Yeni Türk Şiirinde Dağ (1860-1908)

06.03.2018 tarihli ve 30352 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan “Yükseköğretim Kanunu İle Bazı Kanun Ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun” ile 18.06.2018 tarihli “Lisansüstü Tezlerin Elektronik Ortamda Toplanması, Düzenlenmesi ve Erişime Açılmasına İlişkin Yönerge” gereğince tam metin erişime açılmıştır.İlk Çağlarda içinde çeşitli gizemler barındırdığına inanılan, efsanelerin ve destanların vazgeçilmez ögesi olarak tasarlanan tabiat, insanoğlu tarafından dinî ve kültürel perspektifte sembolleştirilmesi bakımından önemli bir işleve sahiptir. Modern zamanlara yaklaşırken insanların saygı duyduğu hatta tâbi olduğu tabiatın Aydınlanma Çağı ile büyüsü bozulmuş ve bilimin önderliğinde her şeyi yeniden keşfeden insanın artık hükmettiği bir alan hâline gelmiştir. Derken katı akılcılığın eylemlerine bir isyan hareketi olarak romantizm ortaya çıkar. Eylemin sonuçlarından biri de tabiata olan saygının tekrar teşkil etme isteği ve güzelliklerin burada saklı olduğu düşüncesidir. Bu isyankâr hava sanata da yansır ve tabiat, yaratıcı dehanın ilhamını beslediği uçsuz bucaksız bir mekân haline dönüşür. Romantikler için tabiat ve elemanları artık bir imgelem kaynağıdır ve tabiatın ham görüntüsünü gerek kelimelerle gerek fırça darbeleriyle estetize etmeyi amaçlarlar. Tabiatın ve özellikle dağ imgesinin kullanımını halk edebiyatı numunelerinde yoğunlukla görebileceğimiz halde zihinselliği ön planda tutan ve hakikati arayan klasik Türk şiirinde pek rastlamayız. 1860'dan sonra yeni Türk edebiyatı olarak adlandırdığımız dönemde ise Türk şairlerinin tabiata yönelmeleri ve dağ imgesini daha fazla kullanmaları romantizmle tanışmaları ile olmuştur. Biz de çalışmamızda 1860-1908 yılları arasında teşekkül eden Türk şiirinde kullanılan dağ imgesini romantizm bağlamında tartışacağız. Giriş bölümünde çalışmanın amacı, önemi ve yöntemi hakkında bilgi verildi. Birinci bölümde dağın Türk mitolojisinde, Türklerin etkileşim içinde bulunduğu kültürlerin mitolojilerinde ve semavi dinlerde kazandığı sembolik anlamlara değinildi. Ayrıca Türk halk şiirinde ve klasik şiirde dağ imgesinin genel görünümü değerlendirildi. Tezin teorik alt yapısını oluşturduğumuz ikinci bölümde romantizmin ana hatları verilerek yeni Türk şiirinin, tabiat ve romantizm ile olan ilişkisi irdelendi. Çalışmanın esas kısmını teşkil eden üçüncü bölümde ise çeşitli başlıklar altında yeni Türk şiirinde kullanılan dağ imgesinin romantizm kaynaklı olduğunu gösterilmeye çalışıldı. Anahtar Kelimeler: Dağ, Türk Şiiri, Romantizm, Tanzimat Dönemi, II. Meşrutiyet.Nature was the inevitable ingredient of legends and sagas and it was believed to have several mysteries in it. Hence, for mankind, it has a significant function as a symbol in religious and cultural perspective. Although the nature had been respected by man, with the arrival of modern times, its magic was broken and with the advancing science, it turned out to be something to control by man who could control almost anything. Then, romanticism emerges as a reaction to the actions of radical reasoning. One of the results of romanticism is to bring about the respect for the nature and the idea that all the beauties are hidden in it. This rebellious approach is reflected upon art as well and nature turns out to be a limitless space that nurtures the creative inspiration. For Romantics, nature and its elements are sources of imagery and they aim to aestheticize the pure appearance of it through words and brushstroke. Even though we see the use of nature and especially the image of mountain in Folk Literature densely, it is hard to see it in Classical Turkish Poetry that seeks the reality. After 1860 which is named Modern Turkish Literature, Turkish poets' using nature and the image of mountain more frequently comes out with their introduction to Romanticism. In this dissertation, I will study the image of mountain within the framework of Romanticism in Turkish Poetry between 1860 and 1908.In the introduction chapter, the purpose, the significance, and the method of the study are given. In the first chapter, the symbolic meanings of mountain in Turkish Mythology, in the mythologies of the cultures that Turks had interacted with, and in Abrahamic religions are given and after that the general overlook of image of mountain in Turkish Folk Poetry and Classical Poetry is studied. In the second chapter which stands as the teoretical underpinning of the dissertation, Romanticism is introduced and the relation of Modern Turkish Poetry with nature and Romanticism is examined. In the third chapter, I aim to demonstrate that the image of mountain in Modern Turkish Poetry is rooted in Romanticism. Keywords: Mountain, Turkish Poetry, Romanticism, Tanzimat Period, Constitutional Monarchy II

