Photosynthetic characteristics of five high light and low light exposed microalgaea as measured with 14C-uptake and oxygen electrode techniques

#Tetraselmis suecica, #Thalassiosira pseudonana, #Chaetoceros calcitrans, #Isochrysis galbana et #Microcystis sp.$ ont été utilisées pour déterminer leurs capacités d'adaptation et pour tester les différences entre les deux méthodes de mesure. Les cultures avaient été exposées à un éclairement fort (HL) ou à un éclairement faible (LL) pendant deux jours avant l'expérience. L'efficacité de la conversion de la lumière (...) et l'activité photosynthétique spécifique maximale par unité de chlorophylle (...) ont été généralement plus élevées pour les cultures LL. Les divers paramètres photosynthétiques mesurés par la méthode de l'électrode à oxygène ont été différents de ceux obtenus par celle du 14C. Les importantes différences de quotient photosynthétique (O2/CO2), observées aussi bien entre cultures HL et LL d'une même espèce qu'entre espèces différentes, soulignent la difficulté de convertir les productions d'oxygène en assimilation de carbone. (D'après résumé d'auteur

Association of genetic variants of the histamine H1 and muscarinic M3 receptors with BMI and HbA1c values in patients on antipsychotic medication

Rationale: Antipsychotic affinity for the histamine H1 receptor and the muscarinic M3 receptor have been associated with the side effects weight gain, and development of diabetes, respectively. Objectives: We investigated polymorphisms of the histamine H1 (HRH1) and muscarinic acetylcholine receptor M3 (CHRM3) receptor genes for an association with body mass index (BMI) and glycated hemoglobin (HbA1c). Methods: We included 430 Caucasian patients with a non-affective psychotic disorder using antipsychotics for at least 3 months. Primary endpoints of the study were cross-sectionally measured BMI and HbA1c; secondary endpoints were obesity and hyperglycaemia. Two single-nucleotide polymorphisms (SNPs) in the HRH1 gene, rs346074 and rs346070, and one SNP in the CHRM3 gene, rs3738435, were genotyped. Our primary hypothesis in this study was an interaction between genotype on BMI and antipsychotic affinity for the H1 and M3 receptor. Results: A significant association of interaction between haplotype rs346074-rs346070 and BMI (p value 0.025) and obesity (p value 0.005) in patients using high-H1 affinity antipsychotics versus patients using low-H1 affinity antipsychotics was found. There was no association of CHRM3 gene variant rs3738435 with BMI, and we observed no association with HbA1c or hyperglycaemia in any of the variants. Conclusions: This study, for the first time, demonstrates a significant association between HRH1 variants and BMI in patients with a psychotic disorder using antipsychotics. In future, genotyping of HRH1 variants may help predicting weight gain in patients using antipsychotics

[Methods for identification of cyanobacteria.]

Abstract niet beschikbaarAlthough blooms of cyanobacteria are a nuisance in many freshwater ecosystems for many years now, there is still no standardized method to determine their abundance. In this literature study, wellknown and potentially interesting methods for the determination of cyanobacterial abundance in natural populations are discussed with regard to their applicability in biomonitoring programs. Important criteria are rapidity, practicability, sensitivity, determination level, reproducibility and costs. Remote Sensing, optical partial analysis, and analysis of lipidsoluble pigmints emerge as useful techniques for biomonitoring programs. Each of these methods allows a different determination level. In vivo absorbance, in vivo fluorescence, microscopy, and analysis of water-soluble pigments, lipids, low molecular weight RNA's and specific enzymes are less suitable for biomonitoring programs because they are too time-consuming with reference to the results obtained. Based on this literature survey, RIVM started a study on the applicability of lipid-soluble pigment analysis for the determination of cyanobacterial abundance in freshwater phytoplankton assemblages.DGM/DW

