet algısı arasında olumlu bir ilişki vardır Çalışan performansı açısından ise mikro düzeyde küçük işletmelerde çalışanların performans algısının yüksek olduğu saptanmıştır. Satış bölümde çalışanların içsel streslerinin hizmet bölümünde çalışanlardan yüksek ve daha önce başka işyerinde çalışanlar ile çalışmayanlar arasında normatif ve devam bağlılığı arasında farklılıklar tespit edilmiştir. KOBİ Çalışanlarının içsel stres ve dışsal stresinin diğer boyutlarla ile ilişkisinin zayıf düzeyde olduğu tespit edilmiştir.Small and Medium Scale Enterprises (SMEs), the cornerstone of national economies, are dynamic enterprises with dynamic structures for adaptation to new developments, as well as significant contributions to employment. There are individual and organizational results of examining the factors affecting attitudes and behaviors of employees in accordance with contemporary management understanding and determining their effects. In this sense, organizational commitment, work stress and job satisfaction are the most important factors affecting the performance of employees. The purpose of this study is to investigate the effects of the employees on organizational commitment, job satisfaction and performance of stress perceptions. The sample group of the study conducted with the relational screening model among the quantitative research methods; It consists of 393 personnel working in Edirne province and working in SME-type companies. Demographic distribution and descriptive reliability and factor analysis, descriptive statistics, hypothesis testing and interpretation (Kolmogrov-Smirnov, Mann-Whitney U, Kruskal-Wallis), regression and correlation analyzes in the study using organizational commitment, work stress, job satisfaction and employee performance scales Program and Structural Equation Model (YEM). As a result of the research, it was concluded that the performance of SMEs was affected by spatial satisfaction, emotional commitment and normative commitment. In the difference tests for sub hypothesis, it was found that women had higher external stress, internal stress level and temporal satisfaction than men, those who were unauthorized at the work place had higher spatial satisfaction than those who were competent, and the satisfaction level of individuals was higher when the education level was lower. In the first years of employment, when organizational commitment was high, it was found that in the following years when this level of commitment diminished, organizational commitment increased due to the change of future and career goals of the individual and the possibility of job change due to age-related reasons. When the continuing commitment of employees in 46 or more employees is evaluated in terms of high spatial and temporal satisfaction, there is a positive relationship between the increase in the number of employees in the workplace and the satisfaction level of individuals In terms of employee performance, it was determined that the performance perception of the employees in micro-level small enterprises is high. In the sales department, the internal stresses were found to be high in employees working in the service department, and there were differences between normative and continuing employees in those who had never worked with other employees. SME Employees' internal stress and external stress were found to be in a weak relationship with other dimensions.