Relationships Between Global Literacy, Global Citizenship and Social Studies

Global changes were accompanied with fundamental requirement for radical transformations in several areas. Individuals, in this era called globalization, are in need qualifications and equipment to enable active participation in this process. This case, parallel with the definition of active citizenship or global citizenship, implies responsibility of the individual not only for the individual but also towards the world as well (Christine, Keulemans, Gent & Spitz, 2012, p.21). Global literacy could be defined as having global knowledge, global awareness and the ability to grasp global events. It can also be described as the knowledge, access to and comprehension of current political, social and economic issues to enable the individuals to fulfill their roles as an active and global citizen. In short, it is the knowledge, recognition and comprehension of the world by the individual. Global literacy traits would result in a successful human profile who is capable to contribute to own and universal cultural environment.In the present study, the concepts of global literacy and global citizenship that are rising as trends and requirements, were scrutinized with document review technique, a qualitative research method, and the reflection of these concepts on the social studies curriculum was investigated. Keywords: Social Studies, Literacy, Global Literacy, Global Citizenship

The Effect of Communication and Immigration Activities in 7th Grade Social Studies Course on the Empathy Skills of Students

The feeling of empathy is as old as the humankind. Empathy is an attempt to perceive the emotions and to understand the thoughts of other individuals and discern their point of view. Due to such aspects, empathy presents “a focus on other individuals”. In general terms, empathy was defined as “adopting a sensitive attitude towards correctly understanding the emotions and thoughts of another individual, encountering any event, through placing oneself in the place of that individual during the process of communication.”The present study was intended to determine the effects of the communication and immigration subjects in the 7th grade social studies course on the empathy skills of students through employing the didactic approach, which is one of the techniques for empathy development.Concurrent nested (embedded) design, a mixed research method, was employed in the present study. Mixed-method research is defined as the approach through which the researcher draws conclusions by using the advantage of integrating qualitative and quantitative methods, approaches and concepts in a study or consecutive studies with the aim to understand diverse research models. The quantitative data in the present study were obtained via the “Index of Empathy for Children and Adolescents”, whereas the qualitative data were collected through interview forms.Almost all students emphasized the significance of empathy and understanding the feelings of the migrants for understanding the causes and consequences of immigration throughout the activities related to immigration

