Classifi cation and diagnosis of von Willebrand disease

Choroba von Willebranda (vWD) jest najczęściej występującą skazą krwotoczną. Jest ona spowodowana ilościowym lub/i jakościowym defektem glikoproteiny osocza — czynnika von Willebranda (vWF). Kliniczna i molekularna heterogenność vWD, a także fi zjologiczna zmienność vWF sprawiają, że diagnostyka choroby jest trudna i wieloetapowa, a interpretacja wyników, szczególniew typie 1, często problematyczna.Von Willebrand disease (vWD) is the most common inherited bleeding disorder which results from quantitative or qualitative defect of plasma glycoprotein, von Willebrand factor (vWF). The diagnosis is difficult and multistep because of its clinical and molecular heterogeneity. The interpretation of laboratory results, especially in type 1 vWD, may be challenging due to pathophysiological variability of vWF

Choroba von Willebranda typu 2N — epidemiologia, diagnostyka fenotypowo-molekularna

Type 2N von Willebrand disease (VWD) is an autosomal recessive inherited bleeding disorder, similar to mild haemophilia A. The affinity of VWF for FVIII is reduced because of mutations in the FVIII binding site or conformational changes that impair the VWF-FVIII interaction. The characteristic laboratory feature is disproportionate decrease in the FVIII level to the VWF level with the resultant reduction in the FVIII/VWF:Ag ratio. The majority of patients with VWF type 2N have normal level and normal multimer structure of VWF. Definitive diagnosis of VWD 2N requires evidence of reduced FVIII binding to VWF or identification of causative mutations in the FVIII binding region of the VWF gene. Type 2N VWD is an important consideration in the differential diagnosis in individuals who present with low FVIII levels.Choroba von Willebranda (VWD) typu 2N jest to skaza krwotoczna, która dziedziczy się autosomalnie recesywnie i jest klinicznie podobna do łagodnej hemofilii A. W typie 2N VWD zmniejszone powinowactwo czynnika von Willebranda (VWF) do czynnika VIII (FVIII) jest spowodowane mutacjami w miejscu wiązania FVIII lub zmianami konformacyjnymi cząsteczki VWF, upośledzającymi interakcję VWF-FVIII. Laboratoryjnie typ 2N VWD charakteryzuje się nieproporcjonalnie obniżonym FVIII do antygenu VWF i w efekcie zredukowanym ilorazem FVIII/VWF:Ag. U większości pacjentów z 2N VWD stężenie i struktura multimetrów VWF są prawidłowe. Rozpoznanie VWD 2N opiera się głównie na oznaczeniu obniżonego wiązania FVIII do VWF lub zidentyfikowaniu mutacji sprawczych w domenie genu VWF, odpowiedzialnej za wiązanie FVIII. Typ 2N VWD powinien być zawsze brany pod uwagę u pacjentów z niskim stężeniem FVIII

Choroba von Willebranda typu płytkowego (PT-VWD) — epidemiologia, podłoże molekularne, diagnostyka

Platelet type von Willebrand disease (PT-VWD) is an autosomal dominant bleeding disorder that results from a glycoprotein GPIba gene mutations, platelet von Willebrand factor receptor. Paradoxically, GPIba mutations in PT-VWD do not decrease but significantly increase affinity of abnormal platelet GPIba to von Willebrand factor (VWF). While the von Willebrand disease (VWD) is a common bleeding disorder with a prevalence of approximately 1% in the general population, platelet type von Willebrand disease (PT-VWD, pseudo VWD) appears sporadically and up to date only 55 such cases have been described. Patients with PT-VWD present mild to moderate bleeding, regardless of age and gender. Life threatening bleedings can appear in stressful conditions such as infection, pregnancy or surgical procedures. PT-VWD phenotype resembles VWD 2B but their etiology differs. So each case of VWD 2B diagnosis requires comprehensive laboratory discrimination between VWD 2B and PT-VWD for confirmation and introduction of adequate treatment.Choroba von Willebranda typu płytkowego (PT-VWD) dziedziczy się autosomalnie dominująco. Jest ona spowodowana mutacjami genu glikoproteiny GP Iba, receptora dla czynnika von Willebranda na płytkach krwi. Paradoksalnie mutacje genu GPIba w PT-VWD zwiększają, a nie zmniejszają powinowactwo GPIba do czynnika von Willebranda (VWF). Podczas gdy choroba von Willebranda (VWD) jest najczęściej występującą skazą krwotoczną i dotyczy około 1% ogólnej populacji, to płytkowa choroba von Willebranda (PT-VWD, pseudo VWD) występuje sporadycznie. Opisano dotąd 55 osób z tym defektem. U chorych z PT-VWD skaza krwotoczna jest zróżnicowana od łagodnej do umiarkowanej, niezależnie od płci i wieku pacjenta. Zagrażające życiu krwawienia mogą się pojawić w przebiegu infekcji, ciąży, po zabiegach chirurgicznych. Fenotypowo PT-VWD przypomina chorobę VWD typu 2B, ale etiologia tych dwóch chorób jest różna. W każdym przypadku rozpoznania VWD 2B konieczne jest wykonanie dodatkowych badań różnicujących VWD 2B i PT-VWD, aby potwierdzić rozpoznanie i wybrać właściwy sposób leczenia