Job security in human resources management and a work related to the subject

Yüksek Lisans TeziGünümüzde küreselleşme ve artan rekabet nedeniyle değişen sosyo-ekonomik koşullara ayak uydurabilmek amacıyla örgütler; küçülme ve yeniden yapılanma ile birlikte, esnek çalışma düzenlemeleri, özelleştirme, dış kaynak kullanımı ve taşeron uygulamalarına yönelmişlerdir. Bunun neticesinde, geçmişte örgütler ile çalışanlar arasında var olan psikolojik sözleşme ortadan kalkmış, çekirdek iş gücü dışında, çalışanlara sağlanan iş güvencesi garantisi sona ermiştir. Ayrıca, ekonomik durgunluk ve krizler, işyerlerinin kapanmasına, işsizliğin artmasına, çalışanların; statü ve ücret kayıplarına, artan performans baskısına ve işsizlik tehlikesine maruz kalmalarına neden olmuştur. Tüm bu gelişmeler; belirsizlikleri arttırmış, iş güvencesi çalışanlar açısından hayati bir konu haline gelmiştir. Bu çalışmanın amacı, çalışanların iş güvencesinden memnuniyetlerinin örgütsel bağlılıkları, iş stresleri ve işten ayrılma eğilimlerine etkilerinin incelenmesidir. Araştırma verileri, gıda sektöründe faaliyet gösteren bir işletmeden elde edilmiştir. Yapılan analizlere göre, çalışanların iş ve iş güvencelerinden memnuniyetleri ile; örgütsel bağlılıkları arasında pozitif, iş stresi ve işten ayrılma eğilimleri arasında negatif yönlü bir ilişki saptanmıştır. Ayrıca, çalışanların iş güvencesi algılarında; istihdam biçimleri, sendikal güvenceleri ve yaşları açısından farklılıklar tespit edilmiştir. Günümüzde iş güvencesi, birçok çalışan açısından ücret beklentisinden daha önemli bir konu haline gelmiştir. Çalışanlarının beklentilerine önem veren örgütlerin etkinlik ve verimlilik düzeyinde önemli kazanımlar sağlayacağı dikkate alındığında, iş güvencesi konusuna gereken önemin verilmesi ile önemli sonuçlar elde edilebileceği düşünülmektedir.Nowadays the organizations which were established to keep up with chancing socioeconomic situations due to globalization and increasing competition; tended to flexible working regulations, corporation, outsourcing and subcontractor practices with decrement and reconstruction. As a result of these studies, the psychological agreement which exist in the past between organizations and employee removed, except cure job security and job security guarantee which was supplied for employee expired. Additionally, economic recession and crisis caused to sustaining closure of establishment, increasing of unemployment, employees lost of statue and salary, accelerating performance stress and unemployment risk. All that progressions; increased uncertainty, job security became matter of life or death for employee. The purpose of this observation; is to analyze organizational commitment in pleasure of workers job security, working stress and effects to release thought. Observation data were acquired from a business which is active in food sector. According to analyses, there was a positive relation between workers pleasure of their job security and organizational commitment, negative relation between job stress and organizational intention to leave. Additionally, in direction of determined fundamental factors and demographic variants significant differences confirmed in workers sensation in job security. Nowadays job security became more important than salary expectation for lots of worker. When considered that the organizations which cares the workers expectations, activity and efficiency level provide important increase; it is thought that important results can be acquired about job security was cared

Determination of attitudes of Nurses Working in Surgical Clinics towards Medical Errors

Amaç: Bu çalışmanın amacı cerrahi kliniklerinde çalışan hemşirelerin tıbbi hataya yönelik tutumlarını belirlemektir.Yöntem: Tanımlayıcı tipteki bu çalışmanın verileri bir üniversite ve kamu hastanesinin cerrahi kliniklerinde çalışan 103 hemşireninkatılımıyla Nisan 2019 – Mayıs 2019 tarihleri arasında gerçekleştirilmiştir. Örneklemin evreni temsil gücü %76’dır. Çalışmaöncesinde etik kurul ve kurum izinleri alınmıştır. Veri toplamada hemşire bilgi formu ve Tıbbi hatalarda tutum ölçeği kullanılmıştır.Veriler SPSS 22.0 paket programında Shapiro Wilk Testi, Ki kare, Kruskal Wallis testleri ve Spearman korelasyon analiz yöntemlerikullanılarak analiz edilmiştirBulgular: Hemşirelerinin yaş ortalamasının 33.7±7.9 yıl olduğu, %83.5’inin kadın olduğu belirlendi. Hemşirelerin tıbbi hataya yöneliktutum ölçeği toplam puan ortalaması 3.4±0.2 olarak bulundu. Ölçek alt boyut puan ortalamaları tıbbi hata algısı için 2.8±0.7 ve tıbbihata yaklaşımı için 4.0±0.4, tıbbi hata nedenleri için 3.6±0.2 olarak hesaplandı. Tıbbi hataya yönelik tutum ölçeği puan ortalamasınınyaş, cinsiyet, çalışma yılı, çalışılan servis ve haftalık çalışma saatinden etkilenmediği saptandı (p>0.05).Sonuç: Sonuç olarak, cerrahi hemşirelerinin tıbbi hataların ve hata bildiriminin önemi hakkında farkındalıklarının yüksek olduğubelirlendi. Hemşirelerin tıbbi hataya yönelik tutumlarını geliştirmek için hizmet içi eğitimlerin düzenlenmesini ve hemşirelerin tıbbihataya yönelik tutumlarını etkileyen faktörleri belirlemek için araştırmalar yapılmasını önermekteyiz.Aim: The aim of this study was to determine the attitudes of nurses working in surgical clinics towards medical errors. Methods: This descriptive study was conducted between April 2019 - May 2019, with the participation of 103 nurses working in surgical clinics of a university and public hospital. The representation power of the sample was 76%. Before the study, ethics committee and institution permissions were obtained. Nurse information form and Scale of attitudes towards medical errors were used for data collection. Data were analyzed by using Shapiro Wilk Test, Chi square, Kruskal Wallis tests and Spearman correlation analysis methods in SPSS 22.0 package program. Results: The mean age of the nurses was 33.7 ± 7.9 years and 83.5% were female. The total score average of nurses' a scale of attitudes towards medical errors was 3.4 ± 0.2. The mean score of the subscale of the scale was 2.8 ± 0.7 for medical error perception, 4.0 ± 0.4 for medical error approach and 3.6 ± 0.2 for medical error causes. The mean score of Scale of attitudes towards medical errors was not affected by age, gender, working year, service and weekly working hours (p> 0.05). Conclusion: As a result, it was determined that surgical nurses were aware of the importance of medical errors and error reporting. We recommend organizing in-service trainings to improve nurses 'attitudes towards medical errors and conduct research to identify factors that affect nurses' attitudes towards medical errors

