Türkiye’de Asgari Ücretin Kısa Dönem Belirleyicileri: Nedensellik Analizi

Asgari ücrette yapılan değişikliklerin hem ekonomik hem sosyal hem de politik etkileri olması sebebiyle literatürde asgari ücretin ekonomiye etkileri üzerine çok sayıda çalışma yapılmıştır. Bu çalışmamızda 1988 ile 2016 yılları arasında Türkiye’de asgari ücretin kısa dönem nedensellik analizi yapılmıştır. Engle-Granger nedensellik analiz sonuçları Gayri Safi Yurtiçi Hasıla (GSYH), enflasyon, ticaret hacmi ve işsizlik oranı, asgari ücretin belirlenmesinde etkili olduğunu göstermektedir. Dikkat çeken sonuç ise asgari ücretteki değişikliklerin talep artışına neden olmadığı, o yüzden enflasyonda istatistiksel olarak anlamlı bir değişikliğe neden olmadığıdır. Ancakasgari ücretteki değişiklikler Türkiye’nin uluslararası rekabet gücünü etkilemektedir. Çalışmamızın sonuçları ayrıca asgari ücret ile işsizlik oranı arasında iki yönlü ilişki olduğuna ortaya koymaktadır. Diğer bir deyişle, asgari ücretteki değişiklikler işsizlik oranını etkilerken; işsizlik oranındaki değişiklikler de asgari ücretin belirlenmesinde etkili olmaktadır

The Khaldun-Laffer Curve Revisited: A Personal Income Tax-Based Analysis for Turkey

The objective of this paper is to revisit as well as empirically examine an old but still discussed postulate, the Khaldun-Laffer curve, on the basis of personal income tax by making use annual time-series data for Turkey for the period 1970-2015. The findings of the paper confirm the validity of the Khaldun-Laffer curve hypothesis. In addition, we infer that the optimal tax rate that maximizes the tax revenue generated from personal income taxation in Turkey is 15.03 percent. This rate is well-below than the current rate which we estimate as 15.37 percent, implying that Turkey’s current tax rate for personal income tax takes place in the prohibitive range of the Khaldun-Laffer curve. These findings suggest that the current tax rate should be lowered and to its optimal level to collect more tax revenue. Getting down the current rate to its revenue-maximizing rate not only would it enable the Turkish authorities to collect more revenues with a relatively lower rate, but also would allow them to minimize the substitution effects of personal income tax while maximizing the income revenues from it

The Khaldûn−Laffer Curve Revisited: A Personal Income Tax−Based Analysis for Turkey

This paper focuses on an old but still discussed postulate, the Khaldûn-Laffer curve, and empirically applies it to personal income tax by using annual time-series data of Turkey for the period 1970-2015. From our analysis, two fundamental findings emerge: first, Turkish data provides evidence in favor of the Khaldûn-Laffer curve, suggesting that there is a non-linearity between tax rates and tax revenue. Second, the optimal tax rate that maximizes revenue from personal income tax is 15.03% against the current rate we estimate at 15.37%. These findings imply that Turkey’s current personal income tax rate falls slightly into the prohibitive range of the curve.Overall, it is safe to argue that the current personal income tax rate should be lowered to its optimal value to maximize the revenue from personal income taxation. If done so, the Turkish fiscal authorities would be able to generate more revenue with a relatively lower tax rate.</p