Food Habits of Polar Bear in Svalbard - Evidence for Climate Change Adaptation?

Niedźwiedzie polarne (Ursus maritimus) są jednymi z największych drapieżników. Przypuszcza się, że ssaki te są gatunkiem najbardziej narażonym na zmiany klimatu w przyszłości, ponieważ są na szczycie arktycznego łańcucha pokarmowego oraz potrzebują środowiska lodowego do polowania na ich główną ofiarę – foki.W związku z wcześniejszym topnieniem lodu, niedźwiedzie polarne są zmuszone przenieść się w głąb lądu w poszukiwaniu pokarmu. Zbadałam nawyki żywieniowe niedźwiedzia polarnego podczas okresu bez lodu w Hornsund, w południowo-zachodnim Spitsbergen, w 2004 roku. Niedźwiedzia zaobserwowano w pobliżu koloni ptaków wodnych; regularnie odpoczywał na tym terenie. Zebrano i przeanalizowano w sumie 43 próbki odchodów. Wyniki były zaskakujące: pokarm roślinny przeważał w częstotliwości występowania oraz względnej objętości (odpowiednio 83.7% i 76.7%). Względna objętość pokarmu lądowego (rośliny i ptaki,83%) była dużo wyższa niż objętość pokarmu morskiego, czyli fok (21%). Wyniki te, choć są oparte na analizie próbek pochodzących od jednego osobnika, dostarczają pewnych dowodów na to, że niedźwiedzie polarne przystosowują się do zmian klimatu poprzez zmianę diety. Takie rezultaty badań podkreślają również jak ważną rolę odgrywa pokarm lądowy dla tego gatunku. To badanie może być wstępem do dalszych badań w tym kierunku.Polar bears (Ursus maritimus) are one of the world’s largest carnivores. These mammals are supposed to be one of the species most affected by climate change in the near future because they are on top of Arctic food chain and they need ice to hunt for seals – their main prey. Due to earlier ice break-up, polar bears may be forced to move inland to search for food. I investigated the food habits of a polar bear during the ice-free period in Hornsund, southwest Spitsbergen in 2004. The bear was observed grazing at the bottom of a seabird colony, and regularly resting in the area. A total of 43 scats were collected and analyzed revealing a high frequency of occurrence and relative volume of vegetal matter (83.7% and 76.7%, respectively). The relative volume of terrestrial food items (plants and birds, 83%) was much higher than that of marine food items (seals, 21%), which were more scarce in the bear diet. These results, although from a single individual, provide some evidence that polar bears may be changing their diet as a way to adapt to climate change and emphasize the important role that terrestrial food items may have for the species. This study is preliminary and may inspire further research in that direction

Inwentaryzacja rzek miejskich poprzez zintegrowanie oceny struktury i sposobu użytkowania terenu oraz indeksu oceny jakości siedliska w kilkunastu odcinkach rzeki

Metody oceny rzek zazwyczaj nie biorą pod uwagę struktury terenu i jego użytkowania. Inwentaryzacja rzek miejskich („Urban River Survey URS”) to nowa metoda, w której używa się tzw. „SHQI” czyli indeksu oceny jakości siedliska, w celu zbadania fizycznego stanu siedliska rzeki. W indeks ten wliczają się trzy główne komponenty: stopień przebudowy rzeki, stopień przekształcenia/restytucji rzeki oraz szata roślinna rzeki. Dane te są zbierane w odcinkach rzeki od 300-500 m a następnie umieszczane na stronie URS, gdzie indeks jest automatycznie liczony i przypisana mu jest odpowiednia ranga. Celem opisywanego badania było zintegrowanie danych o użytkowaniu terenu oraz struktury krajobrazu używając CORINE i UK Land Cover dla dwóch rzek Wielkiej Brytanii: Lee i Tame. Następnie cechy krajobrazu zostały określone ilościowo w trzech klasach SHQI: niskiej, średniej oraz wysokiej. Wnioskowano iż najbardziej antropogeniczne użytkowanie terenu było związane z niskimi wartościami SHQI. Odkryto także różne trendy pomiędzy tym indeksem, a strukturą krajobrazu prawdopodobnie spowodowane różnicami w rezolucji obu zbiorów danych dot. użytkowania terenu. W przyszłych badaniach zaleca się analizę struktury krajobrazu za pomocą danych z badań teledetekcyjnych o wyższej rozdzielczości i inkorporowanie ich w SHQI, tym samym wzbogacając URS.River assessments usually do not consider landscape characteristics. Urban River Survey URS is a new method which uses Stretch Habitat Quality Index SHQI to assess river’s physical habitat. This index is calculated using data collected in the field and considers three main aspects of a river: degree of engineering, degree of modification/recovery and level of in-channel/marginal vegetation with tree cover. Such data is collected in stretches 300-500 m long and then uploaded into URS website where index rank is automatically calculated. The study aimed at incorporating landscape characteristics based on CORINE and UK Land Cover data sets for two UK Rivers: Lee and Tame. These were used to quantify landscape attributes in low, medium and high ranks of SHQI. It was concluded that the lowest value of this index was mostly associated with more anthropogenic land use. However, SHQI and landscape structure have different trends probably due to differences in spatial resolution of land cover datasets. Thus, it was highly recommended that landscape features are measured using finer resolution remote sensing databases to incorporate them into SHQI and integrate them into URS