The Effect of Nurse Telephone Consultation After Coronary Artery Bypass on the Autonomy Level of Elderly Patients: A Quasi-Experimental Study

Objective: The effect of nurse telephone consultations was determined on the autonomy levels of elderly patients after coronary artery bypass surgery in this quasi-experimental study. Methods: This study was conducted as a quasi-experimental research investigation from December 25, 2015, to January 10, 2017, at the cardiovascular surgery clinic of a university hospital and included 64 patients (32 cases, 32 control group patients). The data were collected using the patient descriptive form, The Functional Autonomy Measurement System, Discharge Information Guide, and The Telephone Consultation Follow-Up Form. The patients in the case group were provided with nurse telephone consultations six weeks after discharge. The Functional Autonomy Measurement System was re-administered to all patients at the end of six weeks. The necessary ethical and institutional approvals were obtained before the study. Results: The mean age of the patients was 69.96 (+/- 4.94) years, 76.56% (n=49) were males, 85.9% (n=55) were married, and 73.43% (n=47) were primary school graduates. The mean autonomy score (-4.04 +/- 2.52) and the autonomy level of daily life activities of the patients (-2.20 +/- 1.71) in the case group (p=0.000) were significantly higher at the end of six weeks (p<0.05). Conclusion: Nurse telephone consultations increased the autonomy level of elderly patients undergoing coronary artery bypass surgery.WOS:0006858892000052-s2.0-8511032693

