Assessment of sensory and motor block after intrathecal administration of bupivacaine, ropivacaine and levo-bupivacaine combined with small doses of fentanyl, followed by administration of normal saline epidurally: a clinical trial in parturients scheduled for c-section

Background: Studies comparing isobaric local anaesthetics (LA, e.g., bupivacaine [B], ropivacaine [R] and levo-bupivacaine [LB]) with the addition of fentanyl (F) and the concomitant use of epidural volume extension (EVE) with normal saline in obstetric patients do not exist to date. Methods: Parturients (n=120) scheduled for elective c-section were allocated to 6 groups (n=20 per group): 3 groups received isobaric B 10 mg with 10 μg F (BF), R 15mg with 10 μg F (RF) , LB 10mg with 10 μg fentanyl (LBF) or the same LA-F combinations with epidural volume extension (EVE) with 10 ml of normal saline (N/S, e.g., BF-S, RF-S and LBF-S), respectively. Sensory and motor changes, haemodynamics and side effects were assessed. . Results: The maximum sensory block was faster in all 3 EVE groups (BF-S, RF-S and LBF-S) only to the LBF group (P < 0.001). Furthermore the BF-S group showed a significant increase in the max sensory blocks above the T2 dermatome compared to both LBF and LBF-S groups ((P < 0.05). The time of sensory regression to T10 was not significantly different among the 6 groups studied. The max Bromage block (Br-3) was similar in all 6 groups studied. As far as the complete motor block (MB) regression is concerned only the BF group showed a significant prolongation (138.8 ± 29.6min) compared to the other 5 groups (P < 0.01 to P < 0.001). All 3 EVE groups showed similar quality of intraoperative analgesia. Time to first request for supplemental analgesia was significantly shorter in all three EVE groups compared to BF, RF and LBF. Among the 3 non-EVE groups the LBF group showed the shortest time to first request for supplemental analgesia compared to BF (P<0.001) and RF (P<0.01) respectively. All parturients experienced intraoperatively a similar high satisfaction score. The LBF groups showed less haemodynamic compromise, requiring less supplemental Ringer’s Lactate or etilefrine compared to groups BF (P < 0.05) and RF (P < 0.01), respectively. The overall hypotensive events were less common in the LBF group compared to the 2 other non EVE groups respectively. The only major side-effect observed was nausea was more than twice as high in all 3 EVE groups compared to the BF, RF and LBF groups (P < 0.05 – P<0.01), respectively.Conclusions: The LBF group results in equal quality of intraoperative analgesia compared to BF and RF with the advantage of better consistency of cephalad block and less hemodynamic compromise compared to all other groups. EVE with 10 ml N/S to this group (group LBF-S) produces a faster onset of sensory block (P<0.001), it does not increase the maximum sensory block, but it produces more haemodynamic compromise compared to group LBF (P < 0.01). Finally all 3 EVE groups (BF-S, RF-S and LBF-S) showed a faster motor block recovery compared to the 3 non EVE groups, which might be of immense advantage in fast-track obstetric surgery.Σκοπός της εργασίας: Μέχρι σήμερα δεν έχουν εξεταστεί τα 3 ισοβαρή τοπικά αναισθητικά [βουπιβακαΐνη (B), ροπιβακαΐνη(R) και λεβο-βουπιβακαΐνη (LB) με την προσθήκη φεντανύλης (F)] χορηγούμενα υπαραχνοειδώς με την ταυτόχρονη διάταση του επισκληριδίου χώρου (ΔΕΧ) με φυσιολογικό ορό (N/S) σε επίτοκες.Υλικό και Μέθοδος: 120 επίτοκες προγραμματισμένες για καισαρική τομή, τυχαιοποιήθηκαν σε 6 ομάδες (ν=20): 3 ομάδες με υπαραχνοειδώς χορηγηθείσα ισοβαρή B 10mg , R 15mg και LB 10mg μαζί με 10μg F (BF, RF και LBF) και 3 με τα ίδια υπαραχνοειδή διαλύματα, σε συνδυασμό με ταυτόχρονη εφαρμογή ΔΕΧ με 10ml N/S (BF-S, RF-S και LBF-S). O αισθητικός και κινητικός αποκλεισμός, ο χρόνος της μετεγχειρητικής αναλγησίας και οι παρενέργειες καταγράφηκαν και οι διαφορές ελέγχθηκαν με ANOVA και Fisher's Exact Test.Αποτελέσματα : Στις 3 ομάδες με ΔΕΧ παρατηρήθηκε ταχύτερη έναρξης επίτευξης μέγιστου αισθητικού αποκλεισμού συγκριτικά με την LBF (P < 0.001, αντίστοιχα). Η αποδρομή του αισθητικού αποκλεισμού κατά 2 δερμοτόμια και η επίτευξη κινητικού αποκλεισμού κατά Bromage επιπέδου 1, 2 ή και 3 βρέθηκαν ότι τόσο οι ομάδες χωρίς όσο και οι ομάδες με ΔΕΧ δε διέφεραν στατιστικά μεταξύ τους. Η πλήρης ανάνηψη του κινητικού αποκλεισμού στην ομάδα BF είχε την πλέον παρατεταμένη διάρκεια (138.8 ± 29.6 min) συγκριτικά με τις άλλες 5 ομάδες (P < 0.01 – P < 0.001). Η ποιότητα της, παρεχόμενης διεγχειρητικά, αναλγησίας ήταν ισοδύναμη ανάμεσα στις ομάδες ΔΕΧ. Ο χρόνος μέχρι που οι επίτοκες ζήτησαν μετεγχειρητική συμπληρωματική αναλγησία ήταν μικρότερος στην ομάδα της LB-F συγκριτικά με τις ομάδας της B-F (P< 0.001) και R-F (P< 0.01) αντίστοιχα, ενώ στις 3 ομάδες ΔΕΧ οι επίτοκες ζητούσαν νωρίτερα συμπληρωματική μετεγχειρητική αναλγησία (P < 0.05 έως P < 0.001). Η υποκειμενική ικανοποίηση ήταν και στις 6 ομάδες υψηλή χωρίς σημαντικές διαφορές. Η ομάδα LB-F έλαβε σημαντικά μικρότερο ποσό επιπρόσθετων υγρών και ετιλεφρίνης συγκριτικά με τις ομάδες B-F και R-F (P < 0.05 - < 0.001 αντίστοιχα). Τα επεισόδια αρτηριακής υπότασης ήταν λιγότερα στην ομάδα της LB-F συγκριτικά με τις ομάδες B-F και R-F αντίστοιχα. Οι 3 ομάδες ΔΕΧ δε διέφεραν μεταξύ τους ως προς τη χορήγηση υγρών και ως προς τη συμπληρωματική ποσότητα χορήγησης ετιλεφρίνης. Η μόνη ανεπιθύμητη σημαντική δράση ανάμεσα στις ομάδες ήταν η ναυτία. Όλες οι ομάδες ΔΕΧ εμφάνισαν στατιστικά σημαντική επίπτωση σε υπερ-διπλάσιο επίπεδο (P < 0.05 - P < 0.01) συγκριτκά με τις μη- ΔΕΧ ομάδες αντίστοιχα.Συμπεράσματα: Η ομάδα LBF παρουσίασε ισοδύναμη ποιότητα διεγχειρητικής αναλγησίας όμως με λιγότερη κεφαλική εξάπλωση του αισθητικού αποκλεισμού, συγκριτικά με τις ομάδες BF και RF αντίστοιχα. Η εφαρμογή ΔΕΧ στην ομάδα αυτή (LBF-S), προκάλεσε ταχύτερη έναρξη του αισθητικού αποκλεισμού συγκριτικά με την LBF (P< 0.001), χωρίς αύξηση του μέγιστου αισθητικού αποκλεισμού. Επίσης, οι 3 ομάδες ΔΕΧ παρουσίασαν ταχύτερη αποδρομή κινητικού αποκλεισμού σε σχέση με τις υπόλοιπες, με πιθανή σημαντική επίδραση στην ταχεία διακίνηση των ασθενών στη Μαιευτική

