Comparison of mouse mammary gland imaging techniques and applications: Reflectance confocal microscopy, GFP Imaging, and ultrasound

<p>Abstract</p> <p>Background</p> <p>Genetically engineered mouse models of mammary gland cancer enable the <it>in vivo </it>study of molecular mechanisms and signaling during development and cancer pathophysiology. However, traditional whole mount and histological imaging modalities are only applicable to non-viable tissue.</p> <p>Methods</p> <p>We evaluated three techniques that can be quickly applied to living tissue for imaging normal and cancerous mammary gland: reflectance confocal microscopy, green fluorescent protein imaging, and ultrasound imaging.</p> <p>Results</p> <p>In the current study, reflectance confocal imaging offered the highest resolution and was used to optically section mammary ductal structures in the whole mammary gland. Glands remained viable in mammary gland whole organ culture when 1% acetic acid was used as a contrast agent. Our application of using green fluorescent protein expressing transgenic mice in our study allowed for whole mammary gland ductal structures imaging and enabled straightforward serial imaging of mammary gland ducts in whole organ culture to visualize the growth and differentiation process. Ultrasound imaging showed the lowest resolution. However, ultrasound was able to detect mammary preneoplastic lesions 0.2 mm in size and was used to follow cancer growth with serial imaging in living mice.</p> <p>Conclusion</p> <p>In conclusion, each technique enabled serial imaging of living mammary tissue and visualization of growth and development, quickly and with minimal tissue preparation. The use of the higher resolution reflectance confocal and green fluorescent protein imaging techniques and lower resolution ultrasound were complementary.</p

Anterieure open beet en tonginterpositie

Samenvatting Een anterieure open beet wordt in de orthodontie vaak een moeilijk te behandelen malocclusie gevonden. Regelmatig ziet men dat een anterieure open beet, die aanvankelijk door een orthodontische behandeling werd gesloten, na enige tijd deels recidiveert. Een ongunstig groeipatroon en disfunctie van de weke weefsels worden meestal aangeduid als complicerende factoren bij het sluiten van de open beet evenals de stabiliteit van het behaalde resultaat op lange termijn. Op basis van de beschikbare literatuur wordt een overzicht gegeven van de etiologie van een anterieure open beet en zullen de verschillende slikpatronen worden toegelicht. Verder wordt ingegaan op de rol van tonginterpositie of tongpersen bij het ontstaan en/of onderhouden van een anterieure open beet. Vervolgens worden enkele behandelmethoden beschreven, waarbij het concept van orofaciale myofunctionele therapie meer in detail wordt toegelicht.status: publishe