Choroba von Willebranda typu 2M. Problemy klasyfikacyjne i diagnostyczne

Type 2M von Willebrand disease (type 2M VWD) is an autosomaly dominant inherited bleeding disorder characterized by a decrease in the affinity of the Willebrand factor (von Willebrand factor; VWF) for platelets in the absence of any deficiency of high molecular weight (HMW) VWF multimers. Type 2M VWD accounts for 5-10% of the general population of patients with von Willebrand disease and is frequently misdiagnosed with type 1 and type 2A VWD. The underlying cause of this bleeding disorder are missence mutations and deletions in WVD-A1 domain (binding site for glycoprotein Ib and collagen) and much rarely in WVD-A3 domain (binding site for collagen). Laboratory characteristics of type 2M VWD include: lower ristocetin cofactor activity (VWF:RCo), normal/decreased collagen binding, discrepancy between VWF antigen and ristocetin activity (VWF:RCo/VWF:Ag rate < 0,7) and normal multimer distribution. Diagnosis of type 2M VWD is particularily difficult as it should take into account not only defects in VWF binding with platelet receptor GPIbα (VWF:RCo) but also with epithelial collagen (VWF:CB). Furthermore, 2M VWD requires multimer analysis so it is predominantly recognized in high-tech laboratories. Correct recognition of 2M VWD may have impact on the choice of therapy. Literature reports present disparity in the evaluation of 2M VWD treatment. In some 2M VWD patients treatment with desmopressin (DDAVP) is often ineffective due to increased VWF clearance from plasma. However, replacement therapy with concentrates containing FVIII and VWF has proved as effective as in type 1 and 2A VWD.Choroba von Willebranda (VWD) typu 2M to skaza krwotoczna dziedziczona autosomalnie dominująco. Jej cechą charakterystyczną jest zmniejszona interakcja między czynnikiem von Willebranda (VWF) i płytkami krwi, która nie wynika z utraty wielkocząsteczkowych multimerów VWF. Typ 2M VWD występuje u 5–10% ogółu pacjentów z VWD i często jest mylony z typem 1 lub typem 2A VWD. Podłożem skazy krwotocznej są mutacje zmiany sensu i delecje występujące w domenie A1 (w miejscu wiązania z glikoproteiną Ib i kolagenem) oraz, znacznie rzadziej, w domenie A3 (miejsce wiązania kolagenu) VWF. Laboratoryjnie typ 2M VWD charakteryzuje się upośledzoną agregacją z rystocetyną, prawidłowym/upośledzonym wiązaniem z kolagenem, obniżoną aktywnością VWF:RCo, ilorazem VWF:RCo/VWF:Ag poniżej 0,7 i prawidłową dystrybucją multimerów VWF. Typ 2M VWD jest szczególnie trudny do diagnostyki, ponieważ muszą być w nim uwzględnione nie tylko zaburzenia wiązania VWF z receptorem GPIba płytek krwi (VWF:RCo), ale także zaburzenia wiązania VWF z podśródbłonkowym kolagenem (VWF:CB). Dodatkowo, konieczność wykonania analizy multimerów VWF powoduje, że typ 2M VWD jest rozpoznawany najczęściej jedynie w wysokospecjalistycznych laboratoriach. Rozpoznanie typu 2M może mieć znaczenie w wyborze sposobu leczenia. W piśmiennictwie leczenie DDAVP jest oceniane różnie. U części chorych może być ono mało skuteczne ze względu na szybki klirens VWF z osocza. Leczenie koncentratami czynnika VIII zawierającymi VWF jest natomiast identyczne jak w typie 1 i 2A VWD