Toxic cyanobacteria in recreation waters

Nowadays, high numbers of cyanobacteria dominate Dutch inland surface waters. Several species of cyanobacteria have the property to produce toxines, causing poisoning of zooplankton, fish, birds and mammals, including man. Increasing numbers of health problems after bathing in surface waters of bacteriologically good quality according to Dutch Standards were noticed in the past few years. Studies on phytoplankton composition indicated a relationship between incidents of health problems and cyanobacterial blooms. A peak in health complaints in the summer of 1994 prompted the national health authorities to assess cyanobacterial toxicity in seven lakes in the Rijnland Waterboard region. Five samples nere shown positive in the mouse bioassay. Based on the symptoms during the observation period and on pathological anatomy it was concluded that the poisoning was caused by hepatotoxins. The presence of Microcystis aeruginosa in all toxic samples suggests that this species was the major source of toxin production, although it cannot be excluded that the toxin partly originated from Anabaena species. In the two non-toxic samples the phytoplankton was dominated by Microcystis aeruginosa and Anabaena spiroides, respectively, two potential toxin producers. The lack of toxic effect could be due to either low or total absence of toxin production in these strains. At the observed toxicity levels it is highly unlikely, that humans will swallow a lethal dose of cyanotoxins while swimming. However, in cyanobacterial scums toxin concentrations may be many-fold higher. Furthermore, the hazardous effect of sublethal doses should be considered. From this study it can only be concluded that a high coincidence was shown between the presence of toxic cyanobacteria and human health problems, since other causes cannot be excluded. Recommendations for future studies are focused on a better assessment of the relationship between toxic cyanobacteria and health risks.De toenemende verrijking van zoet oppervlaktewater met voedingsstoffen heeft geleid tot een toename van de bijdrage van cyanobacterien (blauwwieren) aan het totale fytoplankton. Verschillende soorten cyanobacterien kunnen toxines produceren, die vergiftigingsverschijnselen kunnen veroorzaken bij zooplankton, vissen, vogels en zoogdieren, waaronder de mens. Evenals in andere meren is binnen het beheersgebied van het Hoogheemraadschap Rijnland de afgelopen jaren een toename geconstateerd van het aantal gezondheidsklachten na zwemmen in water van bacteriologisch goede kwaliteit. Resultaten van onderzoek naar de fytoplanktonsamenstelling gaven een indicatie, dat er een verband bestond tussen het voorkomen van cyanobacterien en de gezondheidsklachten. Naar aanleiding van een piek in het aantal klachten werd in augustus 1994 eenmalig de toxiciteit getest van het fytoplankton van zeven verschillende meren door middel van bioassays met muizen. Vijf van de zeven monsters bleken toxisch te zijn. Op grond van pathologische symptomen en pathologisch-anatomisch onderzoek werd geconcludeerd, dat hepatotoxines de dood van de muizen veroorzaakt hadden. Deze toxines leken in alle gevallen geassocieerd te zijn met de aanwezigheid van de cyanobacterie Microcystis aeruginosa, hoewel een bijdrage van Anabaena soorten niet uitgesloten kan worden. In de beide monsters, waarin geen toxines werden aangetoond, werd het fytoplankton gedomineerd door respectievelijk Microcystis aeruginosa en Anabaena spiroides, twee potentieel toxische soorten. Onduidelijk is of het uitblijven van toxische effecten het gevolg is van lage toxineconcentraties in de monsters of het volledig ontbreken van toxineproduktie bij deze stammen. Bij de gevonden toxiciteitsniveaus lijkt het ondenkbaar, dat mensen door te zwemmen in de onderzochte meren een lethale dosis binnen zouden krijgen ; dat geldt echter alleen voor locaties waar geen drijflagen voorkomen. Voorts moeten effecten van sublethale doses niet onderschat worden. Op grond van deze resultaten kan niet geconcludeerd worden, dat de toxische cyanobacterien daadwerkelijk de gezondheidsklachten veroorzaakt hebben. Daarom zijn aanbevelingen gedaan voor een gerichter onderzoek naar de relatie tussen toxische cyanobacterien en gezondheidsklachten van recreanten