The Role of Obesity in Sepsis Outcome among Critically Ill Patients: A Retrospective Cohort Analysis

Background. The objective of this study was to assess the correlation between sepsis, obesity, and mortality of patients admitted to an Intensive Care Unit (ICU). Subjects and Methods. Data of all patients admitted to the ICU of a tertiary hospital during a 28-month period were retrospectively analyzed and included in the study. Results. Of 834 patients included, 163 (19.5%) were obese, while 25 (3.0%) were morbidly obese. Number of comorbidities (P<0.001), bloodstream infection (P  0.033), and carbapenemase-producing Klebsiella pneumoniae colonization during ICU stay (P  0.005) were significantly associated with obesity, while nonobese patients suffered more frequently from spontaneous intracranial hemorrhage (P  0.038). Total ICU mortality was 22.5%. Increased mortality among obese ICU patients was observed. Sepsis was the main condition of admission for which obese patients had statistically lower survival than normal weight subjects (76.3% versus 43.7%; P  0.001). Mortality of septic patients upon admission was independently associated with SOFA score upon ICU admission (P  0.003), obesity (P  0.014), pneumonia (P  0.038), and development of septic shock (P  0.015). Conclusions. Our study revealed that sepsis upon ICU admission is adversely influenced by obesity but further studies are needed in order to assess the role of obesity in sepsis outcome