Podejście diagnostyczne do choroby von Willebranda typu 2B

Type 2B Von Willebrand disease (VWD) is an inherited bleeding disorder with enhanced VWFaffinity to platelet glycoprotein Iba receptor. It results from mutation within 28 exon of vonWillebrand factor (VWF) that encodes the VWF A1 protein domain. As far as phenotype andclinical symptoms are concerned 2B VWD resembles another type of bleeding disorder calledplatelet-type von Willebrand disease (PT-VWD). In the course of the diagnostic procedure VWD2B should always be differentation from PT-VWD. It should always be reckoned with in thecase of patients with thrombocytopenia.Typ 2B choroby von Willebranda (VWD) jest to wrodzona skaza krwotoczna. Charakteryzujesię zwiększonym powinowactwem czynnika von Willebranda (VWF) do płytkowego receptoraGPIb-IX-V, spowodowanym mutacjami w eksonie 28 genu VWF, kodującym domenę A1 cząsteczkiVWF. Fenotypowo i klinicznie VWD 2B przypomina inną skazę krwotoczną — chorobęvon Willebranda typu płytkowego (PT-VWD). Wykonując diagnostykę w kierunku VWD 2B,należy zawsze różnicować VWD 2B z typem PT-VWD. Należy także pamiętać, że VWD 2Bpowinna być zawsze brana pod uwagę u chorych z małopłytkowością

Choroba von Willebranda typu 2M. Problemy klasyfikacyjne i diagnostyczne

Choroba von Willebranda (VWD) typu 2M to skaza krwotoczna dziedziczona autosomalnie dominująco. Jej cechą charakterystyczną jest zmniejszona interakcja między czynnikiem von Willebranda (VWF) i płytkami krwi, która nie wynika z utraty wielkocząsteczkowych multimerów VWF. Typ 2M VWD występuje u 5–10% ogółu pacjentów z VWD i często jest mylony z typem 1 lub typem 2A VWD. Podłożem skazy krwotocznej są mutacje zmiany sensu i delecje występujące w domenie A1 (w miejscu wiązania z glikoproteiną Ib i kolagenem) oraz, znacznie rzadziej, w domenie A3 (miejsce wiązania kolagenu) VWF. Laboratoryjnie typ 2M VWD charakteryzuje się upośledzoną agregacją z rystocetyną, prawidłowym/upośledzonym wiązaniem z kolagenem, obniżoną aktywnością VWF:RCo, ilorazem VWF:RCo/VWF:Ag poniżej 0,7 i prawidłową dystrybucją multimerów VWF.Typ 2M VWD jest szczególnie trudny do diagnostyki, ponieważ muszą być w nim uwzględnione nie tylko zaburzenia wiązania VWF z receptorem GPIba płytek krwi (VWF:RCo), ale także zaburzenia wiązania VWF z podśródbłonkowym kolagenem (VWF:CB). Dodatkowo, konieczność wykonania analizy multimerów VWF powoduje, że typ 2M VWD jest rozpoznawany najczęściej jedynie w wysokospecjalistycznych laboratoriach.Rozpoznanie typu 2M może mieć znaczenie w wyborze sposobu leczenia. W piśmiennictwie leczenie DDAVP jest oceniane różnie. U części chorych może być ono mało skuteczne ze względu na szybki klirens VWF z osocza. Leczenie koncentratami czynnika VIII zawierającymi VWF jest natomiast identyczne jak w typie 1 i 2A VWD