The method in literary criticism according to Cenap Şahabettin

Türk edebiyatının modernleşme serüveninin önemli evrelerinden biri olan Servet-i Fünûn neslinin önde gelen isimlerinde Cenap Şahabettin birçok edebî türde ürün vermiş; hem meydana getirdiği eserlerle hem edebiyat nazariyatı ile ilgili yazdığı yazılarla etki alanı oluşturmuştur. Edebî tenkit ise bir tür olarak bu dönemde Batılı normlar etrafında kuramsal bir çerçeveye oturtulmaya çalışılmıştır. Cenap Şahabettin de edebî tenkit sahasındaki kuramsal boşlukla ilgili fikir beyan etmiş, Türk edebiyatında bu türün gelişimi ve bir sistem dâhilinde ilerlemesi hususunda çaba sarf etmiştir. Edebî tenkit mevzuu üzerinden gerek Cenap özelinde gerekse dönem olarak çalışmalar yapılmıştır. Lakin Cenap’ın çizdiği tenkit usulü hakkında etraflıca bir açıklamaya girişilmemiştir. Bu çalışma Cenap Şahabettin’in belirli dönemlerde tenkitle ilgili yayımladığı yazılardan yola çıkarak edebî tenkitte usul hakkındaki görüşlerini ve hangi tenkit tür/türlerinden beslendiğini ortaya koymaya çalışacaktır.Cenap Şahabettin, as one of the important figures of Servet-i Fünûn generation which was one of the important stages of the modernization for Turkish literature, produced many literary genres. He also had a significant impact upon literature with both the works he created and the articles he wrote about literature theory. In this period, literary criticism, as a genre, was aimed to be placed into a theoretical framework going along with Western norms. Cenap Şahabettin expressed his opinions about the theoretical gap in the field of literary criticism, made an effort for the development of this genre in Turkish literature and its progression within a system. Studies on the subject of literary criticism were conducted in terms of both Cenap and the period. However, a detailed explanation has not yet been made about the criticism drawn by Cenap. Starting with Cenap Şahabettin’s works on criticism, this study aims to present his views on literary criticism methods and what types of criticism(s) he made use of

The Change of Mountain Image from Classical to Modern in Turkish Poetry-The Example of Hâlid and İsmail Safa

Türk edebiyatının takribî 1850’li yıllardan sonra değişim sürecine girdiği kabul edilmektedir. Sürecintemelini klasik şiirin duygu, düşünce ve hayal dünyasının yerine modern olanın ikâme edilmesiçalışmaları oluşturur. Bu dönüşümün kendi içerisinde sancılı olduğu gerçeği de karşımızdadurmaktadır. Döneme bakıldığı zaman edebî metinlerdeki değişim dönemin ruhuna uygun olarakgerçeklik ve bunun yanı sıra görsellik üzerinden kendini ifade eder. Bu aynı zamanda dünyagörüşünün ve zihnî yapının da başkalaşımı anlamını taşımaktadır. Edebiyat-ı cedide olarak karşımızaçıkan bu atılımın izlerini, klasik edebiyattan kendini ayıran hususları inceleyebileceğimizmecralardan biri de imgelerdir. Söz konusu çalışmada yeni edebiyat cihetinde şiirler yazan İsmailSafa’nın “Dağlara” başlıklı şiiri ile klasik şiir cenâhında eser veren Hâlid’in, İsmail Safa’nın zikredilenşiirine yazdığı nazireden yola çıkarak dağ imgesinin her iki şairdeki kullanımını veripkarşılaştırmasını yapmaya çalışacağız.Turkish Literature is accepted to have begun to change in 1850s. It changes with the use of what is modern instead of emotion, idea, and imagination within poetry. It is a fact that this transition is a troublesome process. In accordance with the era, the change in literary works is reflected through reality and visuality. This also means that worldviews and mentalities are changing. One of the points where we can study the differentiation of classical literature from this emerging movement, which is known as ‘new literature’,is images. This paper studies how the image of mountain is used in the poem named “Dağlara” by İsmail Safa, who is in the New Literature camp, and in the poem written by Classical Literature poet Hâlid in parallel to Safa’s work