Determination of Postoperative Recovery Status of Elderly Patients

Amaç: Bu araştırmanın amacı yaşlı hastaların ameliyat sonrası iyileşme durumlarını belirlemektir.Materyal ve Metot: Tanımlayıcı türde olan bu araştırma, Temmuz 2019–Mart 2020 tarihleri arasında, bir üniversite hastanesinin genel cerrahi ile ortopedi ve travmatoloji kliniklerinde, elektif majör cerrahi uygulanan 167yaşlı hastanın katılımıyla gerçekleştirildi. Araştırmadaveri toplama araçları olarak Hasta Tanıtım Formu veAmeliyat Sonrası İyileşme İndeksi kullanıldı.Bulgular: Araştır maya katılan hastaların yaş ortalaması 73,7±7,5 yıl, %58,1’i (n=97) kadın ve %84,4’ü(n=141) ilkokul mezunudur. Hastaların ameliyat sonrasıiyileşme indeksi puan ortalamaları 2,7±0,9 olarak belirlendi. En yüksek puan ortalamasının 3,5±1,3 ile fiziksel aktiviteler ve en düşük puan ortalamasının 2,0±0,9 ile genelsemptomlar alt boyutunda olduğu belirlendi. Hastalarınameliyat sonrası iyileşme indeksi toplam puan ortalamalarının yaş ile pozitif yönde orta düzey anlamlı ilişki gösterdiği ve cinsiyet, medeni durumu ve geçirilen operasyontipine göre istatistiksel olarak anlamlı düzeyde farklılıkgösterdiği belirlendi (p<0,05).Sonuç: Ameliyat sonrası 3. günde yaşlı hastaların ameliyat sonrası iyileşmede çok zorlandığı belirlendi.Objective: The aim of this study is to deter mine the postoperative recovery status of elderly patients. Materials and Methods: This descriptive study was conducted between July 2019 and March 2020 with the participation of 167 elderly patients who underwent elective major surgery in the general surgery and orthopedics and traumatology clinics of a university hospital. Patient Information Form and Postoperative Recovery Index were used as data collection tools in the study. Results: The average age of the patients participating in the study was 73.7±7.5 year; 58.1% (n=97) of them were women and 84.4% (n=141) were primary school graduates. The mean score of the patients' postoperative recovery index was determined as 2.7±0.9. It was determined that the highest mean score was 3.5±1.3 in physical activities and the lowest mean score was 2.0±0.9 in the general symptoms sub-dimension. It was determined that the mean scores of the postoperative recovery index of the patients showed a moderate positive correlation with age and statistically significant differences according to gender, marital status and the type of operation performed (p<0.05). Conclusion: On the 3rd postoperative day, it was determined that elderly patients had great difficulty in postoperative recovery

THE IMPACT OF PATIENT RELATIVES IN THE PREVENT PATIENT FALLS

Bu çalışma, hasta yakınlarının hastalarının düşmesini önlemek üzerindeki etkilerini belirlemek amacıyla şerçekleştirilmiştir. Tanımlayıcı nitelikte olan bu çalışma, Trakya Üniversitesi Saşlık Araştırma ve Uyşulama Merkezi şenel cerrahi bölümünde yatan hastaların yakınlarının katılımıyla Nisan-Mayıs 2015 tarihleri arasında şerçekleştirildi. Veriler, çalışmaya katılmaya şönüllü olan 59 hasta yakınından elde edildi. Anket formu, literatürden yararlanılarak araştırmacılar tarafından hazırlandı ve uyşulandı. Toplanan veriler SPSS 20,0 paket proşramı ile frekans ve yüzde kullanılarak analiz edildi. Hasta yakınlarının %47,5’i hasta düşmelerini önlemek adına alınabilecek önlemler hakkında bilşilendirilmiş olmasına raşmen bazı basit uyşulamalar (yardımcı araç kullanımını destekleme) konusunda şerekli özeni şöstermedişi belirlenmiştir. Hasta yakınlarının hasta düşmelerini enşellemek adına alınan önlemler hakkında yeterli bilşi sahibi olmadıkları ve çabalarının orta düzeyde olduşu saptandı. Hemşirelerin hasta eşitiminde şörev ve sorumlulukları hizmet içi eşitimlerle vurşulanması önerilmektedir.This study was carried out to determine the impact of the patients' relatives in preventing the patients falls. This descriptive study was conducted in the General Surgery ward of Trakya University Research and Practice Center with the participation of 59 volunteered relatives of patients between April-May 2015. The questionnaire was prepared by the researchers according to literature and applied. The data were analyzed using frequency and percent with SPSS 20.0 software package. It was determined that despite the 47.5% of patients’ relatives have been informed about the precautions taken to prevent patient falls, didn’t pay attention to some simple applications (support the use of aids-walker etc.). As a conclusion it was determined that participants didn’t have adequate information about taken to precautions in order to prevent patient falls and have moderate level of effort about this subject. We recommend health professionals to show more attention to the education of patient’s relatives about preventing patient falls. It is suggested to emphasize the duties and responsibilities of nurses in patient education with in-service trainin

Effect of Sending SMS, Which Reminds About the Intake of Medication, on Reducing Postoperative Anxiety in Patients Undergoing Cataract Surgery: A Randomized Controlled Study