Inherited thrombophilia in patients with chronic venous leg ulceration

Background. Chronic venous ulceration (CVU), which is the end stage of the complex of symptoms of chronic venous disease (CVD), is a significant health problem. One of the major causes of CVU is deep venous thrombosis (DVT). Thrombophilia is diagnosed in about 41% of patients with a history of DVT. The aim of this study was to assess the prevalence of inherited thrombophilia (IT) in patients with CVU. Material and methods. During 24 months, a group of 110 patients with CVU and a group of 110 healthy people were studied. There were no significant differences in age or sex between the two groups. All patients in the study group were assessed as C5 or C6 according to CEAP classification. The patients underwent clinical and Doppler ultrasonography examination. Blood was drawn for antithrombin (AT), protein C (PC) and S (PS), factor V Leiden (VL), prothrombin G20210A (PT), LA, and ACL. Results. From the group of 110 CVU patients, IT was diagnosed in 33 (30%), LA in 5 (4.5%), and ACL in 12 (10.9%). Conclusions. Our results suggest that IT might be one of several important thrombotic risk factors which lead to CVU.Wstęp. Owrzodzenie żylne podudzi (CVU) jest końcowym etapem objawów przewlekłej choroby żylnej (CVD). Jedną z głównych przyczyn powstawania CVU jest zakrzepica żył głębokich (DVT). Trombofilia, uznana za jeden z głównych czynników ryzyka żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej, jest zaburzeniem mechanizmu hemostazy usposabiającym do zakrzepicy. Trombofilię wykrywa się u 41% chorych z DVT. Celem pracy było ustalenie częstości występowania wrodzonej trombofilii oraz rodzaju występujących wrodzonych czynników ryzyka zakrzepicy: antytrombiny, białka C i białka S, mutacji typu Leiden genu czynnika V i mutacji G20210A genu protrombiny u chorych z owrzodzeniami żylnymi podudzi i nawrotowymi owrzodzeniami żylnymi podudzi oraz ocena ciężkości przebiegu klinicznego owrzodzenia żylnego podudzi u chorych z obecnymi wrodzonymi czynnikami ryzyka zakrzepicy oraz bez takich czynników, wya także ocena wpływu przeciwciał antyfosfolipidowych na rozwój owrzodzeń żylnych podudzi u chorych z wrodzoną trombofilią i bez niej. Materiał i metody. W okresie 24 miesięcy przebadano 110 chorych z CVU (C5 i C6 według klasyfikacji CEAP) oraz 110 zdrowych osób. U każdego chorego wykonano dopplerowskie badanie USG układu żylnego, oceniono wartość wskaźnika kostka&#8211;ramię, wypełniano kwestionariusz włączenia do badania. Obwodową krew żylną pobierano w celu oznaczenia antytrombiny (AT), białka C (PC) i S (PS), czynnika V Leiden (VL), protrombiny G20210A (PT), antykoagulanta toczniowego (LA), przeciwciał antykardiolipinowych (ACL). Wyniki. Z grupy 110 chorych z CVU czynniki ryzyka wrodzonej trombofilii (IT) wykryto u 33 (30%), LA u 5 (4,5%), ACL u 12 (10,9%). Spośród 110 badanych 64 chorych z CVU (58,2%) przebyło DVT potwierdzoną za pomocą badania klinicznego i dopplerowskiego badania USG, w tym u 35 (31,8%) miała ona charakter nawrotowy. Wszyscy chorzy, u których wykryto czynniki ryzyka IT, LA, ACL, przebyli w przeszłości proksymalną i/lub dystalną DVT udokumentowaną dopplerowskim badaniem USG. U 88% chorych z CVU i IT wystąpiła nawrotowa DVT oraz nawrót CVU. U chorych z wrodzoną trombofilią CVU po raz pierwszy pojawiało się w młodszym wieku, utrzymywało się dłużej pomimo stosowania podobnych lub zbliżonych metod leczniczych, charakteryzowało się większą skłonnością do nawrotów w porównaniu z CVU występującym u pacjentów bez wrodzonej trombofilii. Wnioski. Wyniki przeprowadzonych badań sugerują, że wrodzona trombofilia i nabyte czynniki krzepnięcia, pojedynczo lub współwystępując, mogą być ważnymi czynnikami zakrzepowymi doprowadzającymi do powstania i rozwoju CVU