Toxic cyanobacteria in recreation waters

De toenemende verrijking van zoet oppervlaktewater met voedingsstoffen heeft geleid tot een toename van de bijdrage van cyanobacterien (blauwwieren) aan het totale fytoplankton. Verschillende soorten cyanobacterien kunnen toxines produceren, die vergiftigingsverschijnselen kunnen veroorzaken bij zooplankton, vissen, vogels en zoogdieren, waaronder de mens. Evenals in andere meren is binnen het beheersgebied van het Hoogheemraadschap Rijnland de afgelopen jaren een toename geconstateerd van het aantal gezondheidsklachten na zwemmen in water van bacteriologisch goede kwaliteit. Resultaten van onderzoek naar de fytoplanktonsamenstelling gaven een indicatie, dat er een verband bestond tussen het voorkomen van cyanobacterien en de gezondheidsklachten. Naar aanleiding van een piek in het aantal klachten werd in augustus 1994 eenmalig de toxiciteit getest van het fytoplankton van zeven verschillende meren door middel van bioassays met muizen. Vijf van de zeven monsters bleken toxisch te zijn. Op grond van pathologische symptomen en pathologisch-anatomisch onderzoek werd geconcludeerd, dat hepatotoxines de dood van de muizen veroorzaakt hadden. Deze toxines leken in alle gevallen geassocieerd te zijn met de aanwezigheid van de cyanobacterie Microcystis aeruginosa, hoewel een bijdrage van Anabaena soorten niet uitgesloten kan worden. In de beide monsters, waarin geen toxines werden aangetoond, werd het fytoplankton gedomineerd door respectievelijk Microcystis aeruginosa en Anabaena spiroides, twee potentieel toxische soorten. Onduidelijk is of het uitblijven van toxische effecten het gevolg is van lage toxineconcentraties in de monsters of het volledig ontbreken van toxineproduktie bij deze stammen. Bij de gevonden toxiciteitsniveaus lijkt het ondenkbaar, dat mensen door te zwemmen in de onderzochte meren een lethale dosis binnen zouden krijgen ; dat geldt echter alleen voor locaties waar geen drijflagen voorkomen. Voorts moeten effecten van sublethale doses niet onderschat worden. Op grond van deze resultaten kan niet geconcludeerd worden, dat de toxische cyanobacterien daadwerkelijk de gezondheidsklachten veroorzaakt hebben. Daarom zijn aanbevelingen gedaan voor een gerichter onderzoek naar de relatie tussen toxische cyanobacterien en gezondheidsklachten van recreanten.Nowadays, high numbers of cyanobacteria dominate Dutch inland surface waters. Several species of cyanobacteria have the property to produce toxines, causing poisoning of zooplankton, fish, birds and mammals, including man. Increasing numbers of health problems after bathing in surface waters of bacteriologically good quality according to Dutch Standards were noticed in the past few years. Studies on phytoplankton composition indicated a relationship between incidents of health problems and cyanobacterial blooms. A peak in health complaints in the summer of 1994 prompted the national health authorities to assess cyanobacterial toxicity in seven lakes in the Rijnland Waterboard region. Five samples nere shown positive in the mouse bioassay. Based on the symptoms during the observation period and on pathological anatomy it was concluded that the poisoning was caused by hepatotoxins. The presence of Microcystis aeruginosa in all toxic samples suggests that this species was the major source of toxin production, although it cannot be excluded that the toxin partly originated from Anabaena species. In the two non-toxic samples the phytoplankton was dominated by Microcystis aeruginosa and Anabaena spiroides, respectively, two potential toxin producers. The lack of toxic effect could be due to either low or total absence of toxin production in these strains. At the observed toxicity levels it is highly unlikely, that humans will swallow a lethal dose of cyanotoxins while swimming. However, in cyanobacterial scums toxin concentrations may be many-fold higher. Furthermore, the hazardous effect of sublethal doses should be considered. From this study it can only be concluded that a high coincidence was shown between the presence of toxic cyanobacteria and human health problems, since other causes cannot be excluded. Recommendations for future studies are focused on a better assessment of the relationship between toxic cyanobacteria and health risks.HIM