Mythical Space As A Building Block Of Collective Memory In Ziya Gökalp’s Poems

Türk düşünce tarihinin önemli isimlerinden biri olan Ziya Gökalp; sosyolog, fikir adamı kimliğinin yanısıra şair olarak da karşımıza çıkar. Manzumeleri estetik olmaktan ziyade zamanın meselelerine yönelerekfikri önceler. Dönemin öncelikli meselesi ise dağılan devleti kurtaracak fikrî bir mecraya sokmaktır. Onagöre milliyetçilik bu yollardan biridir. Ulusal bilinci inşa etmek için Orta Asya’ya uzanan Gökalp millîdestanlara, efsanelere, menkıbelere, mitolojiye yönelir. Kaynağını anlatılardan alan mitik mekân, sahip olduğu değerlerin üzerine yeni anlamlar yüklenerek hatıra ve hafıza oluşturmanın temel bileşeni hâline gelir.Uzak geçmişin ritüellerini, sembollerini, zaferlerini, kültürünü ön plana çıkaran ve mitsel anlamlar ihtivaeden bu mekânlar yeniden üretilerek bugün ile bağlantısı kurulur. Ziya Gökalp özellikle 1911-1915 yıllarıarasında kaleme aldığı şiirlerde mitik mekânları ele alarak ulus tandanslı toplumsal hafıza oluşturmaya çalışır. Çalışmanın amacı Ziya Gökalp’in manzumelerinde milliyetçiliğin romantik söylemlerinden biri olanmitik mekân unsurlarını tespit etmek ve tespit edilen mitik mekânların hafıza ve kimlik üzerindeki işleviniincelemektir. İlgili manzumeler bütünlük arz ettiği için kronolojik okuma yapılmıştır.Ziya Gökalp, as an influential name with his ideas, is one of the significant names of Turkish intellectual history. In addition to being a sociologist and an intellectual, he is also a poet. Besides being aesthetic works, his poems prioritize ideas by focusing on the issues of his times. The primary issue of his times is to put forward the idea of saving the fallen state. Along with this purpose, for him, nationalism is one of those ideas. In order to build the national consciousness, he focuses on Gökalp national sagas, legends, epics, mythologies that root back to Middle Asia. By ascribing new meanings onto old ones, narrated mythical space becomes a significant point to create collective memory. These places, which highlight the rituals, symbols, victories and culture of the distant past and contain mythical meaning, are reproduced and connected with the present. Ziya Gökalp tries to revive national memory as he combines his data with mythical space in his poems in the years of 1911-1915. The aim of the study is to examine the mythical space as a romantic discourse of nationalism and to point the impact of these mythical spaces upon memory and identity. As the related poems are in integrity, chronological reading has been done

Generation Gap in Necip Fazıl Kısakürek's "Ahşap Konak" and "Mukaddes Emanet" Theathers

Kuşaktan kuşağa kültürel değerlerin iletilememesi ve yazılı olmayan toplumsal kuralların, günün bireyleri tarafından benimsenmemesi nesiller arasında çatışmayı doğurur. Tanzimat Fermanı’nın ilanıyla; özellikle de Cumhuriyet’le birlikte kültürel ve sosyal değişikliklerin hızlı bir şekilde yaşandığını görürüz. Meydana gelen bu değişimler ferdin kültürel ve düşünsel bazda, aile bireyleri ve toplumla çatışmasına zemin hazırlar. Bunun sonucunda kuşak çatışması sosyal bir mesele olarak karşımıza çıkar. Bir yazarı döneminden ve çevresinden ayrı tutmak imkânsızdır. Sanatçı, döneminin problemlerini, toplumun çektiği sıkıntıları, ülkenin ekonomik, siyasal ve sosyal anlamda eksikliklerini açık veya kapalı bir şekilde eserinde yansıtır. Edebi türlerin hemen hemen hepsinde ürün vermiş; ‘dava ve cemiyet’ insanı olarak kabul edilen Necip Fazıl, eserlerinde cemiyetin sorunlarını ortaya koymuş ve çözüm önerileri sunmuştur. Yazarın tiyatrolarında da bu özelliğinin yansımalarını görmek mümkündür. Çalışmamızda Necip Fazıl’ın Ahşap Konak ve Mukaddes Emanet adlı piyesleri incelenmiş ve burada bireylerin aileleriyle ve toplumla olan kuşak çatışmaları ortaya konulmuştur.Not able to convey cultural values from generation to generation and not adopting the unwritten social rules by today’s individuals lead to conflict between generations. With the declaration of the The Rescript of Gülhane, especially with the Republic we see that there were cultural and social changes quickly. These changes form a basis for conflict with the family members and society of the individuals in cultural and philosophical basis. As a result, generation gap is seen as a social issue. It is impossible to keep separate an author from his/her era and environment. Artist reflects the period problems, the problems of society, the country's economic, political and social shortcomings in the work frankly or indirectly. Necip Fazıl who created virtually all of the product in literary genres; and accepted as 'lawsuit and the community' man , has revealed the problems and solutions presented in the works of society. It is also possible to see the reflections of this feature in the author's theaters. In our study,Necip Fazil’s Ahşap Konak and Mukaddes Emanet dramas have been examined and the generation gaps of the individuals with their families and the society have been revealed