Von Willebrand factor propeptide (VWFpp) — potential biomarker in inherited von Willebrand disease and acquired von Willebrand syndrome

Von Willebrand factor propeptide (VWFpp) is a fragment of a new synthesized VWF molecule that plays an important part in the biosynthesis of this protein. After completion of multimerisation of von Willebrand factor (VWF) dimers in the Golgi apparatus, as result of furin proteolysis VWFpp is truncated/disconnected from the mature VWF molecule to form a non-covalent complex with VWF. The VWFpp-VWF complex is stored in endothelial and platelet storage granules and released into the bloodstream where it dissociates into VWFpp and VWF. Plasma VWFpp level and ratio of plasma VWF propeptide (VWFpp) to VWF antigen (VWF:Ag) i.e VWFpp /VWF:Ag ratio are important biomarkers of VWF synthesis/release/clearance. These biomarkers have distinct therapeutic utility as they help to identify patients with von Willebrand disease (VWD) in whom DDAVP (desmopressin 1-desamino-8-D-arginine vasopressin) is ineffective due to rapid VWF clearance. They also have significant diagnostic value because they help to differentiate between congenital VWD subtypes as well as between congenital VWD and acquired von Willebrand Syndrome (AVWS). The purpose of the study was to determine the VWFpp level and the VWFpp/VWF: Ag ratio in patients with VWD and AVWS and to assess the significance of these biomarkers for diagnosis and management of congenital and acquired von Willebrand disease. Our study involved 120 VWD patients; 21 with AVWS and 111 healthy controls. Study results confirm that VWFpp level and the VWFpp/VWF: Ag ratio have significant value fordiscrimination between severe type 1 VWD and type 3 VWD as well as between acquired and congenital VWD which has serious implications for therapy. The biomarkers are also useful for identification of patients in whom DDAVP treatment may prove ineffective. In type 1 VWD (&lt; 30 IU/ml) the VWFpp/VWF: Ag ratio was elevated in 57% of patients while in the group of patients with threshold VWF values (‘Low VWF’, 30–50 IU/dL) the ratio was within normal, which may be suggestive of other underlying causes of VWF deficiency. Assays in patients with non-neutralizing anti-VWF antibodies (AVWS) have shown that the VWFpp/VWF: Ag ratio can have significant impact on monitoring therapy and assessment of remission in patients with anti VWF antibodies

Propeptyd czynnika von Willebranda (VWFpp) — potencjalny biomarker we wrodzonej i nabytej chorobie von Willebranda

