Reference to objects : an empirically based study of task-oriented dialogues

XII+142hlm.;24c

Distribution of O-acetyl groups in the exopolysaccharide synthesized by Rhizobium leguminosarum strains is not determined by the sym plasmid

Microbial Biotechnolog

Referring in a shared workspace

Effective cooperation of hurnans witb otber hurnans and with intelligent machines requires a language of words and gestures that is accurate and efficient in making reference to objects. In tbe present investigation, expressions and gestures tbat were used by subjects to direct partners' attentions to building blocks during a collaborative construction task were analyzed and classified into four main categories. In addition, the influence of mutual knowledge of tbe participants (either knowledge about tbe dialogue or about the domain of conversation) on the referential acts used was studied. The focus of attention, both within tbe dialogue and within tbe domain, plays an important role in the use of references. In particular, the effect of focus within tbe domain of conversation on the use of referentia! acts needs to he investigated further

Informatie- en communicatietechnologie in de woonomgeving van de toekomst

Conclusies Om te komen tot een onderbouwde visie over de toekomst van ICT in de woonomgeving kan een scenario-gebaseerde aanpak vanuit kennis over technologie, richtlijnen voor mens- computer interactie en Design for All, doelgroepen en de gebruiksomgeving worden gehanteerd. De scenario's kunnen aanleiding geven tot de ontwikkeling van interactie-ontwerpen en vervolgens eventueel prototypen van diensten. In de loop van het proces moet op zorgvuldig bepaalde tijdstippen de opgebouwde kennis geëvalueerd worden met eindgebruikers. De concretisering van ideeën in scenario's en interactie-ontwerpen helpt gebruikers om zich een beeld te vormen van wat er mogelijk is, en maakt het hen gemakkelijker hun eigen ideeën hierover te ontwikkelen. Voor ICT in de woonomgeving geldt dat: .het wezenlijk iets nieuws of handigs moet toevoegen, om te kunnen concurreren met (niet-ICT) oplossingen waar mensen nu eigenlijk al best tevreden mee zijn. .het een geïntegreerd, natuurlijk onderdeel van de woonomgeving moet vormen. .het nooit in de weg mag staan van persoonlijk contact tussen bewoners. .het de privacy moet respecteren, en nooit de controle uit handen van de bewoners mag nemen. .het ontworpen moet worden voor gebruik zowel binnenshuis als buitenshuis .de bediening snel, intuïtief en eenvoudig moet zijn (alternatieven voor toetsenbord en muis zijn zeer welkom) .de interactie moet voldoen aan principes van Design for All, personalisatie mogelijk moet maken, en aangepast moet kunnen worden aan de gebruiksomgeving van dat moment. Bewoners ervaren het in dit artikel geschetste beeld van ICT in de woonomgeving als een ontwikkeling die zeker realiteit zal worden in de toekomst. Sommige aspecten daarvan spreken hen aan, andere echter veel minder. Hier ligt een mooie taak voor dienstontwikkelaars en interactie-ontwerpers om ervoor te zorgen dat de ICT -diensten van de toekomst werkelijk een behoefte vervullen en met voldoening gebruikt zullen gaan worden. www.humanfactors.n

Dutch and English demonstratives : a comparison

In this paper we examine to what extent the use of demonstratives in Dutch differs from that in English. We look into the distribution of distal and proximate demonstratives (e.g. that vs. this, and in Dutch dat/die vs. dit/deze). In the literature the distribution of proximate and distal demonstratives in English and Dutch was found to be correlated with the so-called accessibility of the intended refer ent. Accessibility stands for the relative ease with which the addressee can identify the referent, and can be increased by factors like topic-hood and salience. Dutch proximate demonstratives are preferred for referring to entities which are relatively hard to access. English language users, according to some of the literature, follow the opposite strategy: they use proximate demonstratives to retrieve referents that are relatively easy to access. In both languages the use of distal demonstratives is equally distributed over more and less accessible referents. In order to check these findings we collected new data in an experimental setting. The new data led us towards a more finegrained notion of accessibility (in particular for physical domains), which takes temporal factors into account

Dutch and English demonstratives : a comparison

In this paper we examine to what extent the use of demonstratives in Dutch differs from that in English. We look into the distribution of distal and proximate demonstratives (e.g. that vs. this, and in Dutch dat/die vs. dit/deze). In the literature the distribution of proximate and distal demonstratives in English and Dutch was found to be correlated with the so-called accessibility of the intended refer ent. Accessibility stands for the relative ease with which the addressee can identify the referent, and can be increased by factors like topic-hood and salience. Dutch proximate demonstratives are preferred for referring to entities which are relatively hard to access. English language users, according to some of the literature, follow the opposite strategy: they use proximate demonstratives to retrieve referents that are relatively easy to access. In both languages the use of distal demonstratives is equally distributed over more and less accessible referents. In order to check these findings we collected new data in an experimental setting. The new data led us towards a more finegrained notion of accessibility (in particular for physical domains), which takes temporal factors into account