Purpose: Patients undergoing cataract surgery find postoperative medication management difficult and are anxious about this issue. Differences in the number of medications and frequency of administration can lead to confusion in patients. The aim of this randomized-controlled study was to evaluate the effect of sending short message service (SMS) texts, to reminds patients about need to take postoperative medications, on reducing postoperative anxiety in patients undergoing cataract surgery. Design: The randomized, controlled study. Methods: The patients in the experimental group received short message service reminders on the first to the seventh days postoperatively. Findings: The SMS group was found to have significantly lower State Anxiety Inventory mean scores than the control group on the seventh postoperative day (P = .001). The majority (82.9%) of patients were satisfied with receiving an SMS reminder. Conclusions: In this study, SMS reminders may be effective in decreasing postoperative anxiety for patients undergoing cataract surgery and this intervention was welcomed by patients. © 2021 American Society of PeriAnesthesia NursesThe authors thank the patients who participated this study for their support.2-s2.0-8511943487

Determining the Postoperative Pain Management Interventions of Nursing Students

Amaç: Tanımlayıcı nitelikte olan bu çalışma, hemşirelik öğrencilerinin ameliyat sonrası ağrı yönetimine ilişkin girişimlerini belirlemek amacıyla yapıldı.Yöntem: Çalışmada Eylül 2014-Ocak 2015 tarihleri arasını kapsayan ikinci dönem klinik uygulama süreci içerisindeki 73 hemşirelik bakım planı incelendi. Öğrenciler bu tarihler arasında Edirne'deki üniversite hastanesinin genel cerrahi servisinde ayda altı gün olmak üzere klinik uygulamada bulundu. Veriler, uygulama süresince öğrenciler tarafından tamamlanan hemşirelik bakım planları aracılığıyla toplandı.Bulgular: Öğrencilerin %61.6'sının bakım planında ağrı tanısı koyduğu saptandı. Ağrı yönetiminde öğrencilerin %55.5'i farmakolojik ve farmakolojik olmayan yöntemleri birlikte kullanmaktaydı. Farmakolojik yöntemi kullanan 34 öğrencinin %29.4'ünün hastasında ilacın etkisini ve %8.8'i ilacın yan etkisini gözlemlediği belirlendi. Farmakolojik olmayan yöntemi seçen öğrencilerin hepsinin hastasının rahat bir pozisyonda yatmasını sağladığı ve %55.5'inin hastasına televizyon seyrettirerek ve kitap okutarak dikkatini dağıtmaya çalıştığı saptandı.Sonuç: Çalışma sonucunda, öğrenci hemşirelerin ameliyat sonrası ağrı yönetiminde farmakolojik ve farmakolojik olmayan yöntemleri birlikte kullandıkları, farmakolojik yöntem ile ağrı kontrolünü sağlayan öğrencilerin ise uyguladıkları ağrı kesicinin etki ve yan etkilerinin değerlendirmesini yetersiz yaptıkları belirlendi. Bu doğrultuda öğrencilere, ağrı ve ağrının farmakolojik kontrolü içerisinde, ağrı kesicilerin yan etkilerine yönelik olarak da cerrahi hastasının ameliyat sonrası dönemde takip edilmesinin öneminin vurgulanması önerilmektedirAim: This descriptive study was carried out to determine the postoperative pain management interventions of nursing students.Methods: Data were collected from 73 second-year students' nursing care plans after they had received surgical nursing training in the main surgical ward of university hospital in Edirne, Turkey between September 2014-January 2015. This training took six days per month. Results: It was found that 61.6% of students used the nursing diagnosis &quot;pain&quot; and 55.5% used both pharmacological and nonpharmacological methods together for pain management. 29.4% of the 34 students who used pharmacological methods evaluated the effects and 8.8% of them checked the side-effects of the painkillers. Among the students who chose non-pharmacologic methods, all students repositioned their patients and 55.5% of the students tried to distract patients by having them watch television or read something. Conclusion: The results show that students used pharmacologic and non-pharmacologic interventions for postoperative pain management, but they rarely checked the effects and side-effects of the painkillers. It is recommended to teach students about the effects and side-effects of the painkillers according to the control of pain and pharmacological pain control of surgical patients after surgery