Von Willebrand factor propeptide (VWFpp) is a fragment of a new synthesized VWF molecule that plays an important part in the biosynthesis of this protein. After completion of multimerisation of von Willebrand factor (VWF) dimers in the Golgi apparatus, as result of furin proteolysis VWFpp is truncated/disconnected from the mature VWF molecule to form a non-covalent complex with VWF. The VWFpp-VWF complex is stored in endothelial and platelet storage granules and released into the bloodstream where it dissociates into VWFpp and VWF. Plasma VWFpp level and ratio of plasma VWF propeptide (VWFpp) to VWF antigen (VWF:Ag) i.e VWFpp /VWF:Ag ratio are important biomarkers of VWF synthesis/release/clearance. These biomarkers have distinct therapeutic utility as they help to identify patients with von Willebrand disease (VWD) in whom DDAVP (desmopressin 1-desamino-8-D-arginine vasopressin) is ineffective due to rapid VWF clearance. They also have significant diagnostic value because they help to differentiate between congenital VWD subtypes as well as between congenital VWD and acquired von Willebrand Syndrome (AVWS). The purpose of the study was to determine the VWFpp level and the VWFpp/VWF: Ag ratio in patients with VWD and AVWS and to assess the significance of these biomarkers for diagnosis and management of congenital and acquired von Willebrand disease. Our study involved 120 VWD patients; 21 with AVWS and 111 healthy controls. Study results confirm that VWFpp level and the VWFpp/VWF: Ag ratio have significant value for discrimination between severe type 1 VWD and type 3 VWD as well as between acquired and congenital VWD which has serious implications for therapy. The biomarkers are also useful for identification of patients in whom DDAVP treatment may prove ineffective. In type 1 VWD (< 30 IU/ml) the VWFpp/VWF: Ag ratio was elevated in 57% of patients while in the group of patients with threshold VWF values (‘Low VWF’, 30–50 IU/dL) the ratio was within normal, which may be suggestive of other underlying causes of VWF deficiency. Assays in patients with non-neutralizing anti-VWF antibodies (AVWS) have shown that the VWFpp/VWF: Ag ratio can have significant impact on monitoring therapy and assessment of remission in patients with anti VWF antibodies.Propeptyd czynnika von Willebranda (VWFpp) jest to fragment nowo syntetyzowanej cząsteczki VWF odgrywający ważną rolę w biosyntezie tego białka. Po zakończonej multimeryzacji dimerów czynnika von Willebranda (VWF) w aparacie Golgiego, na skutek proteolizy przez furynę, zostaje on odłączony od macierzystej cząsteczki VWF i tworzy z nią niekowalencyjny kompleks. Kompleks VWFpp–VWF jest magazynowany w ziarnistościach komórek śródbłonka i płytkach krwi i uwalniany do krwioobiegu, gdzie dysocjuje na VWFpp i VWF. Stężenie VWFpp w osoczu i iloraz VWFpp/VWF:Ag są ważnymi biomarkerami syntezy/uwalniania/klirensu VWF i mają istotne znaczenie zarówno terapeutyczne — umożliwiają identyfikowanie pacjentów z chorobą von Willebranda (VWD), u których leczenie DDAVP jest nieskuteczne z powodu szybkiego klirensu VWF, jak i diagnostyczne — pomagają różnicować warianty we wrodzonej VWD oraz różnicować wrodzoną VWD z nabytą (AVWS). Celem prezentowanej pracy było oznaczenie stężenia VWFpp i ilorazu VWFpp/VWD:Ag u pacjentów z VWD i AVWS oraz ocena znaczenia tych biomarkerów w rozpoznawaniu i leczeniu VWD i AVWS. Badania wykonano u 120 chorych z VWD oraz u 21 z AVWS i u 111 osób grupy kontrolnej. Wyniki badań autorów potwierdzają, że stężenie VWFpp i wartość ilorazu VWFpp/VWF:Ag mają istotne znaczenie w różnicowaniu ciężkiego typu 1 VWD z typem 3 VWD, w różnicowaniu nabytej i wrodzonej VWD, a także pozwalają na wyłonienie chorych, u których leczenie DDAVP może być nieskuteczne. W typie 1 VWD ( &lt; 30%) iloraz VWFpp/VWF:Ag był podwyższony u 57% chorych, natomiast w grupie chorych z granicznymi wartościami VWF (low VWF — 30–50%) był prawidłowy, co może sugerować inne podłoże niedoboru VWF. W badaniach wykonanych u pacjentów z nieneutralizującymi przeciwciałami anty-VWF (AVWS) wykazano, że iloraz VWFpp/VWF:Ag może mieć istotne znaczenie w monitorowaniu leczenia i ocenie remisji u pacjentów z przeciwciałami anty-VWF

JAK2 mutation status, hemostatic risk factors and thrombophilic factors in essential thrombocythemia (ET) patients

The recently discovered JAK2 V617F point mutation, found in 50&#8211;60% of ET patients, has been reported to be associated with a higher risk of thrombotic events. In this study, we explored if JAK2 V617F mutation, or coexisting thrombophilic and hemostatic risk factors, contributed to these complications. We examined 32 patients with ET, and looked for pathogenetic JAK2 V617F mutation and prothrombotic genes mutations: factor V Leiden, prothrombin and MTHFR. We also evaluated plasma levels of fibrinogen, factors VIII and XII, AT, protein C, protein S and serum level of homocysteine. Urokinase concentration was assessed in patients&#8217; plasma as well as platelet lysates. There was no difference in the number of thrombotic complications between ET patients with and without JAK2 mutation. However, we found a number of thrombophilic and hemostatic risk factors that could contribute to thrombotic complications in ET patients. (Folia Histochemica et Cytobiologica 2011; Vol. 49, No. 2, pp. 267&#8211;271