Porównanie wczesnych efektów resuscytacji w pozaszpitalnym nagłym zatrzymaniu krążenia w wybranych obszarach miejskich i wiejskich w Polsce. Wstępny raport Polskiego Rejestru Pozaszpitalnych Zatrzymań Krążenia Polskiej Rady Resuscytacji

Background: The chain of survival is a set of most important factors affecting survival after an out-of-hospital cardiac arrest (OHCA). Recognising the difficulties in applying the chain is the key to improving outcomes. Early return of spontaneous circulation (ROSC) after a cardiac arrest is a fundamental factor for patient survival. Aim: To assess the degree to which the location of OHCA affects ROSC during resuscitation efforts. Methods: Emergency medical service (EMS) teams filled cardiac arrest forms based on standard (Utstein) guidelines. The registry covered data from January 2013 to May 2014 collected over the area of 23,706 km2 with the population density of 90 persons/km2. This constitutes 7.6% of the area of Poland. The average population density in Poland is 123 persons/km2. Results: Over the time period covered by the study, 5185 cases of OHCA were reported. Resuscitation was attempted in 2415 (46.6%) cases. ROSC was achieved in 736 (30.48%) cases, including 374 (32.13%) cases in urban areas and 362 (28.94%) cases in rural areas. This difference was not statistically significant. Compared to urban areas, event witnesses in rural areas were more likely to perform bystander resuscitation and receive instructions from the EMS dispatchers. In the whole study group, cardiac disorders were the most common underlying cause of cardiac arrest (70.35%). The median time of ambulance arrival to the scene was significantly shorter in urban areas compared to rural areas (median time 6 min and 12 min, respectively). Conclusions: No significant relation was found between the location of OHCA and ROSC despite the fact that the time to ambulance arrival was significantly shorter in urban areas. In rural areas, resuscitation was more frequently initiated by the event witnesses. Both in urban and rural areas, OHCA was most commonly due to cardiac causes, and the initial recorded cardiac rhythm was a non-shockable one.  Wstęp: Łańcuch przeżycia jest zespołem najistotniejszych czynników, które wpływają na przeżywalność pacjentów, u których doszło do pozaszpitalnego zatrzymania krążenia. Kluczowe dla poprawy przeżywalności pacjentów są identyfikacja i poprawa najsłabszych elementów tego łańcucha. Jak najszybszy powrót spontanicznego krążenia w wyniku resuscytacji krążeniowo­-oddechowej jest warunkiem poprawy przeżywalności po pozaszpitalnym zatrzymaniu krążenia. Cel: Celem niniejszej pracy była ocena, w jakim stopniu lokalizacja, w której nastąpi zatrzymanie krążenia, wpływa na uzy­skanie powrotu spontanicznego krążenia w wyniku podjętej resuscytacji krążeniowo-oddechowej. Metody: Formularze badania oparte na standardowych wytycznych (Utstein) były wypełnianie przez zespoły ratownictwa medycznego. Rejestr obejmował dane od stycznia 2013 do maja 2014 r. Badaniem objęto obszar o powierzchni 23 706 km2, w różnych częściach kraju, przy średniej gęstości zaludnienia 90 osób/km2. Stanowi to 7,6% powierzchni Polski, średnia gęstość zaludnienia dla całego kraju wynosi 123 osoby/km2. Wyniki: W badanym okresie odnotowano 5185 przypadków zatrzymania krążenia, resuscytację podjęto w 2415 (46,6%) przypadkach. W 736 (30,48%) przypadkach uzyskano powrót spontanicznego krążenia, w tym 374 (32,13%) przypadków na terenach miejskich i 362 (28,94%) przypadków na terenach wiejskich. Różnica dotycząca częstości powrotu spontanicznego krążenia w badanych grupach nie była istotna statystycznie (p = 0,088). W porównaniu z obszarami miejskimi, na terenach wiejskich istotnie częściej świadkowie zdarzenia podejmowali resuscytację oraz otrzymywali instrukcje od dyspozytorów medycznych. W całej badanej grupie najczęstszą przyczyną zatrzymania krążenia były problemy kardiologiczne (70,35%). Czas przybycia karetki pogotowia na miejsce zdarzenia był istotnie krótszy na terenie miast niż wsi (mediana, odpowiednio, 6 min i 12 min). Wnioski: Nie wykazano zależności między miejscem zatrzymania krążenia a powrotem spontanicznego krążenia, mimo że czas dojazdu karetki był istotnie krótszy na terenie miast. Na obszarach wiejskich zaobserwowano częstsze podejmowanie resuscytacji przez świadków zdarzenia. Zarówno w mieście, jak i na wsi do zatrzymania krążenia dochodziło najczęściej z przyczyn kardiologicznych, a pierwszy zarejestrowany rytm był rytmem nie do defibrylacji