Perspective in Tevfik Fikret's Poems

Tanzimat sonrası Türk edebiyatında Namık Kemal’le başlayan edebiyatta gerçeklik arayışı kendini çeşitli şekillerde temsil etme olanakları bulur. Bu temsil biçimlerinden biri de görselliktir. Romantizmin sanatlarda tedahüle salık vermesi ile birlikte edebî metinlerde ortaya çıkan gerçeklik/görsellik ve duyu/duygusallık anlayışı Türk edebiyatında modernliği tesis etme adına edebiyat-ı cedide taraftarlarınca takip edilir. Süreç içerisinde “resim gibi şiir” nazariyesi etrafında Türk ediplerince yeni farkına varılan görselliğin teknikleri kullanılarak şiirler yazılmaya çalışılır, hatta tablo altına şiir yazmak moda hâline gelir. Şunu belirtmek gerekir ki bir şairin eserinde resim ile şiirin tekniklerini mezcetmesi, kelimelere hükmetmenin yanı sıra resim sanatına da vakıf olmayı gerektirir. Bu sanata ait tekniklerden birisi olarak perspektifi zikredebiliriz. Perspektif basit bir tanımla nesnelerin gerçekteki görüntüsü ile uyumlu olarak üç boyutlu şeklinin bir düzleme aktarımıdır. Rönesans sonrası Batı resminde önemli bir form ve zemin teşkil eden perspektif aynı zamanda modernitenin sanattaki görünümü olarak ele alınır. Servet-i Fünûn edebî neslinin ve modern Türk şiirinin en önemli isimlerinden biri olan Tevfik Fikret şairliğinin yanı sıra ayrıca ressamdır. Ressam kimliğinin vermiş olduğu bilinçle perspektif- şiir ilişkisini bir teknik olarak metinlerine yansıtmıştır. Bu çalışmada Tevfik Fikret’in şiirlerinde perspektif kullanımı ele alınacaktır.In Turkish literature, search for reality, starting with Namık Kemal after Tanzimat (reforms) period, is represented in various ways. One of the ways of representation is visuality. With romanticism’ suggestion that different kinds of art can use each other’s technics, notions of reality/visuality, sense/sensuality emerge and such notions are embraced by new literature supporters in order to establish and integrate modern in Turkish Literature. Within the framework of ‘poem like a painting’, Turkish litterateurs write poems by using the recently discovered technics of visuality. Moreover, writing poems on a painting turns out to be a fashion. It should be stated that for a poet to blend the technics of poetry and painting, it requires to have a grasp on both words and the art of painting. Perspective can be referred for such an art. Perspective, simply put, is to create the three dimensional shape of objects being loyal to its actual appearance. Besides possessing a significant room in post-Renaissance Western painting, perspective is also considered as the reflection of modernity in art. Tevfik Fikret, one of the most significant names in Servet-i Fünun generation and modern Turkish poetry, is a painter as well. As a technic, he reflects the relation between perspective and poetry upon his texts with the help of his painter identity. In this study, the way Tevfik Fikret uses perspective in his poems will be discussed